Beranda / โรแมนติก / My destiny ร่างนี้ของใคร / ตอนที่70 เดาไม่ได้เลยจริงๆ

Share

ตอนที่70 เดาไม่ได้เลยจริงๆ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-11 14:01:11

“วันที่เขาหึงฉัน เขาจูบฉันตอนเมา แต่แค่แปปเดียวนะ”

“หา!” ชมชีวันอุทานเสียงหลง

“อย่าโกรธฉันเลยนะ ฉันไม่ได้ตั้งตัวจริงๆ”

“เฮ้อ... คุณคิดว่าเราจะสลับร่างกันอีกนานเท่าไร” ชมชีวันนั่งฟุบลงไปกับพื้นเพราะกำลังครุ่นคิดเรื่องอะไรบางอย่าง

“เรื่องนี้ ฉันเดาไม่ได้เลยจริงๆ”

“ถ้าคุณยังห่วงว่าทุกอย่างยังเป็นของฉัน แล้วก็ยังกังวลในวันที่ต้องจากกัน คุณกับคุณอัคก็อยู่ด้วยกันอย่างไม่มีความสุข เอาแบบนี้ดีไหม คุณคิดเสียว่าร่างฉันเป็นร่างคุณเหมือนที่คุณให้อภิสิทธิ์ฉันในร่างคุณเต็มที่ ส่วนเรื่องที่คุณกลัววันที่ต้องจากกันกับคุณอัค คุณลองคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วต้องอึดอัดเก็บความในใจไม่รู้จะนานแค่ไหน กับอยู่ด้วยกันให้มีความสุข พอถึงเวลาจากอาจจะเสียใจ แต่อย่างน้อยก็มีความทรงจำในเรื่องดีๆ ที่มีต่อกัน” ชมชีวันเอ่ยจบก็อมยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างภาคภูมิใจ ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดจาอะไรได้มีเหตุมีผลขนาดนี้

“อยู่อย่างอึดอัดกับอยู่ด้วยกันให้มีความสุขเหรอ?”

“คิดเอาก็แล้วกันนะ”

“ฉันจะกลับไปคิดดูค่ะ เอ่อ... แล้วตอนนี้ทางคุณเป็นยังไงบ้าง”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ทุกผู้สบายดี แล้วตอนนี้ฉันก็สนุกมากๆ ด้วย เพราะมีทั้งสามนแล้วก็มีนามัจ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่70 เดาไม่ได้เลยจริงๆ

    “วันที่เขาหึงฉัน เขาจูบฉันตอนเมา แต่แค่แปปเดียวนะ”“หา!” ชมชีวันอุทานเสียงหลง“อย่าโกรธฉันเลยนะ ฉันไม่ได้ตั้งตัวจริงๆ”“เฮ้อ... คุณคิดว่าเราจะสลับร่างกันอีกนานเท่าไร” ชมชีวันนั่งฟุบลงไปกับพื้นเพราะกำลังครุ่นคิดเรื่องอะไรบางอย่าง“เรื่องนี้ ฉันเดาไม่ได้เลยจริงๆ”“ถ้าคุณยังห่วงว่าทุกอย่างยังเป็นของฉัน แล้วก็ยังกังวลในวันที่ต้องจากกัน คุณกับคุณอัคก็อยู่ด้วยกันอย่างไม่มีความสุข เอาแบบนี้ดีไหม คุณคิดเสียว่าร่างฉันเป็นร่างคุณเหมือนที่คุณให้อภิสิทธิ์ฉันในร่างคุณเต็มที่ ส่วนเรื่องที่คุณกลัววันที่ต้องจากกันกับคุณอัค คุณลองคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วต้องอึดอัดเก็บความในใจไม่รู้จะนานแค่ไหน กับอยู่ด้วยกันให้มีความสุข พอถึงเวลาจากอาจจะเสียใจ แต่อย่างน้อยก็มีความทรงจำในเรื่องดีๆ ที่มีต่อกัน” ชมชีวันเอ่ยจบก็อมยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างภาคภูมิใจ ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดจาอะไรได้มีเหตุมีผลขนาดนี้“อยู่อย่างอึดอัดกับอยู่ด้วยกันให้มีความสุขเหรอ?”“คิดเอาก็แล้วกันนะ”“ฉันจะกลับไปคิดดูค่ะ เอ่อ... แล้วตอนนี้ทางคุณเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ทุกผู้สบายดี แล้วตอนนี้ฉันก็สนุกมากๆ ด้วย เพราะมีทั้งสามนแล้วก็มีนามัจ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่69 ร่างนี้ของใครกันแน่

