Ilan buntong hininga na ba ang pinakawalan ko at paulit-ulit ko pa din ginagawa.
"Isa nalang iisipin kong hinihika ka" na tigil ang pagbuntong hininga ko for the nnth times.
I boringly glance at Aiko. He was dragging my luggage now.
Sa isang araw na ang alis ko pero hanggang ngayon hindi pa din ako nakakapag paalam sa kanya. Hindi ko din sya masyado nakakausap sa school kahit pa mag ka kaklase naman kami dalawa.
"Hop in Prinsesa baka gusto mo lang naman" Aiko mockery said.
Inirapan ko siya ng bongga bago ako sumakay sa kotse niya. Sinabe ko na bang 3 years gap si Aiko sakin pero dahil ubod siya ng pagka isip bata ay hindi halata sa kanya.
"Sinabihan ako ni Tita na daanan natin ang school mo para makuha ang mga papers mo. Again pechie, kinausap mo na ba si Scar?" napaiwas ako ng tingin kay Aiko.
Binaling ko ang tingin sa bintana.
"Ts,I guess hindi pa din" dagdag niya pa.
Hindi ko na lang siya pinansin. Hindi na din naman siya nag salita. Lumipas ang kalahating oras nasa tapat na kami ng school ko. Nauna bumaba sakin si Aiko. Sandali ko muna tinignan ang ayos ko sa rear-mirror. Kinuha ko ang Lv pouch ko at sinout ang shade ko. Sakto naman na binuksan ni Aiko ang shotgun seat door.
Nakabusangot siya sakin kaya nginisihan ko lang siya bago ako bumaba sa kotse niya.
"Arte. Pumunta ka ng cafeteria nandoon si Fimescar sinabihan kong pupunta tayo. Mauna kana ako na bahala sa papers mo" malumanay na sabi niya habang busy siya sa pag tipa ng phone nya.
Inangat ko ang sout kong shade at pinaningkitan siya ng mata. Na halata ata niya nakatingin ako sa kanya kaya nag angat siya ng tingin.
"what?"tanung niya bago bumalik ang tingin sa phone niya.
"Who gave you perm.."
"Nandoon na daw siya sige na pumunta kana doon susunod agad ako" He dismissively said.
Iniwan niya akong nakatangang nakatingin sa likod niyang lumakad papalayo sakin.
'Lintik ka talaga Aiko!' gigil na ani ko.
Muli ko sinout ang shade ko bago mabigat humakbang patungo sa cafeteria.
Naaasar talaga ako ay mali nagagalit talaga ako kay Aiko. Letcheng lalaki yon yari talaga yon sakin bwisit pakilamero kahit kailan e.
Automatikong huminto ang mga paa ko sa mismong entrance ng cafeteria ng makita ko si Yuri at Scar. Magkatabi ang dalawa habang masaya itong nag kwe-kwentuhan. Ang sweet nilang tignan. Napangiti ako ng mapait ng maalala ko ang sinabe ni Scar sakin na crush niya si Yuri.
Nakakatawang pangyayari. Magkaibigan talaga kami ni Scar dahil pati sa lalaki pareho kami ng gusto.
Hahakbang na sana ako palayo ng mamataan ako ni Scar at kumaway siya sakin.
'I guess I don't have a choice' my mind said.
Sinikap kong lumapit sa table nila na nakangiti.
"Pec buti dumating kana umorder nako ng buko shake mo" anas ni Scar ng makalapit ako.
"Thank you"
I sat on the opposite chair.
"Asan pala si Aiko?" luminga-linga pa siya.
"Susunod din yon" tipid kong sagot.
Tumango-tango naman sya..Pa tago ko sinulyapan si Yuri.Na sana pala hindi ko ginawa. Nagtagpo ang aming mata kaya wala ko na gawa kundi ngitian ganun din naman siya sakin. Mabuti nalang dumating na ang order ni Scar para samin.
"Pec, saan tayo magbabakasyon?" na hinto ko ang pag sipsip sa shake ko.
Summer na kase ngayon.
