CHELSEA PASCUAL
Kasalukuyan akong nasa hapag kainan, habang nasa harapan ko naman si Axel at tahimik na kumakain. Kahit ayaw ko siyang kasabay ay wala akong choice, kasi gutom na gutom na talaga ako. Kaya ang ginawa ko na lang ay binibilisan ko, nang sa gano'n ay makaalis na ako. "Slow down, Chelsea. Gano'n mo ba ka ayaw na makasabay akong kumain?" rinig kong asik niya. Hindi ko siya sinagot at itinuon lang ng husto ang aking atensyon sa pagkain na nasa aking pinggan. Wala akong balak na makipag-usap sa kanya, dahil alam kong magtatalo lang din kami. Hanggang sa matapos na ako ay tahimik akong tumayo at binitbit ang ginamit kong pinggan at hinatid iyon sa kusina. "Naku ma’am, dapat ay iniwan niyo na lang ho ito doon." Saad ni manang Lucy at agad na kinuha mula sa kamay ko ay pinggan. Nakangiti akong sinundan ito papasok sa loob ng kusina. Agad na bumungad sa akin ang iilang kasambahay na tahimik at kumakain sa loob. Maging ang mga personal driver ay naroon din. "Di ‘ba po may sarili kayong dining hall? Bakit po kaya dito kumakain?" tanong ko sa kanila. Isa-isa nilang inilapag ang kanilang mga pinggan na may lamang pagkain at sunod-sunod silang nagsi-alisan sa kani-kanilang pwesto. Agad akong naalarma sa aking nakita kaya agad ko silang sinabihan na ipagpatuloy ang kanilang pag kain. "Bakit po kayo umaalis? Wala naman po akong sinabi na bawal kayong kumain dito," nahihiyang usal ko sa kanila. Hilaw silang ngumiti sa 'kin. "Pasensya na po, ma'am Chelsea. Kabilin-bilinan po kasi ni sir Axel na bawal po kaming kumain sa parehong oras na kumakain daw po kayo." Usal ni manong Bentong sa 'kin. Agad na kumunot ang aking noo sa narinig ko. Isa iyon sa mga bagay na hindi ko gusto. Dahil gusto kong pantay-pantay kaming lahat na nandito sa bahay. "Hindi po ako sang-ayon doon manong Bentong. Mula ngayon ay kumain po kayo sa tamang oras, hindi po pwedeng malipasan kayo ng kain," kalmadong saad ko naman. Sandali pa akong nanatili doon para makipag-kwentuhan sa kanila. At nang makuntento ako ay nagpaalam na ako sa kanilang babalik na ako sa aking kwarto. *** Habang naglalakad ako ay narinig kong tumunog ang aking cellphone. Nang silipin ko iyon ay nakita ko ang pangalan ni Vander sa screen nito, kaya agad ko namang sinagot ang tawag. "Where are you?" bungad nito sa 'kin. Palihim akong napangiti nang marinig ko ang kanyang boses. Malalim at makamandag ang dating niyon sa 'kin. "Nasa bahay, bakit?" tanong ko naman. Sandaling katahimikan ang namutawi sa kabilang linya. Maya-maya lang ay narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. "I'm on my way to you. Wait for me okay?" Sa ikalawang pagkakataon ay hindi ko mapigilang mapangiti. Kung may makakakita sa akin ngayon ay iisipin nilang nababaliw na ako. Parang isang teenager na kinikilig sa kanyang cru-- WHAT THE... Agad akong umiling para alisin ang ideyang iyon sa utak ko. "B-bakit, may nangyari ba?" muling tanong ko. Huminto ako sa kalagitnaan ng hagdan, habang hinihintay ang kanyang sagot. Nakayuko lang ako habang kinakagat ang pang-ibabang labi ko. "To fetch my w--- Hindi ko na natapos iyon nang biglang may malakas na kumuha ng cellphone mula sa kamay ko. Nang lingunin ko kung sino ito ay nakita ko si Axel, nanlilisik ang mga mata nito habang nilalagay ang cellphone sa kanyang tenga. At sinisigawan ang nasa kabilang linya. "ARE YOU FUCKING CHEATING ON ME?!" galit niyang anas sa 'kin. Umiigting ang kanyang panga at halos pumutok na ang kanyang ugat sa leeg habang patuloy akong sinisigawan. "Ano bang problema mo?!" sigaw ko sa kanya. "IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! ANSWER ME!" Muling sigaw niya. Ganun nalang ang panlulumo ko nang malakas niyang itinapon sa sahig ang cellphone ko, at sa sobrang lakas niyon ay naghiwa-hiwalay ang bawat parte nito. "ARE YOU FUCKING CHEATING ON ME, CHELSEA?!" matigas niyang singhal at nagsimulang humakbang papalapit sa ‘kin. Sa bawat hakbang na ginagawa niya ay siya ring pag-atras ko papalayo sa kanya. Natatakot ako na kapag malapitan niya ako ay muli niya akong pagbubuhatan ng kamay. "You are not allowed to be with another man. You're mine! Sa akin ka