    อัคคีค่อนข้างไม่สบอารมณ์ที่เห็นมนตรามัจฉาตามใจคนเป็นแม่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย แทนที่จะหาทางปฏิเสธกับแม่ของเขาให้เข้าใจว่ายังไงก็ไม่มีทางได้อุ้มหลาน เขาเดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนหลายรอบ จนกระทั่งสาวเจ้าเข้ามาข้างใน“ทำไมถึงต้องยอมคุณแม่ขนาดนั้น”“คุณไม่เห็นเหรอคะว่าคุณแม่ตั้งใจอยากจะมีหลานแค่ไหน”“แล้วเรื่องความสัมพันธ์ของเราล่ะ คุณเองก็ไม่อยากจะเห็นหน้าผมอยู่แล้ว แล้วทำไมยังจะให้คุณแม่เข้าใจอีกว่าตัวเองจะได้อุ้มหลานแน่ๆ”“ไม่อยากเห็นหน้า หมายความว่ายังไงคะ?”“ป้าอิ่มบอกผมว่าตอนที่มาถึงที่นี่ก็เห็นคุณเก็บกระเป๋าจะออกไปข้างนอกบอกว่าจะเอาเสื้อผ้าไม่ใช้แล้วไปให้คนอื่น ให้ผมเดาคุณไม่ได้เก็บเสื้อผ้าไปให้คนอื่นจริงๆ แต่คงอยากจะไปจากที่นี่เพราะกลัวว่าผมจะตื๊อคุณใช่ไหม”“ไม่ใช่นะคะ เป็นเพราะฉันไม่อยากทำให้คุณอึดอัดต่างหาก ถ้าคุณต้องออกไปทำงานแต่เช้าแล้วจะต้องกลับดึกมากๆ เพราะอยากหลบหน้าฉัน ให้ฉันไปอยู่ที่อื่นซะยังดีกว่า ฉันไม่อยากให้คุณอึดอัด”“จะพูดว่าคุณเป็นห่วงผมอีกแล้วล่ะสิ เพราะความเอาใจใส่ของคุณมันทำให้ผมมีความรู้สึกดีๆ กับคุณเพิ่มขึ้นทุกวัน” คนตัวโตเท้าเอวแล้วหมุนตัวหันหลังให้หญิงสาว เข