"Ah ka.."
"Kung gusto niyo may vacation house kami sa Pangasinan?" singit ni Yuri.
Kumislap ang mata ni scar at nagpapacute syang tumingin sakin. Gusto ko matawa sa itsura ni Scar pero hindi ko magawa.
"Gusto ko s..."
"Great,so paano mamayang gabi agad?" putol muli ni Yuri sa sinasabi ko.
Napapikit ako ng mariin dahil sa inis. Humigpit din ang hawak ko sa shake ko kaya halos mayupi na ito.
Kaya pinakalma ko ang aking sarili. Marahas ako nag pakawala ng buntong hininga.
"Gusto ko sumama sa inyo but I can't" direktang ani ko sa kanilang dalawa.
Nagtatanung nila ako tinignan.
"Bakit naman?" ang kisap sa mata niya napalitan ng lungkot.
Na tikom ko ang aking bibig. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas para sabihin ang pag alis ko.
Argh, I hate you, Aiko!
"Hey, guys" I was saved by Aiko's appearance.
"Aiko!" Scar enlighten greet Aiko by hugging him.
"Hala bakit mo ako ni yakap baka mag selos ang prinsesa ko" kumakawalang bigkas ni Aiko.
Kaya mabilis naman humiwalay si Scar sa kanya.
"Ay sorry natuwa lang ako matagal na din huling kita natin namiss kita" may ngiti sa labi niyang ani bago bumalik sa upuan niya kanina.
Tinawanan lang siya ni Aiko bago umupo sa tabi ko. Nilapag niya sa gilid ang brown envelope. Alam ko na laman nun mga papers ko.
"So bakit nga hindi makakasama? May date siguro kayo ni Aiko no?" usisa ni Scar.
"Ewwwww!" sabay na reaction namin ni Aiko.
Pareho kami natawa sa reaction namin.
"Oh bakit mali ba ako?" She ask again.
"Paano mo naman na sabi nag da-date kami?" Si aiko nagtanung na hindi pa din mapalis ang ngiti sa labi.
"Kase obvious naman, mas lagi nga kayo mag kasama kesa sakin" prankang sagot ni scar.
"Ikaw din naman a, mas madalas mo na kasama si Yuri kesa sakin" hindi ko na pigilan ang aking bibig.
Scar looks surprisingly. I awkwardly laugh.
"I was only kidding Peklat" bawi ko.
Seryoso pa din nakatingin si Scar sakin. I only could do is to fight her daring stared. Darn it. She will know that I'm lying once I took away my glance.
Fuck it.
"chill out girls, why we don't have a double date since you open it scar?" Aiko suggesting.
"What?" asik ko.
"Call" Yuri agreed.
Napamaang ako, hinawakan ko sa siko si Aiko.
"Wait lang kailangan ko lang siya kausapin." Nagmamadaling paalam ko sa dalawa.
Hinatak ko patayo si Aiko,
"Princ.."
"Shut the freaking up" Putol ko sa kanya.
Kinaladkad ko siya gang sa labas ng cafe. Pa balya ko binitawan ang siko niya, na pangiwi naman siya sa ginawa ko but I don't care.
"Seriously Aiko, what are you fucking planning? Are you going to torture me to death huh!" I burst out because of too much anger.
Kinabig ako ni Aiko, hindi ko na pigilan tuluyan ng bumagsak ang luha ko. Galit ako, but I can't do anything to release this anger.
"Go ahead cry on" he softened said in my ear.
Para isang magic word ang sinabe ni Aiko sakin dahil mas naging matulin ang pagbagsakan ng luha ko. Talo pang may karera ang mga ito.
"I want you to hurt so bad My princess" napa-aangat ako ng tingin sa kanya.
Nanatili pa din naka-yakap si Aiko sakin pero ang mga mata namin hindi na hihiwalay ng tingin sa isa't isa.
"What do you mean?" hikbi kong tanung.
Binalik niya sa pagbaon ang ulo ko sa dibdib niya.
"I want you to feel hurt so bad so you can easily get over with him princess ko" paliwanag niya.
