Maraming salamat po sa patuloy na pagsubaybay! Godbless po!
Hindi gumalaw si Gab at parang walang narinig. Ngunit mahigpit ang yakap ni Justin, at dama niya ang sinseridad sa boses nito. Subalit hindi siya sumagot.Sa halip na mapahiya, ngumiti lamang si Justin. Hinaplos nito ang mukha niya at hinalikan siya sa noo.“Okay lang. Hindi ko kailangan ng sagot mo ngayon. I’m willing to wait.”Isiniksik niya ang katawan sa dibdib ng binata. Dahan-dahang hinagod ni Justin ang buhok niya. Niyakap siya ng mahigpit.Kinabukasan sa dining area ng mansyon. Maliwanag ang paligid, tila kasabay ng sikat ng araw ang bagong simula sa pagitan nina Gab, Justin, at Nathaniel. Nasa gitna ng lamesa ang masaganang almusal, sinangag, itlog, tapa, pancakes, at prutas na inihanda ni Justin.“Yehey! Kumpleto tayo! Kumpleto tayo!” ani Nathaniel.Nagsasayaw-sayaw pa ito habang papunta sa dining table.Nakangiting napapailing siya habang inaayos ang kutsara at tinidor.“Anak, baka madapa ka niyan.”“Super saya ng anak ko, ah!” ani Justin habang nagsasalin ng gatas sa baso
Nauna si Gab na magbaba ng tingin. Muntik na naman siyang mahipnotismo ni Justin.Nagmamadali siyang humiga sa kama habang pinagmamasdan si Justin na umupo sa sofa at itinutuwid ang katawan at pilit pinagkakasya sa sofa.Nakahiga na silang parehas. Tahimik ang gabi. Si Nathaniel ay nasa gitnang bahagi ng kama, mahimbing ang tulog habang si Justin ay nakahiga sa maliit na sofa sa tabi ng bintana, naka-cross legs at pilit na inaabot ang kumot.“Bakit ang liit ng sofa sa kwarto mo?” reklamo nito.Wala siyang imik, nakaupo siya sa gilid ng kama, hawak ang cellphone at pinipilit huwag tumawa.“Alam mo, kung tutuusin mas safe kung tabi-tabi tayong tatlo. Para kung may mangyaring hindi maganda, isang iglap lang, masusunggaban ko agad kayo,” ani Justin na nagparinig habang nag-iinat.“Nice try, Justin.”“Hindi, totoo. Tactical positioning ang tawag dyan.”“Kaya mong matulog diyan. Ikaw ang nagpumilit magbantay sa amin.”Biglang may kalabog na tunog. Napatayo siya sa gulat at nakita niyang nas
Mabilis ang kilos ng hindi kilalang lalaki. Inabot ang kahon kay Gab ng hindi nagsasalita. Nagtaka siya sa itsura ng kahon, mukhang mamahalin pero may kakaibang kaba sa dibdib niya.“Sino ang nagpadala?” aniyang hinabol ng tanaw ang lalaking mabilis na sumakay sa motorsiklong walang plate number. Paano nakapasok ang delivery sa compound nila?Pinagmasdan ni Gab ang kahon na mabigat.“Teka, baka kung ano ang laman niyan,” ani Justin na kinuha ang box.Dahan-dahan niya itong binuksan habang pinapalayo muna si Nathaniel at sinenyasan ang yaya nito.“Nathaniel, umakyat ka muna sa kwarto mo. Laruin mo na muna ‘yung bago mong kotse. Mommy will follow.”“Opo, Mommy.”Pagkaalis ni Nathaniel, binuksan ni Gab ang kahon na hawak ni Justin.Isang masangsang na amoy ang bumungad. Nasa loob ang isang patay na manok na may gilit sa leeg, umaagos ang dugo nito sa box. May papel na nakalagay sa ibabaw nito na nanginginig ang kamay na kinuha niya.“Hindi mo kami matatakasan, Athena. Alam na namin kung
