ตอนที่ 1 ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน NC

ไอดินประคองคนเมาไปที่รถของเธอ เขาก็เข้าไปนั่งที่เบาะคนขับ พาคนที่ยังพอมีสติหลงเหลืออยู่บ้างกลับคอนโด เพราะดูท่าแล้วคงจะขับรถกลับเองไม่ไหวเลยขอไปส่ง ทว่าพอเจ้าของห้องเปิดประตูก็คว้าแขนของหนุ่มหล่อที่เพิ่งเจอกันไม่ถึงชั่วโมงเข้าห้องไปด้วย ทั้งที่เขาลืมไปแล้วว่าเธออยากมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนแบบนั้น ก่อนที่สาวสวยนัยน์ตาเศร้าจะปิดประตูแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงยาน

“นอนกับฉัน อยากได้เท่าไหร่ก็ว่ามา”

“แน่ใจนะ ว่าจะไม่เสียใจทีหลัง”

ไอดินเดินเข้าประชิดตัวหญิงสาว มือหนารวบข้อมือของหญิงสาวทั้งสองข้างกดเข้ากับบานประตู ก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างหนึ่งออกไปตรงผนังแล้วกดสวิตช์เพื่อเปิดไฟในห้องให้สว่างจ้า เผื่อจะช่วยให้เธอตาสว่างขึ้นว่ากำลังคิดทำเรื่องอะไรอยู่ โน้มใบหน้าหล่อเหลาและเย็นชาเข้าไปกระซิบถามย้ำที่ข้างหูถึงสิ่งที่เธอต้องการอีกครั้ง

เขารู้ว่าเธอเมา เศร้าเสียใจที่โดนหักหลัง และต้องการหาใครสักคนมาเป็นที่พักพิงใจ หรือแค่คลายเหงา

แต่วันไนต์สแตนด์ มันคือสิ่งที่เธอต้องการจริงหรือ

“อืม แน่ใจ”

ปลายฟ้าตอบน้ำเสียงบางเบาแต่ทว่ากลับไม่หลบสายตาคู่คมที่จ้องมองลงมา ราวกับยืนยันว่าเธอเป็นคนพูดจริงทำจริง ถึงแม้จะเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ แต่สิ่งที่เอ่ยออกไปแล้ว เธอต้องทำตามนั้นให้ได้ ก่อนจะยกเรียวแขนทั้งสองข้างขึ้นคล้องคอของเขาเพื่อเป็นสิ่งยืนยัน

ชายหนุ่มหายใจเข้าออกลึกราวกับข่มอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน หลุบตามองเรียวปากอวบอิ่มที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงอย่างลืมตัวไปว่ากฎของเธอคือห้ามจูบ ห้ามกอด ห้ามนอนค้าง พอนึกขึ้นได้จึงเปลี่ยนไปช้อนเอาตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าหญิงแทน

“ห้องนอนไปทางไหน”

“ทางนั้น”

มือเล็กชี้ไปยังห้องนอนของเธอ อกข้างซ้ายก็พลันเต้นไม่เป็นส่ำ ลมหายใจถี่กระชั้น ตื่นเต้น หวาดกลัว สับสน เต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ก่อนจะรู้ตัวอีกทีร่างของเธอก็ถูกวางลงบนผ้าปูที่นอนสีเทา ไม่ต่างจากความรู้สึกของเธอตอนนี้ที่หม่นเทาค่อนไปทางมืดมิด ไร้หนทางย้อนกลับ

หนุ่มที่ยืนอยู่ปลายเตียงถอดแจ็กเกตของเขาออก ตามด้วยเสื้อยืดที่โยนลงบนพื้นกระเบื้องลายไม้ ภายในห้องไม่ได้เปิดไฟ แต่เนื่องจากเขาไม่ได้ปิดประตูห้องนอน จึงทำให้มีแสงสว่างจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาพอให้มองเห็นทุกการกระทำ และท่อนบนที่ขาวสะอาด หน้าท้องมีซิกซ์แพ็กเป็นลอนงาม

