ONE NIGHT WITH MISTER STRANGER

Chapter 4

Natigilan ako sa sinabi ni Mica. Paano nga kung magbunga ang nangyari sa amin?

No, impossible. Hindi pwedeng mangyari 'yon. Walang namamagitan sa amin at hindi namin mahal ang isa't isa. Hindi p'wedeng makabuo kami dahil lamang sa isang gabing pagkakamali.

"Hindi pwedeng may mabuo sa amin, Mica." Mariing sabi ko. Ngumuso naman siya at napatango-tango.

"Hayst, paano 'yan besh? Pero ano, pogi ba?" nanunuyang tanong niya. Kumunot ang noo ko at bahagyang nagulat sa tanong niya. 

Bakit kailangan niya pang itanong 'yon?!

Sumimangot ako at inirapan siya. 

"Ayaw ko nang pag-usapan 'to, besh. Marami akong problema na mas dapat ko pang alalahanin kesa d'yan." nakangusong sabi ko.  

Yes... He's handsome...

Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mica ay nagpunta ako sa drugstore para bumuli ng contraceptive pills. Kailangan kong masiguro na walang mabubuo.

3 weeks had passed simula nang may mangyari sa amin ng lalaking 'yon sa bar. Nandito ako ngayon nagt-trabaho sa restaurant na pinapasukan ko. After what happened, umalis na ako sa bar na 'yon pero kailangan ko pa ring pumunta ro'n para makausap ko siya at maibalik ang cheque niya ngunit wala pa akong oras sa ngayon na hanapin siya dahil busy ako sa trabaho at pagbabantay kay lola. Hindi biro ang halaga no'ng cheque na binigay niya, kailangan ko talagang itong maibalik, sa perang 'yon... kaya na no'ng maoperahan si lola... 

Ngunit hindi sa akin 'yon so I have to give it back. Isa pa, ako ang may kasalanan kung bakit may nangyari sa amin. Iyong alak na pinainom sa akin no'ng bastos na lalaki no'ng sinave niya ako ni Ian, I think may nilagay siya sa alak na 'yon kaya gano'n ang pakiramdam ko no'n.

 Yes, nalaman ko ang pangalan niya dahil do'n sa cheque.

Tapos na ang shift ko ngayon at nagbibihis na ako papunta sa hospital para dalawin si Lola. Wala si Mica ngayon dahil may date siya kaninang umaga at dahil maaga siya nakauwi sa date ay pinuntahan niya si Lola sa hospital. Laking pasasalamat ko talaga sa Panginoon na may kaibigan akong tulad niya.

Palabas na ako ng Restaurant para humanap ng masasakyan papunta sa hospital nang biglang tumunog ang cellphone ko. Tumatawag si Mica.

"Mica? Papunta na ako d'yan, kumusta kayo ni Lola?" nakangiting tanong ko.

Ngunit nangunot ang noo ko ng wala akong marinig na salita mula sa kabilang linya.

"Hello, Mica? Hindi kita marinig, magsalita ka!" Seryosong sabi ko ngunit wala akong narinig kung hindi ang paghikbi.

"Mica, anong problema? Sumagot ka!" Kinakabahang sabi ko. May nangyari ba sa lola ko?!

"A-Ana, na sayo pa ba ang cheque no'ng lalaking naka one night stand mo?" humikbi niyang tanong.

"Oo, bakit? Anong nangyayari?" 

"Kailangang maoperahan ng Lola mo ngayong gabi dahil critical na ang lagay niya. Nag seizure siya kanina, Ana. Hindi ooperahan ng mga doctor ang lola mo hangga't hindi ka naglalabas ng pera. Dalhin mo riro ang pera, mag-ipon ka nalang ng pambayad do'n sa lalaki. Hiramin mo muna ang pera niya, tutal binigay niya naman 'yon sayo. Mas mahalaga ang buhay ng Lola mo, besh!" seryoso at mahabang alintaya niya. Napalunok ako.

"S-sige, kukunin ko sa bahay ang pera at dadalhin ko d'yan hintayin niyo ako." 

Nang makarating ako sa bahay ay naabutan ko si tita na umiinom ng alak, hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang napakaraming parcel na nasa sofa. Umigting ang panga ko, habang nag-aagaw buhay ang nanay niya, heto siya at nagpapakalasing.

Imbes na makipagtalo pa sa kaniya ay agad akong nagtungo sa aking kwarto para kuhanin ang pera ngunit pagbukas ko sa aking alkansya ay wala itong laman. 

Nasaan ang pera?! 

Nanginginig ang mga kamay at nangingilid ang aking mga luha. Hinalughog ko ang mga gamit ko para hanapin do'n ang pera kahit na imposibleng maitabi ko 'yon ro'n. 

"Anong hinahanap mo d'yan, Ana? Iyong pera ba na pinagdadamot mo sa amin?" napalingon ako kay tita nang magsalita siya sa likod ko.

Nanlamig ang buong katawan ko.