Share
Epilogue
Note: This is Axl's POV and it will start from his childhood to the present so please wag sana kayong magpalito sa transitions. Most of the scenes already happened in the previous chapters so you'll be familiar. Lastly, I have an author's note and FAQs after this chapter!
Epilogue
When I was younger, all that I believed is that people were born to be naturally selfish. We crave the things that can satisfy us, that can make us happy. We do everything, to get our desires, to be contented.
But all along, I've been questioning myself, does a person ever feel satisfied? Do we ever feel contented? Do these things really make us happy?
I stared at the transient blue skies ab
Sara Rose Del PilarThank you everyone! For more stories, please visit my wattpad account @Priceless_smiles
Kaugnay na kabanata
Out of my League Prologue
"A girl so soft and genuine, so innocent and full of life, shouldn't fall to the likes of me."I wasn't enough for someone like him, someone powerful and full of authority like him. While I struggle to live in this cruel world, he struggled fighting his own demons inside him.I realized that no matter how hard I try to fit in his world, I certainly don't belong to it. Dahil kahit anong gawin ko, hindi magtatagpo ang langit at ang lupa. He's like the sky in my life, looking up at him simply calms my soul. Pero may mga bagay na dapat hanggang tingin nalang, simply because there are things that will never be yours.Nalaman kong kailangan ko nang makuntento sa pagtingin sa kaniya mula sa malayo. Dahil iyon ang nararapat, ang tanawin na lamang siya. Because if I continue to try to reach him, I know I will drag him down. At hindi siya magdadalawang-isip na iwan ang langit para sumama sa akin sa lupa. And that's the last thing I wou
Out of my League Chapter 1
Tiningala ko ang langit na may makakapal na ulap. On this morning the clouds diffuse the daylight, it dominated the sky leaving transient marks of blue. I rested my eyes in the horizon and inhaled the sweet calm air as a sense of freedom.I wonder if anyone ever notices the sky when it's beautiful as this. I wonder if they can see the serenity of the clouds and hear its calmness.Tumunog ang cellphone ko sa isang tawag, agad ko itong hinanap sa aking bag. Hindi naka-rehistro ang numero pero sinagot ko ito dahil umaasa akong may tatawag sa akin para sa final interview dahil nag-apply ako sa isang job fair kahapon.Subalit bago pa ako makapag-salita ay bumungad na sa akin ang galit na boses ng isang pamilyar na babae.
Out of my League Chapter 2
Kabadong-kabado ako habang nakaupo sa mahabang lamesa katabi si ma'am Poly. Hindi ko akalaing seryoso siya nang imbitahan akong sumabay sa tanghalian. Nakangiti ang nanay sa akin habang nakatayo sa harapan ko, sa likod ng dalawang lalaking kanina pa nakatingin sa akin.I can feel their curiousity towards me, kung sino ako at bakit kasama ako sa hapag na ito.Sinubukan kong tumanggi kay ma'am Poly pero pinilit ako nito. She kept on telling me that her sons will like me but I doubt that right now. Lalo na ang isa, he looks so off.Ngiting-ngiti ito habang palipat-lipat ang tingin sa akin at sa mga anak. Her husband, sir Arsen looks happy that his wife is happy too. Tila wala na itong pakialam sa ibang bagay basta masaya ang asawa
Out of my League Chapter 3
Nabagot ako kaya naglinis ako sa kusina. Hindi naman marumi roon at nagpunas lang ako ng kaunti. Malaki ang kusina at malinis na malinis, sadyang nainip lang talaga ako.Nang sumapit ang alas-kuwatro ay pinuntahan ko si nanay sa kanilang quarters at nakita siyang tulog na tulog. Hindi ko na siya ginising para magpaalam dahil babalik din naman ako.Doon ako muling dumaan sa pintuan sa kusina patungo sa likurang parte ng mansyon. Dadaanan ko pa muna ang garden bago makarating sa gate.Natigil ako nang makita si Sir Alistair doon na naninigarilyo, napansin ako agad nito. Bumuga ito ng usok atsaka itinapon ang sigarilyo at tinapakan bago naglakad patungo sa akin.He's all smiles w
Out of my League Chapter 4
His dark menacing eyes bore to me like daggers and I know I'm at fault now. Is this his room? Kung ganoon ay mali itong napasok ko?Ramdam ko ang init sa buong mukha ko at maging ang matinding kaba sa aking dibdib. Gusto ko nalang kainin ako ng lupa."What are you doing here?" His deep baritone voice even made me shiver.Napalunok ako. "I-I'm sorry, hindi ko alam.." I stuttered. Hindi ko makapa ang mga salitang dapat sabihin.He smirked, but then his eyes remained cold and scary. Kung kanina ay kaya ko pa siyang tignan, ngayon ay hindi na. Idagdag pa na wala siyang damit."A-alis nalang ako, sorry talaga.." Nagmadali akong lu
Out of my League Chapter 5
Katulad ng gustong mangyari ni Ma'am Poly ay nagtungo kami sa isang mall kinabukasan para mamili ng mga damit na maisusuot ko sa opisina. Sumama si Air at ang sasakyan nito ang ginamit namin habang may nakasunod pang itim na van kung saan daw nakasakay ang mga bodyguard.Nang dumating kami sa mall ay halos mabali ang leeg ng mga tao nang makita si Ma'am Poly at Air. Hindi ko alam kung kilala sila ng mga tao o talagang agaw-pansin lang sila dahil sa naghuhumiyaw na karangyaan sa itsura nila. Habang ako ay nanliliit dahil hindi ako sanay sa ganitong atensyon mula sa mga tao. Everyone's literally watching our every move.Sa unang boutique na pinasukan namin ay tatlo kaagad ang napiling dress ni ma'am Poly para sa akin. Tahimik lamang ako at kapag sinabihan magsukat ay nagsusukat na
Out of my League Chapter 6
Tinapos ko ang pinapagawa ni Axl kahit na napaka-awkward ng atmosphere sa pagitan namin. Tuwing sumusulyap ako sa kaniya ay nakikita kong seryoso at abala siya sa sariling trabaho. Hindi ko mapigilang hindi tumitig dahil namamangha ako sa pagiging seryoso niya.The way his eyebrows furrow together while reading something on his laptop, the way he cranes his neck, maging ang tunog ng paglapat ng kaniyang mga daliri sa keyboard ng laptop ay ikinamamangha ko sa hindi malamang dahilan.He surely looks so cold and exceptional, like a king sitting on his throne, he surely belongs to this kind of place.Tumunog ang telepono sa isang tawag. Hindi ko alam kung dapat ko ba iyong sagutin gayong nasa tabi niya lang ito. Sumulyap siya sa ak
Out of my League Chapter 7
Nagpadala lamang ng pagkain si Axl sa opisina nang sumapit ang tanghalian. Hindi ko akalaing dito lang siya sa opisina niya kumakain, o ngayon lang ito?He told me earlier to call the cafeteria and order them to bring us food instead. He said he's busy at nakikita ko naman iyon. Pero ang isiping kakain kaming dalawa ng sabay ngayong lunch ay lalong nagpakaba sa akin.Buong akala ko ay pwede akong lumabas at kumain mag-isa at ganoon din ang gagawin niya. Parte ba ng trabaho ko ang samahan din siya sa lunch?Huminga ako ng malalim at kinagat ang pang-ibabang labi ko. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakatitig na ito sa akin. Nakakunot ang noo nito na tila may kasalanan nanaman akong nagawa.
Pinakabagong kabanata
