LOGIN“THIS is all her information,”
Kusang napalingon si Elijah sa kaniyang likuran ng magsalita doon si Nikko. Nakatanaw kasi ang binata sa malawak na tanawin mula sa kaniyang glass wall. Maaga pa ng mga oras na iyon kung kaya tanaw na tanaw niya ang maraming tao sa ibaba na nag mamadali sa pag commute dahil mayroon silang mga pasok. Kapag hindi busy ang umaga ni Elijah o ‘di kaya naman mayroon siyang iniisip ganoon ang kaniyang ginagawa. Kaya nga ng pumasok si Nikko sa loob ng office ng kaibigan nag taka ito dahil naroroon ang binata. Matagal na niyang kaibigan si Elijah at kabisado niya na ang habbit nito lalo na ilang taon na ‘rin siyang secretary nito. Bukod doon matalik ‘din silang magkaibigan kung kaya alam na alam na iyon ng lalaki. Iniabot ni Nikko ang envelope na hawak na siyang kaagad namang kinuha ng lalaki, Tahimik lang nitong binasa ang nakasulat doon habang si Nikko ay tinititigan ang kaibigan. Gusto niyang mag tanong kung bakit ito nakatayo at nakatanaw sa glass wall ngunit ayaw niyang ma-bad trip ito. Kilala niya ang lalaki, mabilis mag bago ang mood nito lalo na kapag basta basta mo nalang siyang kinausap. “So she’s not really Belle?” Tumango si Nikko sa tanong na iyon ng kaniyang amo. “Yes,” “But she looks exactly like her,” kuno’t noo na tanong ni Elijah dito. “’Yan ‘din ang tanong ko sa totoo lang. Pero kahapon nakasama ko siya, magkaibang magkaiba ang kilos nilang dalawa. The way they talk, walk, and everything.” Napatango si Elijah sa sinabing iyon ng kaniyang secretary at inilapag na ang papel sa ibabaw ng lamesa niya. “When she will arrive?” Napatingin si Nikko sa kaniyang relo at nakita niya na malapit na ang oras na sinabi niya dito na pumasok siya. “She’ll arrive in 10 munites,” “Ok. Papasukin mo siya dito pag dating niya.” Iyon lang ang pinag usapan nilang dalawa at matapos iyon sinabi na ni Nikko ang schedule ng lalaki para sa araw na iyon. Sinabi na ‘rin niya na sa mga susunod na araw si Gwen na ang mag aassist sa kaniya 24/7. Kinakailangan na ni Nikko i-manage ang iba nitong negosyo sa ibang bansa. Hindi magagawa ni Elijah bumyahe araw araw para lang i-check ang bawat kumpanya niya. Wala dapat iyon sa plano nila kaso nagkaroon ng problema sa ibang kumpanya nito sa ibang bansa kaya wala silang choice kundi mag hanap ng katulong nito bilang secretary. Naging usap usapan ang pag hahanap ng kumpanya niya ng bagong secretary kaya nga ang daming nag apply. Ngunit wala manlang napili ang kaniyang boss, kung hindi pa dumating si Gwen mag papatuloy ang kanilang paghahanap. Ngunit ang inaasahan ni Nikko na pag dating ni Gwen in 10 minutes ay hindi nangyari. “You told me that she will be here in 10 minutes?!” Napa atras si Nikko ng sumigaw si Elijah sa kaniya. Ang ayaw pa naman nito ay ‘yung mga taong late at hindi marunong sumunod sa pinag usapan. “I-I’ll call her sir,” dali dali niyang sagot niya at tarantang kinuha ang cellphone sa bulsa at tinawagan ito. Ramdam niya ang masamang tingin sa kaniya ni Elijah. Kung nakakamatay lang ang titig malamang na natigok na siya ng wala sa oras. Iniiwasan nga niya na magalit ang boss niya tapos na-late pa ang babae! “Answer it Gwen, isasama kita sa hukay ko kapag ako napahamak dito!” Mahinang bulong ni Niikko. Samantalang sa bahay naman ni Gwen, nagising siya dahil sa tunog ng kaniyang cellphone at dali dali niya itong hinanap sa ilalim ng unan niya. Nang sa wakas makuha niya ito nakapikit pa ang isang mata niya ng sagutin ito at muling pumikit ng ito’y sagutin niya. “H-hello? Gwen, speaking.” Antok na sabi ng dalaga. “Gwen for godsake where are you!” Nang marinig ni Gwen ang malakas na sabi na iyon sa kabilang linya biglang nabuhayan ang kaniyang antok na katawan. Mabilis siyang napabangon sa kaniyang hinihigaan at napatingin