Share

Kabanata 3

last update Last Updated: 2024-04-19 22:17:00

Alina’s POV

I accompanied Helena downstairs to leave my penthouse. I thought that if I just stayed there, nothing would happen. Now I’m just a soul, I don’t know how long I’ll stay in this world. Baka kasi masayang lang ang oras ko dito. Bago sana ako tuluyang mawala dito sa mundong ibabaw, gusto ko sanang magkaroon ng hustisya ang pagkawala ko.

I also don’t know if I’m headed for heaven or hell. Or maybe there really is another world where when you die here in the world of humans, you go to another world.

“Alina, dalawin mo ako sa panaginip ko. Sabihin mo sa akin kung ano bang nangyari sa iyo,” bulong ni Helena dito sa loob ng elevator habang nasa tabi ko siya. Hanggang ngayon, panay pa rin ang iyak niya. Sobrang sweet talaga ng babaeng ito kahit kailan. Nalulungkot tuloy ako lalo kapag nakikita kong malungkot siya.

“Kung kaya ko lang, Helena, gagawin ko,” sagot ko sa kaniya kahit na alam kong hindi naman niya ako maririnig.

Pagdating sa labas ng penthouse, naghiwalay na kami. Hinayaan kong umuwi na siya habang ako naman ay tinahak na ulit ang daan pabalik sa apartment nung lalaking nakakarinig sa akin. Wala na akong choice. Siya lang talaga ang makakatulong sa akin para masagot ang mga tanong ko. Kailangang-kailangan ko ng tulong niya.

Gaya kanina, panay na naman ang sabit ko sa mga sasakyang nakikita ko. Hanggang sa makabalik na ako sa tapat ng lumang apartment. Again, tumagos ulit ako sa dingding para makapasok sa loob. Pagdating ko sa loob ng apartment niya, napangiwi agad ako nang madatnan kong nilalabasan na ng semilya ang gagóng lalaking ito. Muntik na naman akong mapasigaw dahil sa nakita ko. Grabe, ngayon lang ako nakakita ng lalaking grabe ang dami kung magpalabas ng katas. ‘Yung katas niya, umabot pa nga sa mukha niya. Naligo ang matipuno niyang katawan sa sarili niyang semilya.

I’m just a soul now, but it feels like I’m being possessed by him. Why does he have to look so hot with his current appearance, sweaty, naked, and bathing in his own semen.

Sa ngayon, naging tahimik muna ako. Nag-isip muna ako ng paraan para hindi ko siya matakot. Baka kasi magtatakbo na naman ang lalaking ito kapag nagsalita ako. Sana talaga maging okay na kami. Nang sa ganoon ay matulungan na niya ako. Kahit hindi ko siya kilala, kahit mukhang ang libog niya, no choice na ako kasi siya lang ang nakakarinig sa akin.

Habang nagpupunas na siya ng tissue sa mukha at katawan niya, pinagmasdan ko ang loob ng apartment niya. Base sa nakikita ko, parang mahirap ang taong ito. Ang sala puno ng mga lumang gamit. Ang kusina at lababo sobrang libag at puro rin lumang kagamitan. Sinilip ko rin ang higaan niya, nakakutson naman siya, kaya lang mukhang luma na rin at mukhang lundo na. Doon ko naisip na tila mukhang kailangan nito ng pera. Kaya lang, paano ko magagawang bigyan siya ng pera o alukin ng pera kung kahit anong bagay ay hindi ko kayang hawakan? Fúck!

“Hay, naku. Kamay, kamay, kamay, ikaw na lang ba talaga ang magpapaligaya sa alaga ko? Puro ikaw na lang ba ang magpapaligaya sa armas ko? Táng-ina, nakakasawa rin ah! Sana talaga dumating ang araw na may babae pa ring magkakagusto sa gaya ko. Sa gaya kong may dambuhalang tité,” sabi niya habang nagbibihis na ng damit. Napaisip tuloy ako. Dahil sa sinabi niya, naisip ko na para bang ayaw ng mga babae sa kaniya. Bakit, e, guwapo at malaki naman ang katawan niya ah? Bonus pa nga na ang laki ng alaga niya. Pero, bakit nga ba ganoon kalaki ang tité niya? Kung ikukumpara ko ang ari niya sa ari ni Nacho, walang-wala ‘yung kay Nacho sa ari ng lalaking ito. Naisip ko tuloy, siguro sobrang sarap ka-séx na isang ito.

