CHAPTER 14

Ang akala ko'y titila na ang ulan ngunit tuloy-tuloy pa rin ang buhos nito habang nasa loob kami ng isang tila kuweba na malayo na sa village kung saan kami nanggaling. Walang malakas na bugso ng hangin na ipinagpasalamat ko na rin dahil bawas sa saming alalahanin.

Tumingin ako sa likuran ko kung nasaan si Sir Joaquin. Abala siya sa hawak niyang cellphone dahil kanina pa siya naghahanap ng signal para may matawagan kahit na isa sa mga team. Siguradong nag-aalala na ang mga ito dahil mga nasa isang oras na rin kaming nawawala.

" Finally..." Napabuga siya sa hangin saka ibinaba ang kaniyang cellphone.

" Nakapagpadala na kayo ng message sa kanila? " tanong ko saka lumapit sa kinauupuan niya.

" Oo, sana lang matanggap agad nila nang mapuntahan na tayo dito, " aniya saka tumingin sa gilid niya kung saan nakapuwesto si Coco na kahit papaano ay nawala na ang panginginig. Binalot ko sa kaniya 'yong kapote kong suot kanina dahil basa na rin naman na 'yong damit ko. Puro putik na rin 'yong sa