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่68 ทำการบ้านบ้างหรือเปล่า

    “เธอผอมลงไปรึเปล่าชมพู” เมื่อลูกสะใภ้เข้ามานั่งลงฝั่งตรงข้ามและวางแก้วน้ำให้เธอเรียบร้อย นินันท์ก็ขมวดคิ้วมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า“ฉันก็กินอาหารปกตินะคะคุณแม่”“แล้วนี่พอจะมีวี่แววว่าจะท้องบ้างรึเปล่าล่ะ”“เอ่อ...” ได้ยินคำถามนี้ทีไร มนตรามัจฉาเป็นต้องหน้าเจื่อนลงทุกทีไป“ทำหน้าแบบนี้ก็แปลว่ายังสินะ นี่ถ้าทำวิธีธรรมชาติแล้วยังไม่ท้องฉันว่าไปให้หมอช่วยดีไหม”มนตรามัจฉาได้แต่นั่งก้มหน้างุด เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดเรื่องนี้ยังไง หรือเธอควรจะตัดสินใจพูดความจริงออกไป“อย่าว่าฉันกดดันเธอเลยนะ ฉันเองก็อายุมากขึ้นทุกวัน ยังอยากเลี้ยงหลานในตอนที่ยังมีกำลัง ถือว่าฉันขอเถอะนะ” นินันท์ดึงมือลูกสะใภ้มากุมเอาไว้ ทั้งยังออดอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน“ฉันจะพยายามนะคะคุณแม่” และแล้วสาวเจ้าก็ต้องตอบรับแม่สามีตามน้ำ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวังของนินันท์นั้นทำให้เธอตัดความหวังและพูดความจริงไม่ออก“ดีแล้วล่ะ อีกอย่างนะ ถ้าจะเตรียมตัวท้องก็อย่าปล่อยให้ตัวเองผอมลงแบบนี้ เข้าใจรึเปล่า”“เข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะกินให้เยอะกว่าเดิม คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ”“นี่...อย่าคิดว่าฉันละลาบละล้วงเลยนะ ตาอัคทำการบ้านบ่อยหรื

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่67 ห่างกันจะดีกว่า

    “ทำไมคุณจะต้องสนใจมันออกหน้าออกตาขนาดนั้น”“ฉันไม่ได้ห่วงใครมากกว่าใครทั้งนั้นค่ะ ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณจะต้องพูดไม่ดีกับหมอภพทั้งที่เขาช่วยฉัน แล้วที่ฉันไม่ได้บอกคุณก่อนว่ารถเสียเพราะเห็นว่าทุกอย่างจัดการได้”“ทีหลังถ้าคุณจะให้คนช่วยต้องเป็นผมเท่านั้นเข้าใจไหม”“คุณไม่มีเหตุผล” สีหน้าของมนตรามัจฉาตอนนี่แสดงออกถึงความผิดหวังในตัวอัคคีเป็นที่สุด รู้ได้เลยว่าหากเธอยังคงต่อปากต่อคำกับคนที่กำลังเมาคงคุยกันไม่รู้เรื่อง เลยเลือกที่จะเดินหนี ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เธอได้หนีไปไหนไกลอัคคีคว้าหญิงสาวเข้ามากอด จากนั้นก็โน้มตัวไปจูบปากของมนตรามัจฉา “อื้อ...” ปึก พลั่ก มือเรียวทั้งทุบทั้งผลักคนตัวโตจนหนีออกมาจากอ้อมกอดและพันธนาการจูบของเขาได้“ทำอะไรของคุณ”“ก็คุณเป็นเมียผม ทำไมผมจะทำแบบนี้ไม่ได้”“ถ้าเมาแล้วเป็นแบบนี้คราวหน้าคราวหลังก็อย่าดื่มเลยค่ะ ลืมไปแล้วเหรอคะว่าเราไม่ได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แล้วร่างที่ฉันอยู่ตอนนี้ก็เป็นร่างของชมพู คุณไม่ควรล่วงเกินเธอ”“แต่ตอนนี้ผมรักคุณ! ผมรักคุณมนตรามัจฉา” เขารู้ทุกอย่างที่เธอพูด แต่ก็ทนที่จะทำเช่นเมื่อครู่ไม่ได้จริงๆ“คุณอัคคี...” มนตรามัจฉาพูดอะ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่66 อยากให้แยกทางกัน

