“Mayumi,” bulong ni Cayden. Hindi makapaniwalang nakasampa sa ibabaw si Mayumi sa kidnapper na duguan ang mukha at halos walang malay. May hawak na tubo ang dalaga at may bahid ng dugo ang kamay.Napatingin si Mayumi sa kanila tsaka lamang binitawan ang bakal na tila nanghihina, nangingilid ang luha sa mata ngunit bakas ang tapang.“Akala ko hindi ninyo ako makikita,” aniyang pilit na tumayo.Nilapitan siya ni Justin, agad na pinunasan ang dugo sa gilid ng kanyang labi. Si Cayden naman ay tahimik lang, hindi makapaniwala.“Sinampal niya ako,” bulong ni Mayumi habang nanginginig. “Akala ko katapusan ko na.”Napasugod siya ng yakap kay Cayden.“Paano mo nagawang itumba ang isang lalaking matangkad at mas malaki sa’yo? Hindi ka ba nasaktan?” tanong nitong nakahagod sa likod niya.“Lumaki ako sa kalye kaya hindi ako takot ipagtanggol ang sarili ko.”Isinuot ni Cayden ang coat sa kanya at isinakay siya sa sasakyan upang madala sa ospital.Nasa isang private room siya ngayon at nakahiga, ma
“Bakit ka naiinis kung wala kang pagtingin sa akin?” tanong ni Mayumi.“Look, huwag mong isiping nagseselos o may gusto ako sa’yo. Hindi mangyayari ‘yan. Ayoko lang ng may humahawak sa pag-aari ko. Ilang linggo na lang kaya huwag mo akong galitin. Kapag tapos na ang usapan natin, gawin mo kung ano ang gusto mo!”Natahimik siya. “Hindi naman kita ipagpapalit kahit kanino. Kaibigan ko lang si Justin.”“Layuan mo ang Justin na ‘yan. Masama ang kutob ko sa lalaking iyon.”Tumango siya bilang pagsang-ayon.“Tigilan mo din ang panliligaw sa akin. Naiilang ako sa ginagawa mo. Huwag mong kakalimutan kung saan ka dapat lumugar.”Muli siyang tumango. Pakiramdm niya ay pagod na siya. Nahihiya siya sa problemang ibinibigay niya kay Cayden.Kinabukasan ay nagdesisyon siyang tigilan na ang pangungulit sa CEO. Hindi siya lalapit dito kung hindi siya tinatawag. Maagang umalis ito kasama si Henry. May iinspeksyuning location ng itatayong mall.Pauwi na siya. May pumaradang motor sa harap ng building.
Ayaw paawat ng luha ni mayumi. Madalang siyang umiyak. Pinatatag siya ng panahon ngunit hindi niya alam kung bakit tila gripo ang luha sa kanyang mga mata ngayon.Tinalikuran niya si Cayden, hawak ang folder na hinampas niya sa dibdib nito. Mabilis niyang binuksan ang pinto upang lumayo. Biglang nagsalita ang binata.“Mayumi, huwag mo akong iwan.”Napahinto siya at nanatiling nakahawak lang sa door knob. Nagulat na lamang siya ng nasa likod na niya si Cayden at hinarap siya. Isinandal siya nito sa pinto. Nanlalaki ang mata niya ang siilin siya ng halik sa labi. Ginagad niya ang galaw ng labi nito.“Hindi ka marunong sumunod kaya. I’ll get my third collection as my punishment! Uubusin ko ang panty mo!” anitong walang babalang kinapa ang matambok niyang pagkakababae at hinila ang kanyang panty. Lima na lang ang underwear niya. Nakuha na ni Cayden ang red at orange.“Wow! Yellow!” anitong inamoy muna bago ipinasok sa chect pocket ang palnloob niya. Hindi siya makatutol dahil baka galit p
"Mayumi!" tila kulog ang boses ni Cayden.Pareho napalingon si Mayumi at Justin.Mula sa pintuan ng mansyon, lumabas si Cayden, ang boses nito ay mababa ngunit puno ng puwersang hindi na mapigilan ang inis."Bumalik ka sa loob,” utos nito.Napalunok siya. “Cayden, bakit?”“Hindi ka sasama sa kanya.”Nagkatinginan si Justin at Cayden. Hindi nagsalita si Justin, ngunit ang pagkakatayo nito ay nagpapakitang hindi aatras kung hahamunin ng suntukan.“Bakit? Ihahatid lang ako ni Justin sa opisina,” sagot niya, magkahalong tapang at panginginig sa tinig niya. “Ayaw mo akong kasabay, ‘di ba?”Lumapit si Cayden hanggang halos magkalapit ang mga mukha nila.“Gawin mo kung ano ang inuutos ko sa’yo. Huwag ka ng magtanong!” Naglaban ang kanilang mga titig.“Male-late ako kapag nag-commute. Magkita na lang tayo sa office, bye! Love you!” aniyang isinuot na ang helmet. Agad namang pinaandar ni Justin ang motor kaya hindi na nakahabol si Cayden.Nakarating na din si Mayumi sa Villamor Realty Corporat
Tinitigan ni Mayumi si Cayden, may bakas ng hapdi pero may tapang.“Handa akong masaktan. Tsaka huwag kang mag-alala hindi ako naghihintay ng kapalit sa pagmamahal ko sa’yo.”“Oh come on, ano pa bang pakay mo? Ayaw mong iwan ako kaya todo effort ka dahil nagustuhan mo ang marangyang buhay sa piling ko, tama ba? Ayaw mong bumalik sa hirap.”Tumahimik siya. Hindi niya magawang sumagot. May bahid ng katotohanang gusto niya ng marangyang buhay. Sino ba naman ang aayaw maging mayaman. Pero hindi naman siya nakatingin sa pera ni Cayden.“Mas madali ang lahat kung iiwas ka sa akin kaysa hayaan kitang mahalin mo ako at hindi kita masuklian. I hate drama. Huwag mo akong bigyan ng problema.”“Hindi ako nanghihingi ng kapalit. Hayaan mo akong mahalin ka at pagsilbihan. Napakalaki ng naitulong mo sa akin.”Ngumiti siya ng pilit upang itago ang pait. Akala niya ay immune siya sa sakit dahil sa hamon ng buhay na pinagdaanan, iba pala kapag broken hearted.“Pero huwag kang mag-alala, kung naiilang ka
