บทที่ 9 เฮียเทนใจร้าย

"หนูโตแล้วนะ อีกหน่อยก็จะเป็นคุณหมอ ถ้าเงียบอยู่แบบนี้จะคุยกับคนไข้ได้ยังไง"

"พีชจะกลับหอ" ประโยคแรกดังขึ้นหลังจากเงียบอยู่นาน

"แต่เรายังไม่ได้คุยกันเลยนะ" เทนบอกพร้อมกับมองหน้ายิ้ม ๆ *เออ...พูดมาหน่อยก็ยังดี*

"พีชจะกลับหอค่ะ" ประโยคเดิมที่แสนเอาแต่ใจดังมาอีกครั้ง

"ลูกพีช..." "พีชอยากจะกลับหอค่ะ" คนตัวเล็กย้ำประโยคเดิมอีกรอบ

"เอาแต่ใจไม่เปลี่ยนนะเรานี่ ไหนว่าโตจนเป็นว่าที่คุณหมอแล้วไง หื้ม?" คนใจร้อนอย่างเทนพยายามพูดยาวและใจเย็นมากที่สุดพร้อมกับกดหอมแก้มป่อง ๆ อย่างมันเขี้ยว

"พีช...อื้อ" ประโยคต่อมาของร่างบางถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อปากหนาประกบจูบเก็บเสียงหวาน ๆ ห้วน ๆ นั้นแบบไม่บอกไม่กล่าว

"อื้อ..." กำปั้นน้อยทุบบ่าแกร่งหลายครั้ง ทั้งพยายามเบือนหน้าหนีแต่โดนมือใหญ่ประคองแก้มล็อคไว้ทั้ง 2 ข้าง แล้วสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเมื่อเจ้าของตักถอนริมฝีปากออกพร้อมกับจ้องหน้าอย่างเอาเรื่องทันที "เฮือก!"

"เป็นยังไง วิญญาณกลับเข้าร่างหรือยัง ถ้ายังเฮียมีสเต็ป ต่อไปอีกนะ" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก

"นี่! ..." "หืม?" เทนครางในลำคอพรางมองนิ้วเรียวเล็กที่ยกขึ้นมาชี้หน้าตัวเอง "ถ้าคุยดี ๆ หนูจะไม่โดนแบบนี้ แต่หนูดื้อเอง หาเรื่องให้เฮียหมดความอดทนเองนะ"

"คนบ้า คนใจร้าย คนปากไม่ดี คน..." "มาอีกคนคราวนี้จะจูบให้ขาดใจตายเลย" เทนเอ่ยสวนพร้อมกับมองหน้านิ่งบ่งบอกให้รู้ว่าเขาจะทำแบบที่พูดจริง ๆ "เอาสิ จะคนอะไรก็ว่ามาเลย" ชายหนุ่มท้า พร้อมทั้งตั้งท่าจะจูบจริง ๆ ทำให้หญิงสาวรีบเม้มปากแน่นเบือนหน้าหนีแล้วทำท่าจะลงจากตัก มือใหญ่รีบรวบเอวเธอไว้ทันที

"ปล่อยนะ อ๊ะ!" คนตัวเล็กผลักอกแกร่งออกจากตัวอย่างแรงพร้อมกับแกะมือใหญ่ออกจากเอว ชายหนุ่มเห็นแบบนั้นจึงจงใจกระชับแขนให้แน่นขึ้นแล้วจ้องหน้าล้อเลียน แกล้งให้เธอโมโหมากขึ้น

"เรียกเฮียก่อน..." ชายหนุ่มสั่งยิ้ม ๆ พร้อมกับรั้งเอวบางเข้าหาตัวในขณะที่อีกคนพยายามดันตัวออกห่างเต็มที่

"ไม่! ปล่อยพีชนะ คนบ้า คนฉวยโอกาส" ว่าพรางยกกำปั้นขึ้นทุบบ่าชายหนุ่มสุดแรง

"ทุบเก่งเหลือเกินนะมือเล็ก ๆ เนี่ย บอกว่าให้เรียกเฮียเทน ก่อน" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับรวบมือเล็ก ๆ ข้างที่กำลังจะทุบตัวเองแล้วกระชับเอวบางให้แน่นขึ้น จนหน้าอกที่เกยชิดอกแกร่งดันพ้นเกาะอกขึ้นมาเกือบครึ่งเต้า