sa labas ng bintana—maliwanag na! “Sh*t! Sh*t! Sh*t!” tanging nasabi ng dalaga at tinignan ang relos sa kaniyang gilid—late na siya! “I told you to come here early! This is your first day Gwen! Nagagalit na si boss!” “I-I… I… Hays! I’m sorry Nikko, mag aayos na ako!” Tatayo na sana siya ng marinig niya ang boses ng boss niya sa kabilang linya. “If she don’t come here at my office in 10 minutes she’s fired.” Nanlaki ang mata ni Gwen sa narinig at napatayo sa higaan at nataranta. “N-No! No! Nikko, I really need this job! Please do something!” pag mamakaawa na sabi niya sa kabilang linya na ikinarinig naman ng lalaki. “Okay boss,” Ngunit sa sinabing iyon ni Nikko mas lalong nataranta si Gwen. Naiiyak na siya, hindi niya alam kung bakit hindi tumunog ang alarm niya. Maaga naman siyang nakatulog pero hindi niya alam kung bakit antok na antok siya. Si Nikko naman mabilis na lumabas sa office ni Elijah at ng makalabas ay kinausap agad si Gwen na nag papanic na. “If you really want this job mag ayos ka na! Pumunta ka sa park niyo jan sa subdivision kapag tapos mo. Dapat in 5 minutes tapos ka na okay?” Akala ni Gwen hinayaan na siya ng lalaki dahil sa pag sagot nito ng ‘okay boss’ kanina. Laking pasasalamat niya ng marinig iyon. “P-park? Bakit doon? Ipapasundo mo ba ako? Hindi pa ‘rin ako aabot kung ganon!” “Just shut up at sundin mo ang sinabi ko Gwen! Nanghihingi ka ng tulong saakin diba? Kaya mag tiwala ka!” Napalunok si Gwen dahil sa sinabi nito at tumango na akala mo’y kaharap niya ang lalaki. “O-okay sige,” “Sige na umaandar ang oras!” pagkasabi ni Nikko niyon ay binaba na nito ang tawag. Si Gwen naman nag mamadalimng pumasok sa banyo upang mag ayos ng sarili. Hindi na siya naligo at inipit nalamang ang kaniyang buhok ng pa-bun. Wala pa atang tatlong minuto nakalabas na siya ng banyo. Nag bihis siya agad at hindi na nag make up pa, naisip niya na sa daan nalang niya gagawin. Exactly 3 minutes nakalabas na agad siya ng bahay niya at ni-lock ito. Patakbo na siyang pumunta sa park na sinasabi ni Nikko. Hindi niya alam kung paano niyo nalaman ang tungkol sa park nila doon ngunit wala na siyang pakiala. Hindi niya gugustuhin na mawala ang trabaho niya na iyon. Iyon nalang ang paraan niya para makabayad sa utang ng tita niya. Kung di siya makakakuha ng pera makukulong siya! Pag dating niya sa park, hinanap niya kaagad ang sasakyan na siyang sasakyan niya papunta sa office nila. Ngunit wala siyang nakitang sasakyan kung kaya lalo siyang kinabahan habang siya’y hinihingal. “Nasan ka na Nikko!” nasabi niya sa kaniyang sarili at maya maya nakarinig siya ng malakas na tunog na siyang ikinagulat niya. Napatingin siya sa itaas ng biglang humangin ng malakas sa paligid niya. Maging ang mga tao sa kanilang bahay ay napalabas sa kanilang bahay dahil sa malakas na tunog ng helicopter na iyon. Yes—it’s a helicopter! “Oh my god…” hindi makapaniwalang sabi ni Gwen. Bumukas ang pintuan ng helicopter at nakita niya doon si Nikko na sumisigaw. Hindi niya marinig ang sinasabi nito dahil sa ingay ng helicopter pero kita niya sa kamay nito na pinapapasok na siya sa loob. Natauhan siya doon at dali daling pumasok sa loob. Pag kaupo na pagkaupo niya doon ay nag seat belt siya at nag suot ng tila head phone sa kaniyang tenga. Iyon ang unang beses na makakasakay siya ng helicopter kung kaya hindi siya makapaniwala. “What the h!ll Gwen! Muntik ng mawala ang buhay ko dahil sa’yo!” Iyon agad ang narinig ni gwen ng masuot na niya ang tila head phone sa kaniyang tenga. Umandar na ‘rin ang helicopter at mabilis na umandar paalis doon. “I’m sorry Nikko, hindi tumunog ‘yung alarm ko.” Ngiting alanganin na sabi nito sa lalaki. Wala naman ng magagawa pa si Nikko dahil nandoon na sila. “Mag ayos ka nalang, hindi mo naman siguro