Unti-unting pumasok sa kwarto ni Cayden ang liwanag ng sikat ng araw na humahaplos sa kanilang mga balat.Si Mayumi ay nakahiga pa rin sa kama, naka-side facing Cayden. Magkasalo sila sa kumot habnag magkayakap. Ang buhok niya ay magulo at maga ang mata sa puyat. Magdamag niyang binantayan ang binata.Si Cayden ang unang nagising. Ilang segundo lang itong nakatitig sa kanya, parang sinisigurado kung ano ang nangyari kagabi o isang panaginip lang. Hindi ito gumagalaw. Tinitingnan lang ang mukha niya.Maya-maya, dumilat siya. Nagkatinginan sila. At sa katahimikan ng sandaling iyon, walang salitang kailangan. Isiniksik niya ang sarili sa katawan ng binata. Niyugyog nito ang balikat niya tsaka lang siya tila natauhan.“Gising ka na pala. Ayy! Bakit ba ako nakahiga sa kama mo!” aniyang nagmamadaling tumayo. Kaso ay napatid siya sa mahabang blanket at nahulog sa ibabaw ni Cayden.Unti-unting lumapit ang mukha ni Cayden. Hindi nito tinatanggal ang tingin sa mga mata niya. Wala siyang sinabi.
“Abangan mo na lang, tignan ko lang kung hindi mahulog ang loob mo sa akin,” may yabang ang boses ni Mayumi kahit tila dinadaga ang dibdib. Paano nga ba niya liligawan ang CEO? Nababaliw na yata siya.“Huwag mong sabihing hindi kita sinabihan. I won’t fall for you. Not in this lifetime.”“Wait and see!” aniyang lumapit sa binata. Napaatras ito ng bahagya. Itinaas niya ang kamay upang abutin ang necktie. Ang layo nila ay halos isang dangkal na lang.“Ayusin ko lang. Magulo ang neck tie mo. Kasing gulo ng feelings ko para sa’yo. Boom!” aniyang natatawa sa banat.Habang inaayos niya ang pagkakatali, napatingin siya sa mata ni Cayden, saglit lang pero sapat para maramdaman ang kilig sa dibdib.Binitawan niya ang necktie matapos itong maayos. Bumalik siya sa table. Ano naman ang alam niya sa panliligaw?Lumabas siya at nagdesisyong magpunta sa canteen. Libre ang pagkain sa opisina. Baka gutom na si Cayden kay kukuhanin niya ng maaga ang pagkain nito na inihanda ng cook para lang sa CEO.P
Mabilis na nagbihis si Cayden at nagpunta sa driver’s seat. Ibinaba nito ng bahagya ang bintana habang nagsiksik siya sa likod ng upuan upang magtago. Sumungaw ang security guard.“Sir Cayden, may problema po ba kayo?” anang security guard.“Ah, wala heto at paalis na ako,” ani Cayden na pinaharurot ang sasakyan. Lakas ng tawanan nilang dalawa.Humihingal pa si Mayumi habang inaayos ang nahulog na strap ng kanyang dress. Pinunasan ni Cayden ang butil ng pawis sa noo nito, saka marahang tumingin kanya at inabutan siya ng tissue.Tahimik niyang nilinis ang sarili. Nakaramdam ng pagkailang matapos ang mainit na sandali. Lalo at umaagos pa sa hita ang katas na inilabas ng lalaki.“Mayumi,” mahinang tawag ni Cayden.Lumingon siya, ang mga mata ay may bahid ng kaba at pagkalito.“Dito ka maupo sa tabi ko. Gutom ka ba?”Tumalima siya at naupo sa tabi ng driver’s seat. Bigla niyang naramdaman ang kumakalam na sikmura.“Medyo,” tapat niyang sagot, sabay ngiti. Tila gusto niyang magtago sa hiya.
“Well, I’m going to collect all the seven panties,” ani Cayden at hinila pababa ang underwear na kulay orange na kapareho ng design ng naunang pulang panty ni Mayumi.Malakas ang tawa nitong pumuno sa buong opisina ng makita ang kulay. “Last time red, ngayon, orange. I’m excited to see the others,” anitong aliw na aliw at inamoy ang panty.“Tatawa tawa ka diyan. Baka mas matawa ka pag nalaman mong sampung piso ang isa niyang ginagawa mong pandisplay.”“I don’t care about the price. Ang amoy mo ang pinakaimportante sa lahat,” anitong muling sininghot ang underwear at tsaka ibinulsa. Napangiwi siya. May diprensya na yata sa utak si Cayden.Kinuyumos siya nito ng halik sa labi. Lumaban siya ng sipsipan ng dila. May nadinig silang yabag palapit kaya napatayo silang dalawa at nadesisyon ng lumabas ng opisina.Nasa loob sila ng elevator ay muli naglapat ang kanilang mga labi. Masarap talaga ang halik ni Cayden. Hindi niya naisip na makakahalik siya ng CEO. Kaya susulitin niya ang pagkakatao