    หลังมื้อเย็นที่พบปะกับพี่น้องเรียบร้อยแล้วมนตรามัจฉาก็ตรงไปยังห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองเพื่อหาของขวัญและอุปกรณ์ห่อของขวัญให้กับลออในวันเกิดที่จะถึง สาวเจ้าเดินไปยังโซนDIY เพราะรู้มาจากกรรณิกาว่าแม่ของเธอทำงานฝีมือเก่ง หากมีของให้ได้นั่งทำอะไรเพลินๆ ก็คงไม่ต้องไปยุ่งกับงานในร้านอาหารมากมายนัก“สวยๆ ทั้งนั้นเลย” สาวเจ้ามองเหล่าลูกปัดหลากสีด้วยแววตาเป็นประกายก่อนจะหยิบลงตะกร้า“คุณชมพู”สาวเจ้ารีบหันหลังกลับไปมองตามเสียงที่คุ้นหู “อ้าวหมอภพ ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ”“ผมมาหาซื้อไหมพรมไปให้คุณย่าครับ ไม่รู้ว่าคุณชมพูชอบของพวกนี้ด้วย”“ฉันมาหาซื้อเป็นของขวัญให้แม่กระถินค่ะ วันอาทิตย์หน้าเป็นวันเกิดแม่กระถิน”“กระถินไม่เห็นบอกผมบ้างเลย”“กระถินบอกว่าจะโทรหาทุกคนช่วงใกล้วันค่ะ ฉันรู้จากกระถินว่าน้าลออชอบทำงสานฝีมือเหมือนกัน ฉันก็เลยหาซื้อของพวกนี้เป็นของขวัญ เผื่อว่าน้าลออจะนั่งทำของพวกนี้แทนไปออกแรงทำงานในร้านอาหารค่ะ”“คุณนี่ห่วงใยแล้วก็ใส่ใจคนอื่นที่หนึ่งเลยนะครับ” ดวงตาคมมองสาวเจ้าด้วยแววตาชื่นชมเป็นที่สุด“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณหมอมาซื้อไหมพรมให้คุณย่า แสดงว่าคุณย่าก็ชอบทำงานฝีมือเหมือนกันเห

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่65 เรื่องหนักใจ

    สองสาวพากันมาที่วัดที่กันต์พลนั้นบวชอยู่ ทว่ามาถึงกรรณิกาก็ต้องผิดหวังเพราะไม่ได้เจอหลวงพี่ดั่งใจหมาย ด้วยเพราะพระหลวงพี่นั้นมีกิจนิมนต์ในหมู่บ้านอื่น ทั้งสองจึงได้แต่เข้าไปไหว้พระในโบสถ์ เสร็จแล้วจึงมานั่งให้อาหารปลาที่ศาลาริมคลอง“ฉันก็เพิ่งรู้เองนะพี่ชมพูว่าลุงบุญแกมีปมในใจเรื่องครอบครัว” กรรณิกาเปิดประเด็นพูดถึงบุญมีในขณะที่กำลังนั่งโปรยอาหารปลาข้างกับชมชีวัน“แกมีเรื่องอะไรในใจเหรอ”“ฉันคะยั้นคะยอถามแกว่าอะไรทำให้แกมั่นใจนักหนาว่าถ้าพี่กล้าเห็นฉันกับแม่ตายแล้วจะกลับตัวได้ แกก็เลยยอมเล่าให้ฟังว่าตอนที่เสียลูกกับเมียไปเพราะอยู่วงการการพนัน วินาทีนั้นแหละที่แกอยากจะย้อนเวลากลับไปเสียเหลือเกิน ถ้าแกย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ยุ่งกับการพนันแม้แต่อย่างเดียว ตอนนี้แม้กระทั่งหวยแกก็ยังไม่ซื้อเลยนะ แกบอกหาเงินด้วยหยาดเหงื่อแรงกายน่าภูมิใจกว่า”“อย่างนี้นี่เองแกถึงได้พูดนักหนาว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา” แม้นจะรู้ว่าชายสูงวัยเคยผ่านเรื่องราวอะไรมา ทว่ามนตรามัจฉาก็ไม่ได้รู้ตื้นลึกหนาบางถึงการกลับใจของบุญมี ที่แท้ชายสูงวัยอยากช่วยให้กันต์พลกลับใจได้เพราะกลัวว่าทุกอย่างมันจะสายเกินไปเหมือนเรื่องร

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status