CHAPTER 2: Goodbye

I felt the soreness all over my body. Hindi ako pinanganak lamang kahapon para hindi malaman ang nangyari sa amin. Oo nga at marami akong alak na nainom but I knew to myself that I liked it too, I had a chance to push him away or screamed all my lungs out to get out of his grip but I did not. Because I wanted it. I really like it.

I took a deep breath and I decided to open my eyes. Kung ano ang itsura bago kami makatulog, ganoon pa rin naman ang itsura, dimmed pa rin ang lights. Ang kaibahan lamang ay wala akong damit. Bumangon ako sa kama kahit pa sobrang nanakit ang aking katawan upang hanapin ang damit ko. Itinapis kong maigi sa aking katawan ang puting kumot para hindi makitaan. 

Isa-isa kong dinampot ang damit kong nakakalat sa sahig at kahit napapangiwi sa sakit ng katawan ay tiniis ko na lang maisuot lang ang damit. We did it not only once but thrice. In all corners, in all positions that he knew. 

Nagrereklamo ako? Hindi naman. Just like what I've said, I wanted it too. Kahit wala naman akong mapapala kung hindi ang sakit ng katawan pagkatapos. Oo at masarap din, pero pagkatapos no'n ay wala na. Back to normal. 

"What are you doing?" I heard him speak.

Inayos ko sa pagkaka-ponytail ang aking buhok bago siya tiningnan na nakaupo sa isang single couch. He was seated their while his legs parted apart, may sigarilyong nakaipit sa kanang bahagi ng kanyang daliri. 

Yes, I knew that he'd been watching me since I woke up and did my thing. Wala akong pakialam.

"Uuwi," simple kong sinabi at luminga-linga para hanapin ang bag ko. "Nasa'n ang bag ko?" Tanong ko nang hindi iyon makita. 

"There," he pointed at the bedside table. Tumungo naman ako roon at kinuha ang bag ko, I opened it and checked my things inside. Nanliit ang mga mata ko nang makita ang nasa loob. "What the hell is this, huh?! Binabayaran mo ako?" I asked with a gritting teeth. 

I shifted sideways and took the cheque out of my bag and then looking straight into his eyes, I tore it apart. Umingay sa silid ang tunog niyon. Umawang ang kanyang labi, gulat sa ginawa ko. 

"What the fuck is wrong with you, woman!" He growled and stood up. Sa malalaking hakbang ay lumapit siya sa akin. "Why did you do that?! Bakit? Hindi mo tatanggapin kasi iba ang pakay mo sa akin? Bakit? Palalabasin mong may nangyari sa atin sa media at magpapaawang panagutan ka? Iyon ba?! Ha! Dream on, you fucking bitch! You are nothing but a mere fucking province girl that wants to get into every damn billionaires pants just to have money! Oh, hayan! Five million! Kulang pa rin ba? Do you want me to triple it? Then I will triple it! Ganyan ka kamukhang pera!" He frantically walked on a bedside table and grabbed a paper and pen that I am sure it's a cheque.

Parang pinukpok ang ulo ko sa sobrang sakit at hindi pa nakatulong ang pagtulo ng luha ko, naiinsulto sa ginawa niya. I forcefully wiped my tears and face him. Hindi ako pwedeng magpa-api ng ganito! Hindi pwedeng siya na lang lahat ang masusunod, hindi pwedeng sa lahat ng pagkakataon hahayaan ko siyang insultuhin ako ng ganito. 

"Fifteen million!—" Nabitin sa ere ang kanyang pagsasalita nang salubungin ko siya ng dalawang magkakasunod na sampal sa magkabilang pisngi. "What the hell is wrong with you!" 

"What the hell mo iyang mukha mo, demonyo ka! Iyo na iyang pera mo! I*****k mo sa bayag mo! Huwag na huwag mo akong yabangan riyan sa pera mo dahil hindi ko matatanggap iyan! How dare you pay me, ni hindi nga ako satisfied sa performance mo, eh!" Malakas kong sigaw sa mismong pagmumukha niya dahil upang matigilan siya. Nanlaki ang kanyang mga mata at bumukas sara ang kanyang bibig ngunit wala namang salitang lumalabas mula roon. Namumula lamang ang kanyang mukha na parang sasabog na anumang oras. "What?! Gulat ka? Hindi ka makapaniwala? Bakit? Akala mo ba, porket gwapo ka, mayaman ka, mabango ka, satisfying ka na sa kama?" A smirked was plastered on my lips as I stepped closer to him. I heard his gulped as I put my face closer to his neck.

Mabuti na lang talaga at naisuot ko na ang heels ko dahil kung hindi ay kinailangan ko pang tumingkayad bago ma-ilevel ang leeg niya. 

"Hindi." Malamig kong bulong sa kanyang tainga at unti-unting pinaglandas ang tuktok ng aking dila sa kanyang leeg. "Hindi ka satisfying. Did you know that I had to fake my moan and called your name to come? Upon doing so, I must think of someone else's face while you were fucking me because I. Couldn't. Go. Into. Climax. With. That. Face. Of. Yours." Binitawan ko ang mga salitang iyon sa marahan at napakalamig na paraan. I could feel his jaw clenched and the veins of his neck protruding. 

Lumayo ako sa kanya. Nang sulyapan ko ang kanyang kamao ay lihim akong napangisi nang makita ang mariing pagkuyom niyon.

 Bullseye, baby. 

"I maybe a province girl but I am striving to survive." Seryoso kong sinabi. "Maaaring lumaki ako sa probinsya pero hindi ako pinalaki ng magulang ko para maging bayarang babae. And if you're that scared I will spread what happened to us, don't worry Because I won't. Just like what I've said, I am not proud of this. Hindi naman ka-proud-proud na nakasama ka sa iisang kama at may nangyari sa atin kasi ang lame mong gumalaw. Duh. Mas okay pa nga iyong mga taga probinsya, sobrang satisfying." Sinabi ko at nagkibit balikat. 

I smiled sweetly and gave him a peck on his lips. 

"Practice ka next time, ha? Baka kapag nagka-girlfriend ka, bigla ka na lang hiwalayan kasi hindi ka satisfying sa kama. Sige ka, baka ipagkalat niya, kawawa ka naman. Pera lang meron ka, pero unsatisfying sa kama." I made a sad face and tapped his shoulder. 

Oo, paulit-ulit ko talagang iparirinig sa kanyang unsatisfying siya para habangbuhay niya iyong dadalhin. Lintik lang ang walang ganti, huwag ako. 

"Goodbye, Mr. Elias Damian Villacaza. The most unsatisfying man that I have ever met. How disappointing..." I sigh in so much disappointment and left the room without turning my back on him.