Pag-alis ni Lance ay dumating si Gab. Agad na tumayo si Justin ng makita ang dalagang mukhang mainit ang ulo."Gab? Bakit naparito ka?” aniyang halos mautal."Kailangan nating mag-usap,” deretsong sabi niya.Pumasok siya, hindi na hinintay ang paanyaya. Umupo siya sa visitor's chair sa harap ng mesa habang si Justin ay nanatiling nakatayo, pinagmamasdan siya.“Ano ang gusto mong sabihin? Makikinig ako.”"Justin, kung ayaw mong ituloy ang kasal, kung ginagawa mo lang ‘to dahil tinakot ka ng daddy ko, pwede kang umatras.”Tumitig si Justin sa kanya, seryoso. Hindi ito agad nagsalita. Lumapit sa harap ang lalaki. Yumuko, at tumukod ang dalawang kamay nito sa mesa, palapit sa kanya. Halos magdikit ang mukha nila."Hindi ako aatras, Gab. I wanted to marry you again. Gusto kong mabuo ang pamilya natin.”"Look, alam kong napipilitan ka lang. Tutulungan kitang magtago para hindi ka habulin ng daddy ko.”"Oo, pinuwersa ng daddy mo ang sitwasyon. Pero hindi ang nararamdaman ko.”Tumayo siya dah
"Anong kabalastugang ito, Aragon?!” bulyaw ni Don Antonio.Nagulat si Gab, napabalikwas sa pagkakahiga. Mabilis ding bumangon si Justin, ngunit huli na. Kasunod ng matanda ang limang tauhan, pawang may malalaking katawan na tila bouncer sa club.“Dad! Nagkakamali po kayo. Hindi ito ang iniisip n’yo!”“Tumahimik ka, Gabriella! Hindi ko hahayaang maagrabyado ka!”Lumapit si Justin sa matandang tila torong manunuwag, kalmado ngunit may kaba sa dibdib.“Don Antonio, please, hindi ko po sinamantala ang anak ninyo. Wala pong masamang intensyon sa ---”"Bugbugin 'yan!” utos ni Don Antonio sa mga tauhan.Agad nagsilapitan ang mga ito at pinagtulungan si Justin. Tumumba ito, sinuntok, at tinadyakan. Si Gab ay napasigaw sa takot. Kilala niya ang ama. Malambot lamang ang puso nito sa kanila ni Nathaniel. Ngunit walang awa ito sa ibang tao lalo sa kalaban. Baka mapatay nito si Justin!"Tama na po!”Ngunit hindi alintana ni Don Antonio ang pakiusap niya. Naglabas ito ng isang baril mula sa loob ng
Dumating ang inorder na pagkain ni Justin. Isang napakasarap na dinner at may wine pang naka-serve.“Tara, let’s eat,” yaya ng binata.Nagulat siya ng hindi tumanggi si Gab. Una nilang tinikman ang wine. Masarap at mas lamang ang tamis kaysa pait. Parang relasyon nila. Sa kabila ng pait, mas lamang pa din ang tamis na dulot ng kanilang pagsasama. Napansin niyang napadalas ang tungga ng dalaga.“Teka, baka malasing ka tapos kung ano ang gawin mo sa akin. Alam mo namang hindi kita tatanggihan,” biro niya.Inirapan siya nito at sinimulang tikman ang soup.“Masarap ‘tong soup,” anitong naubos ang nasa lagayan.Inabot niya ang isa pa. “Special daw ang soup na ‘yan, heto pa.”“There’s something sa soup. It’s addictive. Napakasarap.”Napatungga ito ulit ng alak hanggang sa namumula na ang pisngi nito at mukhang hilo na.“Okay ka lang Gab?” anitong napansin ang pagbabago sa babae.Tumayo ito at tila balisang hindi maipaliwanag ang nararamdaman. Tila nauuhaw itong muling uminom ng alak at nagl