Chapter 12

Ganoon nanaman at awkward nanaman sa sasakyan pabalik ng GGC. Hindi ko na maintindihan ang lalaking ito, I don't get his issues at all. Kung bakit nagagalit siya kapag napapansin ako ng mga tao ay hindi ko na alam. Kasalanan ko pa ba iyon?

Pasado alas-tres na nang makabalik kami ng kumpanya. Nagulat ako nang datnan namin sa kaniyang opisina si Ace at Yuge.

Tumigil ako at tumingin kay Axl nang maupo ito sa couch, katabi ni Yuge. He still looks pissed. Hindi ko tuloy matanong kung ano ang gagawin ko.

Mukhang nahalata naman ng dalawa ang madilim na mukha nito. Kapwa sila tahimik at nakikiramdam sa amin.

Huminga ako ng malalim bago nagsalita, "Uh..may gusto po kayong inumin?"

Ace smiled at me. Akmang magsasalita ito nang maunahan ni Axl.

"Sit down Adrianna, it's not your job to serve them."

Agad akong napatango, natatakot na mas lalo ko pa siyang magalit kahit na hindi ko naman alam kung ano ba talagang mali ang nagagawa ko. He's getting pissed at everything that I do, hindi ko na alam kung saan lulugar.

"Easy Axl, you're so uptight." Ace chuckled, kumindat pa ito sa akin.

Nag-iwas ako ng tingin at naupo na lamang sa sofa na pang-isahan. Nakita ko sa lamesa ang mga nakakalat na papel. Mukhang tungkol iyon sa pag-iimbestiga nila.

"Dale's on his way here, he's my forensic artist. Sa kaniya mo ilalarawan ang suspect para makapag-drawing siya."

Tumango ako.

"Don't you have a girl artist? Where's Macy?" Tanong ni Axl na mukhang napipikon na sa lahat.

Nagkatinginan si Ace at Yuge at pagkatapos ay sabay na bumaling sa akin at pabalik kay Axl.

"Uh..Macy's working for other investigation."

"I haven't seen this Dale, can we trust him?"

What? Pati ba ang mga makikialam sa imbestigasyon ay kikilatisin niya pa? How big is his trust issues?

"He's married Axl, he has two kids. He's thirty years old." Paliwanag ni Ace, may multo ng ngiti sa mga labi.

Nanahimik si Axl, bumaling ito sa akin at agad akong nag-iwas ng tingin.

"I already got the details from the E-field sensor. The suspect is weighing 59 kilos, his height is approximately 6'1. And the movement rate is normal since he stepped out of the elevator to your office. The intruder must have been familiar to your office. The movement rate only changed when Adrianna is already inside." Paliwanag ni Ace.

"That makes him an employee?" Tanong ko.

Bumaling ang tatlong pares ng mga mata ngayon sa akin.

"We can't say that. Anyone can enter the building. But doors are only accessible for people with badges. Since Axl's door uses a different kind of technology, the suspect didn't have to use a badge. Everyone familiar to Miya, are suspects."

Kumunot ang noo ko, "Miya?"

"It's how we call Axl's door. It's a technology made by Yuge Zamora, from Ground Zero."

Bahagya kong tinignan ang lalaki na hindi naman gaanong nagsasalita. His aura is almost the same as Axl's. They almost look and feel the same. What are these people? They really look scary, hindi ba nila nahahalata iyon? Or they probably like it that way.

"We have a lot of suspects Axl. Starting from the employees, to the investors and boardmembers, visitors and even the owners of the company. This is gonna be really hard." Ace craned his neck, sumandal ito sa sofa at bumaling sa akin.

"How about the CCTV inside the elevators? I'm sure nakuhanan ang lalaki, he used the silver elevator."

Kumunot ang noo nito atsaka bumaling kay Axl, "You didn't tell her?"

"She doesn't have to know." Nagkibit-balikat ito.

I looked at them confused, may hindi pa ako alam? Anong hindi ko alam kung ako ang nag-iisang witness? Bakit hindi ko pwedeng malaman?

Ace shot me an apologetic look, like he knows he can't do anything. Nanahimik na lamang ako kahit na hindi ko maintindihan.

Hindi nagtagal ay dumating ang sinasabing forensic artist na nagngangalang Dale. Katulad ng sabi ni Ace ay nasa edad trenta na nga ito. Ipinakilala niya ito sa amin at hindi rin nagtagal ay nagsimula na kami.

