Chapter Four

Napigil niya ang kanyang paghinga at dagli’y sangkaterba na mga question marks ang lumukob sa kanyang diwa.

Ganun ba ako ka-obvious sa nararamdaman ko sa boss ko? 

“Why don't you give me at least one chance, Marga? Even if it's just one night, so I can prove to you how good I am at giving a one-of-a-kind pleasure to a woman,?” he said seriously looking at her eyes intensely.

Nakusot ang kanyang noo. Kahit mahigit anim na taon na siyang walang boyfriend ay sigurado siyang naiitindihan niya ang tinutukoy nito.

“Talaga bang nasa matino kang pag-iisip? O talagang manyak ka lang?” she asked unconsciously. Huli na para bawiin ang mga salitang binitawan niya. 

Unti-unting nagising ang kaba sa kanyang dibdib sa nasabi niya ngunit dagli iyon naglaho nang mapansin ang kakaibang reaksyon sa gwapo nitong mukha.

Kitang-kita niya ang amusement sa mga mata nito saka ito ulit nagpakawala ng malakas na pagtawa. Dahil mahigit dalawa o tatlong dangkal lang ang layo ng mukha nito sa kanya ay nagkaroon siya ng pagkakataon na matitigan ng husto ang gwapo nitong mukha.

Kung gaano ito kagwapo sa malayo ay mas gumwapo pa ito sa malapitan. Hindi nakakasawa ang bad boy looks nito. Kung hindi nga lang siya agad na turn-off sa ugali’t tattoo nito ay marahil crush niya na ito.

Halos napaluha ito sa kakatawa. “I think I have never been referred to as a maniac ever since. I just can't help it, baby,” he said between laughs, shaking his head in disbelief.

Marga rolled her eyes in annoyance and puffed out a deep sigh. “Alam mo ba, Sir, marami pa akong trabaho at sinasayang mo iyong bawat minuto ko ngayon,” naiinis niyang sumbat rito.

Natigil naman ito sa pagtawa kapagkuwan ay muling sumeryoso ang mukha at lalo pang inilapit ang mukha sa kanya. 

Halos mapigil naman niya ang paghinga dahil tanging tungki na lamang ng kanilang mga ilong ang nagsisilbing pagitan na hindi tuluyang maglapat ang kanilang mga labi. 

Ang mabango at mainit nitong hininga na humahaplos sa kanyang pisngi at bungaga ay naghahatid sa kanya ng kakaibang kiliti na unang beses niya pa lamang naramdaman.

“Do you think Miguel can let go of his childhood girlfriends for you?” he smiled smugly.

Lumunok muna siya at bahagyang inilayo ang mukha bago ito muling tinitigan ng masama. “Sir, kahit sinong babae sa kompanyang ito, humahanga kay boss Miguel. At least si boss hindi nagagawang tumingin sa ibang babae at loyal sa kanyang girlfriend,” sumbat niya rito, binigyan ng diin ang bawat katagang binanggit.

Kitang-kita naman niya kung paano nagtagis ang mga bagang nito saka muling napangiti ng nakakaloko. 

 “Do you think I can't be loyal like Miguel's? Why don't you try to be my girlfriend, Marga?” naghahamon nitong tanong pero nasa boses ang pagiging seryoso.

Naumid ang dila ng dalaga at nakusot ang noo.Hindi niya kayang timbangin ang sinasabi ng preskong lalaki. Mariin siya nitong pinakatitigan sa kanyang mga mata na tila maging kaluluwa niya’y nakikita na rin nito.

“Xander!” malakas na tawag ang nagpamulat sa dalaga, kaya nagawa niyang itulak ang lalaki mula sa pagkakalapit nilang dalawa.

Halos nanlaki ang kanyang mga mata nang mapagsino ang sumigaw. Napalunok siya ng sunod-sunod ng mapansin ang galit at inis sa maamong mukha ng kanyang boss na mariing nakatingin sa kanilang dalawa.

"What intentions do you have towards Marga?" galit nitong sumbat sa kaibigan.

“I'm just starting my wooing, Migz,” sagot ng lalaki.

Kusang napatingin si Marga sa lalaki. Hindi niya inaasahan ang sinabi nito, nang naramdaman nito ang kanyang mga mata, napatingin din ito sa kanya.

Heat spreads to her cheeks when his gaze becomes intense. Kaya agad niyang iniwas ang mga tingin mula rito.

“Wooing?!” Miguel uttered in disbelief.

“Ma-may tinatanong lang siya sa’kin, Boss,” sabat niya nang mapansin lalo ang galit na bumakas sa maamong mukha ni Miguel.

Dahan-dahan na siyang humakbang paikot sa kitchen island, para lumabas na ng pantry room. Habang hindi iniiwas ang mga mata sa kanyang Boss na nakasunod sa bawat galaw niya.

“Talaga ba’ng hindi ka binabastos ng kaibigan kong ito, Marga?” seryoso nitong tanong sa kanya, habang namayani naman ang malakas na tawa ni Xander.

Mabilis siyang tumango at binigyan ng assurance smile ang binatang boss. “Balik na ako sa office, Boss,” maikli niyang paalam nang makalapit rito. 

Hindi niya na sinulyapan pa ang loko-lokong lalaki, saka mabilis na lumabas at iniwan ang dalawa. Agad siyang tumungo sa kinaroroonan ni Rhea para kunin ang kanyang laptop. She was trying to composed herself. Talagang nabwe-bwesit siya sa preskong lalaki.

Agad niyang kinuha ang laptop mula kay Rhea at nagpaalam. Pero bago pa man niya nagawang ihakbang ang mga paa, ay saka niya naalala ang kanyang phone, ipinatong pala niya iyon sa ibabaw ng water dispenser. Kaya naging mabilis ang kanyang mga hakbang pabalik ng pantry room.

“Do you like her?” boses ni Xander ang nagpatigil sa kanya sa pagpasok.

“What's going on with you now, Xander? Why are you asking me like that?” ani Miguel.

“F*ck, bro! Just answer my f*cking question!” Xander demanded.

Napalunok si Marga nang dumaan si katahimikan. Nakaramdaram tuloy siya ng matinding kaba dahil baka bigla na lamang may lumabas mula sa pinto at makita siyang nakikinig sa usapan ng mga ito.

“We're talking about my employee here, Xan. You know how much Pebbles means to me. So, stop this f*cking bullshit of yours, Xander!” galit na turan ni Miguel.

“Then, what's the f*cking wrong with getting close to your employee, Migz? I am so f*cking interested in Marga!” giit ni Xander.

Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig. Talagang lalo siyang nanggigigil sa preskong lalaki.

“Because it was you, Xander, and I f*cking know you! You are simply toying with one of my employees and causing trouble in my place of business! You knew how much I f*cking hated that!” giit din ni Miguel.

Mahigpit niyang nahawakan ang kanyang laptop. She need to do something. Ayaw niya nang makinig pa sa pinag-uusapan ng dalawa. Cellphone lang naman niya ang kanyang kailangan.