CHAPTER FOURTEENKahit late na siya sa klase niya ay sinubukan pa din niyang umikot at dumaan sa kung saan sila unang nagkita ni Gerald. Nagbabakasakali siyang doon muli sila magtatagpong muli. Gusto niyang madugtungan pa ang isang gabing iyon kahit pa kumokontra ang kaniyang isip na One Night Stand lang ang lahat. Naniniwala ang puso niyang hindi lang libog ang nangyaring iyon sa kanila. Iba ang higpit ng yakap ni Gerald, ang init ng halik at ang pagbibiruan nilang para bang dati na silang magkakilala. Palagay ang loob nila sa isa't isa. Naniniwala siyang magtatagpo silang muli. Umaasang destiny na ang gumagawa ng paraan para sila ang magkatuluyan sa huli. Hindi lang niya alam kung saan, kailan at paano ngunit malakas ang kutob niyang mangyayari din iyon sa kanila. Patutunayan niyang may tunay ding pagmamahal sa kanya na may kaya sa buhay, na sa huli, magtatapat din ang langit at lupa. Mamayang hapon, muli siyang pupuntahan ni Gerald sa waiting shed. Naniniwala siyang titiisin ni Ger
CHAPTER FIFTEENMalapit na siya sa kanila at inaayos na niya ang kaniyang mga pinamili para wala siyang maiiwas sa jeep. Iniisip din kaya siya ni Gerald ngayon? Gumagawa din kaya ito ng paraan para muling silang magtagpo? Ano kaya ang mga paraang ginagawa nito? Biglang bumilog ang kaniyang mga mata."Baka sa facebook! Baka ini-add ako sa facebook" Na-excite siya kaagad nang naisip niya iyon. "Maaring hinanap ni Gerald ang pangalan ko at doon na ito nagmessage."Pumara siya sa tapat ng isang computer shop. Maglalakad na lang siya mamaya pauwi sa bahay nila. Dala ang mga pinamili. Kahit nabibigatan siya, hindi iyon dahilan para di siya makapagcheck ng facebook niya. Mabilis siyang pumasok at namataan siya kaagad ng nagbabantay nang lumalandi sa kaniyang may-ari ngunit di niya iyon pinansin. Naghanap siya agad ng magagamit na computer."Oh my God! Wrong timing naman! Walang bakante?""Hi Miss! Mag-iinternet ka?""Hindi! Magpapakulot lang ako dito sa internet shop mo!" Pabiro sabay pa-kyu
CHAPTER SIXTEENPagkatapos siyang makausap ng Mommy ni Sackey tungkol sa oras ng pasok niya, sahod at mga responsibilities niya bilang Office Assistant at Janitress ay agad na siyang binigyan ng uniform para makapagsimula na rin agad. Magtatanong na lang daw siya sa karelyebo niya sa iba pa niyang dapat gawin sa trabaho. Ilang metro lang naman ang layo ng office ng Saavedra Real Estate Investment Company kaya naglakad na lang siya. “Saavedra?” Iba yung tumatakbo sa isip niya pero ayaw na niyang umasa. Hindi naman siguro.Naabutan pa niya doon ang noon ay paalis na ring papalitan niya."Rex pala, Miss!""Diane tol." Tol ang tawag niya kasi nasanay na siya sa mga kaklase niya lahat halos ay mga lalaki. Nag-aalangan siya kung kakamayan niya si Rex dahil di naman nito inilahad ang kamay. Minabuti niyang huwag na lang."Mabuti dumating ka na. Bukas agahan mo ang pasok para ma-orient kita. Papasok na rin kasi ako. Male-late na ako sa klase ko. Hinintay lang talaga kita.""Anong gagawin ko?
