Ilan buntong hininga na ba ang pinakawalan ko at paulit-ulit ko pa din ginagawa.
"Isa nalang iisipin kong hinihika ka" na tigil ang pagbuntong hininga ko for the nnth times.
I boringly glance at Aiko. He was dragging my luggage now.
Sa isang araw na ang alis ko pero hanggang ngayon hindi pa din ako nakakapag paalam sa kanya. Hindi ko din sya masyado nakakausap sa school kahit pa mag ka kaklase naman kami dalawa.
"Hop in Prinsesa baka gusto mo lang naman" Aiko mockery said.
Inirapan ko siya ng bongga bago ako sumakay sa kotse niya. Sinabe ko na bang 3 years gap si Aiko sakin pero dahil ubod siya ng pagka isip bata ay hindi halata sa kanya.
"Sinabihan ako ni Tita na daanan natin ang school mo para makuha ang mga papers mo. Again pechie, kinausap mo na ba si Scar?" napaiwas ako ng tingin kay Aiko.
Binaling ko ang tingin sa bintana.
"Ts,I guess hindi pa din" dagdag niya pa.
Hindi ko na lang siya pinansin. Hindi na din naman siya nag salita. Lumipas ang kalahating oras nasa tapat na kami ng school ko. Nauna bumaba sakin si Aiko. Sandali ko muna tinignan ang ayos ko sa rear-mirror. Kinuha ko ang Lv pouch ko at sinout ang shade ko. Sakto naman na binuksan ni Aiko ang shotgun seat door.
Nakabusangot siya sakin kaya nginisihan ko lang siya bago ako bumaba sa kotse niya.
"Arte. Pumunta ka ng cafeteria nandoon si Fimescar sinabihan kong pupunta tayo. Mauna kana ako na bahala sa papers mo" malumanay na sabi niya habang busy siya sa pag tipa ng phone nya.
Inangat ko ang sout kong shade at pinaningkitan siya ng mata. Na halata ata niya nakatingin ako sa kanya kaya nag angat siya ng tingin.
"what?"tanung niya bago bumalik ang tingin sa phone niya.
"Who gave you perm.."
"Nandoon na daw siya sige na pumunta kana doon susunod agad ako" He dismissively said.
Iniwan niya akong nakatangang nakatingin sa likod niyang lumakad papalayo sakin.
'Lintik ka talaga Aiko!' gigil na ani ko.
Muli ko sinout ang shade ko bago mabigat humakbang patungo sa cafeteria.
Naaasar talaga ako ay mali nagagalit talaga ako kay Aiko. Letcheng lalaki yon yari talaga yon sakin bwisit pakilamero kahit kailan e.
Automatikong huminto ang mga paa ko sa mismong entrance ng cafeteria ng makita ko si Yuri at Scar. Magkatabi ang dalawa habang masaya itong nag kwe-kwentuhan. Ang sweet nilang tignan. Napangiti ako ng mapait ng maalala ko ang sinabe ni Scar sakin na crush niya si Yuri.
Nakakatawang pangyayari. Magkaibigan talaga kami ni Scar dahil pati sa lalaki pareho kami ng gusto.
Hahakbang na sana ako palayo ng mamataan ako ni Scar at kumaway siya sakin.
'I guess I don't have a choice' my mind said.
Sinikap kong lumapit sa table nila na nakangiti.
"Pec buti dumating kana umorder nako ng buko shake mo" anas ni Scar ng makalapit ako.
"Thank you"
I sat on the opposite chair.
"Asan pala si Aiko?" luminga-linga pa siya.
"Susunod din yon" tipid kong sagot.
Tumango-tango naman sya..Pa tago ko sinulyapan si Yuri.Na sana pala hindi ko ginawa. Nagtagpo ang aming mata kaya wala ko na gawa kundi ngitian ganun din naman siya sakin. Mabuti nalang dumating na ang order ni Scar para samin.
"Pec, saan tayo magbabakasyon?" na hinto ko ang pag sipsip sa shake ko.
Summer na kase ngayon.
"Ah ka.."
"Kung gusto niyo may vacation house kami sa Pangasinan?" singit ni Yuri.
Kumislap ang mata ni scar at nagpapacute syang tumingin sakin. Gusto ko matawa sa itsura ni Scar pero hindi ko magawa.
"Gusto ko s..."
"Great,so paano mamayang gabi agad?" putol muli ni Yuri sa sinasabi ko.
Napapikit ako ng mariin dahil sa inis. Humigpit din ang hawak ko sa shake ko kaya halos mayupi na ito.
