“อุ้ย… เลอะหมดเลยทูลหัว :)”
มือเล็กเตรียมจะเช็ดไวน์ที่หกออกแต่ก็โดนคนโตกว่ารีบจับไว้ทัน เขาชันเข่าขึ้นบนเตียงหนึ่งข้างพร้อมชูคางมนขึ้นแล้วโน้มหน้าเลียปากนุ่มจากส่วนที่เลอะลงมาจากทุกสัดส่วนด้านบนจนถึงสองเต้าตูม “ฮึกกกก….” ลมหายใจของคนที่โดนเล้าโลมเริ่มติดขัดไม่เป็นจังหวะ นิ้วเท้าเบียดเสียดกันด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้สัมผัสถึงขั้นนี้มาก่อน ช่วงท้องรู้สึกวูบวาบขึ้นมาดั่งว่ามีผีเสื้อนับพันโบยบินแข่งกัน เกาะอกชิ้นบางถูกเขาปลดออกอย่างง่ายดายตามมาด้วยชิ้นส่วนที่เป็นสิ่งขวางกั้นช่วงล่างโดยเธอไม่อาจห้ามได้ เมื่อร่างกายมันอ่อนระทวยตอบสนองเขาทุกสัมผัส จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ร่างบางค่อยๆเอนลงนอนราบบนเตียงตามแรงดันจากจูบที่เขามอบให้เธอทั่วทั้งตัว ตอนนี้เธออยู่ภายไต้การควบคุมของเขาโดยสิ้นเชิง อ้าปากงับดูดดูลยอดทับทิมสีนํ้าตาลอ่อนอมชมพูระรื่นอย่างเมาส์มัน ในขณะที่ส่วนล่างก็ถูกเขาควบคุมด้วยนิ้วมือเรียว แม้จะแค่วนเล่นตามกริบกุหลาบแต่กลับสร้างความเสียวสวาทให้กับคนไต้ร่างจนต้องสูดปากครางเสียงหวานอย่างห้ามไม่อยู่ “ซี๊ดดดด อื้มมมมม” ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤกษ์แอลกอฮอล์เมื่อครู่หรือความรู้สึกเธอเองที่ทำให้ทั่วทั้งร่างกายร้อนวูบวาบดั่งเปลวไฟที่ลุกลามทวีคุณ “อ๊าาาา” มือน้อยขยุ้มผมหนากับอีกข้างจิกลงบนไหล่กว้างอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อรูคับแน่นที่ไม่เคยมีสิ่งของอะไรเคยเล็ดลอดเข้ามาตอนนี้ถูกนิ้วมือเรียวเขาสอดใส่แทงเข้ามาจนเกิดรู้สึกเจ็บแปล๊บแต่หลังจากนั้นกลับรู้สึกดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเมื่อนํ้าเมือกสีใสที่เป็นสิ่งแปลกปลอมเริ่มฉํ่าเยิ้มออกมามากขึ้นจนเป็นการนำทางให้เขาได้แทงเข้าออกเป็นจังหวะตามใจชอบ “ฮ..ฮึกก อื้อออ อ๊าาาาส์“ เสียงครางหวานเปร่งร้องออกมาตามจังหวะชักเข้าออกในรูคับแน่นจนตอนนี้เพิ่มเป็นสามนิ้ว แววตาคู่สวยเยิ้มฉํ่าด้วยความเสียวซ่านที่แพร่ไปทั่วทั้งร่างกาย เขาคลอเคลียจากอกตูมกลับขึ้นมาถึงซอกคอขาวก่อนจะกลับขึ้นมาตวัดปากจูบดูดกลืนเรียวปากนุ่ม สอดลิ้นร้อนเข้าไปแลกเกี่ยวพันนํ้าลายกันเป็นหนึ่งเดียว ก่อนจะปล่อยให้ปากนุ่มได้เป็นอิสระพร้อมถามเธอเสียงกระซิบแหบพร่าในระยะประชิด ”พร้อมมั้ยครับทูลหัว ซี๊ดดดส์ ไม่ไหวแล้วที่รัก ผมไม่ไหว อ่าส์…” “วิ…อ่าา ฮึกกกก!