Share

Chapter 129

Penulis: Deigratiamimi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-31 12:51:52
Celeste’s POV

Makalipas ang tatlong araw, nagpunta ang mga magulang ko sa penthouse bitbit si Caleigh, ang walong buwang anak namin ni Chester. Agad akong napaluha sa sobrang saya nang makita ko ulit ang anak ko. Tatlong araw na kaming magkahiwalay, at kahit araw-araw akong nakikipag-video call sa kaniya, iba pa rin ang pakiramdam ng mayayakap at mahahalikan ko siya nang personal.

Agad akong lumapit at maingat na kinuha si Caleigh mula sa bisig ni Mama. "Baby ko," mahina kong bulong habang hinahaplos ang maliit niyang mukha.

Tuwang-tuwa rin si Chester. Halos hindi niya mabitawan ang anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanood siyang hawak-hawak si Caleigh na parang pinakamahalagang bagay sa mundo.

"Ang bigat mo na, baby," natatawang sabi niya habang kinikiliti ang tiyan ni Caleigh, dahilan para matawa ito nang malakas. Para siyang batang nakakita ng paborito niyang laruan.

"Ganyan talaga ‘pag tatlong buwan mong hindi nakikita ang anak mo," natatawang asar ni Pap
Deigratiamimi

Update ulit ako mamaya.

| 7
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 130

    Celeste’s POV Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang mahinang pag-vibrate ng cellphone ni Chester sa tabi ko. Medyo madilim pa sa kwarto, at may iilang sinag lang ng araw ang pumapasok sa kurtina. Napakunot ang noo ko nang makita ko ang pangalan sa screen—Reginald Villamor. Agad akong nakaramdam ng kaba. Mula nang nalaman nila na kinasal kami ni Chester, hindi kailanman naging maganda ang pakikitungo sa akin ng ama niya. Sa mata nito, isa lamang akong babaeng walang maipagmamalaki para sa isang Villamor. Sa tuwing maiisip ko kung paano niya ako minamaliit noon, hindi ko maiwasang makaramdam ng inis at lungkot para kay Chester—na kailanman ay hindi niya nagawang mapaligaya sa paraan ng isang ama. Napalingon ako kay Chester nang mapansin kong nagmulat siya ng mata. Agad niyang kinuha ang cellphone mula sa kamay ko at tiningnan ang screen, pero imbes na sagutin ito, pinatay niya lang ang tawag. "That's your father," sabi ko, pinagmamasdan ang mukha niyang walang bahid ng emosyon

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 131

    Chester's POV Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang aking mag-ina. Si Celeste, nakasandal sa sofa habang kinakantahan si Caleigh, na abala namang nilalaro ang munting daliri ng kaniyang ina. Sa bawat hagikhik ng aming anak, parang natutunaw ang puso ko sa labis na kasiyahan. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang kasama ko na ulit sila. Wala nang hadlang. Wala nang kontrata. Kami na talaga, at ito na ang bagong simula namin. Habang hinahalo ko ang gatas na ipapatimpla ko kay Celeste, bigla kong naisip ang nalalapit na espesyal na araw. "Malapit na ang birthday ni Caleigh," sabi ko habang iniaabot sa kaniya ang baso. Napangiti si Celeste at inabot iyon. “She’s turning nine months old na. Wala pa siyang binyag.” Napalunok siya at tila may iniisip. “Balak ko sanang pagsabayin ang binyag at birthday niya. Mas makakatipid tayo.” Napakunot ang noo ko. “Puwede naman natin siyang pabinyagan anytime, Wifey. Hindi naman natin kailangang magtipid pagdating kay Cal

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 132

    Chester’s POV Pagkauwi ko sa bahay, agad kong nadatnan si Celeste na nakaupo sa sofa habang karga si Caleigh. Marahan niyang hinahaplos ang buhok ng anak namin habang kinakantahan ito ng isang munting lullaby. Isang tanawin na dati ay pinapangarap ko lang, pero ngayon, sa kabila ng pagod at bigat na nararamdaman ko, hindi ko maiwasang madungisan ng alinlangan ang kasiyahang dapat ay nadarama ko. Bumuntong-hininga ako, pilit na pinipigilan ang sarili kong magalit nang hindi pa naririnig ang paliwanag niya. Ayaw kong magpadalus-dalos. Ayaw kong maniwala sa mga litratong nakita ko na kasama niya si Charles… sa iisang kama. Napansin niya ang presensya ko at agad na nagliwanag ang kaniyang mukha. "Chester, nakauwi ka na pala," masiglang bati niya habang palapit sa akin. Inilapag niya si Caleigh sa crib at agad akong niyakap. "May problema ba?" nag-aalalang tanong niya nang mapansing hindi ko siya niyakap pabalik. Huminga ako nang malalim at diretso siyang tinitigan. "Noong umalis ka, si

