Chapter 7

“Helena! Excited ka na ba sa party mo?” sigaw ni Karise, halatang tuwang-tuwa. Tumalbog ang maikling itim niyang buhok sa tuwa.

Kararating lang ni Helena Pearl sa bahay ng kanyang matalik na kaibigan. Tumawag siya rito noong nakaraang araw, ipinaalam na tuluyan nang umalis ang kanyang pamilya sa Rose Hills. Umiiyak sila sa telepono, ngunit hindi nagtagal, nakatuon sila sa magandang kinabukasan na naghihintay kay Helena. Iyon ang sapat upang gumaan ang kanilang kalooban.

“Helena!” bulalas ni Celeste, ang babaeng may pulang buhok. “Hindi ako makapaniwala na dinadala ko nga ang prim and proper girl ko sa club!”

Si Felice, isa pang kaibigan ni Helena Pearl, ay lumipad mula sa ibang lungsod para makita siya sa araw na iyon. “Tuturuan kita paano sumayaw, bitch!” sigaw niya, halatang masaya.

Sina Karise, Celeste, at Felice ay mga kaibigan ni Helena Pearl mula sa kolehiyo, na hindi na niya madalas nakakasama simula noong kasal siya kay Moises Floyd. Noon, umiikot ang mundo niya kay Moises at napalampas niya ang lahat ng saya noong huling taon niya sa kolehiyo.

Nagpalit sila ng damit at nag-makeup sa bahay ni Karise. Pagkatapos noon, umalis sila papunta sa pinaka-eksklusibong club sa bayan, ang LEX.

Agad na nang makahanap sila ng mesa, umorder lahat ng kanilang inumin. Hindi gaanong manginginom si Helena, ngunit sina Felice at Karise ay mas masigla.

“Narito ang mojito mo!” inabot ni Felice kay Helena. “Kumuha ka ng lakas ng loob, girl. Hahanapin ka namin ng isang mabuting binata—oo, tama, isang nakababatang lalaki. Matanda na si Moises Floyd. Deserve mo ang isang taong mas mainit!”

“Oo, maaaring siya ang pinakamayamang tao sa bayan, pero hindi siya ang pinakamainit!” biro ni Karise, na nagdulot ng tawanan sa grupo.

“I’m so happy na babalik ka sa medicine, Helena. Balik ka kapag naging sikat ka nang surgeon, at ipakita mo kay Moises Floyd kung ano ang nawala sa kanya!” dagdag ni Celeste.

“Uh-uh!” sabay na sabi ng tatlong babae.

“Hmmm… hindi ko alam, guys. Siguro pagdating ng panahon na iyon, wala na akong pakialam,” mahinang sabi ni Helena Pearl, sabay ngumiti. “Pero ang paggawa sa kanya ng ‘told you so’ ay magiging masarap!”

“Iyan ang aking girl!” sigaw ni Karise, nagpapalakas ng loob. “Cheers!”

Uminom silang lahat habang umalingawngaw ang musika sa club. Hindi nagtagal, lumusong na sila sa dance floor. Ramdam nila ang confidence na matagal na nilang hinahanap.

Si Karise, na may maliit na layunin na ipakita kay Helena Pearl na may bago at exciting na buhay, ay lumapit sa DJ at kinuha ang mikropono. “Announcement, everyone!” sigaw niya.

Itinuro niya si Helena Pearl. “Meet my girl, Helena Pearl Larson! Ipinagdiriwang namin ang kanyang diborsyo! Single na siya at handang makihalubilo!”

“Woohoo!” sumigaw ang mga kaibigan ni Helena, sabay palakpakan at hagikhik, pinapula ang mukha ni Helena sa excitement at kaunting hiya.

Maya-maya, isang matangkad na lalaki na may maruming blond na buhok ang lumapit kay Helena. May kapansin-pansing mga katangian siya—kulay abo ang mga mata, matulis ang panga, at kaakit-akit ang aura.

“Pwede ba tayong sumayaw?” tanong niya, malumanay ngunit may confidence.

Napabuntong-hininga si Helena Pearl at nanlaki ang mga mata. “Keith! Ano—anong ginagawa mo dito?”

Tumawa si Keith. “Same as you—enjoying my single life.” Nag-wink siya kay Helena. “Congrats! Libre ka na naman. Masasabi ko bang bata ka pa para mag-asawa? Huwag mong isipin na ang diborsyong ito ay puro saya lang.”

“Oooh, hottie. Magaling pumili, Helena. Pero mukha siyang matanda,” bungad ni Felice, na may halong biro.

Tumawa si Helena Pearl at ngumuso. “Kaibigan siya ni Moises Floyd, kaya… oo, medyo matanda na siya.”

Sumayaw siya kasama si Keith. Umiling siya at sabi, “I don’t look that old. Mas guwapo pa ako kaysa sa… dating asawa mo. Dapat tayong mag-date ngayon na malaya ka na.”

Napatawa si Helena. “Iyon ay iskandaloso! Nakikipag-date sa dating asawa ng kaibigan mo? Tsaka kakahiwalay ko lang. Hindi nararapat na makipag-date kaagad.”