“ ไม่รู้ว่าเขาได้ควักเจ้าแท่งเอนยาวออกมาตอนไหน แต่ตอนนี้มันกำลังเบียดเสียดอยู่ระหว่างทางแยกกริบกุหลาบเธอ ปลายหัวเห็ดถูกดันเข้ามาไม่ทันถึงครึ่งเขาก็สูบปากครางอย่างเหยเกไม่ต่างจากเธอ เมื่อรูเธอมันตอดรัดเขาจนปวดตุบๆ เซบาสเตียนผละตัวลุกขึ้นนั่งชันเข่าพร้อมทั้งจับเรียวขาสวยสองข้างแยกออกจากกันแล้วชูเข่าเธอขึ้นเป็นตัวเอม แววตาหวานเยิ้มจ้องมองเขาทุกการกระทำโดยไร้ซึ่งการขัดขืน สวบ! “อ๊าาาา!” นํ้าสีใสค่อยๆไหลทะลักลงมาด้วยสีหน้าเหยเก เมื่อเขาเล่นกระแทกเข้ามาจนสุดลำในทีเดียว ความเจ็บแปล๊บเข้ามาดั่งว่าที่ตรงนั้นของเธอกำลังฉีกขาด เซบาสเตียนรีบโน้มตัวลงจูบพรมใบหน้านวลที่เปื้อนหยาดนํ้าตา ก่อนจะลงมาขยี้เรียวปากนุ่มเพื่อบ่ายเบี่ยงความเจ็บปวดให้เธอเบาลงบ้าง มือเล็กยกขึ้นคล้องลำคอหนาลูบไหล้ตามท้ายทอยชายบนร่าง เขาพาเธอเคลิบเคลิ้มกับรสจูบแสนเดือลดาลจนตอนนี้ความเจ็บปวดช่วงล่างแทบเลือนลาง ก่อนเอวสอบจะเริ่มขยับอย่างเนิ่บนาบนำพาเสียงครวญครางอู้อี้อยู่ในลำคอ ”อื้ออออ อื้มมมมม อื้มมมมมส์“ โพรงปากนุ่มถูกเขาสอดลิ้นเข้ามาเล่นลิ้นเกี่ยวพันนํ้าลายกัน ในขณะที่ส่วนล่างกำลังถูกเขาควบคุมจากจังหวะเนิ่บนาบเริ่มเป็นการกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างเชื่องช้าทว่าหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นขึ้นเป็นจังหวะ ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! “ซี๊ดดดดส์” ปากนุ่มถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ร่างโปร่งยังคงโน้มตัวไกล้กับคนไต้ร่างในระยะประชิด ในขณะที่แขนสองข้างชันอยู่ตรงข้างล็อคตัวหญิงสาวไว้ภายใน มือเล็กยังคงคล้องอยู่รอบลำคอหนา สองสายตาประสานกันด้วยความหวานเยิ้ม ความเจ็บปวดเมื่อครู่เลือนหายไปอย่างลิบลับ เหลือไว้เพียงแต่ความเสียวซ่านและอารมณ์ครุการครั่งที่เขายัดเยียดเข้ามา ร่างเล็กกระเพี้ยมขึ้นลงตามจังหวะกระแทกของเขาที่เริ่มแรงขึ้นทวีคุณ ปัก ปัก ปัก ”ฮึกกกก อ่าาาอ๊าาาาส์ อ๊ะะะะะะ“ เสียงครางหวานดังระงมแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันเบื้องล่าง ร่องสวาทเธอคับแน่นเอามันส์จนเขาต้องเชิ่ดหน้าครางเสียงกระเส่า สวบกระแทกเอวสอบเข้าถี่เร็วตามอารมณ์ที่พรุ้งพร่าน “เชี่ยเอ้ย แม่ง ซี๊ดดดดดดดส์…” รู้สึกได้ว่าขอบสวรรค์อยู่เพียงเอื้อมมือ รีบผละตัวขึ้นนั่งชันเข่าพร้อมทั้งจับขาเนียนสองข้างชูเข่าขึ้นชิดกัน ก่อนจะซอยเอวเข้าใส่ถี่รัวอย่างบ้าครั่งจนคนไต้ร่างหายใจไม่ทัน เชิ่ดหน้าชูคางร้องครางเสียงหลง ฝ่ามือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นแอ่นอกรับแรงกระแทกจากช่วงล่างที่ถาโถมเข้ามาอย่างหนักหน่วง ก่อนร่างกายจะเกร็งกระตุกแรงๆหลั่งนํ้าเมือกขาวล้นทะลักออกมา “ฮึกกก ซี๊ดดดดส์อ่าาาส์” เมื่อรูรักเธอมันตอดรัดแท่งเนื้อยาวเขาตุบๆจนไม่นานเขาเองก็ทนไม่ไหวเกร็งกระตุกแตะจุดสุดยอดตามๆเธอไป วิเวียนทนไม่ไหวค่อยๆหลับไหลลงกับความเพลียที่เขามอบให้ “ผมชักจะหลงคุณไม่ไหวแล้วสิที่รัก“ โน้มหน้าลงกดจูบบนหน้าผากเนียนก่อนจะไล่ลงมาพรมจูบไปทั่วหน้าภรรยาอย่างหลงไหล ในขณะที่ส่วนล่างยังคงเชื่อมกันไม่ยอมถอดออก แล้วดูเหมือนว่าเจ้าแท่งเอนมันจะแข็งตัวขึ้นมาจนพองตัวคับแน่นอยู่ในช่องสวาทอีกครั้ง และเจ้าตัวเองไม่คิดจะทน เริ่มขยับเอวสอบเข้าออกในจังหวะเนิ่บนาบ มือกุมอยู่บนอกตูมและบีบเคร้นเล่นตามๆกันไปอย่างเมามันส์ ตรั่บ ตรั่บ ตรั่บ! “อ่าาาาส์” ขอลักหลับเมียสักครั้งจะเป็นไรไป“สามีอย่านะ!” “เหอะ.. ไม่เจอกันนานอารมณ์การควบคุมตัวเองแย่ลงนะครับ” แมกซ์ตันที่อยู่ในท่าถูกเขากระชากคอเสื้ออยู่สถบขำออกมาอย่างยียวน ก่อนเซบาสเตียนจะยอมวางหมัดลงแล้วสบัดมือออกจากคอเสื้อจนอีกคนเซไปข้างหลัง “มึงมาทำไม!” “สามีใจเย็นๆ… คุณแมกซ์ตันเค้าแค่มาซื้อดอกไม้แล้วก็บอกลาเฉยๆ เพราะเค้ากำลังจะย้ายสาขาที่ทำงานไปต่างประเทศอาทิตย์หน้าแล้ว” วิเวียนอธิบายเสียงอ่อนให้กับคนหัวร้อนฟังเพื่อให้เขาใจเย็นลง ขืนปล่อยให้แมกซ์ตันเป็นคนตอบคงได้ต่อยกันเข้าจริงๆ สองคนยืนผสานสายตากันอย่างเดือดดาลไม่มีใครยอมใคร แต่ก็ดีกว่าใช้กำลังสู้กันนั่นแหละ “แหม่… ใจร้อนจังเลยนะครับ” “ลาเสร็จแล้วก็กลับไปได้ละ แล้วก็อย่าเสือกมาจับมือเมียกูอีก” ไม่พูดเปล่า มือหนาจับไหล่บางดันร่างอรชรเข้ามาแนบชิดตัวเอง ในขณะที่สายตาไม่ได้ละเลือนออกจากหน้าอีกคนที่กำลังเหยียดยิ้มกวนเขาอยู่ “สามี….” “ไม่เป็นไรหรอกครับคุณวิ ผมเข้าใจครับ คนใจร้อนก็มักจะชอบใช้กำลังแก้ปัญหาแบบนี้แหละครับ” แมกซ์ตันแขวะกลับด้วยถ้อยเสียงสุภาพต่างจากคำพูดลิบลับ แม่ง ไอ้เหี้ยนี่มันวอนโดนตีนชัดๆ ถ้าไม่ใช่ว่าเชื่อฟังคำพูดเมียนะ หน้ามันได้เละ
“ไปครับที่รัก ขึ้นห้องกันดีกว่า” “เพิ่งจะกินข้าวเสร็จเองนะคะ อาหารยังไม่ทันได้ย่อยเลย เราไปเดินเล่นกันก่อนมั้ยคะ“ พอมื้ออาหารเสร็จก็ไม่วายที่จะชวนเมียขึ้นห้องทันที ไม่รู้จุดประสงค์คืออะไร แต่ดูจากสายตาไม่น่าไว้ใจสักนิด ”เดินไปทำไมครับ ออกกำลังกายบนเตียงก็ย่อยได้“ คนพูดไม่นึกอาย กล่าวตามใจออกมาได้หน้าตาเฉย จนภรรยาตัวน้อยหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เปล่งถ้อยคำดุสามีแก้ความเขินอาย ”สามีพูดอะไร ป๊าก็นั่งอยู่ทั้งคน“ “ป๊าแก่จะตาย ไม่มาสนใจเรื่องสามีภรรยาหรอก จริงมั้ยครับป๊า” “ไปกับมันเถอะลูก ขืนอยู่ต่อแก้วชานี่คงได้ไปถึงหัวมัน” เบรย์เดนหันมาพูดกับลูกสะใภ้จากที่นั่งจิบชาหลังอาหารอยู่หัวโต๊ะดีๆก็ถูกไอ้ลูกเวรมันลากไปเกี่ยวในหัวข้อสนทนา วิเวียนยิ้มแหย ได้แต่ยอมขึ้นห้องตามสามี ขืนอยู่ต่อคงได้เกิดศึกสองพ่อลูกขึ้นอีก อีกเหตุผลที่เธอไม่ชอบใจเท่าไหร่ก็คือสาวใช้คนใหม่ที่เอาแต่มองสามีเธอด้วยแววตามีนัยนับตั้งแต่เจอหน้า ปกติเธอไม่ใช่คนใจแคบหรืออคติกับใคร ทว่าครั้งนี้กลับรู้สึกไม่ถูกชะตากับเด็กสาวเบตตี้สักเท่าไหร่ หรือเธอจะคิดมากไปเองกันนะ… “เอ้า แล้วนี่ก็ยืนบื้อทำอะไรอยู่ล่ะ มาเก็บจานสิ
“นายใหญ่ครับนี่แม่บ้านคนใหม่ที่มาแทนคนเก่าที่ลาออกไปครับ” “อ..เอ่อ…สวัสดีค่ะ หนูเบตตี้ค่ะ” การ์ดหน้าคมเอ่ยบอกนายใหญ่ของบ้านที่นั่งจิบชาอยู่บนหัวโต๊ะภายในห้องนั่งเล่น ก่อนเบตตี้ สาวใช้คนใหญ่รูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงวัยนักศึกษาจะเอ่ยแนะนำตัวเองเสียงอ่อนตามหลัง “อืม พาเธอไปดูห้องเถอะ” เบรย์เดนไม่ได้ไตร่ตรองอะไรมาก ตอบปัดๆการ์ดหน้าคมไปโดยที่ไม่แม้แต่จะพิจารณาอะไร เพราะเรื่องสาวใช้ในบ้านเขายกให้ลูกน้องเป็นคนจัดการบ่อยครั้งอยู่แล้ว