Hindi mahirap idetalye ang mukha ng lalaki noong gabing iyon. His eyebrows were very thick at maitim, and his eyes are deep with really good lashes. Bagsak ang kaniyang buhok na itim na itim din at medyo may kahabaan. Maging ang itim na mask nito ay inilarawan ko rin kay Dale.

"Wala itong piercings? Kwintas o kung ano pa man?" Tanong nito habang inaayos ang drawing.

Umiling ako. Wala akong napansin. "He's wearing a black jacket, wala naman itong ID."

"Ano pa ang ibang naaalala mo?"

Kinagat ko ang labi ko at nag-isip ng mabuti. Ang tatlong lalaki ay nanonood lamang sa akin kaya naman hindi ko mapigilan ang ma-conscious. Ramdam ko ang bigat ng paninitig ni Axl sa akin at malakas ang kabog ng dibdib ko.

Tumayo si Yuge mula sa tabi nito at nagpaalam. "I'll just smoke."

Sa sinabi nito ay tila may pumasok na ala-ala sa utak ko.

"What is it Adrianna?" Tanong ni Dale.

"I..I smelled menthol from him, cigarettes and a kind of perfume that's not really familiar."

Hindi ko maalala kung iisipin ko lang ang amoy pero kung maaamoy ko iyon ulit ay sigurado akong malalaman ko kaagad na siya iyon.

Ace nodded, "That will be useful, as long as you are Axl's secretary it will be an advantage that you know his smell."

Natigilan ako sa sinabi nito. Does that mean I have to stay here while they can't still find the suspect? Napatingin ako kay Axl at nakita itong nakakunot ang noo habang nakatitig sa akin.

I told him last night that I'm quitting once I prove myself not guilty. Ano kaya ang iniisip niya ngayon?

Nagtagal ng halos isang oras ang paggawa sa facial composite subalit nang matapos iyon ay halos manlaki ang mga mata ko nang makitang kamukhang-kamukha nito ang lalaki sa aking memorya.

"I-It's him.." bulong ko habang nakatitig sa composite.

Nakabalik na si Yuge at ipinakita iyon ni Ace sa kanila ni Axl.

"Is he familiar Axl?" Tanong nito.

Matagal na tinitigan ni Axl ang composite. Ni hindi ko na napigilan ang pagtitig sa kaniyang mukha.

His eyebrows were furrowed again, madilim na madilim ang mga mata na tila may nagbabadyang galit. His jaw clenched repeatedly before shifting on his seat. Umiling ito pagkatapos.

"He's not familiar at all?" Nagtatakang tanong ni Ace.

I saw how Axl clenched his fist, like it's only a matter of time now before he lose his patience. Umiling itong muli, nagtatagis ang mga bagang.

"He's fucking not familiar." His voice is thunderous, halos kilabutan ako.

Nagkatinginan si Ace at Yuge.

"Goddammit Axl, an intruder then?"

Hindi na ito sumagot. Tila nabaon na ito sa mga iniisip.

Hindi niya kilala ang lalaki. Ibig sabihin ay hindi ito empleyado ng kumpanya o kahit isa man lang sa mga kakilala niya. Then some stranger got inside his office that easy? Hindi nag-ring ang mga alarm ng opisina niya at mukhang pamilyar ang lalaki sa building.

"Then the one who killed the CCTV operator must be the one you knew. He must have planned to make someone unfamiliar enter your office to avoid getting caught."

Kunot ang noong napatingin ako kay Ace, "W-what? The CCTV operator got killed?" Hindi makapaniwala kong tanong.

"Your fucking mouth Ace." Axl hissed.

Hindi makapaniwala ko silang tinignan. "Do you mean someone helped him by killing the operator at the CCTV Office? Kaya ba wala kayong lead? Did he..did he delete the footage?"

Axl sighed harshly. The silence confirmed my question at mas lalo lang akong kinilabutan. And I thought it was harmless pero may pinatay pala? This must be really serious.

"This is why you need protection Adrianna." Ace sighed.

"B-bakit ayaw niyo iyong ipaalam sa akin?" Hindi pa rin ako makapaniwala. At bakit nila iyon gustong ilihim sa akin?

"The fear I'm seeing in your eyes right now is the reason woman." Tila naiinis nanamang sabi nito.

