Kabanata 2 – Hindi inaasahang bisita

“I don’t hold a grudge against you… Oportunist at ambitious!? How dare he use such words to me?!” inis na pag-uulit ni Lalaine habang nagmamartsa palabas ng kumpanya. “Wala daw galit pero labas naman sa ilong mga pinagsasabi niya. Saka hindi man lang niya ako ininterview! Seriously?!! Dahil lang sa isang tanong, rejected ako! What kind of professionalism does he have?!” buryong reklamo ni Lalaine. Muli niyang nilingon ang building na kanyang nilabasan at tinitigan ito sa huling pagkakataon, “pinapangako kong kailanman ay hindi na ako tutuntong sa kumpanyang yan kahit pa lumuhod sa akin ang Juaquin Cristobal na yan!”

Tumalikod si Lalaine at sumakay ng dyip pauwi, hindi pa rin pinanghihinaan ng loob ang dalaga kahit pa pangtatlumpu’t-anim na siyang tinatanggihan ng mga kumpanyang kanyang inaapplyan dahilan sa pagiging huli, overqualified, o intimidated sa kanya ang ilang mga interviewer dahil sa dami ng mga achievements na nakamit niya.

“Oh, kumusta ang interview?” Bati ni Aika sa kanya pagkarating niya ng bahay.

Napabuntong-hininga ito habang hinuhubad ang mataas na suot nitong sapatos at iiling-iling sa kaibigan, “hindi ako natanggap,” masama ang loob niyang sagot.

“Huh?! E, paano na yan?” tanong ni Aika.

Hinarap ni Lalaine ang kaibigan saka ngumiti, “pero syempre hindi ako susuko para kay nanay, no!”

“Ano ng plano mo?” muling hirit ng kaibigan.

“Susubok pa rin ako pero habang wala pang opportunity, itutuloy ko muna ang pagiging beauty vlogger,” pursigido niyang tugon, “siya nga pala, kumusta si nanay?” dagdag niya.

“Natutulog siya. Kung yan ang desisyon mo, susuportahan kita. Basta tawagan mo lang ako kung kailangan mo uli ng magbabantay kay tita.”

“Oo, salamat. Ha?” masayang sabi ni Lalaine.

Gabi-gabing naka-live si Lalaine at pinapakita sa kanyang mga viewers ang iba’t-ibang beauty products at may libreng tutorial pa ng pagme-make-up sa huli ng kanyang video kung saan ginagaya niya ang mukha ng mga international artist kaya naman napakaraming mga na-eenganyong panuorin siya at mga nakasubscribe sa lahat ng kanyang videos mapalalaki man dahil na rin sa kanyang angking talent sa pagkokolorete at pagsusuhestiyon ng mga bagay na produkto para sa mga kababaihan.

Kinabukasan ay naalimpungatan si Lalaine dahil sa nabasag na baso, agad siyang tumayo at tinignan ang kanyang ina, “nay, nauuhaw po ba kayo?” tanong niya na tinanguan naman ng kanyang ina na si Mercy, “bakit hindi niyo po ako ginising agad?” kinuha niya ang pitsel at nagsalin ng tubig sa baso, “n-aawa kasi ako sa’yo, anak, hindi ko man lang magawang matulungan ka,” tugon nito.

“Nay, okay lang po yun. Ang mahalaga ay gumaling ka, okay?” tinulungan ng dalaga ang ina na makaupo at pinainom ng tubig. Agad niyang nilinis ang nagkalat na bubog sa sahig nila matapos makainom ng tubig ang ina, tumunog ang kanyang telepono bago pa man siya makapunta sa kusina para magluto.

“Sino naman kaya itong nagtext sakin?” tanong niya sa sarili habang binubuksan ang message na nareceive niya. Nagtatalon siya sa tuwa ng mabasa ang congratulations for passing the final interview at niyakap ang ina sa sobrang tuwa, “nay, may trabaho na po ako! Mapapagamot ko na kayo,” masaya niyang balita sa ina.

“Mabuti naman, anak. Nagpapasalamat ako sa Diyos dahil sinagot na rin niya ang ating mga dasal,” usal ng ina habang umuubo.

Dahil sa tuwa na nababalot sa kanyang puso ay hindi na niya nabasa kung anong kumpanya ang tumanggap sa kanya kaya naman bitbit ang selpon patungo sa kusina ay muli niyang pinasadahan ng basa ang text na kanyang natanggap.

