sorry... super busy at pagod na. hanggang isa lang muna for today.
—PASADENA, CALIFORNIA— Austin and Zylah… Muling basa ni Ember sa nakalagay na mga pangalan ng ikakasal sa invitation card na ipinahawak sa kaniya ni Cassian. Iniwan kasi siya ng isa at nilapitan ang tatlong kaibigan nito habang hindi pa nagsisimula ang kasal dahil wala pa ang bride. Wala naman siyang masabing kung ano pang negatibo sa mga kaibigan ni Cassian. Pero syempre alam niyang kay Lauren naman talaga boto ang mga ito noon pa kaya ano pa ba ang dapat asahan niya? Normal lang na hindi siya maging close sa mga ito. At nataon lang na confident na siya sa natural na ganda kaya ngayon ay nakakaharap na sa mga ito. Napaismid siya sa naisip na double standard na pananaw ng gaya ni Cassian. Palibhasa noon na hindi siya presentable ay kating-kati hiwalayan siya, ngayon palibhasa sobrang ganda niya na yata sa tingin nito ay nakiusap pang isama siya para mapakita at mapakilala bilang asawa. “The audacity!” inis na wika ni Ember at napailing sa inis. Sa ikatlong beses ay inilibot n
Galit na sinampal ni Ember si Cassian. “And what are you implying?” tanong niya rito kasunod. Nanlilisik ang mga mata sa insulto dahil sa sinabi nito. Ganito ba kalandi ang tingin nito sa kaniya?And that’s unfair… Gusto pang idagdag ni Ember sabihin. Kung bakit naman kasi ganito kababa ang tingin sa kaniya ni Cassian? Si Lauren na sobrang hilig sa lalaki at kung sino-sino na ang nakakama ay tila dyosa na dinadambana, tapos siya na ito lang ang kaisa-isang lalaki na nakapiling ay siya pa ang makakatanggap ng insulto mula rito?“This…” galit ding tugon ni Cassian at hinawakan ang mukha ni Ember para hindi ito makapalag at hinȧgkan ito. Marahas.Kung galit si Ember ay mas lalo na si Cassian. Hindi matanggap na may ibang lalaking posibleng hinihintay ang asawa. Pinipilit niyang ayusin ang lahat sa kanilang dalawa pero bakit ayaw ni Ember? Bakit pinaparamdam sa kaniya na kaya siyang ipagpalit agad-agad? Si Emebr ay inilagay ang mga kamay sa dibdib ni Cassian at pilit na itinulak ito palay
Inis na in-off ni Ember ang phone niya para hindi na siya matawagan pa ni Cassian. She rolled her eyes, kung kahapon ay ang ina ang sigeng tawag, ngayon si Cassian naman. But she could answer Cassian’s call kung kagaya kahapon na nasa bahay lang siya, pero busy siya at may inaasikaso. Ember’s eyes roamed around. May kaunting lungkot na nadama pero naroon din ang excitement niya sa bagong plano. Kasalukuyan kasing nasa embassy siya at inaayos ang mga papel na kailangan niya sa pagbalik ng Pilipinas. Yes, nakapagdesisyon na siyang umalis ng America kahit hindi pa naaayos ang divorce nila ni Cassian. Bahala na ito. Nang matapos si Ember sa embahada ay diretsong umuwi na siya. Wala si Sienna sa apartment nito nang dumating siya pero ilang minuto pa lang siyang nakakarating at kasalukuyang naghuhubad para sana magpalit ng damit nang may nag-doorbell.Ember rolled her eyes. Mukhang nalimutan na naman ni Sienna ang key card nito kaya hindi na naman makapasok sa sariling apartment agad. Mabi
Nagsusuklay si Ember nang mapatingin sa phone dahil sa tawag na pumapasok. Napakunot-noo siya. Kilala niya ang caller dahil sa numero nitong naka-phonebook pero natatawa siyang isipin sa kung anong dahilan ng tawag nito.Napaismid si Ember nang muling basahin ang pangalan ng ina sa Caller ID. At dahil ayaw niyang sagutin ang tawag ay tinapos iyon sa pag-click ng decline button. Akala ni Ember titigil na si Michelle pero hindi ito tumigil at muling tumawag. Sunod-sunod na pagtawag hanggang sagutin na lang ni Ember sa ikadoseng tawag nito.“Where are you?” agad na tanong ni Michelle pag-open pa lang ng linya. Galit sa ilang ulit na pag-decline sa tawag niya.“Why? Hinahanap mo ako?” matamlay na tanong ni Ember. “Ako talaga?”Tanda pa ni Ember ang excitement niya nang matanggap ng tawag ng ina limang taon na ang nakakaraan. Pinapabalik na siya sa Manila at akala niya dahil gusto na nitong bumawi bilang isang ina sa ilang taong pagpapabaya sa kaniya. Excitement na nawala nang malaman niyan
Galit na ibinalibag ni Lauren ang clutch bag na dala sa kama. Ang mga mata ay naniningkit sa poot na nararamdaman para kay Ember. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na napahiya siya masyado. At kung dati ay trip niya lang paiyakin si Ember kaya inaagawan ng mga gusto, this time ay talagang kalaban na niya ito. “If you really think that you won, Ember…” nagsusulak ang kalooban na wika ni Lauren habang nakatitig sa salamin. “Then, you better know how to make sure of your defense. Akin lang si Cassian! Hindi mo siya pwedeng maagaw!” Sa galit ay kinuha ni Lauren ang isang vase at ibinato sa vanity mirror. Kasunod ay ang mga sigaw niya para ilabas ang pagkasuklam na nararamdaman para sa stepsister. Sunod-sunod na katok ang umagaw ng atensyon ni Lauren. Kasunod ay ang boses ni Michelle na tinatawag ang pangalan niya. Nang buksan ni Lauren ang pinto ay agad siyang humagulhol. “Mama… si Ember…” iyak niya. “Inagaw ni Ember si Cassian…” Natigilan si Michelle. Sa isip ay paanong naagaw ng pa
“Ow?” Napaismid si Ember. “Then why the shock in your eyes, Cassian? You know what you look like? Para kang si Jerry na nakita ni Tom.” “It’s not what you think…” ulit ni Cassian ng mga salita habang nakatitig kay Ember. “It’s not what I think… hmm?” ani Ember sa napakahinang boses. Inulit lang sa sarili ang kung anong palusot ni Cassian. Masama man ang loob pero hindi niya puwedeng ipakita na apektado siya. “Really, Cassian?” she managed to ask in her calm and steady tone. “Yes, it is not what you think…” seryoso ang tonong ulit ni Cassian. Napaismid si Ember. She was right all along to not believe Cassian and refused his attempts to sweet talk her. Kunwari pa ito kanina na wala nang interes pa kay Lauren, the moment na tumalikod siya ay agad na nga nitong pinatungan ang stepsister niya. “Lauren was the one trying to—” “Hey…” Mabilis na putol ni Ember sa tinatamad na tono at itinaas ang kamay para patigilin si Cassian sa kung anong kasinungalingan pa nito. “What are you doing?