/ โรแมนติก / My destiny ร่างนี้ของใคร / ตอนที่2 ไม่ได้ฝันจริงๆ ด้วย

공유

ตอนที่2 ไม่ได้ฝันจริงๆ ด้วย

last update 최신 업데이트: 2025-06-03 11:28:36

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ทั้งสองสายตามองไปยังหน้าประตูห้องที่หมอหนุ่มกำลังเปิดเข้ามา

“ผลตรวจเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ” ชื่นชีวาโพล่งถามหมอหนุ่มอย่างไม่คิดรีรอ จากนั้นก็รีบไปดึงมือหมอหนุ่มมานั่งคุยกันที่โซฟา

“ทางด้านร่างกายทุกอย่างปกตินะครับ คุณชมพูอาจจะมีภาวะช็อคจากเรื่องที่เกิดขึ้นเลยเป็นแบบนี้”

“ฉันก็เคยได้ยินว่ามีคนไข้ช็อคแล้วจำอะไรไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่ก็ไม่คิดว่าชมพูจะพูดจาแปลกประหลาดขนาดนี้” พูดจบก็หันกลับไปมองน้องสาวที่ยังคงนั่งมองทุกอย่างรอบกายด้วยสายตาฉงนไม่หาย

“ก่อนหน้านี้ชมพูดูพวกหนังจีนหรือละครพื้นบ้านเยอะไหมครับ”

“ก็มีดูบ้างนะคะ”

“เธออาจจะติดภาษาจากสื่อที่เคยดูก็ได้ครับ หลังจากนี้คงจะดีขึ้น”

“ฉันว่าตอนที่น้องฉันยังไม่หายดี ฉันขอให้ชมพูไปพักที่บ้าน​ฉันนะคะ บอกตรงๆ ฉันเองก็กลัวว่าแม่คุณหมอ...คือ”

“ผมเข้าใจครับ ถ้ามีอะไรฉุกเฉินหรืออยากให้ช่วยอะไรก็บอกผมได้ตลอดเลยครับ”

“ขอบคุณค่ะคุณหมอ” ชื่นชีวาพอจะโล่งใจยิ้มได้ที่หมอหนุ่มเข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อโดยที่ไม่ต้องพูดออกมาตรงๆ

“อืม...แล้วคุณหมอว่าอาการคุณอัคจะดีขึ้นเมื่อไรคะ”

“ตอนนี้ยังตอบอะไรไม่ได้จริงๆ ครับ” เมื่อต้องพูดถึงพี่ชาย วายุก็หน้าถอดสี เขาเองก็ยังไม่มั่นใจว่าพี่ชายจะพ้นจากขีดอันตรายภายในวันสองวันนี้หรือไม่ และหากพ้นจากขีดอันตรายแล้วทุกอย่างจะเป็นปกติหรือเปล่า ยังคงเป็นเรื่องที่เขาและหมอท่านอื่นๆ กังวลใจ

ชื่นชีวาก้มหน้างุดเพราะหากอัคคีเป็นอะไร น้องสาวเธอก็คงถูกแม่สามีเกลียดหน้าไปตลอดชีวิต มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับครอบครัวของเธอนักหนา บทจะดีก็ไม่ได้ดีขึ้นจริงๆ สักที

ณ ห้วงมหาสมุทรลึกในอาณาจักรของเหล่าเงือกสมุทร ใต้ผืนน้ำทะเลสีมรกตมีแสงลอดผ่านส่งมายังเหล่าปะการังจนเห็นเป็นประกายสวย เหล่าปะการังแสนงดงามและเหล่าสรรพสัตว์แห่งท้องทะเลแห่งผืนกว้างแห่งนี้มีราชาเงือกนามว่า สินธุธารา เป็นผู้ปกครองเป็นพ่อเมือง ร่วมกับราชินีนามว่า บุหลันมัจฉา