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 133

    Chester's POV Marahan kong hinaplos ang hubo't hubad na katawan ni Celeste habang hinahalikan siya. Ang isang kamay ko ay naglalakbay sa likod niya pababa sa pribadong parte ng kaniyang katawan. Napaungol si Celeste nang kagatin ko ang leeg niya at nag-iwan ng kiss mark doon - palatandaan na akin lang siya at ako lang dapat ang aangkin sa kaniya. Hinayaan niya lang akong gawin ang mga kalibugang bagay na nasa isip ko dahil lang sa nagseselos ako sa kapatid ko. Hinawakan ko ang bagang niya habang patuloy na hinahalikan. Dahan-dahan kong hinahawakan ang maselang parte ng katawan niya hanggang sa marinig ko na naman ang paulit-ulit na pagmumura at pag-ungol ni Celeste na dala ng kakaibang sensasyong naipaparamdam ko sa kaniya. Ipinasok ko ang aking tatlong daliri sa loob ni Celeste habang patuloy siyang hinahalikan. Hinimas ko ang dalawang suso niya at sinipsip ang kaniyang u***g ng paulit-ulit. "Chester, si Caleigh umiiyak. Shit," saad niya bigla habang umuungol. "Oh...God, Che

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 134

    Chester’s POV Padabog akong pumasok sa opisina ni Daddy, halos mabuwal ang pinto sa lakas ng pagkatulak ko rito. Ramdam ko ang galit na kumukulo sa dugo ko, habang ang dibdib ko ay mabilis na nag-akyat-baba dahil sa inis. Hindi ko na kinaya ang pananamantala at pagkokontrol sa akin ng sarili kong pamilya. Ngunit ang mas lalo pang nagpasama ng loob ko ay nang makita kong hindi lang si Daddy ang nasa loob ng opisina. Nandoon rin si Lourdes, nakaupo sa tabi niya na para bang siya ang reyna ng ospital na ito. Nakangiti siya, pero alam kong likas na kasinungalingan ang ngiting iyon—hindi ito pagpapakita ng mabuting loob kundi ng kasiyahan niyang nakakulong pa rin ako sa mundong itinakda nila para sa akin. Napahilot ako sa sentido, pilit pinapakalma ang sarili bago ako tuluyang sumabog sa galit. Pero hindi ko rin nagawa. "Pirmahan n’yo na ang resignation letter ko, dahil hindi na ako mananatili rito!" diretsong sabi ko, puno ng diin ang boses ko. Mabilis akong nilingon ni Daddy, pero hi

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 135

    Celeste's POV Mabilis ang tibok ng puso ko habang pilit kong pinipigilan ang nanginginig kong mga daliri sa pag-click sa email icon sa screen ng laptop ko. Halos bumagal ang oras habang hinihintay kong mag-load ang inbox ko, na para bang ang sagot sa email na ito ang magiging hudyat ng panibagong kabanata ng buhay ko. Nang sa wakas ay lumitaw ang mensaheng may subject line na "Congratulations, Attorney Rockwell!", para akong napatigil sa paghinga. Dahan-dahan kong binuksan ang email, pilit pinoproseso ang bawat salitang nakasulat doon. "We are pleased to inform you that you have been selected for the position at our esteemed law firm..." Wala akong napansin na ibang linya. Paulit-ulit kong binasa ang unang pangungusap, at sa bawat ulit ay lalo akong napapatunayan na totoo ito—natanggap ako. Hindi ko na napigilan ang sigaw ng tuwa na agad bumalot sa buong kwarto. Napahawak ako sa dibdib ko, pilit pinapakalma ang sarili sa sobrang excitement. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinaw

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 136

    Celeste's POV Maaga akong umuwi ngayon dahil gusto kong surpresahin si Chester. Hindi pa niya alam na hired na ako sa law firm, at gustong-gusto ko siyang makita para ibalita iyon sa kanya. Hindi ko mapigilan ang excitement na nararamdaman ko habang nagmamaneho pauwi. Pakiramdam ko, ito ang simula ng panibagong yugto ng buhay naming dalawa—pareho kaming muling nagkaroon ng oportunidad sa aming mga propesyon. Pagdating ko sa bahay, agad kong binuksan ang pinto at inikot ang aking paningin sa loob. Tahimik ang paligid maliban sa mahihinang ungol ng anak naming si Caleigh mula sa kanyang nursery room. Agad akong napangiti. Ngunit, sa halip na si Chester ang sumalubong sa akin, si Ate Sofia lamang ang nadatnan ko, abala sa pag-aalaga sa aming anak. "Ate Sofia, nakauwi na ba si Chester?" tanong ko habang tinatanggal ang blazer ko at inilagay iyon sa sandalan ng sofa. Umiling siya at bahagyang napatingin sa akin. "Hindi pa, Celeste. Wala pa rin siyang tawag o text kung anong oras siya m