lang." Dugtong niya pa. Maya-maya lang ay nakarinig ako ng iilang yabag mula sa kung saan. Nang lumingon ako roon ay nakita ko ang mga magulang ni Axel. Bakas sa mukha nila ang gulat habang nakatingin sa aming nasa hagdan. "WHAT DO YOU YOUR DOING, AXEL?!" sigaw ni Tito Ortiz, ang Daddy ni Axel. Hindi nakinig si Axel at ilang saglit lang ay naramdaman ko ang mariing pagkakahawak niya sa aking braso. Napapikit ako dahil sa sakit niyon, nang subukan kong makawala ay mas humigpit lang ang pagkakahawak niya sa 'kin. "MIND YOUR OWN BUSINESS DAD. THIS IS BETWEEN ME AND MY CHEATING FIANCÉE!" sigaw niya. Malakas na napasinghap ang kanyang Ina. Nang lumingon ako sa kanila para humingi ng tulong ay sinalubong lamang nila ako ng isang mapang-husgang tingin. "LET GO OF ME!" sigaw ko sa kanya at patuloy na nag pupumiglas. Hindi niya ako pinakinggan at nagsimula siyang maglakad habang hinihila ako patungo sa second floor. "It's time to pleasure me, Chelsea. Kung ibibigay mo lang din naman sa iba ang katawan mo ay uunahan ko na sila." Saad niya sa ‘kin. Agad na pumantig ang tenga ko at agad na nanginig ang buong sistema ko sa takot. Halos tawagin ko na lahat ng santo, para lang may dumating at tulungan ako. He was about to open the door of our room, but before he could make it. A strong arm grabbed his collar and throw a punch in his face. Bumagsak si Axel sa sahig habang hawak-hawak ang kanyang panga, nang mag-angat ako nang tingin at agad na nagsalubong ang aming mga mata ni Vander. Sa mga oras na iyon ay hindi ko na napigilang yakapin siya, kasabay nito ang pagbuhos ng aking luha. "It's okay. I'm here, you're safe." bulong niya. "VANDER!" Boses ng mommy ni Axel. Agad nitong nilapitan ang kanyang anak at sumunod naman si Tito Ortiz na pinagalitan si Vander. "Pakialamero ka talaga. She's my fiancée, she's cheating on me so I'm going to teach her a lesson." Saad ni Axel. Naramdaman ko ang pagbaba ng kamay ni Vander sa papulsuhan ko, pagkatapos ay itinago niya ako sa kanyang likuran. "She's not cheating on you, it's me whom she's talking to!" galit na sagot ni Vander. Bakas ang gulat at pagtataka sa kanilang mga mukha. Gumalaw si Vander na parang may kinukuha sa bulsa ng kanyang coat at maya-maya lang ay itinapon niya ito sa mismong mukha ni Axel. "We're married. And I'm here to fetch my wife!""PLAY WITH ME, CHELSEA"CHELSEA’S POINT OF VIEW("The Package”)It was just another quiet morning.I was rinsing my glass in the sink when I heard Korina’s voice from the front door.“Ma'am Chelsea. May dumating pong package para sa inyo. Iniabot lang ng courier. Walang pangalan kung kanino galing," mahinang saad nito.Napalingon ako, bahagyang kumunot ang noo. “Sige, salamat,” sagot ko habang tinatanggap ang maliit na kahon mula sa kanya."kanino naman kaya galing 'to?" nakangusong bulong ko.Brown. Sealed with thick, black tape. Walang return address. Walang kahit na ano. Just my name written in bold letters. Ang bigat bigla ng dibdib ko.I carried it to the living room and placed it gently on the table. I stared at it for a moment. Something about it felt… wrong.Pero pinilit ko pa rin buksan.Inside were several photographs.Napasinghap ako.They were photos of me.Random shots—ako habang naglalakad, habang nakaupo sa veranda ni Vander, habang nagbabasa sa ilalim ng araw. Parang
"PLAY WITH ME, CHELSEA"SAMANTHA’S P.O.V.(FLASHBACK) Lagi silang nakatingin sa kanya.Kahit saan kami magpunta. Kahit anong party. Kahit sinong lalaki ay siya agad ang napapansin.Si Chelsea.‘Yung babaeng laging mukhang anghel. ‘Yung tipong pinipintasan ng ibang babae sa likod, pero sa harap ay gustong-gusto nilang makasama.At ako?Ako ‘yung laging nasa tabi niya. Laging plus one. Laging second option.Habang nasa beach house party kami no’n, nakaupo ako sa kandungan ni Eashier. Yung kamay niya, gumuguhit sa hita ko, pero ‘yung mata niya?Nasa kanya.Kay Chelsea.Again.“Hindi siya nag-e-effort pero tinititigan mo pa rin,” iritadong bulong ko habang sumisipsip sa alak ko. “Nakakaumay.”Tumawa lang si Eashier. “You’re cute when you’re jealous.”“Hindi ako cute,” singhal ko. “Nakakainis kayo. She just sits there like a saint and all of you lose your minds.”Biglang lumapit si Felix, halatang bangag sa alak, pero naka-ngisi. “We’re men, Sam. We want what we can’t have.”Napangisi ako