"Ano?" paos na tanung ko.
I heard his deeply sigh. Hindi ko talaga siya maintindihan. Kung ano ba talaga punto niya.
"Let your heart feel the pain, let her your heart to love him so bad so when you totally get tired you can find a way to out. "Mabagal ang bawat explanation niya.
Sa totoo lang wala pa din ako naiintindihan sa sinasabi niya. Pero heto ako ngayon naka sakay sa vikings kasama nila scar at yuri na nasa harapan namin at kami naman dalawa ni Aiko ang magkatabi.
"WHOAAAAAAHHH!"tili ng karamihan.
Samu't saring ingay at sigaw ng mga taong nakasakay nguni't tanging pag hiyaw lang ni Yuri ang naririnig ko. Yung tawa niya at biglaan sigaw niya. Hindi ko na pansin na huminto na pala.
"Hooh, ang saya nun"masayang anas ni Scar ng makababa na kami.
Umakbay naman agad si Aiko sakin. Kinikilig na sumikbit naman ang braso ni scar sakin.
"Sigurado ba kayo na wala kayong relasyon dalawa? "Ayan na naman po siya.
"Peklat I told you Aiko and I are just friends okay"I irritatingly retorted.
She chuckles,
"Ol'right. Arat tayo Ferris wheel "aya niya.
Yuri glance me and smile at me. I smile back on him. Bumili ng ticket si Aiko si Scar naman pumunta ng restroom saglit kaya kaming dalawa ni Yuri ang nakatayo sa mismong Ferris wheels.
Ngayon ko lang na pansin na palubog na pala ang araw. Napaka-ganda ng sunset parang napaka-romantic ng Ferris wheels ngayon sa paningin ko. Now, I understand kung bakit maraming nag po-propose sa ganitong lugar.
Pero sa ngayon gusto ko kaming dalawa lang ni Yuri ang sumakay at ma stock sa tuktok hanggang sa mismong paglubog ng araw.
Winaglit ko ang aking iniisip cause i know na suntok sa buwan ang gusto ko mangyari. Cause I very know na kung sino ang gugustuhin ni Yuri ang makasama sa ganitong ka romantic ay walang iba kundi ang bestfriend ko at hindi ako.
"You thinking deeply" I was wake up by suddenly Yuri's question.
"Yeah, a little bit" I truthfully said without paying him any glance.
"Are you okay?" He sounds concerned.
His concern, his fucking concern the reason why I become miserable and hurt.
Instead of answering him. I just shrug and walked passed by him. To avoid his question. To avoid telling another lie.
"Nakabili kana? "Pilit ngumiti ako kay aiko.
He stare at me for a second before he answered. Bumalik naman ako sa pinagtayuan namin kanina but this time i have aiko to accompany and he has Fimescar was standing at his side were the exactly my position.
"Excited nako tara na"Scar blurt out because of excitement.
"Pwede ba kami ni Scar then kayo dalawa boys? I need alone time with my bestfriend. "Akbay ko sa bestfriend ko.
I can see the disapproval in Yuri's eyes. See, I told yah. She wants a scar for this kind of romantic scenery but sorry I need my best friend for now.
"Ano kaba tayo naman talaga dalawa. "Inakay nako ni Scar.
We left Yuri with no choice. I wondering kung ano sasabihin ni Aiko pagsilang dalawa nalang but hopefully wag sana kung ano ano sabihin niya kay Yuri.
We are now inside of the rides. Nagsimula ng umandar and Ferries wheel. Tahimik kami pinagmasdan ang paglubog ng araw.
"I'm leaving"I broke the silence between her.
She confusedly glances at me.
"You what?"She inquired questioned me.
Malungkot ko sinalubong ang tingin niya.
"I'm leaving this country for a year. My flight would be on next day"I lower my head.
Scar pathed my shoulder kaya mabilis ko inangat ang ulo ko para makita ang reaction niya.
Fimescar is smiling but not a genuine one. Sad visible in her eyes.