"อร๊าย...ปล่อยพีชเดี๋ยวนี้นะ" หญิงสาวอุทานตาโตรีบยกมืออีกข้างขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองอาย ๆ หน้าขาวใสของเธอแดงเรื่อลามลงไปถึงคออย่างรวดเร็ว แต่มันไปสะดุดตาชายหนุ่มตรงที่มีขอบซิลิโคนปิดจุกโผล่พ้นขอบเกาะอกขึ้นมาด้วย

"หืม? นี่อย่าบอกนะว่าหนูไม่ใส่เสื้อชั้นในออกจากบ้าน?" ชายหนุ่มครางในลำคอพร้อมกับมองหน้าอย่างคาดโทษ *ฉิบ...ออกจากบ้านมายังไงวะเนี่ย กูจะบ้า*

"จะบ้าเหรอ ใส่เกาะอกใครเขาใส่เสื้อชั้นในกัน บอกให้ปล่อยพีชไงคนฉวยโอกาส" คนตัวเล็กแหวขึ้นมือหนึ่งจับเกาะอกของตัวเองไว้แน่นอีกมือถูกรวบไว้พยายามดึงยังไงก็ไม่หลุดทำให้เธอหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย

"แค่เรียกชื่อเฮียมันลำบากมากขนาดนั้นหรือไงพิกกี้ ถ้าไม่เรียกก็อยู่บนตักแบบนี้ทั้งคืนนั้นแหละ ลองดูว่าใครจะทนทานมากกว่ากัน" ชายหนุ่มว่าพรางจ้องหน้าจริงจัง พร้อมทั้งกระชับแขนแกร่งรัดเอวเธอแรงขึ้นกว่าเดิม

หญิงสาวหยุดชะงักแล้วมองนิ่งอย่างใช้ความคิด ‘ทำไงดีวะเนี่ย ตอนเด็กเฮียเทนก็ขี้แกล้งตอนนี้ยังแกล้งอีก งือ...ถึงเนื้อถึงตัวเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมแถมยังขโมยจูบไปซึ่ง ๆ หน้าอีก พีชจะ 23 แล้วนะเว้ย ไม่ใช่ 3 ขวบ งือ...ถ้ารู้ว่ามาแล้วจะเจอพรที่ขอไม่จบแบบนี้ไม่มาหรอก ตาบ้ามือก็ใหญ่จับตรงไหนก็เจ็บไปหมด หรือพรยัยเวียนเทียนจะศักดิ์สิทธิ์กว่าเจ้าที่วะเนี่ย’ หญิงสาวคิดในใจพร้อมกับจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง

"คิดอะไรอยู่" เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากที่คนตัวเล็กจ้องหน้าเขาอยู่นานแต่ไม่ยอมพูดอะไรออกมา

"คิดว่าถ้าเอายาสลบช้างติดกระเป๋ามาด้วยก็คงดี" คนเสียงหวานหน้าบึ้งตอบพร้อมกับเบือนหน้าหนี

"อยากให้ปล่อยก็คุยกันดี ๆ ไม่ใช่เป็นเด็กดื้อพูดไม่เข้าใจแบบนี้" ชายหนุ่มว่าพรางปล่อยข้อมือหญิงสาวแล้วยกขึ้นลูบแก้มเธอเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นนั่งตัวตรงแล้วกอดเอวเธอไว้หลวม ๆ แต่สายตาไปปะทะกับภูเขาลูกย่อม ๆ ที่เบียดชิดกันในเกาะอกเข้า ถึงกับแอบกลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ "เสื้อนี่ไม่มีเงินซื้อตัวใหญ่กว่านี้หรือไง" *เฮ้อ...จะอดได้ถึงข้ามคืนมั้ยกู อันนี้ชุดมาเที่ยวหรือเตรียมมายั่วกันแน่วะ ...* ชายหนุ่มพรางถอนหายใจเบา ๆ

"แล้วจะมายุ่งอะไรกับเสื้อพีชคะ พีชจะใส่ตัวเล็กหรือใหญ่มันก็เรื่องของพีชคนอื่นไม่เกี่ยว" ว่าพร้อมกระชับมือที่จับเกาะอกไว้แน่น

"ใส่แบบนี้มันอันตรายไม่รู้หรือไง"

"ไม่เคยรู้ค่ะ เพิ่งรู้ตอนนี้นี่แหละ" เมื่อความกลัวจางหาย คำพูดและการต่อปากต่อคำของเธอจึงเริ่มยาวขึ้น

