Mag-log inNaramdaman ko na lang ang kamay niya na humahaplos sa binti ko. Nagtaasan ang balahibo ko sa naramdaman kong kiliti. Pero dahil gusto ko ang ginagawa niya, hinayaan ko lang siya.
I spread my lëgs as he continued to rub his hand on it. Pataas nang pataas. And as I expected, naramdaman ko na lang ang kamay niya sa ibabaw ng pribado ko. "O-Ohh..." I moaned. But despite that, hinahalikan pa rin niya ako nang mapusok sa labi ko. Ngunit hindi kalaunan, bumaba sa leeg ko ang halik niya. Kaya't bagaman nakabuka ang bibig ko para makahinga nang malalim, hindi naman ako makadaing dahil baka marinig pa kami ng mga kaibigan namin. "B-Babe..." Hindi niya ako tinugunan kundi ang patuloy niyang paghalik sa leeg ko. Nararamdaman ko na lang na itinataas na niya ang damit ko habang hinahalik-halikan niya ako hanggang sa dibdib. "D-Draken..." daing ko pero balewala lang sa kaniya. Amoy na amoy ko ang alak na mula sa hininga niya. Alam kong lasing na lasing lang siya kaya niya 'to nagagawa. Kailangan kong pigilan ang bugso ng init namin sa isa't isa kaysa sa kung saan pa ito mapunta. Marahan kong itinutulak-tulak ang katawan at mukha niya pero hindi siya nagpapatinag. Ang mga malalalim niyang paghalik, napunta na hanggang sa mismong mga dibdib ko. "D-Draken..." halos mamaos-maos kong sambit dahil ayokong lakasan ang boses ko. "P-Please stop. H-Hindi pwedeng mangyari 'to." But he just ignored me. Ipinagpapatuloy lang niya ang paghalik sa 'kin hanggang sa maramdaman ko ang pagpasok ng kamay niya sa päntÿ ko. Gusto kong dumaing dahil sa biglaang kiliti at init na bumungad sa buong katawan ko. Pero para akong naging estatwa nang maramdaman ko ang pagbaba-taas ng kaniyang daliri. H-Hindi. I cried a little bit. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang umaagos ang luha ko. I don't want this to happen. Hindi sumasang-ayon ang isip ko. Pero ang katawan ko, nag-iinit na sa kaniya. "A-Ahmm... Hmm... Ohh..." daing ko habang nakasabunot sa buhok niya. Halos libutin na ng labi niya ang buong katawan ko habang hindi mapigil-pigil ang paglalakbay ng mga kamay niya. "Hmm.... Babe," bulong niya sa 'kin pero hindi na ako nakaimik dahil tanging mga paghikbi na lang ang kayang ilabas ng bibig ko. H-Hindi ko kaya 'to. Para akong inaantok sa kiliti at sarap na nararamdaman ko. Yung paningin ko, parang umiikot. Hindi ko maintindihan. Anong nangyayari sa 'kin? Maya-maya pa nang biglang dumilim ang paligid ko at hindi na nasaksihan pa ang mga kasunod. NAKATULALA lang ako habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan dahil pauwi na kami ni Draken. Ihahatid muna niya ako sa 'min. Then after, uuwi na siya sa kanila. Simula paggising kanina hanggang ngayon, iniisip ko kung totoo nga ba ang nangyari sa 'min kagabi. Hindi kaya guni-guni ko lang 'yon? O panaginip? Baka nga. "Babe." Iginawi ko ang tingin ko kay Draken na busy sa pagmamaneho. "Bakit, babe?" tanong ko sa kaniya. "Gusto mo bang---" "Babe, hanggang ngayon pa ba, pag-uusapan pa rin natin 'to?" tanong ko sa kaniya at saka ko tinungo ang tingin sa daan. "Mag-a-apat na taon na tayo. I tried so many times para mapalapit sa mommy and daddy mo pero hindi talaga nila ako tanggap." "How will they know na willing kang pakisamahan sila kung ikaw mismo ang lumalayo?" Hindi ako sumagot sa itinanong niya. Hindi sa wala akong masagot kundi pagod na ako sa kakasagot nang paulit-ulit sa kaniya. Ang tagal na naming