LOGINShare
ตอนที่ 2 น้ำแตก 1/2
Last Updated:
2025-10-03 15:37:04ฉันได้ยินเสียงสแกนนิ้วเข้ามารีบดีดตัวลุกจากเตียงนอนแล้วก็เข้าห้องน้ำทันที
“ไอ้เหี้ยปัณณ์มึงไปรับหน้าก่อน บอกว่ากูอาบน้ำอยู่เพิ่งตื่น”
“เออ...รีบล่ะ” ไอ้ปัณณ์หันมาทำหน้าเซ็งใส่ ฉันปิดประตูใส่หน้ามันจากนั้นเปิดมาอีกครั้ง
“อย่าพิรุธนะไอ่สัด...กูเอาเลือดหัวมึงออกแน่...อย่าให้อีรินปลุกความเป็นขาใหญ่ร้านเฮียอ๋า” ฉันขู่มันพร้อมยกกำปั้น
“ไอ่สัดมึงพิรุธกว่ากูอีก...ลนฉิบหาย”
“....”
“กูดูลนเหรอ” ฉันถามมันอีกครั้ง
“ไม่เลยมั้งไอ้เหี้ย...หน้าตาเอยอะไรเอย...กูว่าน่าจะจับได้นานแล้ว”
“เชี่ยเอ้ย...อาบน้ำก่อน” จากนั้นฉันก็ปิดประตูเสร็จแล้วก็เปิดน้ำอยู่ในห้อง ตั้งใจจะอาบน้ำให้นาน ๆ หน่อย เพราะว่าหน้าตัวเองแม่งเริ่มออก
ลำคอตีบตัน จมูกเริ่มแสบ ๆ ตาฉันแดง ๆ อีกแล้วพอคิดว่าเดี๋ยวแม่งออกไปเจอภาพมันกำลังนัวเนียกันในห้องใจก็เจ็บแปลบไปหมดแล้ว
“เฮ้อ...ไอ้รินเอ้ย...บอกแล้วว่าอย่ารักเพื่อน เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด เคยห้ามใจแล้วแต่ก็รักอยู่ดี”
นี่แหละนิสัยของฉันที่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ความรักก็เช่นกัน...
ปัณณ์ Talk.
ในห้องโถงรับแขก ปั้นกับน้องแก้มหอมเดินเข้ามาด้วยกันด้วยท่าทางสนิทสนม เรียกได้ว่าแทบจะสิงกันอยู่แล้ว ผมที่เดินออกมาจากห้องนอนไอ้รินเห็นแล้วก็ถอนหายใจ เซ็งเพื่อนสนิทเนี่ยแหละ ที่ไปชอบไอ้ปั้นที่เจ้าชู้คบเผื่อเลือกด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่เลือกใครปล่อยให้ผู้หญิงตีกันเอง
โคตรเลว!
ที่สำคัญหญิงของมันเคยจะตีไอ้รินเพื่อนผมด้วยไง นี่ยิ่งรู้ความลับของมันแล้วยิ่งรู้สึกเหี้ยมาก...
“ไอ้ปัณณ์!”
ยังไม่ได้พูดอะไรไอ้ปั้นก็เอาแล้ว ฉิบหายกูเพิ่งเจอเรื่องช็อคอย่าเพิ่งมาคาดคั้น
แล้วไอ้แฝดพี่เห็นเสียงไอ้ปั้นแปลก ๆ จึงเงยหน้าขึ้นหลังจากวางเครื่องดื่มที่ซื้อมาพลางขมวดคิ้ว
“ทำไม...แล้วไอ้รินล่ะ” ไอ้ปุณณ์ทำหน้าเหมือนกำลังสอบสวน ไอ้นี่ไหวดีเหลือเกินชาติที่แล้วเป็นเครื่องจับเท็จหรือไง
“เออ...อาบน้ำอยู่เห็นบ่นปวดหัว เครียดเรื่องข้อสอบมั้ง” ผมว่าไปนั่น ภาวนาให้พวกแม่งนี่อย่าสงสัย ผมเลยหยิบมือถือขึ้นมาไถ ดูสาว ๆ ในสต็อกของผมแล้วก็กดทักไปทั่วจนกระทั่งรู้สึกได้ว่าตีนไอ้เหี้ยปั้นเขี่ยมา
“มึงไปเทกับแก้ม...ไอ้รินแดกข้าวหรือยัง”
“กูจะไปรู้ได้ไงไม่ใช่ผัวมัน” ผมว่าอย่างรวน ๆ สไตล์ของผม แต่ไอ้ปั้นก็ดันสังเกตเห็น
“มันอาบน้ำนานยัง...”