สรรพสัตว์ในท้องมหาสมุทรนั้นอยู่กันอย่างสงบสุขมาช้านาน จนกระทั่งเมื่อพันปีก่อน หัวใจของสมุทรได้ถูกครุฑชั้นปกครองนามว่า ตรีทศ ได้ขโมยไป ทำให้เหล่าสรรพสัตว์ในท้องทะเลและเหล่าเงือกได้ล้มหายตายจากกันไปมากมาย เพราะไม่มีหัวใจสมุทรช่วยรักษาตัว รวมถึงมนตรามัจฉา เงือกสาวบุตรีของสินธุธาราและบุหลันมัจฉาในเพลานี้ด้วย

“ลูกจักตื่นขึ้นมาเพลาไหนฤาท่านพี่ ใจของข้ามิสู้ดีเอาเสียเลย” ราชินีเงือกอาวุโสเรือนผมสีทองยาวสยายเธอนั่งมองบุตรีเจ้าของเรือนผมดำขลับที่กำลังหลับไหลอยู่บนแท่นบรรทมด้วยแววตาเป็นห่วง

“เราต้องเชื่อมั่นว่าลูกจักต้องตื่น หากลูกไม่ตื่น พี่จักสละหัวใจครึ่งหนึ่งของพี่ให้ลูกเอง” ราชาเงือกอาวุโสผู้มีดวงตาที่สามเข้าโอบกอดราชินีผู้เป็นที่รักด้วยความรู้สึกผิด หากเขาไม่สั่งขังบุตรของตน เรื่องน่าสลดใจคงไม่เกิดขึ้น

“ไม่นะท่านพี่ ข้าขอทำเช่นนั้นเอง หากท่านพี่อ่อนแอเพราะสละหัวใจ ท่านพี่จักปกครองเหล่าสรรพสัตว์น้อยใหญ่ได้เยี่ยงไร”

“ข้าทนเห็นเจ้าเจ็บมิได้ดอกน้องพี่”

“ข้าก็ทนเห็นพวกเจ้าเกี้ยวพาราสีในเวลาวิกฤตเช่นนี้มิได้เหมือนกัน” ผู้เฒ่าเต่าหมื่นปีหันหลังให้กับเงือกทั้งสอง เต่าที่อยู่กับผืนท้องทะเลและขาดคู่รักข้างกายอย่างเขาอดจะอิจฉาเงือกทั้งสองที่กำลังป้อนคำหวานกันไม่ได้

“อือ...อืม...”

ราชาและราชินีหันมาสนใจกับมนตรามัจฉาเมื่อเห็นฟองอากาศลอยออกมาจากริมฝีปากอิ่มสวย

“ลูกเรา...” สินธุธาราประคองหัวของบุตรีตนขึ้น

“เจ็บตรงไหนฤาเจ้า บอกแม่เถิด แม่ใจจักขาดเมื่อเจ้ามิตื่น” บุหลันมัจฉาโผเข้ากอดบุตรีก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจ

“หากเจ้ามิดื้อ แล้วเชื่อฟังพ่อ พ่อจักมิขังเจ้าเยี่ยงนี้เลย” สินธุธาราเอ่ยออกมาด้วยหัวใจที่เจ็บปวดไปด้วยความรู้สึกผิด

เมื่อดวงตากลมโตของเงือกสาวเปิดกว้างขึ้น คิ้วเรียวสวยก็เริ่มขมวดมุ่น ภาพตรงหน้าทำให้สมองของเธอเต็มไปด้วยความสับสน ตรงหน้าที่เธอเห็นคือเงือกจริงๆ ใช่ไหม นี่เธอกำลังฝันไปใช่ไหม

“ฝันเหรอวะเนี่ย…” เธอกระซิบ ดวงตาเต็มไปด้วยความฉงนหนักขึ้นเมื่อเห็นฟองอากาศขณะที่ตัวเองกำลังพูด อีกทั้งในตอนที่กำลังจะขยับตัวออกให้พ้นอ้อมกอดของเงือกสองตน ดวงตาก็ต้องเบิกโพลงแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลงคอเพราะขาของเธอตอนนี้ไม่มีแล้ว มีเพียงหางของเงือกสีเงินเหลือบม่วงชมพูกระดิกไปมาเท่านั้น

