Kabanata 002

Marlita’s Point of View

CRAZY

Bakit ganiyan kung makatitig siya sa akin? Parang kusang nalalaglag ang panty ko na pamana pa sa akin ng aking Lola.

Mahinang siniko ako ng mayordoma.

Naalala ko ang ibinulong nito sa akin kanina. Kailangan kong gumawa ng eksena para makuha ang atensyon ni Grayson Ryker. Ngunit paano ko ito gagawin? Iiyak ba ako sa harapan nito o kaya ay magbo-bold star ako sa harap niya?

Bigla kong kinuha ang kamay ni Senyorito Grayson.

“Ako nga pala si Marlita, ang lalandi sa ‘yo.” Lintek! Ano ang nasabi ko?

Nagtatakang tinitigan ako ng aking amo.

“Este, ako po ‘yong kasambahay na maglilinis, magluluto, at mag-aaruga ng mansyon, Sir.” Binitiwan ko na ang pagkakahawak sa malaki at malambot nitong kamay.

“Yes, those are the work of a maid. Nasabi na ba ni Manang Sedes na sa akin ka lang?” ang barako at malalim nitong titig ay tumutugma sa guwapo nitong mukha.

Shit! Ang sarap-sarap! Subalit na-bother ako sa tanong niya. Ano’ng ibig niyang sabihin?

“S-Sa iyo lang ako, Sir?” tanong ko at itinuro pa ang sarili.

Napatingin ako sa katabing mayordoma. Nanlilisik ang mga mata nito sa akin. Galit ba ito? Para namang may dalaw itong si Manang e, menopause naman na siguro siya.

“Pasensya na Senyorito Grayson, ngunit hindi ko pa nababangit kay Marlita ang tungkol doon. Hayaan niyong dalhin ko siya sa kaniyang silid nang sa gano’n ay masabi ko na sa kaniya ang bilin at nais niyo.” Sambit ng mayordoma at saka ako nito hinila papasok ng mansyon.

Pasimpleng tango lamang ang sagot ng lalaki sa mayordoma.

In fairness, purong Tagalog ang gamit nila sa pag-uusap dito, ang akala ko ay kapag mayayaman ay English dapat ang lengguwahe nila.

Kaya siguro ako ang naisipang paibigin ni Veronica kay Grayson kasi Englishera siya—halata? Hindi sila magkakaintindihan? Subrang laki naman yata ng problema nila kaysa sa akin.

Pagkapasok namin sa mansyon ay mas lalo lamang akong na lula sa ganda at laki ng loob nito.. Ang lalaki ng mga paintings at kapansin-pasin din ang chandelier na nakasabit sa gitna mismo ng sala. Sa harap namin mismo ay may dalawang hagdan na may red carpet pa. Bongga!

Nakabukas ang bibig ko dahil sa pagkamangha.

“Ang ganda-ganda…” bulong ko sa hangin.

“Baka nakakalimutan mo na ang totoong pakay mo rito, Marlita. Pinapaalala ko lang sa ‘yo, mahirap kunin ang loob ni Senyorito Grayson kaya galingan mo kung ayaw mong tuluyang malagutan ng buhay ang Lola mo.”

Tuluyang nawala ang pagkasabik at namamangha kong diwa. Nilingon ko ang babaeng mayordoma sa aking tabi.

“Oo, Manang Sedes, hindi ko nakakalimutan ‘yon,” seryosong sagot ko.

Dinala ako sa isang magandang kwarto ng mayordoma. Nasa third floor kami ng mansyon kaya nakakahingal. Ito raw ang kuwarto ko ngunit bakit maganda at malaki ito? Ang akala ko ay sa bed space lang natutulog ang isang kasambahay.

“Malapit lamang ang kwarto ni Senyorito Grayson sa kwarto mo at ang dahilan ay gusto ka niyang gawing personal maid.” Nagulat ako sa sinabi ni Manang Sedes, ang buong akala ko ay normal na kasambahay lamang ako rito pero mukhang pinaglalaruan yata talaga ako ng tadhana.

“Ang ibig bang sabihin nito Manang Sedes ay mas mapapadali kong maisasagawa ang plano ko?”

“Maaari ngunit depende pa rin ‘yan sa ‘yo kung paano mo bibilugin ang ulo niya kaya simulan mo na ngayon. Puntahan mo siya sa kwarto niya ngayon at saka mo siya akitin,” seryoso ang mukha ng mayordoma.

Kinilabutan naman ako sa sinambit niya.

“Mukhang nagmamadali naman po yata kayo sa plano. Step by the step lang muna tayo, Manang Sedes,” ani ko naman.

Ngunit hindi yata nagustuhan ng mayordoma ang isinagot ko. Nag-iba ang ekspresyon ng mukha nito ngayon at mukhang napipikon na sa akin.

“Sundin mo ang utos ko at akitin mo ngayon si Grayson!” Nanlisik ang dalawa niyang mata na ikinapagtataka ko.