dalawa. Sinubukan ko dahil mahal ko siya pero wala e. And as what I said, hindi ako tanggap ng parents ni Draken. Kung rason ang tatanungin, hindi raw kami bagay. Wala ako sa kalingkingan ng yaman nila. Inaamin ko naman na hindi ako kasing-yaman ng pamilya ng boyfriend ko. Yes, may business kami ng family ko pero hindi pa gano'n kalawak at malago. Pero may kaya kami. At ewan ko sa mga magulang ng boyfriend ko kung anong mali sa relasyon namin. Napapalunok na lang ako ng laway sa pagpipigil ng luha. May mga araw at oras na nakikita kong may babae sa mansion nila. Everytime na bumibisita ako, parang hangin lang ako sa pamilya nila. At mas iniintindi nila yung isang babaeng bisitang hindi ko makalimutan. Maganda, sexy, maputi, makinis ang balat at mayaman. Parang nasa kaniya na lahat. Kulang na lang, ipamukha ng mga magulang ni Draken sa 'kin na walang-wala ako sa babaeng 'yon. "Babe." Bigla na lang akong nagising sa diwa at napatigil sa pagre-reminisce sa mga time na 'yon. "Babe, mahal kita. At ikaw ang gusto kong makasama habang buhay." "Alam ko," tipid kong sagot. "Kaya sana, pagtiisan mo pa ng---" "Ewan ko, Draken. Ewan ko," dugtong ko pa sa isinagot ko. "Talagang ayaw ng mga magulang mo sa 'kin. Mas gusto nila yung babaeng palagi kong nakikita sa mansion niyo simula pa noon. Hindi naman ako tanga, babe. Sa kilos at istilo nila, alam ko na."Nag-arkila pa ng dalawang L-300 para makapunta ang lahat ng ka-work ko sa bahay. Papunta lang naman then sila na sa pabalik dahil nakisuyo lang naman kami sa kakilala nila.Nakangiti ako ngayon habang pinagmamasdan ang mga ka-work ko sa pagdating nila. Nawala yung lungkot ko dahil pinakikita nila sa 'kin na dapat, masaya ako dahil kasama ko sila."Happy birthday, ma'am Nadia!" isa-isang bati nila. Nagpasalamat naman ako bawat isa sa kanila dahil sa pagpunta nila. May mga nagdala ng gifts at ang iba ay wala."Thank you! Enjoy lang, ha? Luto lahat 'yan ni ti—este—Mama," sabi ko sa kanila. Sakto at wala si tita Rama dahil baka mabisto pa niya ako. Abala siya sa kusina sa paglalabas pa ng ibang pagkain.Pinuntahan ko si tita Rama para tulungan."Tita, ano-ano pa po ba ang dapat ilabas? Ako na po ang magdadala," tanong ko sa kaniya."Itong Shanghai, ikaw na ang maglabas nito. Ihahanda ko lang yung ititimpla ko pang juice at baka makulangan. Ako na ang bahala ro'n," sabi niya kaya dinala ko
It's my special day today and I'm so busy right now answering inquiries from email and calls. Magaan ang loob ko today. Hindi ko alam kung bakit? Siguro, dahil birthday ko nga.Malapit na rin naman akong magkaroon ng kasama rito sa admin. Nag-hire na ng bagong HR si Richard kaya susunod na ang mga makakasaka ko rito. Medyo mas dadami nga lang ang work ko as his new secretary.Take note, ha? I'm his first ever secretary.Tinignan ko ang phone ko nang mag-vibrate ito sa ibabaw ng mesa ko. Nang tignan ko kung sino ang nag-text, I saw my mom and my dad's messages. Sa curious ko ay sandali kong tinigil ang ginagawa ko.MOM: Canada, advanced happy birthday!DAD: Hi, my beautiful daughter! How are you! Tomorrow is your special day!MOM: I would like to make you happy but I have some news for you, Canada.DAD: Canada, your mother and I decided to file a divorce due to misunderstanding. I don't want to ruin your birthday present but I don't also want you to be out of this.MOM: I signed the di