gustong harapin si boss ng ganiyan ang buhok mo.” Napahawak si Gwen sa kaniyang buhok dahil sa sinabi nito at nakapa niya na gulo gulo na ito. Dahil iyon sa malakas na hangin ng helicopter. “Ang lakas kasi ng hangin ng helicopter!” “Wow, thank you ha?” sarcasm na sabi ni Nikko ng marinig ang sinabi niya. Tinawanan lang ito ni Gwen at nagpasalamat dito at inayos na ang kaniyang sarili. Mabilis lang ang byahe nila at wala pa atang apat minuto kaya hindi na nagawa pa nito mag make up. Pababa na ang kanilang helicopter sa pinakang rooftop kaya mabilis na nag lagay si Gwen ng kaniyang red lipstick. Iyon nalang ang bukod tanging magagawa niya sa bilis ng oras. “Go! Go! Go!” mabilis na sabi ni nikko ng makababa ang helicopter. Kaagad silang bumaba at tumakbo papasok sa loob. Sumunod lang si Gwen sa lalaki at may ilang hagdan silang binabaan pagkatapos sa elevator na. “Isang minuto nalang, abot tayo. Tumakbo na tayo pag bukas ng elevator okay?” Tumango si Gwen sa sinabi nito at dahil parang salamin ang elevator at tinignan nito ang sarili doon. Long sleeve na peach ang suot niya at pencil cut na skirt ang kaniyang suot. Naka heels ‘din siya na kulay itim at mayroong apat na inches. Hindi dapat iyon ang susuotin niya kasi iyon ang unang nahablot ng kamay niya sa pag mamadali kung kaya wala siyang nagawa. Naka bun ang buhok niya at maayos naman ang itsura niya dahil sa lipstick niya kaya okay na iyon, presentable nang tignan. Maya maya pa bumukas ang elevator at dali dali silang tumakbo na dalawa. Mayroon nalang silang tatlong pung segundo.NAPAILING nalang siya sa sarili dahil nainis siya sa wala. Malamang na pagod ito dahil sa dami nitong inaasikaso maging ang pag pasok ng mga anak niya na siya naman talaga dapat ang gumagawa niyon.Hinayaan nalang niyang matulog ang dalaga habang siya’y tahimik na minamaneho ang sasakyan. Mas nilaksan niya pa ang aircon dahil nainitan na siya.Inabot pa sila ng traffic sa daan kung kaya madilim na ng makauwi sila sabahay niya.“Gwen we’re here.” Malakas na sabi niya sapat na para marinig nito ngunit naalis na niya ang seatbelt niya hindi pa ‘rin ito kumikibo.“Hey Gwen!” mas malakas sa boses niya kanina.Still wala pa ‘rin itong kibo.Naisip niya na grabe naman pala ka-mantika matulog ang babae. Tapos titili kapag nakita niya na magkayakap silang dalawa sa pag tulog.Napailing siya sa naisip na iyon at dahil nga hindi ito magising, hindi na siya nakatiis at hinawakan ang braso nito para sana yugyugin upang magising.Pagkahawak na pagkahawak niya sa sa braso nito naramdaman niya ang in
LUMIPAS ang dalawang araw, kahahatid lang ni Gwen ng lunch ni Elijah sa office nito at kumakain na siya sa kaniyang table. Iniintay niya ang email back ng school ng kambal kaya kanina pa ‘rin siya naka monitor sa screen.Nang matapos siyang kumain kinuha na ‘rin niya ang pinagkainan ng boss niya at hinatid iyon sa baba. Sumula niyon palagi na ‘ring kumakain ng rice ang boss niya at kita naman niya na mas lalong nakakapag isip ito ng maayos dahil sa marami nitong kinakain.ANg relasyon naman niya sa dalawang bata mas naging okay ngunit katulad nung una hindi pa siya ganong kinakausap ni Erickson. Ngunnit kahit papaano kapag inaya siya ng kambal nito sumasama naman ito sa kanila.Madalas lang sila mag bonding doon sa may sala since gabi na ang uwi nila ni Elijah. Hindi pa niya sinasabi sa kambal na maaari na silang pumasok sa susunod na linggo since gusto niyang surpresahin ang mga ito.Sa ilang araw niya ‘rin sa trabaho mayroon na siyang nakikilala kahit papaano lalo na mula sa ibat-ib