“ฝัน ฉันต้องฝันแน่ๆ” มือทั้งสองลูบๆ คลำๆ ไปยังเปลือกหอยที่ปิดหน้าอกอวบอิ่ม จากนั้นก็ค่อยๆ เลื่อนสัมผัสไปยังเกล็ดสีสวย นี่มันของจริง ไม่ใช่ภาพลวงตาอะไรทั้งนั้น รู้ได้ดังนั้นใบหน้าหวานก็เผยความตื่นตระหนกหนักขึ้นเรื่อยๆ

“เจ้าว่าอย่างไรฤา ฝัน เจ้าฝันเรื่องใด บอกแม่ได้ฤาไม่”

“ฮือ...” อะไรกันวะเนี่ย ชมชีวันหยิกแขนตัวเองเต็มแรง เข้าใจว่าเธอจะไม่เจ็บเพราะเชื่อว่าขณะนี้คือความฝัน ทว่าไม่ใช่อย่างที่คิดแม้แต่น้อย ความเจ็บแล่นปราบเข้ามาที่แขนจนเธอหน้าเหยเก นี่มันไม่ใช่ความฝันจริงๆ ด้วย

“ฮึก ฮึก ... ฮือ ฮือ ฮือ...” ไข่มุกเม็ดเล็กค่อยๆ ไหลลงมาอาบพวงแก้มนวล ชีวิตของเธอกำลังเผชิญกับอะไรอยู่กันแน่ แล้วเธอจะต้องใช้ชีวิตยังไงกับขาที่จู่ๆ ก็กลายเป็นหางไปแบบนี้

“ร้องให้เพราะเรื่องอันใดบอกแม่เถิด” บุหลันมัจฉาพยายามจะเข้าไปกอดปลอบบุตรี ทว่าเงือกสาวก็กลิ้งตัวหนีแล้วตกแท่นบรรทมไปเสียก่อน และวินาทีนั้นชมชีวันก็ได้เรียนรู้วิธีใช้หางพยุงตัว

“ใช้การอย่างนี้เองเหรอ” พยุงตัวตั้งหลักได้ชมชีวันก็ชี้หน้าไปยังเงือกอาวุโสทั้งสอง

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่63 ฝันร้าย

    “ดูเหมือนของตลาดนัด มันมีดีอะไรที่แพทริคจะยอมจ่ายไม่อั้น” ศาสตรากำลังคิดว่าของชิ้นนี้มันน่าจะไม่ธรรมดาเหมือนกับรูปร่างของมันเสียแล้ว“คุณพ่อกำลังคิดอะไรอยู่ครับ” เมฆินหรือจะมองไม่ออกว่าคนเป็นพ่อต้องการรู้ความลับของของในรูปมากกว่านี้“ถ้ามันมีมูลค่าจนแพทริคอยากจ่ายไม่อั้น มันมีสรรพคุณอะไรกันแน่”“ผมเองก็คิดเหมือนคุณพ่อครับ”ขณะที่สองคนพ่อลูกกำลังง่วนกับการมองภาพในกระดาษ อาจารย์สินพร้อมกับลูกชายและเอี้ยงก็ได้เข้ามาในห้อง“นายครับ ของที่นายอยากได้ผมหามาให้แล้วครับ”“ไวดีนี่” ศาสตราวางกระดาษในมือและรับเครื่องประดับโบราณที่สั่งให้สมุนของเขาไปขุดตาเป็นประกาย เพราะของชิ้นนี้จะทำให้เขาได้เงินเข้ากระเป๋าอีกหลายล้าน เขาคิดไม่ผิดจริงๆ ที่เสี่ยงเลี้ยงหมอผีเอาไว้“ตอบแทนที่นายให้ที่พวกผมอยู่ครับ ไม่ว่าจะงานยากงานง่ายพวกผมพร้อมทำให้นายได้ทุกอย่าง” อาจารย์สินพร้อมทำทุกอย่างเพื่อศาสตรา เพราะเขาและลูกชายพร้อมกับเอี้ยงรอดจากเงื้อมมือตำรวจได้ก็เพราะบารมีของศาสตรา อีกทั้งอยู่ที่นี่เขาก็ยังสุขสบาย เพียงแค่ต้องทำหน้าที่ให้โหงพรายไปตามหาของโบราณเอามาขายในตลาดมืดเท่านั้น“นั่นมัน” สายตาของเสือตอนนี้ไปบรรจบอย