"I know. I heard you and your coach. I'm just waiting for you to bid goodbye. "Her voices cracked.
But maintaining the her fake smile. Lalo ako na guilty sa sinabe niya. Her tears escape kaya kinabig ko siya para mayakap.
"Sorry ngayon lang ako nagkalakas magpaalam sayo"bulong ko.
"naiintindihan ko naman kaya nga hinanda ko na ang sarili ko"she paused.
"Pero hindi pa din pala."bumagsak na ang luha ko.
We both end crying while hugging each other. Then, I realize the hardest thing is bidding goodbye to my best friend.
Nakababa na kami ni Scar pareho mugto ang mga mata.
"Ang panget ko na tuloy" she murmured while looking at her face using her mirror.
I chuckles,
"Panget ka naman talaga"i jokingly.
She glaring me.
"Bitch"madiin na anas niya pero tinawanan ko lang siya.
"Hey ladies! "Nakangising lumapit samin si Aiko tapos umakbay agad sakin ganun din si Yuri.
Nagyaya kumain si scar sa jollibee then scar and Aiko ang umorder para samin tapos kami naman ni Yuri humanap ng table namin.
"Aiko said, you're leaving this country?" I automatically glance at Yuri. He's waiting for me to answer him.
"Yeah" I answered him.
"But why? Why so sudden?"
I raised my eyebrows and pursed my lips.
"Why do I have to tell you?" I smirking retorted.
He stares at me blankly.
"Well your right. "Matabang na sagot niya. Then he divert his gaze.
Mapait ako na pangiti.
I was waiting to him na sabihin sakin na wag ako tumuloy, pero mula nun wala na siya sinabe pa.
Kung sinabihan mo lang ako Yuri na wag umalis. Kung pinigilan mo lang ako hindi ako magda-dalawang isip hindi umalis kaso hindi.
Anim na buwan na ang nakalipas simula umalis ako ng Philippines. Hindi naging madali sakin ang naging adjustment ko sa mga unang linggo ko dito nguni't sa tulong ni Aiko at Caiko nakapag adjust nako. Hindi pa din nawawala ang communicate namin ni Scar kahit pa magkaiba ang oras namin. Sinisikap namin magkaroon ng communicate kahit pa trice a weeks minsan dalawa pa nga sila ni Yuri nakakausap ko thru skype."Pecpec ko hanggang kailan ka paba dyan?"ayan na naman kami sa tanung niya.Napabusangot ako."Peklat na ririndi na talaga ako sa tanung mo wala atang araw na hindi mo tinanung mo sakin yan, You know that na 1 year contract ko dito and possible na ma-extend pa ito."mapagpasensyang paliwanag ko.
Isang taon bago naka-recover si Fimescar sa nangyaring trahedya sa kanya. 3 months naman ang tinagal ni Yuri sa hospital bago ito gumaling. Fimescar and Yuri can't make it to go school so I do the same. I choose to accompy them.Ngayon, ilan taon na ang nakalipas at pare-pareho kaming nasa kolehiyo na. 3rd years college to be exact parehong Arts and Design Track ang course namin ni Fimescar. Samantalang si Yuri Architect ang kinuha niyang course. Magkaibang course pero pinipilit na magkaroon pa din kaming tatlo na oras para makapag banding.Sa mga nagdaan na taon masasabi kong sanay nako masaktan este tanggap ko na wala kami pag-asa ni Yuri kaya pinipilit ko nalang maging mabuting kaibigan para sa kanila. As long as Scar and Yuri Love each other, masaya na ako doon kahit pa ang kapalit nun ang pagkamatay ng puso ko.