“ตอนมึงมามั้ง” ผมตอบแบบขอไปทีแล้วเข้าเกมซะเลย จะได้จบ ๆ
“ไอ้เหี้ยปัณณ์...”
“อะไร!” ผมทำท่าหัวเสีย แต่เมื่อเห็นสายตาไอ้ปั้นผมก็รู้ทันทีว่าไอ้เหี้ยนี่ต้องสงสัย ผมพิรุธขนาดนั้นเลยเหรอวะ...นี่ทำหน้าปกติสุดแล้ว
“มึงทำอะไรมัน...ทำหน้าเหมือนส้นตีนแบบนี้”
“อะไร...กูเปล่านะ...กูไม่ได้ทำอะไร มึงอย่ามาปรักปรำกู” ที่มันถามแบบนี้เพราะว่าหากไอ้รินร้องไห้หรือเป็นอะไรขึ้นมา แม่งจะตามไปกระทืบคนทำให้หมด แล้วสีหน้าแม่งน่ากลัวฉิบหาย หญิงนั่งตักอยู่นั่นเสือกสนใจหญิงอื่นกูจะประสาทแดก
“เออ...กูไปเทของกินเอง” สุดท้ายผมเลือกวิธีนี้ซะจะหลบหน้ามันด้วยเรื่องของเรื่อง
จนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วไอ้รินก็ยังไม่ได้ออกมา...สุดท้ายไอ้ปั้นก็ลุกขึ้น
“พี่ปั้นไปไหนคะ” นั่นไงน้องแก้มหอมรู้แหละว่าไอ้ปั้นต้องไปหาไอ้รินแน่ ๆ ผู้หญิงเหมือนกันทุกคนจริง ๆ เหมือนอ่านใจผู้ชายได้ กูอยากรู้มีเรดาร์อยู่ตรงไหน
“พี่ไปดูเพื่อนหน่อย ยังไม่ออกมาเลย” ไอ้ปั้นจับเอวน้องข้าวหอมลงนั่งโซฟา แต่ว่าน้องข้าวหอมงอแง
ฉิบหายละ...เพื่อนกู...พรุ่งนี้กูจะเหมาน้ำใบบัวบกมาให้แล้วกัน สเปกไอ้ปั้นเลยสายงอแงแล้วก็ชอบอ้อน
“ไม่อยากอยู่คนเดียวเลยค่ะ...เหงามาก”
ไอ้สัดกูกับไอ้ปุณณ์หมามั้ง ไม่ใช่คนหรือไงนั่งตรงเนี้ย น้องแม่งทำกูสองคนดูแย่
“พี่ไปเรียกรินก่อน รอตรงนี้นะครับ”
“อื้อ...อย่าไปแก้มหอมเหงา” น้องแก้มหอมเอามือคล้องคอทำปากจู๋ ไอ้สัดเอ้ย...ให้ตายดิ...ไอ้รินกูตายแน่ช็อตนี้
จุ๊บ! “งั้นไม่ไปก็ได้ครับ”
จ้าเพื่อนรักโชว์หวานใส่พวกกูอีก จนผมหันไปหาไอ้ปุณณ์ก็เห็นมันมองมาอย่างเอือม ๆ อยู่แล้ว
จบปัณณ์Talk.