CHAPTER SEVENTEEN"Ayyyy!" sigaw ng secretary."What the heck!" singhal ng nagulat na si Gerald.Salubong ang kilay niyang nakatingin sa baguhang si Diane.Nanlaki ang mga mata ni Diane. Hindi siya kaagad nakakilos. Hindi niya alam ang kaniyang gagawin lalo pa't lahat ng empleyado ay nakatingin sa kaniya. Para bang sila ang natatakot sa maaring gawin sa kaniya ni Sir Gerald. Kinakabahan ang lahat para sa baguhan ngunit parang artista sa kagandahan nilang bagong Janitoress at Office Assistant nila.Tumayo si Gerald at umagos ang juice mula sa mismong tapat ng sa kaniya. Dahil doon ay bumalik sa katinuan si Diane. Dala ng magkahalong nerbiyos at pagkataranta, mabilis niyang hinugot ang panyo sa bulsa saka kisapmata niyang idinampi ang panyo sa mismong tapat ni Mr. Adonis."What the hell are you doing!" singhal ni Gerald kasabay ng paghawak sa kamay ni Diane na may hawak ng panyo."I'm just trying to..." Napalunok si Diane sa mainit na palad ni Gerald na humawak sa kaniyang kamay. Bumili
CHAPTER EIGHTEEN"Do you want me to fire you, right here, right now?" Dumagundong ang sinabing iyon ni Gerald kasabay ng paghawak nito sa kanyang kuwelyo. Walang babae babae sa kanya lalo na kung sinasagot-sagot siya na para bang magka-level lang sila.Natigilan si Diane. Sigurado siyang wala nga talagang emosyon ang pagkakahawak ni Gerald sa kaniya. Hawak iyon ng isang galit na tao. May kalakasan din ang ang pagkakatulak sa kaniya ngunit hindi siya nagpatinag. Hindi siya yumuko. Wala siyang balak magpatalo lalo pa't naniniwala siya kung sino talaga si Gerald. Gusto niyang ilabas ang tunay na Gerald. Sa kabila ng galit na iyon ni Gerald ay sinikap niyang hindi paaapekto. Tumitig lang siya sa mga mata nito. Hindi man nakangiti ngunit gusto niyang makita ni Gerald kung ano ang saloobin niya. Kung gaano niya ito na-miss sa dalawang araw na hindi sila nagkita.Iba ang titig ni Diane sa kaniya. Tinutunaw nito ang lahat ng sagabal na inilalagay niya sa pagitan nila. Ngayon lang siya muli na
CHAPTER NINETEEN Habang abala siyang naglilinis sa Male Comfort Room ay biglang pumasok si Stan."Ako na magtutuloy niyan.""Bakit?" medyo kinabahan niyang tanong."E ano pa nga ba, di tama yung sinabi ko kanina. Sabi sa'yo ipapatawag ka e. O paano, e di tama akong una at huling araw mo ito sa trabaho? Di ka kasi nag-iingat e," wika ni Stan habang hinuhugasan niya ang kaniyang kamay.Tinignan niya ang sarili sa salamin. Ngayon lang siya nakaramdam ng takot na may kasamang panghihinayang. Kailangan niya ang trabahong ito. Nagsisisi siya kung bakit nagmukha kasi siyang tanga sa harap ni Gerald kanina. Alam niyang hindi siya yung kanina. Kilala niya ang sarili niya eh. Palaban, makapal ang mukha, pwede niyang idaan sa biro ang kahit anong mga awkward moment. Iyon ang pagkatao niya. Masayahin at di basta-basta nai-intimidate ng kahit sino. Kay Gerald lang siya nagkaganoon. At alam na alam niya kung bakit. Iba kasi ang tama ni Gerald sa kaniya. Ngunit kung muli silang magkakaharap, sisigu
CHAPTER TWENTYPagbalik niya ay naabutan pa niya ang paninigaw ni Gerald sa isang lalaking empleyado."Ayusin mo naman ang trabaho mo! I keep on telling you to edit this, totally delete this part regarding payment of the contractors at itong site instruction, ni hindi mo man lang nagawang dagdagan! You are giving me hard time and you are submitting the same thing over and over! Ano ba ha? May laman ba yang utak na 'yan. Can you please contribute something uselful commensurate to the salary I'm giving you!" mataas ang boses ni Gerald."Aayusin ko po sir. Paseniya na." Nakayukong paghingi ng dispensa ng pobreng empleyado."Paulit-ulit mo na lang 'yang sinasabi. Ayusin mo pero walang nangyayari. Mr. Mendoza, I'm giving you last chance on this or else, maghanap ka na lang ng lilipatan mong trabaho. Hindi ikaw ang haharap sa board kundi ako. Kaya kita kinuha sa trabahong 'yan dahil akala ko kaya mo. E, kung hindi naman pala, ako na lang gagawa kasi nagsasayang lang tayo ng panahon sa kahihi
CHAPTER TWENTY-ONE"Di mo naalala yung song na 'to, Sir? As in wala ka man lang naalala?"Napalunok si Gerald. Alam niya ang tinutumbok ni Diane. Di sinasadyang iyon ang pinapatugtog noon sa FM nang binuksan niya ang kaniyang car stereo."Wala," maikli niyang sagot sabay kuha sa isang report sa harap niya."Wala?""Wala nga! Ang kulit." Muli niyang ibinagsak ang report sa kung saan niya ito pinulot."Okey Sir, basta sa akin, meron. Kung ayaw mong aminin e, di huwag. Favorite song ko na kaya 'to." Mahina niya iyong sinabi. Parang parinig lang.Kinagat ni Gerald ang labi. Pinigilan niyang huwag mapangiti sa mga pasaring ni Diane sa kaniya. "Next time, kung papasok ka sa office ko, i-silent mo yang cellphone mo ha? Ayaw kong makarinig ng kabaduyan.""Di na mauulit, Sir.""Baduy lang kasi talaga," muling pasaring nito."Cellphone ko naman 'to e." mahina ding sagot ni Diane.Yumuko si Gerald. Itinago niya ang di niya mapigilang pagngiti.Huminga siya nang malalim. Kailangan niyang sabihin