Kaya pinakalma ko ang aking sarili. Marahas ako nag pakawala ng buntong hininga.
"Gusto ko sumama sa inyo but I can't" direktang ani ko sa kanilang dalawa.
Nagtatanung nila ako tinignan.
"Bakit naman?" ang kisap sa mata niya napalitan ng lungkot.
Na tikom ko ang aking bibig. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas para sabihin ang pag alis ko.
Argh, I hate you, Aiko!
"Hey, guys" I was saved by Aiko's appearance.
"Aiko!" Scar enlighten greet Aiko by hugging him.
"Hala bakit mo ako ni yakap baka mag selos ang prinsesa ko" kumakawalang bigkas ni Aiko.
Kaya mabilis naman humiwalay si Scar sa kanya.
"Ay sorry natuwa lang ako matagal na din huling kita natin namiss kita" may ngiti sa labi niyang ani bago bumalik sa upuan niya kanina.
Tinawanan lang siya ni Aiko bago umupo sa tabi ko. Nilapag niya sa gilid ang brown envelope. Alam ko na laman nun mga papers ko.
"So bakit nga hindi makakasama? May date siguro kayo ni Aiko no?" usisa ni Scar.
"Ewwwww!" sabay na reaction namin ni Aiko.
Pareho kami natawa sa reaction namin.
"Oh bakit mali ba ako?" She ask again.
"Paano mo naman na sabi nag da-date kami?" Si aiko nagtanung na hindi pa din mapalis ang ngiti sa labi.
"Kase obvious naman, mas lagi nga kayo mag kasama kesa sakin" prankang sagot ni scar.
"Ikaw din naman a, mas madalas mo na kasama si Yuri kesa sakin" hindi ko na pigilan ang aking bibig.
Scar looks surprisingly. I awkwardly laugh.
"I was only kidding Peklat" bawi ko.
Seryoso pa din nakatingin si Scar sakin. I only could do is to fight her daring stared. Darn it. She will know that I'm lying once I took away my glance.
Fuck it.
"chill out girls, why we don't have a double date since you open it scar?" Aiko suggesting.
"What?" asik ko.
"Call" Yuri agreed.
Napamaang ako, hinawakan ko sa siko si Aiko.
"Wait lang kailangan ko lang siya kausapin." Nagmamadaling paalam ko sa dalawa.
Hinatak ko patayo si Aiko,
"Princ.."
"Shut the freaking up" Putol ko sa kanya.
Kinaladkad ko siya gang sa labas ng cafe. Pa balya ko binitawan ang siko niya, na pangiwi naman siya sa ginawa ko but I don't care.
"Seriously Aiko, what are you fucking planning? Are you going to torture me to death huh!" I burst out because of too much anger.
Kinabig ako ni Aiko, hindi ko na pigilan tuluyan ng bumagsak ang luha ko. Galit ako, but I can't do anything to release this anger.
"Go ahead cry on" he softened said in my ear.
Para isang magic word ang sinabe ni Aiko sakin dahil mas naging matulin ang pagbagsakan ng luha ko. Talo pang may karera ang mga ito.
"I want you to hurt so bad My princess" napa-aangat ako ng tingin sa kanya.
Nanatili pa din naka-yakap si Aiko sakin pero ang mga mata namin hindi na hihiwalay ng tingin sa isa't isa.
"What do you mean?" hikbi kong tanung.
Binalik niya sa pagbaon ang ulo ko sa dibdib niya.
"I want you to feel hurt so bad so you can easily get over with him princess ko" paliwanag niya.
"Ano?" paos na tanung ko.
I heard his deeply sigh. Hindi ko talaga siya maintindihan. Kung ano ba talaga punto niya.
"Let your heart feel the pain, let her your heart to love him so bad so when you totally get tired you can find a way to out. "Mabagal ang bawat explanation niya.
Sa totoo lang wala pa din ako naiintindihan sa sinasabi niya. Pero heto ako ngayon naka sakay sa vikings kasama nila scar at yuri na nasa harapan namin at kami naman dalawa ni Aiko ang magkatabi.
"WHOAAAAAAHHH!"tili ng karamihan.
Samu't saring ingay at sigaw ng mga taong nakasakay nguni't tanging pag hiyaw lang ni Yuri ang naririnig ko. Yung tawa niya at biglaan sigaw niya. Hindi ko na pansin na huminto na pala.
"Hooh, ang saya nun"masayang anas ni Scar ng makababa na kami.
