CHAPTER 35.2

Wala akong emosyon na nakatungo sa kanya. Hindi alam kung anong sasabihin. I was just staring to the man whom I loved the most.

Crying and begging for my forgiveness.

Hinawakan niya ang kamay ko habang patuloy ang pag-iyak. Ramdam ko ang pagkabasa ng mga kamay ko dahil sa luha niya. This is my first time I saw him crying.

Masakit na makita siya kanina na kahalikan si Mariana. That was his ex-girlfriend, the one who hurted him the most, pero mas masakit pala na makita siyang ganito. Umiiyak, nakaluhod at nagmamakaawa sa'kin. Parang mas triple ang sakit na makita siyang ganito sa harapan ko ngayon kesa sa nakita ko kanina.

And he was right, it was so hard to believe what he had said. Ang hirap dahil nakita ko ang halikan nila, pero alam ko rin sa sarili ko na hindi siya magsisinungaling sa'kin. He won't lie and keep a secret to me.

He's always like that.

Making me assure that everything in our relationship will be okay kahit na alam niyang walang ganoon. Walang