“Si Moises Floyd, naka-move on na,” dagdag ni Keith, sinadyang ituro ang kanyang ulo sa direksyon ni Moises. Nang makita ni Helena si Molly na nakaupo sa tabi ni Moises, namutla siya.

“Eyes here, pretty,” bilin ni Keith. “Huwag mo siyang bigyan ng kahit kaunting atensyon. Mapapalakas lang nito ang kumpiyansa niya. Ganyan siya dahil alam niyang nandiyan ka palagi, pero babaguhin natin iyon, tama?”

“Dapat masanay kang makakita sa akin mas madalas,” dagdag ni Keith, sabay ngisi.

Pinaningkitan siya ni Helena. “Bakit?”

“Dahil magkikita tayo sa Warrington,” sagot ni Keith, nakangiti. “Sino ang nag-recommend sa’yo sa Doctor Larson sa Warrington Hospital?”

Nanlaki ang mga mata ni Helena Pearl. Napagtanto niya na may koneksyon ang mga Henderson sa negosyo ng health insurance. Sa isip niya, madaling maiugnay ni Keith o ng kanyang ama ang kanyang ama sa anumang ospital sa bansa. Huminga siya nang malalim at umiling, hindi maintindihan ang lahat ng naririnig niya.

‘Bakit tinulungan kami ng kaibigan ni Moises Floyd na lumipat?’ bulong niya sa sarili.

Binalaan siya ni Keith na huwag titigan si Moises Floyd, pero hindi niya mapigilan. Alam niyang aalis siya kinabukasan. Napatingin siya kay Moises Floyd, pinanatili ang kanyang titig nang ilang segundo. Nang mapansin niyang papalapit si Molly kay Moises, binalik niya ang pansin kay Keith.

“Hindi mo sasabihin sa kanya, hindi ba?” tanong niya.

“Never! Hindi ko sasabihin,” sagot ni Keith. “Saka nga, baka hindi na kailangan. Baka hindi ka na hanapin… May Molly na siya.”

Tahimik na huminga si Helena. ‘Tama iyan. Naglakas-loob na si Moises Floyd na makasama si Molly sa publiko.’

“What’s with the long face, girl?” tanong ni Felice, sabay abot ng isa pang baso ng alak. “Uminom ka, alisin ang lungkot mo. Mas gaganda ang pakiramdam mo!”

Sumunod si Helena Pearl sa payo ni Keith at Felice. Natapos niyang uminom ng tatlong baso ng cocktail, at matapos ang ilang sayaw kasama si Keith, handa na siyang magretiro para sa gabi.

Lumingon siya sa mga kaibigan at sabi, “Lasing na yata ako! Gusto ko nang umuwi!”

“Iuuwi na kita,” alok ni Keith.

“Nice try, lover boy,” biro ni Karise. “Ngunit iuuwi natin siy

“Hindi, iuuwi ko siya. Magsaya kayo!” sigaw ni Keith.

Natagpuan ni Helena Pearl na nakakatawa ang eksena: nagtatalo ang kanyang mga kaibigan at si Keith kung sino ang maghahatid sa kanya pauwi. Sa kalasingan niya, sumigaw siya, “Haha! Sino pa ang gustong maghatid sa akin pauwi—Ahhh!”

Sa gulat ng lahat, binuhat siya ni Moises Floyd sa balikat. Bumaling siya sa mga kaibigan ni Helena at kay Keith. “Iuuwi ko siya. Asawa ko siya,” ani Moises Floyd.

“Excuse me, pero hiwalay na kayo! Akala ko matalinong tao ka, Mister Ford. Let me spell it out for you,” sigaw ni Karise. “D.I.V.O.R.C.E.D! As in past tense!”

“Matagal na akong kaibigan ng pamilya. Pero responsibilidad ko pa rin siya. Iuuwi ko na siya!” giit ni Moises Floyd, matatag.

“Moises Floyd, mukhang nakakalimutan mo na ang date mo,” biro ni Keith, nakatingin kay Molly. “Kukunin ko si Helena Pearl pauwi.”

“Nahihilo ako,” reklamo ni Helena, iniindayog sa gilid. “Gusto kong umuwi! Keith, iuwi mo na ako—”

“I’ll iuwi kita!” sagot ni Moises Floyd, tumingin sa mga kaibigan ni Helena. “Hinding-hindi ko siya sasaktan!”

Tumingin siya kay Keith at nag-order, “Iuwi mo si Molly!”

Napatawa si Keith at may sarcasm sa kanyang tawa. “I’m sorry, man,” sabi niya, sabay tingin kay Molly, na nakatayo at nakikinig sa buong eksena.

“I don’t settle for second best. Iuwi mo si Molly,” sabi ni Moises Floyd nang matatag.

Nang walang babala, nagmartsa siya palabas, iniwan sina Molly, Keith, at ang mga kaibigan ni Helena Pearl sa loob.

“Moises Floyd!” sigaw nila.

“Moises Floyd, bitawan mo siya!” dagdag ng isa sa mga kaibigan, sabay takbo sa kanya.

Habang hinahabol siya ng mga kaibigan ni Helena, sumirit si Keith. Hinango niya ang wallet niya, kinuha ang isang daang-dolyar na pera, at iniabot kay Molly.

“Hanapin mo ang daan pauwi,” sabi niya, may maliit na ngiti sa mukha.