“I propose that she take a leave from work since she needs to rest. She is not allowed to be surrounded by emotional and physical strain because she is just in her first trimester, which is a critical stage for pregnant women.” I heard someone said that. Kahit parang hini-hele ako sa antok ay sinikap kong maigalaw ang aking kamay. Tila may kirot akongnaramdaman ng maiangat ko ito ng kaunti. Para bang may tumutusok sa likod ng aking kanang kamay na nagbibigay ng kirot sa ugat ko. When I eventually opened my eyes, I was surrounded by white ceilings and walls. I began to familiarize myself with the surroundings before realizing I was in the hospital. Gamit ang kabilang kamay ay mabilis kong hinawakan ang aking tiyan. Hinimas koi to ng buong pag-aalala at mabilis na nagdasal para sa kaligtasan ng aking anak. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyari sa kanya. Naging masubsob ako sa trabaho at napakataas ng kompyansa kong kaya kong pagsabayin ang pagtatrabaho at pagbubuntis
"Pwede ba? I don't have time for your wisecrack! I'll reschedule our meeting on Monday and that's final—""Don't play games with me anymore, Blythe. The chase is over." He cut me off.Naningkit ang mga mata ko nang harapin ko siya."What are you talking about?"Ngayon, hindi ko na nakikita ang pagkapilyo sa kanyang mukha. Hindi siya muling lumapit sa akin ngunit ramdam ko ang nagbabadyang panganib oras na ako’y muling sumalungat na naman sa kanya."I know, you know what I am talking about…" His expression changed, became even icier. "Why? You thought I'd be unable to identify the woman behind the mask with whom I had a lovely wild night one month ago?"Every heartbeat is a suicide feeling for me. Gusto kong umalis sa silid na ito at mawala nang tuluyan sa paningin niya. I want to stay away from him. Sigurado ako na hindi niya ako nakilala noong gabing iyon. He did not take off my mask from that night until I woke up."I am a Casteliogne, remember? I have means and ways amore mio." he
{Where the hell is you?!}Inilayo ko nang kaunti ang cellphone sa tainga ko nang marinig ang sigaw na iyon ni Elisha. Napatingin pa ako kay Khyfer sa gilid na tahimik lang na nagmamaneho.Mabuti na rin at na-discharge ako ngayong araw. Hindi din kasi ako sanay na magtagal sa ospital. Kaya nga ang dalawang araw na pananatili ko doon ay parang lalo akong magkakasakit."I'm on my way home—"{Kelly told me what happened yesterday. Damn! Nasaan ka ngayon at susunduin na kita!} she cut me off with so much concern in her voice."No! No, no—I'm okay. Pauwi na rin naman ako," pigil ko sa kanya.Hindi rin puwedeng makita ni Elisha si Khyfer. Hindi pa ako handa na malaman ni Elisha o kahit na sino na nandito si Khyfer at siya ang ama ng anak ko.I immediately turned to the person next to me, who remained focused on the road. Khyfer was able to inform me yesterday that he had prevented my secretary from learning about my pregnancy. It was merely an excuse that I was too stressed at work and neede
"Hey B! I think we have a little bad news here..." Elisha muttered as she walks through my room.I stopped fixing my earrings and took a glance at her. Tonight, we will be going out for dinner together with Geordane."Why? What's the problem?""Hindi raw makakapunta si Geordane, no details explained." Elisha sighed, "Paano 'yan?"Tumingin ako sa relo ko at nakitang alas-siyete na ng gabi. Pareho na rin kaming nakabihis ni Elisha kaya medyo nanghinayang ako na hindi na naman makakapunta si Geordane. Pero mas nakakapanghinayang na nag-aksaya kami ng oras para saw ala ngayong gabi. Itong si Elisha ay nagmamadali rin namang gumabol makauwi dito sa Pilipinas para hindi mawala sa gala namin."Ano ba sabi?" tanong ko ulit. Inabot naman niya sa akin ang kanyang phone.From: GeordaneE, I can't make it tonight. Tell Blythe na may importanteng lakad ako, babawi ako next time. I'm really sorry!This is not the first time that Geordane canceled our plans. Lately, lagi siyang busy at tila wala nan