แล้วมันก็ไม่ได้เกิดปัญหาอะไร ครั้งนี้ก็คงจะเป็นเช่นนั้น การ์ดหน้าคมพนักหน้ารับ ก่อนจะพาสาวใช้คนใหม่ไปยันโซนห้องพักแม่บ้านที่อยู่อีกฝั่งของคฤหาสน์ แต่ระหว่างทางก็มีเสียงเบตตี้สาวเปร่งถามขึ้นด้วยสีหน้าอยากรู้ “พี่คะ บ้านนี้ก็ตั้งหลังใหญ่โต นายใหญ่อยู่แค่คนเดียวหรอคะ” “เปล่า มีลูกชายนายด้วย แต่ท่านไม่ค่อยอยู่หรอก” “นายใหญ่มีลูกชายด้วยหรอคะ” เบตตี้ดูเหมือนจะสนใจขึ้นมาไม่ใช่น้อยๆ เมื่อได้ยินคำตอบจากการ์ดในชุดดำ แต่คำสวนจากการ์ดก็ทำเอาเธอชะงักนิ่งเหมือนโดนดับฝันตั้งแต่ยังไม่ทันได้คิด “อืม มีเมียแล้วด้วย” “อย่าถามมาก แล้วก็อย่าคิดจะทำอะไรเกินเลยหน้าท
กิจกรรมแสนร้อนแรงผ่านไปแล้ว ร่างเล็กหลับปุ๋ยด้วยความเพลียที่เขาสร้างให้ แต่ดูเหมือนเจ้าของต้นเหตุยังไม่มีทีท่าว่าจะหมดแรง ยังคงซุกไซร้คลอเคลียอยู่ตามซอกคอระหงอย่างหื่นกระหาย ไม่ว่าจะฟัดไปตรงซอกมุมไหนเมียเขาก็หอมหวานน่าหลงไหลไปหมด แบบนี้จะไม่ให้หลงได้ยังไง จุ๊บ! ร่างเปลือยที่มีเพียงผ้าห่มผืนหนาคลุมไว้ถูกเขาตามจุ๊บจ๊วบไปทั่วอย่างหมั่นเขี้ยว กว่าเซบาสเตียนจะกลับมานอนกอดเมียได้ดีๆอยู่ข้างๆก็เล่นทำเอาฝังรอยคิสมาร์คไว้เต็มตัวภรรยาที่หลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราว “ถ่ายรูปไปอวดป๊าหน่อยดีกว่า” คนอารมณ์ดีเกิดนึกคิดสนุก หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาตั้งกล้องถ่ายรูปที่เมียตัวน้อยของเขากำลังนอนกอดซุกอกแกร่งอย่างอบอุ่น ไม่รีรอเขาก็ลั่นนิ้วกดส่งรูปภาพน่าอิจฉาส่งไปโอ้อวดผู้เป็นบิดาดูพร้อมทั้งข้อความขิงๆส่งท้ายไปด้วยทันที #แชท ป๊า •คุณได้ส่งรูปภาพ• ‘นอนคนเดียวเหงาใช่มั้ยล่ะครับป๊า‘ ‘เฮ้อ… ผมนี่โครตเซ็งอ่ะ ดูสิเมียติดงอมแงมเลย‘ ‘ความจริงผมทักมาบอกฝันดีป๊าเฉยๆนั่นแหละครับ กลัวป๊าโดดเดี่ยว ฝันดีนะครับป๊า‘ ‘ไปแล้วนะครับ ต้องไปนอนให้เมียกก‘ ส่งท้ายด้วยสติกเกอร์ยิ้มขิงชูมินิฮาร์ตไปด้วยหนึ่งก