ฉันนั่งอยู่ในห้องน้ำนานมาก พยายามทำใจส่วนหนึ่งจากนั้นก็เปิดน้ำรดหัว เพื่อให้หัวโล่ง ๆ ที่จริงฉันปวดหัวมากเรื่องเรียน แต่ยังไม่ได้ครึ่งหนึ่งของเรื่องหัวใจด้วยซ้ำ น้ำที่ไหลจากเรนชาวเวอร์ทำให้หัวร้อน ๆ ของฉันเย็นขึ้นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นสายเช่นกัน ใช่ไหลยันตีนบอกได้แค่นี้ จนกระทั่งได้ยินเสียงเคาะประตูเลยสะดุ้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่เดาว่าน่าจะเป็นไอ้ปัณณ์ เพราะไอ้ปั้นคงจะกกเด็กของมันอยู่จึงตะโกนด่ามันไป
“กูอาบน้ำอยู่...เรียกเหี้ยทำไร...ญาติฝั่งไหนมึงตายฮะ!”
นี่แหละฉัน...ปากดีขี้เหงา เอาแต่ใจด้วย
“มึงอาบมาชั่วโมงหนึ่งแล้วไอ้ริน...เป็นอะไรออกมาคุยกัน”
ฉิบหายเสียงไอ้ปั้น...แม่งไหนไอ้ปัณณ์มันบอกเอาหญิงมาด้วย แล้วมาสนใจฉันทำไมเนี่ย...ทำไงดีแม่งสภาพฉันคือดูไม่ได้อ่ะตอนนี้ ตาแดง ๆ ด้วย
“เปล่า...กูแค่อยากเปิดน้ำรดหัวให้โล่ง ๆ”
“น้ำหมดเป็นหมื่นแล้วมั้ง มึงจะออกมาดี ๆ หรือให้กูพังประตู”
เนี่ยไง...มันก็เป็นเสียแบบนี้ เดี๋ยวก็ทะเลาะกับหญิง สุดท้ายฉันนี่โดนหมายหัวตลอด บางทีก็ต้องทำเป็นไม่คิดอะไรทั้งที่คิดอยู่เต็มหัวใจ
“มึงออกไปก่อนกูไม่ได้เอาเสื้อผ้าเข้ามาเปลี่ยน” ฉันตะโกนออกไป ตอนเข้ามามีแค่ผ้าขนหนู ออกไปสภาพนี้ถ้าเด็กมันเห็นมีช็อค
“ไอ้ริน...อย่าให้กูพูดซ้ำ!”
Latest chapter
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนพิเศษ
สอบปลายภาคเทอมสอง... ฉันกับไอ้ปั้นแยกกันนอนสองอาทิตย์ก่อนสอบ เพราะว่าหากนอนกับมันที่ห้องทุกวันฉันไม่ได้อ่านหนังสือ และแน่นอนมันงี่เง่า “ริน...ปั้นติวให้...นะ...นะ...นะ สองอาทิตย์ตายพอดี นอนไม่หลับเลยนะ” ปั้นกอดที่เอวฉันเอาหน้าซุกมาที่ซอกคอขณะที่นั่งอยู่คอนโดที่ฉันเช่าไอ้สองแฝด และเพิ่งรู้ว่าไอ้ปั้นมันจ่ายค่าเช่าให้ฉันมาตลอด แม้จะเกรงใจมันแต่ตอนนี้เป็นแฟนกันแล้วก็ขอใช้สิทธิ์แฟนให้เต็มที่ก็แล้วกัน “ติวให้หรือติ้วให้เอาดี ๆ เคยได้ติวไหม” ตั้งแต่เป็นแฟนกันตั้งแต่ปีใหม่ก็ร่วมสองเดือนแล้ว แต่ว่ามันไม่มีวันไหนที่ไม่ทำกันสักวัน มีแต่ทำมากขึ้น ไม่รู้อดอยากมาจากไหน บางที่สะลึมสะลือไปเรียนเพื่อนในภาคเคมีก็แซวยับ ฉันก็หน้าแดงทุกที แล้วพวกมันก็พากันแซวเรื่องไอ้ปั้นไม่หยุด บางทีก็ฝากคิสมาร์กเอาไว้ตามหน้าอก แล้วเสื้อนักศึกษามันเปิดเห็นเนินอกนิด ๆ นอกจากเพื่อนในภาคเคมีก็ไอ้ปัณณ์ที่ทำหน้าเหม็นเบื่อฉัน เวลาเห็นสภาพหน้าเหมือนศพไปเรียน ก็จะอะไรเสียอีก ก่อนนอนก็สองรอบ ตื่นเช้าก่อนอาบน้ำก็อีกรอบ น้ำฉันออกแทบจะเป็นคนขาดน้ำ “นะ...นะ...คิดถึงเมีย”