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 137

    Celeste's POV Nasa loob ako ng korte, nakatayo sa harapan ng hukom, at kasalukuyang nakikipag-debate sa kabilang panig. Ang hangin sa loob ng silid ay mabigat, puno ng tensyon at matinding pokus mula sa lahat ng naroroon. Mula sa mga abogadong nasa magkabilang panig, sa mga miyembro ng hurado, hanggang sa hukom na mapanuring nakatingin sa amin—lahat ay tila isang chess game kung saan bawat salita at kilos ay may estratehiya. "Your Honor, with all due respect, the opposing counsel is attempting to redirect this court's attention to irrelevant matters that do not hold any legal bearing on this case," mariing sabi ko, hindi inaalis ang titig ko kay Atty. Salazar, ang kalaban namin sa kasong ito. Siya ay isang beteranong abogado, kilalang mahusay sa pagsalita at pagpapaliko ng argumento upang ipabor sa kanyang kliyente. Ngunit hindi ako basta-basta matitinag. "Atty. Rockwell-Villamor, the defense is merely establishing a foundation that could significantly impact the credibility of the

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03

Bab terbaru

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 235

    Isinandal ko ang likod ko sa headboard ng kama habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. Nakangiti ako habang ka-video call si Drugo, ang pinsan ni Drako. Hindi ko napigilang mapatawa sa mga kwento niya, lalo na nang ikuwento niyang nagkagulo ang opisina nila dahil lang sa nawawalang siopao."You should've seen Tito Ramon," natatawang sabi ni Drugo. "He was about to launch a full-scale investigation just to find out who took it.""Seriously? Over siopao?" tawa ko rin habang nangingilid ang luha ko sa kakatawa."It was his favorite!" giit ni Drugo, sabay acting na parang detective. "I will not rest until justice is served!"Mas lalo pa akong natawa. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Drako, hawak ang isang baso ng tubig. Tumigil siya sa paglalakad nang makita niya kung sino ang kausap ko.“Drugo,” malamig niyang tawag, ngunit hindi niya pinigilan ang sarili niyang titigan ako.“Drako!” masiglang bati ni Drugo. “Hey, pinsan. Just making your wife laugh, you should t

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 234

    Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 233

    Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 232

    Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 231

    Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 230

    Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 229

    Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 228

    Pagkauwi ni Drugo, agad ko siyang sinalubong sa may pintuan. Kita sa mukha niya ang pagod, pero hindi pa man siya nakakahinga nang maayos ay agad ko na siyang hinila papasok ng sala. Kailangan ko siyang makausap. Kailangan ko ng matino at makatotohanang desisyon para sa sarili ko—at para sa batang dinadala ko. "Can we talk?" tanong ko agad habang isinasara ang pinto. Napatingin siya sa akin at bahagyang tumango. "Of course. Did something happen?" Umupo ako sa sofa at pinilit ang sariling hindi magdalawang-isip. Nahihiya akong sabihin ang nasa loob ko, pero ayoko na ring patagalin. Wala akong ibang mapagsandalan ngayon kundi siya. "Drugo... I was thinking... baka p'wede akong magtrabaho na muna. Kahit anong trabaho na p'wede mong i-recommend sa company n’yo. Hindi ko na rin kasi alam kung hanggang kailan ako p’wedeng makisama rito. Nahihiya na ako sa 'yo." Sandaling natahimik si Drugo. Tinitigan niya ako na para bang sinusuri kung totoo bang ako ang nagsalita. Hanggang sa bigla siy

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 227

    Mainit ang sikat ng araw sa aking balat habang naglalakad ako palabas ng mall. Bawat hakbang ay mabigat, hindi dahil sa bigat ng bitbit kong mga pinamili, kundi sa bigat ng tanong sa isipan ko. Hindi pa rin maalis sa utak ko ang huling pag-uusap namin ni Drako sa loob ng department store—ang galit, ang sakit, at ang matalim na tinig niyang nagsabing ayaw niyang maging ama. Pero ngayong nakatapak na ako sa labas, ay isang bagay ang gumulo sa akin. Nakita ko siyang muli. Si Drako. Lumabas siya mula sa itim na kotse na naka-park hindi kalayuan. Mabagal ang mga hakbang niya habang palapit. Mabilis kong napansin ang kakaiba. Hindi iyon ang damit na suot niya kanina. Mas neat. Mas maayos. Iba ang gupit. At higit sa lahat, may benda ang kamao niya. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Napahawak ako sa tiyan ko, parang instinct na protektahan ang maliit na sikreto sa loob ko. Bumigat ang hangin sa paligid. "Caleigh," mahina niyang tawag. N

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status