"PLAY WITH ME, CHELSEA"'CHELSEA’S POINT OF VIEW' Tahimik lang kaming dalawa habang nasa loob ng sasakyan. Walang salita. Walang musika. ISANG kakaibang kapayapaan ang bumalot sa paligid naming dalawa.At ang tanging naririnig ko lang ay ang malakas na tibok ng puso ko at ang mabibigat kong paghinga.*****Pagkarating namin sa tapat ng bahay, pinagbuksan ako ni Vander ang pinto at hinayaan akong mauna sa loob. "Ilang araw lang naman akong umalis, pero bakit parang sobrang tagal?" sa isip ko pa habang tahimik na naglalakad papasok sa loob ng bahay.Wala pa ring nagsasalita sa aming dalawa habang tinanggal ko ang sapatos na suot ko at inilagay iyon sa may sala. Tahimik niyang pinatong ang paper bag na may lamang pineapple pie sa dining table, habang ako naman ay dahan-dahang naupo sa couch.Sumunod siyang at kaagad na umupo sa tabi ko, hindi masyadong malapit, pero hindi rin ganun ka layo. Sakto lang… Sapat lang na mararamdaman namin ang presensya ng isa't-isa.Pareho pa rin kaming t
"PLAY WITH ME, CHELSEA"'CHELSEA’S POINT OF VIEW'Kakatapos ko lang mag-dinner Kasama sina Mommy at Daddy nang biglang may kumatok sa main door.Napalingon ako roon, maglalakad na sana ako papalapit sa pintuan para ako na ang magbukas, pero naunahan ako ni Tinay kaya hinayaan ko na lang.Pagbukas nang pinto ay kaagad na sumalubong sa akin ang malamig na mga mata ni Vander.Nakatayo siya sa labas, may hawak na paper bag, suot pa rin ang polo niya mula sa trabaho. He looked tired, at hindi lang dahil sa puyat o pagod… pero naiisip ko na baka dahil sa akin.“Pwede ba kitang makausap?” tanong niya, mahina pero diretso.Tumango lang ako. Bago Ako tuluyang humakbang palabas ay nilingon ko muna sina Mommy, nang tinanguhan nila ako at muli kong ibinalik ang tingin ko Kay Vander, at sumabay na ako sa kanyang naglakad.Nagtungo kami sa garden, ‘yung dating paborito kong tambayan noong high school pa ako. Pero ngayong gabi, parang ang bigat ng hangin at hindi ako sanay.Wala akong masabi, kahit
"WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS, S*NSITIVE CONTENTS AND YOU MAY FIND IT DISTURBING."THIRD PERSON’S POV(Venue: Manila Luxe Hotel – Press)(Conference for Cyrus Dela Cruz)Matikas ang postura ni Cyrus Dela Cruz, suot ang mamahaling suit, habang nakaupo sa harap ng mga press. Sikat na modelo, endorser ng luxury brands, at fashion industry's golden boy.Sa bawat flash ng camera, tila ba isang photoshoot lang ang conference na ito. Kumindat pa siya sa ilang media personnel at confident na walang makakapagpatumba sa kanya.Humarap siya sa mic at ngumiti.“I know may mga issue tayong kinahaharap ngayon. But to be honest, this is nothing new. Madami talagang gustong manira sa ‘kin, lalo na kapag successful ka. Pero para malinaw sa lahat, I’m not involved sa kahit anong pinaparatang sa akin.”Tahimik ang buong hall, until…“Mr. Dela Cruz,” tawag ng isang babaeng reporter mula sa likod, si Amira Santos ng RealScope TV, isang independent investigative media group.“Puwede ko bang malaman kung
"PLAY WITH ME, CHELSEA"THIRD PERSON’S POINT OF VIEWThe sound of her heels echoed in the empty hallway of the Rutledge Holdings building.Tanya, poised, flawless, and burning with a fury that no one dared provoke. Stormed past the reception desk, ignoring the secretary who tried to stop her.“Ms Tanya, Mr. Vander isn’t in the office today—”“I didn’t ask where he is,” matalim niyang sagot, barely glancing back. “Send his legal team to my office in twenty minutes. If I’m going to be ignored, then let’s make this official.”She pushed the glass doors to her private office open and dropped her designer bag on the table. Tumigil siya sandali, then pulled out her phone, her fingers trembling with frustration.There it was. The photo.Sent to her anonymously last night.Vander. Sleeping beside Chelsea’s bed. Holding her hand like she was some delicate treasure he could never afford to lose.Napangisi si Tanya, isang mapait at mapanuksong ngiti.“So you really went back to her, huh?”She zo