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่62 ปริศนาอัญมณี

    มนตรามัจฉาในชุดนอนสีหวานนั่งส่งยิ้มให้อัคคีที่เพิ่งออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยชุดนอน อยากจะถามความคืบหน้าของแผนการตั้งแต่เขากลับมาถึงแล้ว ทว่าก็อยากให้เขาได้อาบน้ำอาบท่าให้ชื่นใจเสียก่อน“วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ”“ทุกอย่างเป็นไปตามแผนครับ”“แน่ใจใช่ไหมคะว่าพรุ่งนี้กล้าจะกลับมาที่โรงแรมอีก”“ผมเองก็ไม่มันใจครับ แต่ลุงบุญมั่นใจมาก แล้วผมก็เชื่อใจลุงบุญครับ คุณต้องเห็นตอนแกแจกไพ่ ล็อคให้คนไหนได้คนไหนเสียไม่มีพลาดเลยครับ” ถึงตอนนี้อัคคีก็ยังทึ่งกับฝีมือของบุญมีไม่หาย“ทุกอย่างได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้วค่ะว่าลุงบุญจะต้องได้ช่วยครอบครัวกระถิน”“รู้ได้ยังไงครับ” คนที่เพิ่งเข้าไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาหันมามองหน้าหญิงสาวด้วยสีหน้าฉงนหนัก เพราะจำได้ว่าไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน“ท่านสาลิกาบอกเอาไว้ไงคะ”“แล้วท่านสาลิกาบอกไหมครับว่าหลังจบเรื่องกระถินแล้วคุณจะต้องช่วยใครต่อไหม”“คงมีค่ะ แต่ตอนนี้ฉันยังไม่รู้”“ผมอยากสื่อสารกับท่านได้เหมือนคุณจังเลยครับ”“ทำไมคะ คุณอยากช่วยคนอื่นเหมือนฉันเหรอ” สีหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความอยากรู้ เพราะน้อยคนนักที่อยากจะสื่อสารกับสิ่งที่มองไม่เห็นได้ คนแรกที่เห็นก็คือน้องชายของเธอท