ขณะตกอยู่ในภวังค์ความคิด สายตากลับจ้องเขานิ่ง และแล้วก็รู้สึกถึงสัมผัสที่เลื่อนผ่านเรียวขาเข้าไปใต้ชุดมินิเดรส เกี่ยวรั้งแพนตี้สีดำออกไปพ้นปลายเท้าเสียแล้ว ตามด้วยมือหนาที่ปลดเข็มขัดของตนแล้วถอดกางเกงออก

ร่างเปลือยเปล่าของชายตรงหน้าทำใจเธอสั่นสะท้านอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ฝ่ามือทั้งสองข้างชุ่มไปด้วยคราบเหงื่อ แต่ก็เย็นเฉียบราวกับร่างกายขาดเลือดฉับพลัน

เขาขยับขึ้นมาแทรกตัวตรงหว่างขา แล้วอ้าขาทั้งสองข้างของเธอพาดตรงข้อพับแขน ปลายฟ้าปิดเปลือกตาลงไม่อาจทนเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าได้ แล้วเธอก็รู้สึกถึงความชื้นที่อยู่ปลายลำท่อนแข็ง คงจะเป็นไอ้นั่นของเขากำลังจ่อน้องสาวของเธอ ถูไถขึ้นลงจนรู้สึกมวนท้องไปหมด ขนกายลุกชันไปทั่วทั้งร่างด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด จนกระทั่ง

“อึก”

มันเข้าไปได้สำเร็จ

เสียงกระเส่าของชายที่เธอไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อดังขึ้นพร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น เอวสอบขยับเข้าออกกระแทกร่องสาวอย่างหนักหน่วง เธอกัดกรามแน่นอดกลั้นไม่ให้เปล่งเสียงน่าอายออกมา แต่มันยังเผลอส่งเสียงในลำคออยู่ดี

“อะ อึก อื้อ…”

“อย่ากลั้น ปล่อยมันออกมา อ่า…”

“ระ รีบ ๆ ทำ อืม...”

ชายผู้มีใบหน้าหล่อเหลาและน้ำเสียงเย็นชา แต่ทว่ากลับร้อนแรงในเรื่องอย่างว่า เธอกำลังรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงอากาศ ช่วงล่างรู้สึกเสียดเสียวทั้งเจ็บทั้งจุก แล้วเสียงครางหวานก็เปล่งออกมาในที่สุด

เขาไม่สามารถโอบกอด จูบ หรือหอมเธอได้เลย นอกจากตอกอัดแท่งความเป็นชายเข้าใส่ช่องทางคับแคบอย่างหื่นกระหาย ไม่คิดว่าเธอจะกล้าได้กล้าเสีย กล้ามอบมันให้กับชายแปลกหน้า

ช่างใจกล้ามาก

หลังกิจกรรมเข้าจังหวะหยุดลง หญิงสาวก็รู้สึกถึงของเหลวอุ่นฉีดพุ่งเข้าใส่ปากมดลูก เขายังคงแช่แก่นกายขนาดใหญ่ที่ไม่คิดว่ามันจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอได้ค้างไว้อย่างนั้น ราวกับยังไม่อยากหยุดอยู่แค่นี้

“เสร็จแล้วใช่ไหม ถอดออกไปสิ”

น้ำเสียงผลักไสดังขึ้นอย่างไม่เสียดายความบริสุทธิ์ที่เพิ่งเสียไป พร้อมกับมือเล็กที่ผลักต้นแขนของคนที่นอนทาบทับเธออยู่ด้านบน ทำให้ชายหนุ่มรู้ตัวว่าควรจะหยุดและทำตามที่ตกลงกันไว้ ก่อนจะถอนแก่นกายออกทำให้น้ำสีขาวขุ่นที่ผสมกับคราบเลือดไหลเยิ้มออกมาเปื้อนผ้าปูที่นอน