I looked at him unbelievably, hindi na maintindihan kung bakit ikinagagalit niya pati ang nakikitang reaksyon sa mga mata ko.

"This is normal Axl, talagang matatakot ako. The guy could have killed me at ngayon ay malalaman kong pinatay nila ang--"

"That is why I'm keeping you in my condo!"

Umiling ako, "Is that enough? Napasok nila ang opisina mo, it won't be impossible for them to kill me!" Puno ng panic ang boses ko, ngayon ay lubusan na ang pagsisisi at tinanggap ko pa ang trabahong ito.

"Stop talking back at me woman, you won't like it if I lose my patience." Tila kulog ang boses nito subalit nilalamon ako ng takot at panic.

"Hindi mo naiintindihan ang nararamdaman ko!" Napatayo na ako sa galit at takot na nararamdaman.

Tila naputol na rin ang litid ng pasensya nito nang tumayo na rin ito sa harapan ko. Mabilis at naaalarmang pumagitna sa amin si Ace at Yuge.

Hinawakan siya ni Yuge habang inilayo naman ako ni Ace.

"Let her cool down Axl, she's in shock." I heard Yuge telling him.

"Goddammit," narinig ko ang pagmumura nito habang inihihilamos ang palad sa mukha.

Nanginginig ang buong katawan ko sa pinaghalu-halong emosyon. Natatakot ako para sa sariling kaligtasan pero nangingibabaw ang galit ko dahil hindi man lang niya maintindihan ang nararamdaman ko.

"Calm down Adrianna," bulong ni Ace na hinahagod ang likod ko.

"You can all leave. Let's just meet again tomorrow."

Ace sighed beside me, bahagya rin itong natawa sa nangyayari. "It will be really hard to tame this monster Adrianna but you have to."

Marahan nitong hinaplos ang pisngi ko bago bumalik sa round table upang kunin ang mga gamit niya. Nakatayo na rin si Dale at tahimik na naghihintay.

Gusto kong humingi ng pasensya sa nangyari at kailangan pa nilang masaksihan iyon pero hindi ko na mahugot ang boses ko.

Nanatili ako sa sulok at nagmamasid sa kanila. Hindi rin nagtagal ay nagpaalam na ang tatlo.

Ngumiti sa akin si Ace nang madaanan ako bago ang pintuan. Bahagya naman akong yumuko kay Dale na nakatingin din sa akin. Habang si Yuge Zamora ay hindi nag-abalang tapunan ako ng tingin at halos walang emosyon nang lumabas din sa pintuan.

Huminga ako ng malalim nang mawala na sila ng tuluyan sa opisina. Akmang lalabas na rin ako nang magsalita si Axl.

"Stay here Adrianna, we'll talk."

Ni hindi ko nagawang lumingon.

Ano ang pag-uusapan namin? Ang galit niya na hindi ko maintindihan ang pinagmumulan? Umiling ako at huminga ng malalim, hindi ko kayang makipag-usap ngayong nagagalit din ako. We'll only end up shouting at ayaw ko ng ganoon.

Akmang lalabas na ako nang muli itong magsalita.

"Really, you have the guts to disobey me now?"

Pinuno ko ng hangin ang dibdib ko. Umikot ako at matalim na sinalubong ang galit nito ng galit ko.

"Wala ba akong karapatang matakot para sa sarili ko? I am lucky enough that the suspect didn't kill me pero hindi ko alam kung hanggang kailan ang swerte ko at hindi ko alam kung kaya mo ba talaga akong protektahan! You don't understand how scared I am right now Axl, you don't understand a bit about how I feel. I tried so hard to survive this life and I'm so scared to just die in a blink of an eye!" Nanginginig ang buong katawan ko.

Yumuko ako nang maramdaman ang pagpatak ng mga luha ko. Ang sakit ng pag-iyak ko ay hindi ko na maitago.

"I didn't..I didn't try to survive for all these years just to die in the hands of your enemies.." I trailed off.

"You're not gonna die. I'm not letting anyone die anymore Adrianna."

Nag-angat ako ng tingin at nakita itong nakatalikod na sa akin, nakaharap sa matatayog na skyscrapers na natatanaw mula sa salamin na dingding ng kaniyang opisina.

Pinunasan ko ang aking mga luha, "Can I trust you then?"

Hindi ito sumagot. Nanatili itong nakatalikod sa akin.

"I'm trusting you my life even if you can't trust me back."

**