THIRD PERSON'S POVHinihintay ni Rebecca sa field si Aiden. Kinausap pa kasi si Aiden ng coach na sinalihan nito sa Basketball Team ng school nila. Bukod sa paggigitara ay magaling rin sa basketball si Aiden kaya sumali nalang ito bilang libangan at sports.Habang naghihintay siya ay nakita niyang papalapit sa kanya sila Kris, Colt at Demi. Hindi talaga mapanatag ang loob niya kapag nakikita ang mga ito. Oo nga at magkakaibigan na ulit sila pero hindi na niya kayang pagkatiwalaan ng buo ang mga binata dahil sa masasakit na salitang binitawan ng mga ito sa kanya."Hi, Sexy!" Bati ni Kris nang makalapit ang mga ito.Nailang siya sa itinawag sa kanya ni Kris pero hindi siya nagpahalata doon."H-Hi rin." Sabi nalang ni Rebecca at ngumiti ng pilit."Are you waiting for Aiden?" Tanong naman ni Colt habang nakapamulsa.Tumango si Rebecca. Malakas ang dating ni Colt. Gwapo rin ito at may magandang pangangatawan. Hindi na nakakapagtaka kung bakit marami na itong naging girlfriends."Yes. He jo
"Promise ko sa'yo, kapag naging isang engineer na ako ay papakasalan na kita at magkakaroon tayo ng maraming anak.""Marami? Gaano karami?""Hmm... bumuo tayo ng isang basketball team!""Aba! Parang ikaw ang manganganak sa ating dalawa kung makapagdemand ka, ah? Ang hirap kayang manganak!""Oh sige, basta kung ano nalang ang ipagkaloob ng Diyos ay iyon nalang ang tatanggapin natin.""Haha! Okay po, Mister!""Mahal na mahal kita.""Mahal na mahal rin kita."Nagising na lamang ako na may tumatamang ilaw na nanggagaling sa bintana. Madilim ang kwarto kung saan ngayon ay nakahiga ako sa isang puting kama.Napatingala ako dahil parang may matang nakamasid sa akin. Kaagad akong kinabahan sa klase ng mga titig niya.Mayroon siyang itim na aura at aaminin ko na napakagwapo din niya. Pamilyar siya sa akin pero hindi ko lang ito maalala.As in wala akong maalala. Kahit pangalan ko o kung saan ako nanggaling ay hindi ko rin matandaan.Wala akong maalala!"S-Sino ka?" Tanong ko sa lalaking nasa t
Nagbabike ako ngayon papunta sa Bakery kung saan ay doon muna ako magpapart time work habang summer pa. Graduated na rin naman ako ng kolehiyo at dahil iyon sa libreng scholarship na ibinigay sa akin ni Mayor Buenavista.Grumaduate ako bilang isang Valedictorian noong high school pa lamang ako at ang kapalit nga nun ay ang scholarship na mismong si Mayor pa ang nag-abot sa akin nang tumuntong ako sa stage noong Graduation day.Proud na proud sa akin sina Tatay at Nanay at maging pati na rin ang kapatid kong nasa abroad na si Kuya Macky dahil lahat ng paghihirap at pagtataguyod nila para lang mapag-aral ako ay nasuklian ko sa pamamagitan ng pagsusunog ko ng kilay.Habang nagba-bike ako papuntang Bakery ay napapasulyap sa akin ang mga tao lalong-lalo na ang mga kalalakihan. Marahil ay dahil siguro ito sa kakaiba kong itsura.Mayroon kasi akong maputing balat at mala kulay mais na buhok idagdag pang kulay light brown ang kulay ng mga mata ko. Unusual na itsura ng isang Pilipino. Hindi ko
"Maraming salamat nga pala sa paghatid mo sa akin, Jonas." Nakangiti kong sabi kay Jonas nang nasa tapat na kami ng bahay namin.Ngumiti rin naman siya sa akin. "Wala 'yon, Mirae saka araw-araw na rin kitang ihahatid dito sa inyo para ligtas ka palaging makauwi. Gabi na tayo nagsasara ng Bakery at delikado na mag-isa ka lang umuuwi." Sabi naman niya.Pigil na pigil ang kilig ko. Kanina nga ay siya na ang nagbike at ako ang umangkas sa likuran niya. I cherish our moments dahil iyon ang unang beses na hinatid niya ako dito sa amin."S-Salamat talaga, ha? Oh paano, umuwi ka na at baka kailangan na ng Inay mo na may magbantay sa ospital."Tumango naman si Jonas at parang may gusto itong sabihin pero nahihiya lang dahil panay ang kamot nito sa batok niya."Ahm, Mirae. Itatanong ko lang sana kung..""Itatanong kung?" Dugtong ko sa balak niyang sabihin."Ano.. kung may boyfriend ka na?" Tila nahihiya pa niyang sabi saka nito ginulo ang buhok niya.Umiling naman ako. "Wala akong boyfriend, Jo