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่61 เริ่มแผนการ

    และแล้วก็มาถึงวันที่ทุกคนได้เริ่มแผนการในวันแรกหลังจากที่รู้ว่าตอนนี้กันต์พลไปฝังตัวอยู่ที่บ่อนไหน ทั้งที่ที่นี่เคยซ้อมชายหนุ่มเกือบตายเพราะไม่มีเงินไปใช้หนี้ ทว่าเขาก็ไม่เข็ดที่จะมาเล่นการพนันที่นี่ เพราะเชื่อมั่นในการพนันว่าจะทำให้เขารวยอย่างรวดเร็วขึ้นมาได้โชติรวีพาจิรวัตรเพื่อนสนิทของเขามาแสดงเป็นนักพนันด้วยกัน พวกเขาดักซุ่มอยู่ที่หลังบ่อนมาสักพักแล้วเพราะรู้ว่ากันต์พลจะต้องเดินกลับทางนี้ เมื่อโชติรวีเห็นเป้าหมายเดินคอตกกลับมาก็รีบสะกิดให้จิรวัตรทำตามแผนในทันที“มาแล้ว มึงเตรียมตัว”แล้วก็เป็นจิรวัตรหนุ่มหล่อร่างสูงใหญ่ที่ทำทีหัวเสียกำลังจะเดินกลับบ้านหลังจากเสียพนัน“แม่งเอ้ย มาบ่อนนี้ทีไรมือไม่ขึ้นทุกทีเลยว่ะ กูอยากเปลี่ยน​บ่อนเล่น มึงรู้จักที่อื่นมั่งเปล่าวะ”“มีว่ะ บ่อนเพื่อนพี่เขยกูไง” โชติรวีเริ่มหยุดฝีเท้าเมื่อเห็นกันต์พลกำลังเข้ามาใกล้ ทั้งทำทีพูดกระซิบกระซาบกับจิรวัตรให้คนที่กำลังจะผ่านไปอยากรู้อยากเห็น“พี่เขยมึงที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลอะนะ”“เออ... ที่มึงเห็นเขามีรถหรูมีบ้านหลายหลังไม่ใช่เงินจากโรงพยาบาลนะโว้ย กูพอรู้มาว่าเขาเข้าบ่อนทีได้มาเป็นกอบเป็นกำ”“อ้าว แล้วมึงไม

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่60 สมเพชตัวเอง

    สองหนุ่มสาวนั่งคุยสัพเพเหระระหว่างนั่งรับประทานอาหารกลางวันกันไปพลางๆ โดยที่กรรณิกาพยายามที่จะไม่เผยความไม่สบายใจให้กับโรมได้รับรู้ ผ่านพ้นเวลาไปร่วมชั่วโมงกว่าหญิงสาวก็ต้องขอตัวจากชายหนุ่มเพราะเธอจะต้องเอาเงินไปหลายหมื่นบาทไปฝากธนาคาร เธอจะไม่เก็บเงินเอาไว้กับตัวอีกแล้ว เพราะเงินส่วนนี้เป็นส่วนที่เธอจะต้องจ่ายให้กับพนักงานในร้าน หากถูกขโมยไปอีกเธอก็จะแย่ยิ่งกว่าเดิม ถึงแม่จะมีคนพร้อมช่วยเหลือเธอเรื่องเงิน ทว่าเธอก็ไม่อยากเอาปัญหาของตัวเองไปให้ใครอีกแล้ว“ขอบคุณที่อยู่กินข้าวเป็นเพื่อนผมนะครับ”“ค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”โรมยังคงยืนพิงหน้าประตูห้องมองหญิงสาวจนเธอเดินหายเข้าไปในลิฟท์ เขามองออกว่ากรรณิกายังมีเรื่องเศร้าในใจที่ไม่ยอมพูดออกมา เพราะแววตาของเธอในวันนี้กับวันที่ร้านของเธอเริ่มมีลูกค้ามันต่างกันจนเห็นได้ชัด เขาจึงเอ่ยกับเธอว่ามีอะไรให้เขาช่วยก็บอกได้เลย ทว่าสาวเจ้าก็ดูท่าจะเกรงใจเขาอีกนั่นแหละถึงได้ไม่ยอมพูดอะไรออกมา“มือถือ...” เดินกลับเข้ามาในห้องก็เห็นโทรศัพท์มือถือสวมเคสสีหวานวางอยู่บนโต๊ะอาหารก็รีบเดินเข้าไปหยิบแล้วสาวเท้าออกจากห้องตามหญิงสาวไปในทันทีคิ้วหนาได้รูปขมวดมุ่นขึ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่59 ไม่อยากฟุ้งซ่าน