“Are you sure about this?” Hindi ko maiwasang hindi mag-alala para kay Elisha ng huminto ako sa tapat ng isang exclusive club dito sa BGC. When she returned from the restroom, her eyes were icy, and our dinner was quiet. She chatted from time to time, but she seemed to be deep in thought. “I’m okay, besides kasama ko naman si Joseff sa loob.” Hindi man lang umabot sa akin ang sinsiredad ng ngiti niyang iyon. “Bakit kasi diyan pa sa Revel kayo may after party.” “Wala namang nag-after party na nasa simabahan B, di ba?” agap niya na nakangisi. Natanggal na rin niya ang kanyang seatbelt. She’s back in her usual bitchy self. Hindi na rin ako nakipagtalo at hinayaan na siyang gumayak. We just bid goodbye before she opened the car door. “Take care E,” I reminded her to which she nooded. Hinintay ko muna siyang makapasok sa mismong Club bago ako umalis. Nasabi na lang kasi sakin kanina ni Elisha na pupunta daw siya sa Revel para sa after party daw ng success launch ng magazine niya sa
"So, the news is legit?"I ascended my head and looked at the man leaning on the door frame with one hand on his pants pocket, and the other one was behind. He is in his formal business clothes.His blue eyes scanning every inch of my face. I was instantly embarrassed when I realized I was only wearing warmer shorts and a spaghetti top.Agad akong tumalikod at naunang bumaliksa living area. Ang aga naman niyang pumunta dito. Alas-siyete pa lang ng umaga at hindi pa nga ako nakakapag-almusal.I volume down the TV and sit formal. Natiyempuhan naman na pagbukas ko ng TV ay balita agad tungkol kay Kuya at Giselle ang bumungad sa akin. As usual, si Giselle lang ang humaharap sa mga reporter."Bryce is really getting married to someone he doesn't love…" sambit niya at tinawid ang distansya sa pagitan namin."Paano mo naman nasabi 'yan?" baling ko sa kanya."Hmmm, Lets just say, he was my best friend." He stopped in front of me and smile. "For you."Sa harap ko ay inabot niya ang isang palum
"So, ba't ka nga pala nandito?" tanong ko nang magsimula ang aming umagahan.Simula ng dumating siya kanina dito ay hindi ko pa alam ang dahilan kung bakit siya nandito. Kinakabahan rin ako na baka madatnan siya dito ni Elisha mamaya. Mahilig pa naman ang kaibigan kong iyon na mag-surprise visit madalas sa akin.Speaking of her, I did not get any reply from her since last night. I tried calling Joseff but the latter seems to have not answered any of my calls. Baka mamaya naparami ang inom noon at hindi ko alam kung saan na siya umuwi or kung nakauwi ba siya sa condo niya.He stopped from sipping his coffee, "To check on you."Muntik pa akong masamid sa sinabi niya. In fairness, masasarap ang mga luto niya."Talaga lang, ha? Kahit naman wala ka rito, alam ko naman na alam mo lahat ng galaw ko," pa-irap na sagot ko sa kanya. I remembered what he did the other day."Don't worry, all of the bathrooms are off-limits. I am not a wacko either." Hindi ako umimik. Iniwas ko lang ang atensyon k
Khyfer:I'll be there in 10 minutes.Agad kong naibababang aking phone matapos mabasa ang mensahena iyon. Wala sa sariling napatingin ako sa salamin at mas binilas ang pag-aayos. I picked a simple peach knee-length dress paired with my nude scarpin heels. I had my usual light makeup and let my hair in its sleek straight style.The doorbell rang. Mas lalo lang akong naging aligaga sa pagkuha ng hikaw at kuwintas saka muling tumingin sa salamin.Parang ang bilis naman naman ata ng ten minutes niya?"Coming!" I shouted when the doorbell rings again.Nagmadali akong lumabas atnagtungo sa main door para pagbuksan siya ng pinto. Nahulog ko pa ang kuwintas na hawak ko dahil sa pagmamadali habang naglalagay ng hikaw."Good evening," bati niya sa akin.Ngumiti ako ng bahagya sa kanya. Yumuko siya at nakita kong kinuha niya ang nalaglag kong kwintas. Mas nadipina ang kagwapuhan niya lalo na nang sumilay ang maliit na skull earring nito sa auricle part ng right ear niya. Hindi ko ito napansin no