I want to help her. Kapag free ako baka pwede ko siyang ilabas kahit sa garden manlang. Tapos sa park malapit sa inyo para makalanghap siya ng hangin. Maganda makakita siya ng bukod sa kwarto niya lang para mas ma develop ang mind niya.”Napahigpit ang kapit ni Elijah sa manibela dahil sa sinabing iyon ng dalaga. Naalala niya ang bilin sa kaniya ng doctor ng kapatid, ilabas ‘daw ito para makakita ng ibang bagay bukod sa kwarto niya.Pero paano naman niya iyon gagawin kung wala siyang time? Bukod sa wala siyang time walang gagawa niyon para dito.Pare pareho ‘din naman silang busy ng mga kaibigan niya kaya hindi nila magawang ilabas ang kapatid. Isa pa number one na doon wala siyang tiwala sa mga tao sa paligid.Ano bang alam niya na baka may mangyari nanamang masama dito? Paano kung maging ito’y mawala sa kaniya?Iyan ang kaagad na pumapasok sa isip ni Elijah kapag tungkol sa kapatid na ang pinag uusapan.Dahil hindi nakasagot si Elijah sa tanong ni Gwen, napaisip ang dalaga sa dahila
HINDI niya alam ngunit iyon ang pakiramdam niyang tamang gawin. Matapos iyon malaki ang ngiti sa labing nahiga na siya upang matulog. Ang kaso hindi siya mapakali sa kinahihigaan niya. Hindi niya alam kung dahil ba ngayon nalang ulit siya nagkaroon ng katabi o higit pa doon. Ilang beses ‘din siyang nagpabaling baling hanggang sa humarap siya sa kinalalagyan ni Gwen. Nagulat siya ng pagharap niya dito humarap ‘din sa kaniya ang babae at niyakap siya. Akala siguro nito unan siya kaya niyakap siya nito. Imbes na tanggalin ni Elijah ang yakap nito sa kaniya niyakap ito pabalik ng lalaki. Sa ganoong ayos kumalma ang kaniyang sisteme at pinikit niya ang kaniyang mga mata hanggang siya ay makatulog na. *** NAGISING si Gwen ng nakayakap kay Elijah at ganon ‘din siya. Dahil doon hindi niya napigilan ang sarili na mapatili ng sobrang lakas. “Kyahhhh!” Kaagad na nagising si Elijah dahil doon at dali daling tumayo. Mayroon na itong dinudukot sa ilalim ng higaan ng maramdaman niya na wal
“SON…” malambing na tawag niya dito at hinawakan ang kamay nito. Naramdaman niya ang pag pitlag nito ngunit hindi na nito inalis ang kamay niya katulad kanina ng una niyang kita dito. “Mommy is saying sorry for that. Besides hindi pa huli ang lahat para bumawi ako. Yes I left you too for a long time but now I am here. Marami pa tayong dapat na bawiin na oras na magkasama, kayong dalawa ng kambal mo.” Hindi nakasagot si Erickson sa sinabing iyon ni Gwen sa kaniya. “Tandaan niyong dalawa na kapag nagkamali kayo, hindi pa huli ang lahat para maitama iyon.” Tumingin siya kay Erica at pinalapit niya ito sa kanila. Kaya napapagitnaan na nilang dalawa ngayon si Gwen at hawak nito ang dalawang kamay ng mga bata. “Best example niyan kapag nadapa kayo, matuto kayong bumangon at ipakita sa lahat na parang wala lang iyon at kaya niyo pa. Hindi niyo kailangan maging perfect all the time, lahat ng tao nagkakamali, lalo pa kaya kayong mga bata pa? Kaya nga ang mali ni mommy, aayusin na niya ng
NATIGILAN si Gwen sa sinabing iyon ni Erica. Tila hindi manlang nito pinag isipan ang sinabi niyang iyon dahil sa bilis ng sagot niya.“H-ha? Pag isipan mo muna anak kung kailan ba,” Tumango si Erica at hinawakan ang kaniyang sentido na tila nag brain storming kung kaya napatawa si Gwen ng mahina. Nakapikit pa niyon si Erica habang hawak ang sentido niya. Kaya ng dumilat ito inalis agad ni Gwen ang pag ngiti niya. “Wala talaga akong maisip mommy. Never pa kasi kaming nakakalabas dito bukod sa school.”Kung kanina napapangiti pa si Gwen ngayon hindi na. Mukang seryoso nga talaga ang bata sa sinasabi nito. Ibig sabihin wala silang ibang nakaka laro at wala silang ibang karanasan sa mga ganap sa labas. Ang laki ng mundo? Bakit hindi manlang naisip ni Elijah na samahan sa labas ang mga anak niya? Takang tanong ni Gwen sa isipan niya. “Okay anak. I promise you one day, you and your kuya will come with me at the mall.”“Really mommy?! Pupunta tayo doon sa may mga rides?! Yung pwedeng