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนที่ 23 บทส่งท้าย 2/2
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่” “ทำไมเรียกพวกเธอว่าพ่อแม่...แต่ฉันเป็นแม่ว่าที่สามีเรียกป้ามันน่าน้อยใจนะ” “.....” ฉันหันหน้าไปมองไอ้ปั้นที่ตอนนี้ยักคิ้วให้ฉันบอกว่าให้เรียกแม่สักที จะได้เลิกบ่น “ค่ะคุณแม่” ฉันเรียกแบบเกร็ง ๆ เพราะไม่ได้สนิทกับแม่ปั้นเหมือนแม่ไอ้ปัณณ์ แล้วไอ้ปั้นก็จับฉันนั่งข้างแม่อีกต่างหาก แล้วมันไปนั่งเสียไกล ดีที่ข้าง ๆ เป็นแม่ไอ้ปัณณ์ทำให้ฉันลดความเกร็งลงหน่อย “เสียดายนะคะ...นึกว่าจะได้มาเป็นหลานสะใภ้ฉัน อุตส่าห์ให้ไปเจอเจ้าเปรมแต่รายนั้นดันมีแฟนไปเสียก่อน น่ารักแล้วก็เก่งอย่างนี้รักตายเลยค่ะ” แม่ไอ้ปัณณ์อวยสุดมาก จนฉันเริ่มเขินแล้ว ส่วนแม่ไอ้ปั้นก็สู้กลับอีก “ของอย่างนี้ใครไวใครได้ค่ะ พอดีว่าปั้นไวไฟเหมือนแม่ก็เลยได้ของดีมาครอง” ไอ้ปั้นจ้างแม่มันเท่าไหร่เนี่ย ทำไมถึงได้อวยเก่งขนาดนี้ สาบานเถอะฉันไม่ได้เก่งอะไรนอกจากปากเก่งไป วัน ๆ แถมยังด่าพวกสาว ๆ ของไอ้ปั้นกระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว “เอ่อ...ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ” ฉันพูดอย่างเกรงใจ แต่ไอ้ปัณณ์บิดปากคว่ำใส่ฉัน “เนี่ยแม่ให้ไปบ้านก็บ่ายเบี
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนที่ 23 บทส่งท้าย 1/2
วันนี้ไอ้ปั้นไม่ได้มาที่มหาวิทยาลัย แต่มันบอกว่าจะมารับตอนเย็น มีธุระกับที่บ้าน ฉันไม่อยากซักแล้วก็ไม่อยากให้มันมารับด้วย เพราะมันจะพาฉันไปที่บ้านของมันเลย สุดท้ายนั่งหน้าเครียดอยู่ใต้ตึกคณะโดยที่ไอ้สองแฝดที่เลิกเรียนแล้วหงุดหงิดที่โดนตามมาแทนที่จะกลับบ้านไปนอน “มีอะไร” ไอ้ปัณณ์ถามขึ้นทำหน้าเหมือนกีบควาย ใส่ฉัน “มึงไปส่งกูร้านเฮียอ๋าหน่อย” “ทำไม...เฮียอ๋าไม่สบายเหรอ มึงทำหน้าแย่มาก” ไอ้ปัณณ์ถามส่วนไอ้ปุณณ์รอฟังเช่นกัน เพราะเฮียอ๋าเหมือนญาติผู้ใหญ่ของฉันคนหนึ่งเหมือนกัน “เปล่า...กูแค่ไม่อยากกลับกับไอ้ปั้น วันนี้แม่มันจะให้พากูไปบ้าน” “แล้วมีอะไร...ทำไมมึงต้องหนี” “มึงไม่เข้าใจอ่ะ...