    “ครับ เอาไว้วันหลังผมจะอธิบายให้คุณฟังแล้วกันนะครับ”“ค่ะ” คนฟังยังไม่เข้าใจ ทว่าก็ไม่ได้คิดจะถามอะไรชายหนุ่มต่อทางด้านอัคคีเปลี่ยนท่าทางจากการนอนตะแคงคุยกับหญิงสาวมาเป็นนอนหงายอมยิ้มให้กับเพดานห้อง ที่เขายิ้มไม่หุบก็เป็นเพราะว่ารู้แล้วว่ามนตรามัจฉาก็มีความรู้สึกดีๆ ให้เขาเช่นกัน ทว่าเธอแค่ไม่รู้ตัวเองเท่านั้นว่าความรู้สึกที่มีให้เขามันคืออะไร ปล่อยให้ปัญหาที่เขากำลังช่วยเธอจัดการจบลงไปก่อนแล้วเขาจะเป็นคนอธิบายความกระจ่างให้กับเธอเองว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาคนบนโลกนี้เรียกว่าอะไรกันแน่เช้านี้เป็นเช้าวันใหม่ที่กรรณิกาไม่ค่อยสดใสเท่าไรนัก เธอกลัวเหลือเกินว่าเรื่องไม่ดีของพี่ชายจะเข้าหูคนเป็นแม่แล้วท่านจะทรุดลงทั้งที่กำลังดีขึ้นมา เธอเลือกที่จะไม่เข้าไปเยี่ยมแม่ของเธอเหมือนเช่นทุกวัน แต่เปลี่ยนให้ดาวเข้าไปส่งขนมเบื้องของโปรดคนเป็นแม่แทน ส่วนเธอก็อยู่เป็นนางก้นครัวในร้านอาหารเพราะไม่อยากฟุ้งซ่าน“คุณโรมสั่งปลาสามรสกับข้าวผัดปูให้ไปส่งที่โรงแรมตอนเที่ยงนะ” เดือนตะโกนเอ่ยออเดอร์สำคัญให้แม่ครัวได้ยิน“เดี๋ยวฉันไปส่งเองค่ะน้าเดือน”“ขับรถไหวเหรอ น้าไปส่งให้ได้นะ”“ฉันไปได้ค่ะ ว่าจะแวะไปธน

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่58 วางแผนช่วย

    “ยังไงเหรอคะ”“อันที่จริงวันนี้ผมกะจะทำงานสำคัญให้เสร็จเร็วที่สุดเพื่อที่จะพาคุณไปเที่ยวพักผ่อนหลังจากผ่านเรื่องไม่ดีกันมา แต่ผมเปลี่ยนใจแล้ว ผมอยากช่วยคุณให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ แผนของผม อย่างแรกผมต้องรู้ก่อนว่ากล้าไปเล่นพนันที่ไหน แล้วผมจะไปที่นั่น”“แล้วทำยังไงต่อคะ”“ผมก็แค่จะทำทีชวนกล้าไปเล่นที่อื่น แล้วก็บอกว่าที่บ่อนเปิดใหม่มีออกทุนให้ก่อน น่าจะเรียกร้องความสนใจจากกล้าได้มากเลยลาะครับ คนกำลังโลภ ที่ไหนมีผลประโยชน์ก็จะไปที่นั่น”“ฉันว่านั่นเป็นความคิดที่ดีเลยนะคะ”“เห็นไหมครับว่าผมช่วยคุณได้ทุกเรื่อง ถ้ามีปัญหาอะไรอีกผมก็อยากให้คุณคุยกับผมนะครับ”“ที่ฉันไม่อยากบอกคุณอัคไม่ใช่ว่าเห็นคุณไม่สำคัญนะคะ แต่เป็นเพราะฉันไม่อยากให้คุณเหนื่อยต่างหาก ฉันเป็นห่วงคุณค่ะ”อัคคีพอจะยิ้มออกจากหัวใจได้ หลังจากเข้าใจเหตุผลที่เธอไม่อยากให้เขาเข้าไปยุ่งเรื่องนี้ตั้งแต่คราแรก “ขอบคุณนะครับ แต่ถ้าจะให้ผมมีความสุข ผมยอมเหนื่อยเพื่อคุณนะครับ”&

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status