Dinamba ako ng yakap ni Aiko na akala mo kami lang ang tao dito. Akala mo lang walang Yuri mapanuring nakatitig sakin, na walang Virian halos lumuwa ang mata at matalim nakatitig kay aiko at ang mga tsismosong tsismosang mga stuff na company."Damn, I miss you princess" he whispered huskily before he let me go.*cough!*cough!Halos maubusan ako ng hininga sa sobrang higpit ng yakap sakin ni Aiko."Are you going to choke me to death? And what the hell are you doing here? "I raising my eyebrow ng makabawi nako."Why I am not allowed here? Aren't you miss me
I woke up late and also had a headache because I got drunk last night no I got wasted. After Aiko and I left the clubhouse we stay at his condo and drinks all night until we both wasted that's all I remember before I totally block out."I prepared your breakfast, inimun mo na din ang gamot para mawala ang hangover mo."Aiko superiority told me once I walk out to his room which is where I sleep.Aiko already wearing his suit. He also fixed his necktie. Lumapit ako sa kanya to help him to fix his tie. Hindi naman siya nagulat cause I've been doing these things since we're young.Aiko and I have a relationship that everyone doesn't understand and we also don't care how relationship Aiko and I think of us."Pinahat
Napapabuntong-hininga ako habang nakatingin sa salamin.Namamaga ang mata ko, ano nalang magiging reaction nila pag lumabas ako ng room na namamaga ang mata ko.Tamad na hinubad kong sout na roba,upang soutin ang hinandang one piece swimsuit. Kulay asul ito na maraming tali sa likod. Pinatungan ko lang ito ng maong na high waist white short. Saka ko sinout ang citru kong blazer kulay puti din. Meron din akong nakahandang shade pang-tabing sa maga kong mata dulot na pag iyak ko halos mag-damag.Nang sa tingin ko ayos na ako. Napag-desisyonan kong lumabas ng aking silid.Nasa hagdan palang ako rinig na rinig ko na ang tawa ni Fimescar pero mas nangingi-babaw ang boses ni Aiko. Mukhang ganado sa kanyang kenekwento."..sabi k
ONE YEAR LATER........Tinuon ko ang buong attention ko sa trabaho ko, I am taking the project out of this country or far from manila for almost one year, and now, I'm going back to the Philippines. Since katatapos lang ng project ko sa Italy. While Yuri is staying in New York for the new building branch of our Firm. He asked me to return here to the Philippines to help Fimescar. Matatagalan si Yuri bago siya makabalik ng Pinas kaya I know scar needs me."Welcome back my lovely daughter"Malawak ang ngiti ni Mommy sakin bago niya ako niyakap ng sobrang higpit.Ramdam na ramdam ko ang pagkamiss sakin ni Mommy dahil sa higpit ba naman ng yakap niya sakin. Hindi ko din naman masisi si Mommy sa pagka't nag tagal ako sa Italy ng halos ap
I don't know what Fimescar thinking but one thing is sure I don't like what she did.I immediately went to Fimescar's house. I Hope Virian told was all false, or pranking me."Ms. Dariels what are you doing here in the middle of the night?" Fimescar stepmother was the one who approached me to take notes not in a good way."I need to talk my best friend."walang modong sagot ko sa kanya. Papasok na sana ako ng hinarang ni Vivian ang kanyang kamay."Well, we're so sorry. She's not living here now. You can talk to her some other day so If you don't mind you can now leave."Malumanay na pagtataboy niya nguni't nakangisi siya sakin.F
Matalim ang bawat tingin ni Yuri kay Scar at sa asawa nito habang nag ro-roam sa buong banquet hall. Gustohin ko naman sila lapitan pero alam ko it would not help in the situation right now."Wala kaba talagang alam, Pechie?"sa pang-anim na tanung niya. Nakagat ko ang aking labi at napalunok ng mariin. So intimidating how Yuri stared me while waiting for my answer. I slowly shake my head.He sighed heavily, na bigla ako ng humakbang siya ng mabilis kaya sumunod din agad ako pero hindi nako nakalapit ng mahablot na ni Yuri ang braso ni Fimescar na hawak din naman ni Mr. Larckstone, hindi ko magawang mas lumapit pa para marinig ko ang sinasabi nila. It was too late, dahil kinalas na ni Fimescar ang pagkakahawak ni Yuri sa kanya. Kita ko ang sakit at pag ka disgusto sa mata ni Scar pero mas nakikita ko ang saki