เอาเป็นว่ามึงพากูไปหลบร้านเฮียอ๋าก่อน เดี๋ยวกูจะอ้างเฮียเจ็บขาเลยต้องไปช่วย” “ริน...ทำไมมึงกลัวแม่มัน” ไอ้ปุณณ์ที่เห็นท่าทางฉันแล้วคงแบบเอือมระอา ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกลัวแม่ไอ้ปั้น แต่แม่ไอ้แฝดกลับไม่กลัวไม่พอ ยังเข้าหาเก่งประหนึ่งลูกคนที่สาม “ก็กูกินลูกชายเขาแล้ว...เขาจะโอเคกูเหรอ” “เชี่ย...เพื่อนกูร้อนแรง มึงแตกคาปากป่ะ
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนที่ 22 สถานะแฟน 2/2
“กูก็เหนื่อยแล้ว...มึงเลิกคุยไปทั่วได้ไหม” ฉันว่า เพราะจะเป็นแฟนกันนั่นหมายถึงว่าฉันจะไม่ยอมให้มันไปคุยกับคนอื่นไปทั่วหรอกนะ หากเป็นแบบนี้ไม่ต้องเป็นแฟนกันหรอก มันเสียเวลา และเสียใจเปล่า ๆ “กูหยุดแล้ว กูจะไม่คุยกับใครนอกจากมึง” “กูขี้หึงนะ” ฉันบอกเอาไว้ก่อน เพราะว่าถ้าตกลงคบกันนั่นหมายถึงมันต้องรับข้อเสียข้อนี้ของฉันให้ได้ด้วย ไม่อย่างนั้นก็จะมีปัญหากันอีก “กูทั้งหึงและก็หวงด้วย อีกอย่างไม่อยากให้มึงไปนอนคอนโดไอ้ปัณณ์แล้วนะ มาอยู่ด้วยกันเถอะ” เพิ่งเป็นแฟนมันก็ชวนมาอยู่ด้วยกัน ไม่เร็วไปหรือไง “กูไม่ชินถ้าเปลี่ยนที่นอน นอนไม่หลับนะปั้น” “เดี๋ยวกูจะทำให้มึงเหนื่อยแล้วหลับเอง ไว้ใจกูได้” สีหน้าแววตา แบบนี้ก็คิดเรื่องเดียวนั่นแหละ ฉันไม่ได้รับปาก แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอาจจะมาบ้างไม่มาบ้าง เพราะฉันชอบคอนโดไอ้สองแฝดนั้นมากกว่า “ไอ้สองคนนั้นมันเข้าห้องนั้นได้ ถ้าเกิดกำลังเอากันอยู่มันเข้ามาล่ะ” โอ้โห...เหตุผลมันเหี้ยมาก นึกว่าอะไรจะบ้าตาย “ปั้น...มึงรู้ใช่ป่ะเป็นแฟนกันไม่ใช่แค่เอากัน มันต้องทำอย่างอื่นด้วย”
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนที่ 22 สถานะแฟน 1/2
“ไม่ไปห้องมึงนะ” ฉันพูดขึ้นขณะรถสปอร์ตของมันมุ่งหน้าไปคอนโด แต่เชื่อได้ว่าต่อให้ฉันห้ามยังไงมันก็ไปคอนโดมัน ที่จริงมันควรให้เวลาฉันทบทวนสักหน่อย ที่มันบอกว่าชอบมันก็ดีหรอก แต่ฉันรู้สึกแค่ว่ามันยังมีบางอย่างติดค้างในใจนิด ๆ ที่ฉันต้องขจัดออก “ห้องไหนกูก็จะนอนกับมึง กูอยากกอดมึงใจจะขาด” หึ...อยากกอดหรืออยากถอด ฉันเพิ่งรู้ก็ตอนที่โดนมันรวบหัวรวบหางกินไปตลอดตัวนี่เองว่า มันเป็นคนหื่น ก่อนหน้านั้นมันไม่ได้แสดงด้านนี้ออกมาให้เพื่อนอย่างพวกฉันเห็น มีแค่ไอ้ปุณณ์ดูชัดเจนที่สุดก็เท่านั้น แต่นั่นมันก็เป็นแค่ไอ้ปุณณ์ ส่วนไอ้ปั้นแบดบอยสเปกสาว ๆ เลย หล่อเลือกได้ ถ้าให้ก็กินหมด แต่ได้ไปอยู่ห้องมันแค่เพียงเวลาไม่กี่ชั่วโมง สาบานว่าฉันเสียวท้องตลอดเวลา มันพร้อมมากสำหรับจับฉันกิน ซึ่งฉันเริ่มกลัวมันนิด ๆ แล้วสิ “คืนนี้ไปห้องกูนะ...