Pagdating namin sa istasyon ng pulis, sinubukan kong sundan sila sa loob. Sa ilang kadahilanan, hindi ako makadaan sa mga pintuan kahit ilang beses kong subukan.Wala akong pagpipilian kundi maghintay sa labas ng mga pintuan, umaasang may magtalakay sa anumang mga update sa aking paligid, ngunit ang lahat ay masyadong malabo. Napagpasyahan kong inamin ni Hadden ang kanyang krimen at makukulong siya, ngunit walang nagsabi kung gaano siya katagal doon.Hindi rin ganap na inosente si Julia. Napag-alaman sa pagsisiyasat ng pulisya na nagkasala siya sa pag-iwas sa buwis. Pareho silang pupunta sa kulungan.Nagpatuloy ako sa paghihintay sa labas ng istasyon ng pulis nang ilang araw hanggang sa araw na ng paglilitis sa kanila. Sinundan ko ang sasakyan ng pulis papunta sa korte, at doon ko na naman nakita silang dalawa na nagtatampo at walang buhay.Nakatingin sila sa labas ng bintana na may hitsura ng pangungulila.Pagdating namin sa korte, sinubukan kong dumaan muli sa mga pintuan na
Mabilis na bumangon si Julia mula sa katawan ni Hadden sabay sigaw at binalot ang sarili sa mga itinapong damit. Nabalik din si Hadden sa realidad at tumayo para ayusin ang kanyang damit, napagtanto lamang na hindi siya pinapansin ng mga pulis at papunta na sila sa pool.Malamang na naaalala kung paano niya iniwan ang katawan ko sa pool, mabilis na pinuntahan ni Hadden ang mga pulis.“Kahit pulis kayo, wala kayong karapatan na basta-basta pumasok sa bahay ko! Saang presinto kayo galing? Magsasampa ako ng reklamo laban sa inyo.” Walang sinabi ang pulis na nilapitan niya, at lumapit ang isa pang pulis, malamang ang direktor.“Mr. Hadden Rowse, tama? Gerard Annable ang pangalan ko. Nakatanggap kami ng tawag na nag-aakusa sa’yo ng pagpatay sa asawa mong si Felicia Lowe. Sinabi rin ng impormante na nasa pool mo pa rin ang bangkay niya. Pumunta kami para kumpirmahin kung totoo ang impormasyong natanggap namin.”Nanghina ang mga tuhod ni Hadden. Humawak siya sa sopa sa tabi niya at pi
Dumapo ang mga pailaw sa entablado at sa mga manonood, ngunit walang dumapo sa akin.Sa ilalim ng entablado, pinagmasdan ko habang marahang ibinalot ni Hadden si Julia sa kanyang mga bisig at dahan-dahang inakay papunta sa limo. Umandar na ang makina, at hinigpitan niya ang hawak sa babae.“Salamat, Julia, dahil palagi kang nasa tabi ko.”Masayang ngumiti si Julia at niyakap siya pabalik. Pagkatapos, ibinaling nito ang ulo upang halikan ang dulo ng kanyang tenga.“Kung kukunin mo ako, Hadden, palagi akong nasa tabi mo.”…Lumipas ang mahabang panahon pagkatapos ng concert bago sumagi sa isip ni Hadden na ipagpatuloy ulit ako sa paghahanap.Gumamit siya ng maraming tauhan at mapagkukunan upang hanapin ako, kahit na ipalaganap pa ang salita sa lahat ng kanyang mga empleyado na ang sinumang makahanap sa akin o makahanap ng mga lead sa akin ay makakatanggap ng gantimpala. Ang sinumang makapagdala sa akin sa kanya ay makakatanggap ng bahay sa sentro ng lungsod.Ito ay katawa-tawa, i
”At? Sinong may pake kung mamatay ka? Patas lang ‘to pagkatapos ng ginawa mo kay Julia! Patay na rin naman ang mga magulang mo. Kaya, kapag namatay ka, makakasama mo na sila. Dapat mo pa nga akong pasalamatan.”Habang ako ay nagpupumiglas at nanlaban, mas mahigpit ang paghagis sa akin ni Hadden at mas malamig ang kanyang mga titig.“Itinulak mo si Julia sa pool. Kaya ngayon, tinutulak kita sa pool. Mata sa mata.”Tumanggi ako, kaya binali niya ang pulso ko at sinipa ang tiyan ko. Tapos, hinagis niya ako sa pool.“Mamatay ka, nakakakilabot kang babae!” Hindi ko naalala ang mga huling sandali ko, ngunit naisip ko na nakaramdam ako ng panghihinayang. Dapat hindi ako pumayag na pakasalan si Hadden, at hindi ko dapat pinaniwalaan ang sarili ko na kaya kong mapaibig siya sa akin. Tama siya tungkol sa isang bagay, bagaman. Patay na ako. Dapat makasama ko na ulit ang mga magulang ko.Gayunpaman, hindi ko sila nakita kahit saan.Ang mga sumunod na araw ay lumipas nang pamilyar, at si
Iginigiit ni Hadden na nakatakas ako. Dumaan pa siya sa surveillance footage sa pool para patunayan ang kanyang sarili na tama.Sa pamamagitan ng footage, pinanood niya akong nagpupumiglas para sa aking buhay matapos akong itapon sa pool... hanggang sa tumigil ako sa paggalaw.Sa kabila nito, tumanggi pa rin si Hadden na maniwala na patay na ako. Agresibo niyang sinuntok ang monitor, binabasag ito.“Hindi! Hindi ako naniniwala dito!” sigaw niya sabay turo sa footage. “Naka-freeze ang mga camera! Tiyak na pinakialaman sila ni Felicia. Sabi na nga ba, ang loka-lokang iyon!”Hinawakan ni Hadden ang laptop niya at inihagis sa lupa.Ang makitang mawasak ang laptop ay hindi pa siguro sapat para ilabas ang kanyang galit dahil hinablot niya ang tasa sa tabi niya at ibinato iyon sa sirang laptop.Ang tagal niyang naalala kung nasaan siya. Nilingon niya si Julia, na tila natakot sa kanyang pagwawala, at agad na humingi ng tawad.“Naku, Julia, pasensya na. Okay lang, hindi naman ako galit
Maya-maya, parang may naisip si Hadden.Sinipa niya ang takip at sinigawan ang kanyang assistant, “Ikaw! Ikaw ang naglagay ng mannequin dito, ‘di ba? Tinulungan mo si Felicia na makatakas!”Ang kanyang assistant ay halos nagsusuka ng apdo sa puntong ito, ngunit hindi isang opsyon ang hindi pagpansin kay Hadden.“Hindi ko ginawa iyon, Mr. Rowse! Wala itong kinalaman sa akin. Sigurado akong... katawan ni Ms. Lowe iyon...” Ang kanyang mga salita ay lumabas nang pautal-utal habang patuloy na sumusuka.Mukha namang hindi nasisiyahan si Hadden sa tugon ng kanyang assistant at tinitigan nang masama ang pool. Hindi makapaniwala ang mga salitang sunod niyang sinabi.“Peke! Peke ang katawang ‘yan! Alam kong nilagay niya ‘yon dahil ayaw niyang aminin na may nagawa siyang mali. Alam kong hindi siya hihingi ng tawad nang ganoon kadali. Maghintay lang siya! Kapag nahagilap ko siya, papahingiin ko siya ng tawad kay Julia!”Nakakatuwa kung gaano siya kadelusyonal. Natatawang umikot pa ako sa har