“Cristobal Diamond Corporation! Sa pagkakatanda ko ay ni-reject niya ako personally, ah! Baka nagkamali lang ang HR nila,” agad niyang binura ang mensahe at hindi nareply sa text.

Makalipas ang tatlong-araw na pag-ignore niya sa mga texts offer ng Cristobal company, si Lalaine ay busy sa pagluluto ng tanghalian nang magtahulan ang mga aso sa buong paligid ng kanilang lugar at marinig ang malakas na pagkatok sa pinto ng kanilang maliit na tahanan.

Tumingin sa orasan si Lalaine, “ang aga naman yata ni Aika.” Sabi niya at mabilis na nagtungo upang pagbuksan ng pinto ang inaakalang kaibigan na dumating.

“Aika, bakit ang aga-aga mo namang dumating?” tanong niya habang ang kanyang mga mata ay nakatuon pa rin sa kanyang telepono.

“Ms. Madrigal, my staff has been trying to reach you but it seems like you aren’t interested in working in my company,” napataas siya ng paningin sa lalaking may-ari ng modular na malaking boses. Nandulat ang kanyang mga singkit na mata nang masilayan niya ang CEO na si Juaquin Cristobal sa labas ng tarangkahan ng kanyang tinitirahan. Si Juaquin ay isa sa mga kilalang businessman sa bansa dahil sa kanyang mga achievements, pagiging mahusay na businessman at kakisigang taglay ngunit sa kabila ng kanyang mga katangiang ito ay hindi maikakailang single ang binata dahil sa kagustuhan niyang makipagbalikan pa rin sa kanyang dating nobya na si AJ Monzon.

Napakunot ng noo ang dalaga nang rumehistro sa kanyang ala-ala kung paano siya nito tinaggihan, minaliit at hindi binigyan ng pagkakataon na ipakita ang kanyang kakayahan, “Mr.Cristobal! As far as I remember, you rejected me directly! Kaya paanong I am selected to be your secretary?” mataas na tono niyang tanong, alam niyang mahirap lang sila pero hindi dahilan ang estado ng buhay na mayroon siya para maliitin ng mga taong makapangyarihan.

“I change my mind, Ms. Madrigal. I want to hire you now,” swabeng tugon nito.

“It’s not good for a CEO na magpaiba-iba ng desisyon, dapat once you decide, final na.” Sabi niya at saka humalukipkip.

“Well, that’s my personality and no one can change that. Maari bang papasukin mo man lang ako sa loob ng bahay niyo para makapag-usap tayo ng maayos?” hiling nito sa dalaga.

“No, wala na tayong dapat pang pag-usapan pa—”

“A-anak… H—hindi ako makahinga…” mabilis tumulo ang luha ni Lalaine nang marinig iyon, iniwang nakatayo ang binata sa bukana ng pinto at mabilis nanakbo sa kwarto ng ina.

“N-nay…” natagpuan niya itong hirap na halos huminga sa kwarto at tila nanghihina na, nag-iisip siya kung kanino makakahiram ng nebulizer para sa ina ngunit hindi gumagana ng matino ang kanyang isipan at hindi nya namalayang binuhat na ng driver ni Juaquin ang kanyang ina.

“Gusto mong mailigtas ang nanay mo, diba?” napatingin ang dalaga sa binatang nakatayo sa kanyang tabi, “ano pang tinutunganga mo riyan? Follow me and we’ll send your mother to the hospital.”

Walang nagawa si Lalaine kundi ang sumunod sa binata, sumakay siya sa loob ng sasakyan.

Nang makarating sila ng ospital ay agad inasikaso ng mga nars at doktor ang kanyang ina, dinala ito sa private room at roon binibigyan ng paunang lunas.

Matapos niyang masaksihan ang pag-aasikaso ng mga manggagamot sa kanyang ina ay doon na pumasok sa kanyang isipan ang pagtanggap sa alok na trabaho sa kanya ni Juaquin.

Hinarap niya ang binata na noon ay kalapit lamang niya, “s-sir. I want to apologize for being rude just now and… payag na akong maging sekretarya mo.”

“No. You’re not working as my secretary anymore,” seryosong sambit ng binata. Napatanga si Lalaine sa narinig, “because you will be working with me as my pretend fiancee.” Anunsyo ni Juaquin na mas lalong nagpalaglag ng panga ni Lalaine.

---