“ห้องน้ำอยู่ทางนั้น”

ไอดินหันตามมือของเธอที่ชี้ไปยังห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอน ก่อนจะขยับออกจากเตียง คว้าเสื้อผ้าที่กองเกลื่อนไปด้วยด้วย ขณะที่สาวเจ้าของห้องก้มมองร่องรอยที่เกิดขึ้นพร้อมกับหัวใจที่เจ็บปวด

เสียไปแล้วก็เสียไป นี่คือสิ่งที่เธอเลือก แต่เธอพลาดที่ลืมคิดถึงเรื่องป้องกัน

หญิงสาวหยิบแพนตี้มาสวมใส่ดังเดิม ก่อนจะลุกไปหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าที่ร่วงหล่นออกจากแขน ตอนถูกอุ้มเข้ามาที่หน้าประตูห้องนอน นั่งรอปลายเตียงเพื่อโอนเงินค่าตัวให้กับหนุ่มแปลกหน้า เพราะตอนเธอชวนวันไนต์สแตนเขาเลือกปฏิเสธ แต่พอบอกจะให้เงินกลับยินยอม

ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ปรากฏร่างของหนุ่มหล่อที่เดินออกมา สาวสวยก็เอ่ยขึ้น

“ค่าเสียเวลาคืนนี้นายคิดเท่าไหร่ สามพันพอไหม”

“...” เขาเงียบ

“ห้าพัน”

“...” เขายังคงเงียบ

“งั้นอยากได้เท่าไหร่ก็กดเอาเองแล้วกัน”

เสนอราคาไปเท่าไรก็เงียบ เธอไม่เคยซื้อบริการเสียหน่อย จะรู้ได้อย่างไรว่าต้องจ่ายให้กี่บาท หัวคิ้วเรียวสีน้ำตาลขมวดเป็นปมจ้องชายที่เข้ามายืนอยู่ตรงหน้า พร้อมกับยื่นมือถือให้เขาไปกดตัวเลขเอาเอง

แล้วเขาก็รับโทรศัพท์ของเธอไป แต่ไอดินไม่ได้ต้องการเงิน เขากดเข้าแอปพลิเคชันสีฟ้าก่อนจะแอดเฟรนด์ไปหาตัวเอง จากนั้นเขาก็ใช้มืออีกข้างล้วงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมากดรับเพื่อน แล้วส่งมือถืออีกเครื่องคืนให้กับเจ้าของ

เธอก้มลงมองบนหน้าจอซึ่งปรากฏโปรไฟล์ของหนุ่มหล่อที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนจะช้อนดวงตาขึ้นมองเขาอย่างงุนงง

“เงินผมไม่รับ ผมไม่ได้มาขายบริการ เอาเป็นว่าถ้าเหงาหรืออยาก… เมื่อไหร่ก็ทักมา แล้วผมจะมาหา อย่าไปวันไนต์กับผู้ชายคนอื่นอีก”

ดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจเมื่อครู่ไหววูบในทันที อกข้างซ้ายเกิดความรู้สึกหวั่นไหวกับคำพูดของคนตัวสูง นี่เขากำลังสอนว่าไม่ให้ใจง่ายกับผู้ชายไปทั่วอย่างนั้นเหรอ

แต่ตอนนี้เธอก็กำลังใจง่ายกับเขาอยู่ หรือว่าเขาลืมนับตัวเอง

“ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ป้องกัน พอดีไม่ได้พกถุง อย่าลืมหายากินด้วยล่ะถ้าไม่อยากท้อง”

มาทำเป็นคนดีอะไรตอนนี้ ได้เธอแล้วทำไมยังไม่รีบจากไปอีก

“อือ นั่นมันเรื่องของฉัน ฉันจัดการเอง นายกลับไปได้ละ”

หลังน้ำเสียงผลักไสดังขึ้น ไอดินก็เผยรอยยิ้มอันเจือจาง ก่อนจะก้าวเดินออกจากห้องไปตามที่เธอต้องการ