Iyak lang ako ng iyak sa mga bisig ni Jonas habang patuloy niya pa rin akong pinapatahan. Nandito kami ngayon sa parke at hindi na kami nakapasok pa sa trabaho dahil sa ginawa sa akin ni Ysmael kanina.Alam kong nanganganib na mawalan kami ng trabaho ni Jonas pero ang sabi niya ay huwag ko na raw munang isipin iyon at pwede pa naman kaming makahanap ng ibang trabaho. Mahalaga kay Jonas ang pagtatrabaho sa Bakery dahil mas doble ang kita namin doon kumpara sa minimum wage dito sa probinsya ng San Alfonso.Tinaasan ni Mrs. Glenda ang sweldo namin dahil mga kakilala niya kami at mabait rin siya sa amin pero sa ngayon, hindi ko na alam dahil kinalaban namin ang anak niyang si Ysmael.Nang matigil na ako sa pag-iyak ay humarap ako kay Jonas. "Jonas, patawad kung nadamay ka pa sa gulo kanina at baka mawalan ka na ng trabaho-"Kaagad niya akong pinatigil sa pagsasalita sa pamamagitan ng paglapat ng isang daliri niya sa labi ko."Huwag mo nang alalahanin 'yon, Mirae. Makakahanap pa naman tayo
Kinabukasan ay sabay na kaming pumasok ni Jonas sa Bakery dahil maaga kaming pinatawag ni Mrs. Glenda para makausap. Siguro ay baka tatanggalin na niya kami ni Jonas sa trabaho dahil sa ginawa namin kay Ysmael at nakahanda na kami doon.Bago ako umalis ng bahay ay hindi ko muna kinausap sina Nanay at Tatay dahil masama pa rin ang loob ko sa pagtatalo nila. Ayoko na munang mapag-usapan at isipin pa iyon.Ngayon ay kaharap namin si Mrs. Glenda na may seryosong tingin sa amin at katabi naman nito si Ysmael na sobrang sama ng tingin sa amin. Napansin ko na may band aid ang parteng gilid ng labi niya at alam ko na dahil ito sa pagsuntok sa kanya ni Jonas."Jonas, why did you hurt my son? Ni hindi ko nga siya sinasaktan tapos ikaw pa ang may ganang manakit sa kanya?" Galit na sabi ni Mrs. Glenda kay Jonas."Mrs. Glenda, hindi ko po sasaktan si Ysmael kung wala siyang ginawang masama kay Mirae-""I get it. Sinabi na sa akin ng anak ko na nililigawan niya si Mirae tapos ikaw naman daw ay nags
Nalaman na nina Nanay at Tatay na girlfriend na ako ni Jonas dahil kagabi ay inihatid ako ni Jonas sa bahay at kaagad rin niyang sinabi iyon sa mga magulang ko. Hindi naman tumutol pa si Tatay do'n dahil kung ano daw ang naisin ng puso ko ay susuportahan niya ako habang si Nanay naman ay walang imik nung malaman iyon. Hindi ko alam kung tanggap ba niya ang relasyon namin ni Jonas o hindi pero sa nakikita ko naman ay okay lang iyon sa kanya. Hindi ko na rin muna inaalala pa ang pagtatalo nila ni Tatay nung isang araw dahil masaya naman ako ngayon. Sinabi na rin namin na natanggal na kami mula sa Bakery at naiintindihan na nila kung bakit.Alam na ng Inay, Itay at mga kapatid ni Jonas na girlfriend na niya ako. Pagkatapos makalabas mula sa ospital sina Inay Rosie at Baby Jepoy ay kaagad pinaalam iyon ni Jonas sa pamilya niya. Hindi rin sila tumutol sa relasyon namin at botong-boto daw talaga sila sa akin noon pa para kay Jonas kahit hindi pa ako nito nililigawan. Alam na daw kasi kaagad
Isang linggo na ang nakakalipas simula nang maging kami ni Jonas. Maganda at maayos naman ang relasyon naming dalawa. Masaya ako dahil siya ang nakatuluyan ko at nakakatuwa lang na sobra siyang nag-eeffort para sa akin.Nang matanggal na kami sa trabaho sa Bakery ay sa kabutihang palad ay nakahanap kami ng trabaho sa isang factory ng mga noodles at pareho kaming nakuha doon. Hindi naman ito gaanong malayo sa tinitirhan namin kaya nakakatipid pa kami sa pamasahe.Ang boyfriend ko ay katrabaho ko pa rin at sabay pa kaming umaalis at umuuwi ng bahay. Masaya lang ako dahil palagi ko siyang nakikita at nakakasama. Tama nga ang sinabi ni Tatay na mas motivated ka sa trabaho mo kapag nakikita at nakakasama mo ang taong mahal mo. Nang mag 5pm na ay natapos na ang duty namin ni Jonas sa factory. Kaagad ko naman siyang hinila sa Mamang nagtitinda ng fishball na nasa labas lang ng kalsada."Mister, gusto ko nito!" Masayang sabi ko kay Jonas na itinuro ang stall ng fishball at natawa nalang ito s