Chapter 7 [Lihim]

"As in? Talagang napakawalang kwentang fiancé ni Lucas. Ngayon naniniwala ka na? Matagal ko nang sinasabi sa ‘yo ang ginagawang panloloko sa ‘yo ng Lucas na ‘yan,” matinis na saad ni Danica.

Tama ang hinala nito. Noong una ay nagdududa rin naman siya ngunit tinatalo siya ng salitang tiwala. Ayaw naman kasi niyang pag-isipan si Lucas nang masama lalo pa't wala pa naman siyang napapatunayan. Sabi-sabi lamang kasi ang kanyang mga naririnig. Ayaw niya kaagad maniwala dahil wala naman maipakitang ebidensya ang mga taong naninira rito.

Kagabi lamang niya harap-harapang nakita ang panloloko nito. Akala siguro ni Lucas ay hindi siya makakapunta sa mga party na kagaya niyon. Kung hindi lamang nagkasakit ang lolo niya at pumunta ng States ang papa niya ay hindi naman makikita ang presensya niya roon. Talagang sinadya iyon ng tadhana. Wala naman kasing lihim ang hindi nabubunyag, ika nga ng karamihan.

Kahit pa sabihin niyang walang kwenta si Lucas o hindi niya dapat iyakan ang traydor. Hindi niya maiwasang masaktan lalo pa't hindi siya ganoon katapang pagdating sa usapang pag-ibig. Labis na kahihiyan at kalungkutan ang natanggap niya mula sa lalaking akala niyang magmamahal sa kanya ng tunay at totoo. Na kataksilan lamang ang kayang isukli sa ibinay niyang tunay na pag-ibig.

Buti na nga lang at hindi pa man sila naikakasal ni Lucas ay nakita na niya ang tunay nitong pagkatao. Talagang may dahilan ang lahat ng mga nangyayari.

“Yes Danica, tama ka. At least nalaman ko nang mas maaga,” usal niya kasabay nang pagpunas ng kanyang sariling luha.

“So what's your plan?”

Huminga siya nang malalim bago muling nagsalita.

“Actually may hindi pa ako sinasabi sa ‘yo. I'm not sure kung dapat ko bang sabihin sa ‘yo ‘to. But–” naputol ang sasabihin niya matapos marinig at mapanood ang isang balita sa television.

Napatakip siya nang bibig nang lumabas ang rumored about sa ginawang pagpapakasal ng kilalang senador sa isang hindi kagandahang babae.

‘I’m not an artist or any celebrity..

Whatsoever. I have my own private life. But yes, inaamin kong nagpakasal nga ako sa babaeng itinakda sa akin ng kapalaran.' Halos lumuwa ang mata niya sa narinig na sagot mula kay Sen. Javier sa katanungan ng media. Sagot na nagpalakas ng kabog sa dibdib niya.

“Sino kaya ‘yung maswerteng babae at nagawa niyang mapikot si Sen. Javier? Isipin mo ang sabi sa balita Francesca, ni hindi kagandahan? Ano naman kaya ang hitsura niya? Sigurado akong mas maganda ako roon, ano?” napapailing na lamang na saad ng kaibigang si Danica.

Hindi siya nakaimik sa sinabi nito. Paano pa kaya kapag nalaman nito na siya ang tinutukoy sa balita? Ano na lamang kaya ang sasabihin ng kaibigan? May guts pa kaya itong sabihin nito ang ganoong mga bagay sa harapan niya?

Totoo naman ang sinasabi ng lahat. Oo hindi siya kagandahan. Isa pa, mataba siyang babae na nakaka-turned off sa mga kalalakihan pero so what? Natawa na lamang siya.

‘I don't care what people thought about me. Anyway, that's not important though, wala na nga silang ambag nakikialam pa sa buhay nang may buhay. ’ tanging bulong na lamang niya sa sarili.

Saka na lamang niya siguro sasabihin kay Danica ang tungkol sa bagay na itinatago niya. Kapag handa na siya saka lamang niya aaminin rito ang lahat. Sa ngayon, kailangan na muna niyang i-zip ang bibig niya.

‘Bahala na muna silang manghula tungkol sa ‘kin,’ napapangiti niyang saad sa isipan. ‘This will be interesting,’ dagdag niya pa.

May kung anong kapilyuhan ang namuo sa kaniyang isipan nang mga oras na iyon. Lihim siyang napangiti habang pasimpleng sinulyapan si Danica na tahimik lamang na nakatingin sa pinalilinis na paa.