Chapter 14

SAM

Ilang taon… Ilang taon kong kinimkim ang sama ng loob ko para sa isang tao na sa pag-aakalang siya ang ama ng anak ko. Sa pag-aakalang siya ang nanamantala sa’kin no’ng gabing ‘yun. Sa pag-aakalang siya ang lalaking tumalikod sa’kin noon ng mga panahon na kailangang-kailangan ko siya sa tabi ko. Na kailangan namin siya ng anak ko… Pero nang dahil sa palatandaan ay nagbago ang lahat at naging magulo pa ito. Kung hindi pala siya ang gumawa sa’kin no’n, bakit siya ang nadatnan ko sa aking kwarto? Bakit hindi niya sinabi sa’kin ang totoo? At ano ba talaga ang nangyari no’ng gabing ‘yun?

Kung sakali na tama man ang hinala ko, paano napunta doon si Bernard? Magulo pa rin ang isip ko. Kung totoong si Bernard nga ‘yun ibig bang sabihin ay alam niyang ako ang babaeng pinagsamantalahan niya no’n nang dahil sa sobrang kalasingan?

Imposibleng hindi niya alam ‘yun. Kaya ba naging mabilis para sa’min ang lahat ngayon? Kaya ba naging palagay na agad ang loob niya sa’kin sapagkat no’ng una palang