"ทีหลังอย่าใส่แบบนี้อีก" เสียงทุ้มเอ่ยสั่ง พร้อมกับมองหน้าดุ ๆ

"อยากใส่อะไรก็ใส่ค่ะ จะใส่จะถอดมันก็เรื่องของพีช แล้วพีชก็ไม่ได้ใส่มาให้ใครดุพีชนะ" คนตัวเล็กว่าพร้อมกับเชิดหน้าสวยขึ้นอย่างเอาแต่ใจ มองดูแล้วน่ามันเขี้ยวเป็นที่สุด

"ดี ถ้าพูดไม่ฟังกันแบบนี้ ถ้าหนูใส่ เฮียจะถอดมันเอง" ว่าพร้อมกับรวบเกาะอกทางด้านหลังแล้วดึงลงทีเดียวถึงเอว เต้าอวบอิ่มคู่งามที่มีเพียงแค่ซิลิโคนปิดยอดอกเอาไว้ดีดเด้งออกมาสู้สายตาชายหนุ่มทันที

"อร๊าย...คนบ้า ฮือ" หญิงสาวอุทานอย่างตกใจรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองแล้วงอตัวออกห่างจากชายหนุ่มทันที

"หึ! ก็น่ารักดีนี่นา จะว่าไปก็ถอดง่ายดีซะด้วย" คนตัวโตว่าพรางช้อนคางหญิงสาวขึ้นสบตายิ้ม ๆ "คราวนี้เชื่อเฮียหรือยังว่ามันไม่ปลอดภัยหรือว่าต้องให้สาธิตว่าไม่ปลอดภัยยังไง"

"บ้า! หันหน้าไปทางอื่นเลยนะ" คนพยายามดุออกคำสั่งอาย ๆ ขณะที่มือข้างหน้าหนึ่งเลื่อนลงไปดึงเกาะอกขึ้นมาปิดหน้าอกหน้าใจของตัวเอง *บ้าเอ้ย เห็นหมดเลย อายไม่รู้จะอายไปไหนแล้วเนี่ย*

"ทำไมเฮียต้องหัน แล้วทำไมเฮียต้องฟังหนู ในเมื่อหนูยังไม่ฟังเฮียเลย" ชายหนุ่มว่าพรางยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเลื่อนมือใหญ่จากปลายคางไปดึงเกาะอกลงอีกรอบแต่รอบนี้ตั้งใจมองและแกะมือบางออกจากเต้างามตรงหน้าพร้อมกับรวบข้อมือเธอไว้

"อื้อ...ปล่อยนะ คนบ้าโป๊หมดแล้ว" ลูกพีชว่าพรางก้มหน้าหลบสายตาหื่นกระหายของเจ้าของตัก หน้าเธอแดงขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ มันทั้งน่ารัก น่ามองและปลุกสัญชาตญาณผู้ชายอย่างเทนได้มากทีเดียว

"โป๊สิ ก็หนูใส่มาแค่นี้เอง แล้วมันจะโป๊มากกว่านี้อีกนะ ถ้าเฮียดึงไอ้นี่ออก" ชายหนุ่มว่ายิ้ม ๆ แล้วปล่อยข้อมือหญิงสาวเอื้อมมาดึงที่ปิดจุกของเธอออกจริง ๆ

"อร๊าย...เฮียเทนใจร้าย" ลูกพีชอุทานอย่างตกใจเผลอเรียกชื่อชายหนุ่มออกมาสียงดัง รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกของตัวเองทั้ง 2 ข้างแล้วพยายามดิ้นลงจากตัก จนไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้สิ่งที่ปั้นท้ายของเธอนั่งทับอยู่เริ่มขยับขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว

"หึ! ทีนี้เชื่อหรือยังว่ามันอันตราย" เสียงทุ้มปนกระเส่าก้มลงพูดข้างหูจนเธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว

"พีช เชื่อแล้วค่ะว่าอันตราย ต่อไปพีชจะไม่มาแถวนี้อีก ถ้ารู้ว่าเฮียอยู่ที่นั่น พีชจะไม่ไปกับพวกเวียนเด็ดขาด ปล่อยพีชเดี๋ยวนี้เลยนะคนบ้า" หญิงสาวว่าพรางดึงเกาะอกขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองแล้วพยายามจะลุกลงจากตักให้ได้

"อย่าดื้อนะพิกกี้ ตอนนี้หนูต้องอยู่เฉย ๆ" ชายหนุ่มว่าเสียงห้วนทำเอาคนตัวเล็กหยุดชะงัก แต่ก็ยังพยายามแกะมือใหญ่ออกจากเอวตัวเองอยู่อย่างยากลำบาก

"ปล่อยพีชนะ คนบ้า คนลามก...