Papasok ako ng kusina namin nang makita ko si Beau sa loob. Naka-suit and tie na siya habang nag-aayos ng lamesa. Pansin ko rin ang attache cage niya na nakalagay sa upuan. Napangiti ako bago dahan-dahan at maingat na pumasok sa loob ng kusina.I tip toed while walking towards him. And when I'm already near to him, I quickly hug him from behind. Ramdam ko ang pagkatigil niya sa ginagawa pero maya-maya ay pinagpatuloy ito."Good morning, love," I whispered, sweetly while still hugging him."Morning, baby," aniya bago humarap sa'kin. He encircled his arms around my waist. Agad niya akong sinuri bago tumaas ang gilid ng labi at hinalikan ako. "my shirts looks good on you."Humaba ang nguso pero ngingiti sa kanya. "Alis ka na?" tanong ko"Yes, I just prepared you a breakfast before I leave. Akala ko mamaya ka pa magigising.""Maaga ako dahil may board meeting mamaya. I have to there so…""Sabay na tayo umalis?" He insists. "
Taas noo akong pumasok sa opisina ng asawa ko. Nakita ko si Mariana na prenteng nakaupo sa sofa ngunit agad siyang napatayo nang makita akong papasok. I smirked at her when she looked at me.Walang takot sa mga mata niya at parang galit pa na narito ako. Hindi pa nga tumayo kaya mas lalong lumawak ang ngisi ko sa labi.What a thick face of her!"What are you doing here in my husband's office?" pinagdiinan ko talaga ang katagang husband."I'm here for Beau not for you and besides it's not your business anymore!" matapang na tugon niya. Hindi natitinag sa kinauupuan.I raised my eyebrows at her and crossed my arms in front of her. "Mariana, of course it's my business too since I am his wife," mataray na sambit ko bago siya tiningnan ng matalim. "at alam naman natin na walang kwentang bagay ang pinunta mo rito."She rolled her eyes making me scoffed. "Zyska, I am here because of my Mom’s house kaya pwede bang ikalma mo ’yang sarili mo da
Halos mapanganga ako nang makita ang magiging bahay namin ni Beau. It was a European style with black clay as a roof. Napakaganda nito mula sa labas kung saan kita mo ang laki ng bahay.Sa tapat ng magarbo naming hagdaan papasok sa bahay ay mayroon isang malaking fountain at pathway papasok sa loob nito. I can't help but to feel amazed because my husband was the one who build our house!"Did you like it?" He said while hugging me from behind.Marahan akong tumango. "I love it, love!" tugon ko habang nakatingin pa rin sa kabuuan ng bahay."It's still not yet done but I can assure you na pwede na tayong lumipat dito pagkatapos."Humarap ako sa kanya. "Hindi naman ako nagmamadali, eh," tugon ko. "and thank you doing this.""Ginagawa ko 'to para sa kinabukasan ng nagiging pamilya natin," malumanay na wika niya. "I'll work hard so I can give you a everything that you deserved. Kasama ng magiging anak natin."Nangilid ang luha
Marahan na haplos ang gumising sa'kin. I slowly opened my eyes and saw my husband. Ngumiti siya agad nang makitang gising na ako bago binaba ang kamay niyang nasa mukha ko."Good morning, baby," he whispered, huskily.I smiled back. "Morning, love," bati ko pabalik bago sumiksik sa katawan niya. Sinubsob ko ang mukha sa dibdib niya at mahigpit siyang niyakap.I felt him kissed my hair. "Still sleepy?" marahan na tanong niya.Marahan din akong tumango at mahigpit siyang niyakap. "Hmm…" I mumbled. "let's stay like this for awhile.""Okay," mahinang sabi niya bago muling hinalikan ang hubok ko. "mamaya mo na lang ako ipag-bake ng cupcakes."Saglit akong natigilan sa sinabi niya. Muli akong nagmulat ng mata at nakakunot ang noo na tumingin sa asawa. "Tuloy pa rin ba 'yon?" tanong ko.He chuckled. "Yes, Zyska," tugon niya bago marahan na tumawa. "don't you remember? We have an agreement last three weeks ago."Ngumuso ako. "Can we just reschedule it? I'm not feeling well, Beau."He chuckled
"Ma'am Zyska, your meeting with the board members will be on one PM after lunch," anunsyo ni Krystal sa intercom ng opisina ko."Yes, Krystal, I'll be there," sagot ko sa kanya bago pinatay ang intercomUmayos ako ng upo bago pinagpatuloy ang pagkain. I was eating my lunch cooked by Beau while working. Maraming trabaho ang kailangang asikasuhin kaya dito na lang ako kumain sa opisina ko.Saktong twelve-thirty nang matapos ako. Naghanda na ako para sa darating na meeting kasama ang board members ng kompanya namin nang bumukas ang pinto ng opisina ko at niluwa no'n ang asawa ko.Agad akong ngumiti ng makita siya at tumigil sa pag-aayos ng gamit. He smiled at me bago lumapit at niyakap ako."What are you doing here?" tanong ko habang yakap siya."Just visiting my wife," He whispered, softly as he hugged me tightly. "I missed you."Napangiti tuloy ako, pinipigilan ang kilig na nararamdaman. "Beau, araw-araw tayong nagkikita." natatawang sambit ko sa kanya. "Bakit? Hindi ba kita pwedeng m
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what