Kabanata 003

Marlita’s Point of View

NO BOYFRIEND ALLOWED

Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang utos ni Manang Sedes sa akin. Hindi ko naman inexpect na ngayong araw ko talaga iyon sisimulan. Wala man lang pa-hi and hello sa ibang kasambahay rito.

Habang nakatitig ako sa puting kisame ay bigla kong naalala ang kalagayan ng aking Lola at Lolo. Ang tanging taong pinagbilinan ko sa kanila ay ang kaibigang nurse na nagtatrabaho roon sa mismong Hospital.

Naisipan ko itong tawagan dahil alam kong break time ni Benji sa trabaho. Ilang ring ang narinig ko bago sagutin ng isang lalaki.

“Benji? Si Marlita ito, pasensya na sa abala,” malumanay at mahina ang boses ko. Ayaw kong may makarinig sa akin sa labas.

Sumagot naman ang nasa kabilang linya. “Hi, Marlita, I have been waiting for your call today. Kumusta ka? Kumain ka na ba?” mahihiwatigan ko ang pag-aalala sa kaniyang boses.

“Pasensya na ngayon lang ako napatawag. Okay naman ako, sina Lolo? Kumusta na si Lola?” tanong ko.

Hindi ako mapakali sa kalagayan nila ngayon. Natatakot ako na baka may nangyari na habang wala ako sa tabi nila.

“Lolo Arvonaldo is totally fine at si Lola naman ay kasalukuyan ng inihahanda para sa operasyon niya. Ang sabi ng doctor ay may kidney donor na raw silang nahanap kaya baka bukas ay isasagawa na nila ang operasyon,” paliwanag niya.

Nakahinga ako ng maluwag nang marinig ang mga salitang iyon. Sa wakas ay gagaling na ang Lola ko, hindi na niya iindahin ang sakit na ilang taon na niyang dala-dala.

“Salamat sa pagtingin mo sa kalagayan nila, Benj, hayaan mo at bibisita ako riyan sa Hospital kapag rest day ko,” sambit ko.

Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Benji. Isang klase ng tawa na alam kong nahihiya siya.

“Hindi na. Rest day mo ‘yon kaya ilaan mo sa sarili mo, Marlita. Alagaan mo palagi ang sarili mo, okay?” narinig kong sinabi niya mula sa kabilang linya.

Sumilay ang ngiti sa aking labi.

“Oo naman! Ikaw rin dapat puro ka na lang trabaho!” biro ko rito pero totoo naman ang sinabi ko masyadong workaholic ang lalaking ito.

“Nagtatrabaho ako para makaipon ng pera nang sa gano’n ay pwede ko ng ligawan ang babaeng minamahal ko.”

Natawa ako sa narinig mula sa kaniya.

“Ayan ka na naman sa pagiging lover boy mo! Hindi mo naman sinasabi kung sino ‘yang babaeng tinutukoy mo,” may clue na ako sa babaeng gusto ni Benji, hindi lang ako sigurado kung tama ba ang hula ko.

Nahihiya rin kasi itong magsabi sa akin kahit ilang taon na kaming magkaibigan. Ayaw ko rin naman siyang pangunahan kaya hindi ko na lang pinipilit.

“It's you, Marlita—” nawala ang atensyon ko sa kabilang linya.

Nakarinig kasi ako ng bagay na nahulog sa sahig. Nang nilingon ko ang kinaroroonan ng pintuan upang tingnan kung ano ang ingay na iyon ay na gulat ako.

Pagkaharap na pagkaharap ko sa pintuan ay laking gulat ko na may isang tao pa lang nakatayo roon. Ang bulto ng isang lalaking napakamaskulado.

Muntikan ko pang mabitawan ang aking hawak na telepono kung hindi ko pa ito nasalo.

“S-Sir! Hindi ko alam na nandiyan pala kayo,” kinakabahan ako sa klase ng titig niya. Malalim at madilim.

“Yes, I have been here for almost five minutes. I called your name multiple times, but I guess you didn't hear me, and now I know why,” ang boses niya ay wala pa ring pinagbago. Malalim at barakong-barako pa rin, masarap pakinggan sa tainga.

Nataranta ang kaloob-looban ko. Baka nagalit ko si Senyorito Grayson sa unang araw ko pa lang dito. Huwag naman sana, ang pangit ng first day ko sa kaniya kung gano’n.

“Pasensya na, Sir, tumawag lang—” pinutol niya ang aking pagsasalita.

“I don't allow my personal maid to have a boyfriend. Focus on your work only if you want permanent work here.”

Iyon lamang ang sinabi niya bago niya ako iwan sa aking kwarto. Hindi man lang ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag.

Bawal magkaroon ng boyfriend ang personal maid niya? Pwede pala iyon? Nasa batas ba ‘yon o gawa-gawa lang niya?

Istrikto si Grayson Ryker. Ayaw niyang may kaagaw sa pagtatrabaho ko ngunit huwag siyang mag-aalala dahil wala naman talaga akong boyfriend. Siya nga ang balak kong akitin, eh.

Ngunit sandali, bakit straight ‘yong English ni Sir Grayson kanina? Akala ko purong Tagalog ang gamit nila rito?