Napailing ako at napasampal sa mukha ko kahit tumagos lang din ang kamay ko sa mukha ko. Kung ano-ano na kasi ang naiisip ko.

Matapos magpaligaya ng sarili itong lalaking ‘to, nakita kong nagluto na siya ng lunch niya. He cooked the rice first, then he took the chicken from the fridge. He seasoned it and coated it with breading before frying it in hot oil. Napagtanto ko na kahit pang-amoy, wala na rin ako.

Nakita kong lumingon siya sa likuran niya. Nandito kasi ako sa likod niya. Napangisi ako nang makita kong napayakap siya sa sarili niya.

“Bakit tanghaling tapat e, ang lamig dito? Nandito pa rin ba ‘yung multong babae na nagsalita kanina?” tanong niya sa sarili niya. Naramdaman niya ako. Ibig sabihin ay totoo pala ‘yung mga kaluluwang kapag tumagos o lumapit sa mga buhay pang tao ay lalamigin ito. Ang gara, akala ko sa mga teleserye o movie lang ‘yon.

Maya maya, biglang may kumatok sa pinto ng apartment niya. “Sino ‘yan?” tanong niya.

“Si Mando ‘to, bibili ka ba ng diyaryo ngayon?”

“Ay, oo, pabili ako, may inaabangan kasi akong susunod na kabanata sa binabasa kong tagalog erotic story diyan,” sagot niya sa nagbebenta ng diyaryo. M*****g talaga ang isang ito. Bumibili lang siya ng diyaryo para magbasa ng ganoong kuwento, ibang klase.

He opened the door and then took the newspaper. As he handed the payment to the vendor, he promptly closed the door. My eyes widened as I saw myself once again on the headline of that newspaper.

“Hala, patay na itong magandang babae na ito? Sayang naman, ikakasal na pala siya, bakit naman nágpakamatay pa siya?”

Iyon na siguro ang sign para makuha ko na talaga ang atensyon niya. At dahil nagtanong na rin siya, oras na ulit para magparamdam. Sasagutin ko lang ang tanong niya kaya sana ay huwag siyang matakot.

“Hindi ako nágpakamatay,” sagot ko na sa kaniya. Muli na namang namilog ang mga mata niya. Binalot na naman ng takot ang buo niyang katawan.

“Sabi na e, totoo ka. May multo nga dito!” nanginginig ang boses niya. Kalalaking tao, duwag.

“Ako ang babaeng nasa balita diyan sa diyaryo. Ako si Alina Lovina, hindi ako nagpakamatay. May pumatay sa akin, iyon ang totoo,” sabi ko pa kaya muli siyang napatingin sa diyaryo.

“I-ikaw si A-alina? I-ikaw itong nasa balita?” hindi makapaniwalang tanong niya. Nawawala ang pagiging magandang lalaki niya kapag ganito ang itsura.

“Oo, at kailangan ko ang tulong mo. Tulungan mo ako, kuya,” sabi ko sa kaniya pero, ang gágo, biglang umikot ang paningin. Nabuwal ito sa sahig at tuluyan nang nawalan ng malay-tao.

Hay, naku. Paano kami magiging magkasundo kung ganitong napakaduwag naman pala niya. Nakakainis siya. Ang laki-laki nga ng tité, duwag naman.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Angelica Napili
grabe tawa ko Dito hahahahahahaahhaha nice Po......
goodnovel comment avatar
John Khuer Canonio
grabeng tawa ko ha hahaha
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Pangarap Kong Matikman Ka    Special chapter

    Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Epilogue

    Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 232

    Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 231

    Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 230

    Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 229

    Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 228

    Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 227

    Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak

  • Pangarap Kong Matikman Ka   Kabanata 226

    Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status