ริน...นะ” “มึงอ้อน?” ฉันหันหน้ากลับไปมองมันอย่างแปลกใจ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มันอ้อน เพราะปกติเป็นฉันที่อ้อนมันเป็นส่วนใหญ่ “ก็อ้อนเมีย...ครับ” “....” ฉันใบหน้าเริ่มเห่อร้อนนิด ๆ คำว่าเมียมันข้ามแฟนไปอีกอ่
Over friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม ตอนที่ 21 กูชอบมัน 2/2
“ถ้าเป็นแฟนพี่เขากูไม่รู้หรอก แต่ถ้าเป็นแฟนกูไม่ต้องทำอะไรกูทำให้ทุกอย่าง” ผมพูดจบแล้วทุกคนก็หันหน้ามองผมอึ้ง ๆ แต่ใครจะสนล่ะ ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้ว จะเอาเมียกลับไปกอดข้ามปี แล้วก็จะกอดไปอย่างนี้ทุกวันนั่นแหละ ไม่สนแล้วโว้ยไอ้ความรู้สึกรักหรือไม่รักอะไร รู้แต่ตอนนี้ขาดไม่ได้ “ปั้นนน...” ไอ้รินเรียกผมเสียงสั้นเล็ก ๆ เหมือนมันจะมองผมแบบไม่เชื่อสายตา “อะไรของมึงไอ้ปั้น” ปัณณ์ถาม “จะอะไรของกูอีกล่ะ...ก็ไอ้รินเนี่ยของกู พวกมึงเลิกเอามันใส่พานให้ใครได้แล้ว” ไอ้ปัณณ์ทำหน้าหมาสงสัย จนอยากจะถีบ ทีอย่างนี้โง่ขึ้นมาเลย “อะไรของมึง มันเป็นของมึงได้ยังไง” ผมเห็นหน้าไอ้รินซีดเผือด แต่ว่าผมไม่สนใจแล้วยื่นมือมาจับมันให้ลุกขึ้น “เป็นของกูได้ยังไงเหรอ...ต้องให้กูอธิบายไหม” ผมหันไปถามคนข้าง ๆ แต่มันส่ายหน้าไปมา ส่วนผมยิ้มร้ายไม่สนใจมันหรอก “ก็กูได้กับมันแล้ว ทีนี้เป็นของกูได้ยัง” “ไอ้ปั้น....” คนที่ผมจับข้อมืออยู่ตะโกนเสียงสั่น มองหน้าเพื่อนที่ตกอกตกใจจนทำอะไรไม่ถูก แต่ใครจะสน เมียกำลังจะโดนผู้ชายงาบไป ผม
You may also like
พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.8K viewsเสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก76.2K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย37.7K viewsท่านรองฯร้อนแรง (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น157.3K viewsทวงคืน เมียเก่า
โอชิม่อน356 viewsพิศวาสหวนคืน
ดวงดาวบนหาดทราย757 viewsพ่ายรักซ่อนใจ
เนตรกวี / Natekavees82 viewsสถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ )
กาแฟหอมกรุ่น382 views