Umakbay naman agad si Aiko sakin. Kinikilig na sumikbit naman ang braso ni scar sakin.
"Sigurado ba kayo na wala kayong relasyon dalawa? "Ayan na naman po siya.
"Peklat I told you Aiko and I are just friends okay"I irritatingly retorted.
She chuckles,
"Ol'right. Arat tayo Ferris wheel "aya niya.
Yuri glance me and smile at me. I smile back on him. Bumili ng ticket si Aiko si Scar naman pumunta ng restroom saglit kaya kaming dalawa ni Yuri ang nakatayo sa mismong Ferris wheels.
Ngayon ko lang na pansin na palubog na pala ang araw. Napaka-ganda ng sunset parang napaka-romantic ng Ferris wheels ngayon sa paningin ko. Now, I understand kung bakit maraming nag po-propose sa ganitong lugar.
Pero sa ngayon gusto ko kaming dalawa lang ni Yuri ang sumakay at ma stock sa tuktok hanggang sa mismong paglubog ng araw.
Winaglit ko ang aking iniisip cause i know na suntok sa buwan ang gusto ko mangyari. Cause I very know na kung sino ang gugustuhin ni Yuri ang makasama sa ganitong ka romantic ay walang iba kundi ang bestfriend ko at hindi ako.
"You thinking deeply" I was wake up by suddenly Yuri's question.
"Yeah, a little bit" I truthfully said without paying him any glance.
"Are you okay?" He sounds concerned.
His concern, his fucking concern the reason why I become miserable and hurt.
Instead of answering him. I just shrug and walked passed by him. To avoid his question. To avoid telling another lie.
"Nakabili kana? "Pilit ngumiti ako kay aiko.
He stare at me for a second before he answered. Bumalik naman ako sa pinagtayuan namin kanina but this time i have aiko to accompany and he has Fimescar was standing at his side were the exactly my position.
"Excited nako tara na"Scar blurt out because of excitement.
"Pwede ba kami ni Scar then kayo dalawa boys? I need alone time with my bestfriend. "Akbay ko sa bestfriend ko.
I can see the disapproval in Yuri's eyes. See, I told yah. She wants a scar for this kind of romantic scenery but sorry I need my best friend for now.
"Ano kaba tayo naman talaga dalawa. "Inakay nako ni Scar.
We left Yuri with no choice. I wondering kung ano sasabihin ni Aiko pagsilang dalawa nalang but hopefully wag sana kung ano ano sabihin niya kay Yuri.
We are now inside of the rides. Nagsimula ng umandar and Ferries wheel. Tahimik kami pinagmasdan ang paglubog ng araw.
"I'm leaving"I broke the silence between her.
She confusedly glances at me.
"You what?"She inquired questioned me.
Malungkot ko sinalubong ang tingin niya.
"I'm leaving this country for a year. My flight would be on next day"I lower my head.
Scar pathed my shoulder kaya mabilis ko inangat ang ulo ko para makita ang reaction niya.
Fimescar is smiling but not a genuine one. Sad visible in her eyes.
"I know. I heard you and your coach. I'm just waiting for you to bid goodbye. "Her voices cracked.
But maintaining the her fake smile. Lalo ako na guilty sa sinabe niya. Her tears escape kaya kinabig ko siya para mayakap.
"Sorry ngayon lang ako nagkalakas magpaalam sayo"bulong ko.
"naiintindihan ko naman kaya nga hinanda ko na ang sarili ko"she paused.
"Pero hindi pa din pala."bumagsak na ang luha ko.
We both end crying while hugging each other. Then, I realize the hardest thing is bidding goodbye to my best friend.
Nakababa na kami ni Scar pareho mugto ang mga mata.
"Ang panget ko na tuloy" she murmured while looking at her face using her mirror.
I chuckles,
"Panget ka naman talaga"i jokingly.
She glaring me.
"Bitch"madiin na anas niya pero tinawanan ko lang siya.
"Hey ladies! "Nakangising lumapit samin si Aiko tapos umakbay agad sakin ganun din si Yuri.
Nagyaya kumain si scar sa jollibee then scar and Aiko ang umorder para samin tapos kami naman ni Yuri humanap ng table namin.
"Aiko said, you're leaving this country?" I automatically glance at Yuri. He's waiting for me to answer him.
"Yeah" I answered him.
"But why? Why so sudden?"
I raised my eyebrows and pursed my lips.
"Why do I have to tell you?" I smirking retorted.
He stares at me blankly.
"Well your right. "Matabang na sagot niya. Then he divert his gaze.
Mapait ako na pangiti.