เซบาสเตียนทำความสะอาดบ้านจนตอนนี้ฟ้าเริ่มมืด เขาเก็บกวาดเองทั้งหมดดั่งปากกล่าวจริงๆ จนตอนนี้ทุกอย่างสะอาดเข้าที่เข้าทาง วิเวียนที่นั่งมองยังไม่อยากเชื่อสายตา ว่าสามีผู้เป็นคุณชายมาแต่เกิดจะจัดการเกี่ยวกับงานบ้านได้ขนาดนี้ “สามีเมื่อยมั้ยคะ” “เมื่อยสิครับ เมื่อยมากเลยเมียจ๋า” พอได้ทีก็เอาใหญ่ รีบเดินตะล่อนเข้ามาอ้อนภรรยาที่นั่งอยู่บนโซฟา ล้มตัวนอนลงบนตักนุ่มพร้อมซุกหน้าเข้าหน้าท้องแบนราบ มือหนากอดรัดเอวบางไว้แน่น “วิไม่คิดเลยนะคะ ว่าคุณจะทำงานบ้านได้เยอะขนาดนี้” “งานบ้านว่าเก่งแล้ว แต่การบ้านเก่งกว่าอีก ลองตอนนี้เลยมั้ยครับเมีย” “ทะลึ่ง” เซบาสเตียนไม่เถียง แต่อยู่ๆก็ลุกพรวดจากที่นอนอยู่ก่อนจะซ้อนตัววิเวียนขึ้นอุ้มให้เธอนั่งอยู่บนแขนใหญ่ ทำเอาหญิงสาวตกใจรีบคล้องลำคอหนามองหน้าสามีตาแป๋ว “จ..จะพาวิไปไหนคะ” “มาทะเลทั้งที ก็ควรเล่นนํ้าหน่อยไม่ใช่หรอครับ” “ต..แต่นี่มันมืดแล้วนะคะ เล่นนํ้าทะเลตอนกลางคืนจะเป็นอันตรายรึเปล่า” “ที่รักกลัวอะไรครับ มีผัวอยู่ทั้งคน” ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่เขาก็อุ้มพาเธอเลี้ยวกลับขึ้นไปด้านบนจากที่กำลังเดินไปทะเล แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่พ้นจาก
“ชอบมั้ยครับทูลหัว” วิเวียนที่กำลังยืนชมความสวยของภาพวิวตรงหน้ารีบหันมาพยักหน้าหงึกๆให้กับคนถามด้วยความตื่นเต้น ไม่นานเรือที่ล่องอยู่ทะเลมาถึงสองวันก็ได้จอดเทียบท่าเกาะหนึ่งซึ่งสวยจับตาคนตัวเล็กจนทำเธอยิ้มปริ่ม สองคนพากันเดินเข้าไปในบ้านสไตล์ต้นมะพร้าวที่ถูกตกแต่งโดยไม้ธรรมชาติผสมผสานกับสิ่งของทันสมัย รอบๆมีต้นมะพร้าวล้อมรอบนำพาบรรยากาศดีขึ้นทวีคุณ ทว่าพอก้าวเท้าเข้ามาในบ้านเท่านั้นแหละ วิเวียนถึงกับหันมองหน้าสามีแววตาสงสัย “ทำไมบ้านรกแบบนี้ล่ะคะ” มองไปทางไหนก็มีแต่ฝุ่นกับเศษใบไม้เต็มไปหมด ดั่งกับว่าไม่มีคนมาเยือนในที่แห่งนี้เป็นชาติแล้ว “ก็ผมพึ่งซื้อมาสดๆร้อนๆเลย เป็นเกาะส่วนตัวของเพื่อนผมน่ะ ไม่มีใครมาดูแลนานแล้ว แล้วก็จะไม่มีใครมาด้วย เพราะมันคือโลกของเราสองคน” วิเวียนพยักหน้าเข้าใจ กวาดสายตามองหาอุปกรณ์ทำความสะอาดรอบๆก่อนจะเดินไปหยิบไม้กวาดขึ้นมายังไม่ทันได้ทำอะไรก็ถูกเซบาสเตียนห้ามไว้สะก่อน “ที่รักกก ทำอะไรอ่ะ” “ก็ทำความสะอาดบ้านไงคะ” ก็เขาเป็นคนบอกเองว่าในที่นี้ไม่มีคนแล้วก็จะไม่มีใครมาเยือนด้วย เพราะมันเป็นโลกของเราสองคน เพราะงั้นจึงแปลว่าสองคนต้องช่วยกันท