I was waiting to him na sabihin sakin na wag ako tumuloy, pero mula nun wala na siya sinabe pa.
Kung sinabihan mo lang ako Yuri na wag umalis. Kung pinigilan mo lang ako hindi ako magda-dalawang isip hindi umalis kaso hindi.
Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan."Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.I smile brightly at her."Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
Hours passed, na tagpuan ko ang aking sarili nakatitig sa family picture namin ni Wyne at Yuni. Dito sa kanyang opisina. Ang saya-saya naman tatlo, wyne eyes is looking me while his holding Yuni. Ako naman masaya nakatingin kay Yuni while hugging her tights in my arms, like i was afraid to lose her.This is the family I wanted. The family that I'm afraid to let go. To loss, minsan na akong nawalan ng pinangarap kong pamilya. Hahayaan ko na naman bang mawala ito?Napabagsak ako sa sahig sa labis ng panghihina."Pechiee"na rinig kong takot at kabadong sigaw ni Wyne.Matamlay ako bumaling sa kanya."My husband...
Yuri has a teary eye at me. But what should I do? Should I react then? Ang sakit. Sobrang sakit at ang sikip ng dibdib ko ngayon sobra. I almost not catch my breathe every time na sinusubukan pigilan ang luha ko.I don't want to be weak again, not in front of him again."I know is this too late, but still I want to apologise. For all the pain.."he takes a deep breath.I covered my mouth not to let out any sobs. But how long I can hold my tears?"For what I did, especially for our chi..""SHUT THE FUCKING UP!" Ihysterically stop him.
"Ano gusto mo inumin coffee ? Ice tea or Tea?" full attention na tanong ni Yuri. He's trying to get on me. I gaze at him."Hindi ako pumunta dito para dyan. Let's talk so I can leave." I coldly said to him.I was just being frank, but I guess I was not wrong here. "Pechie, wag ka naman magmadali."mababang saad niya. Naiinis ako sa pinapakita niyang reaksyon sakin. Bakit parang siya ang biktima at ako ang masama dito? "Yuri hindi kita maintindihan, bakit ka nagkakaganito?" I laid my first question, what I really curious one. Yuri face turn in very sad look. Pero sa totoo lang kung sa ibang tao mukha siyang kaawa pero sakin he looks awful and it disgust me. It may sound rude but it's true."I missed you," tumigil ang mundo ko sakin na rinig. 'I missed you,' It's echoing. And laughed loudly but without humor and sharpen my gaze at him."You think may pakialam ako? Sa tingin mo ba pumunta ako dito para pakinggang ang mga yan?Be reasonable Yuri."malamig kong saad sa kanya. Hindi
I went out early. But before I leave the house nag-iwan ako ng breakfast ng mag-ama ko. Of course before anything else sympre sila muna kahit ano pang busy ng araw ko. I dialed Ayue's number while I was driving. "Good morning, Madam." He answered his phone after a few rings. "Oh hello Ayue, can you reserve me a room for 2 people at GC's Hotel? This going to take for 1-week to book. I'll be needing this tomorrow morning. Also, can you send me details about what our company is doing in Japan?" I immediately told him what I needed. We both have precious time to be wasted. After telling me what I need. We ended the call since andito na rin ako sa Gareen Firm parking lot. Bumaba na ako ng sasakyan ko at sumakay sa elevator papunta sa receptions are. I'll be having business with him. I guess this will be the best time to talk with him. Wala naman na ako magagawa. Ayoko na rin naman magtago pa nakakapagod na. "I have an appointment with the Ceo," I announce to the receptionis
Na balot ng katahimikan ang lahat ng malakas na hinampas ni Wyne ang mesa. Maski ang bata na nasa kanyang bisig na pahingkatakutan. "Ayla, paki-akyat si Yuni sa kanyang silid. "Tarantang utos ko. "Baby, this is adult talk. Okay lang ba mauna kana muna sa room Daddy and I will follow you later okay?"pag-amo ko rito. "Yes mommy."mahinang naging tugon niya. Sumama siya agad kay Ayla. Nang makasiguro na akong wala na talaga si Yuni, saka ako humarap sa kanilang lahat pero ang focus ko si Wroen. Pero inuna ko asikasuhin ang asawa ko, one of the servant brougth the medicine kit. "Wroen, I really don't know what I've done to you. Just to owe me of that kind of treatment."malamig kong sambit habang nilalagyan ko bandage kamay ni Wyne. Wala ako na rinig na kahit anong salita mula sa kanila, even scars. Nag-angat ako ng tin