"Wow! Thank you, guys! Thank you all so much!" I said to them. Nagpalakpakan sila habang ako ay isa-isa silang niyayakap at pinasasalamatan."Why are you guys here? Anong meron?" tanong ni Richard nang makarating siya. Halos mapuno na kami sa opisina sa dami ng tao."Birthday na po kasi bukas ni Ma'am Nadia, sir. Naisipan lang po namin na kantahan at batiin siya," sagot ni Janice."Oh? Oo nga, 'no? Happy birthday, Nadia!" bati ni Richard. Lihim akong tinignan ni Janice na may kilig, habang ako ay hindi pinahahalata kay Richard na sa simpleng pagbati niya, pinuno na niya ang araw ko."T-Thank you po, sir," sagot ko at saka hinarap ang mga ka-work ko. "Okay, I will invite you all tomorrow after work to celebrate my birthday. Later at lunch, you can all eat what you want sa canteen at ako na ang bahala," sabi ko sa kanila.Nagsigawan at nagpalakpakan sa tuwa ang mga nasa operation group. Lahat ng mananahi, quality control, packers, cutters, guards, utility... lahat, kasama.Syempre, lalo
"A-Ano po? A-Ano pong gagawin ko?" tanong ko ulit. I felt my body shivering in so much kilig."Pakitanggal ng dumi," sabi pa ni Richard. Dahil naniwala siya sa sinabi ko, kunwari na lang na may tinanggal akong dumi sa mukha niya."O-Okay na po," I stuttered. Tinignan ko ang daliri kong dumampi sa mukha niya. This is the very first time na mahawakan ko ang balat niya. I feel... I don't know."Thank you, Nadia. Buti na lang at napansin mo," sabi niya but I didn't answer and gave him a smile.A victorious smile.KANINA ko pa niyuyugyog ang katawan ni Janice sa sobrang kilig habang kinukwento sa kaniya ang nangyari kanina. Nalalaglag na ang suot kong eyeglasses at siya na ang pumupulot no'n."Pwede bang kumalma ka? Naririnig naman kita, e," tanong niya sa 'kin, habang ako ay hindi mapigilang kiligin."I-I just can't believe that I touched his skin, I even talked with him, eat with him. I mean, these were my dreams when I was in States! Grabe talaga, Janice!""Oo na! Wait lang, saan tayo p
"Okay. Anyway, ako na ang bahala sa ibang emails. I'll help you para—""Actually, nakakalahati ko na po, sir. Ako na lang po. Kaya ko naman po e. If ever na kakailanganin ko po ang tulong ninyo, I'll let you know," sabi ko. Ito na naman ako sa pagiging bida-bida."Hmm... okay. I'll go to my office now. Magpo-post ako ng application for HR and admin positions para naman makahanap tayo ng tutulong sa 'yo. Just go to my office if you need some help," sabi ni Richard. Ngumiti at tumango ako sa kaniya bilang sagot.I was to about to turn my head when I heard him calling my name, "Nadia."Kaagad ko siyang nilingunan dahil dito."Yes, sir?" tanong ko."Let's lunch together mamaya," sabi niya bago siya umalis. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil hindi ako makagalaw sa pwesto ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Totoo ba?He's inviting me to have lunch with him... again?!Napakagat ako sa labi ko sa sobrang kilig. Yung puso ko, gustong lumundag sa sobrang saya at excitement da
"Hindi naman ako aasa dahil kaya ko. There's a saying, experience is the best teacher. Look what happened to me, Janice, this is the best example," pagbibiro ko saka kami natawang dalawa. "Ayan na yata yung sundo natin. Wow, Nadia, naka-Porsche pa kayo! Ang yaman talaga!" pagmamangha niya. "Ma'am Nad," bungad ni Manong Tadeo nang buksan niya ang pinto sa back seat. Inalalayan ako ni Janice para makasakay. Before pa ako makapasok sa loob ay nakita ko si Richard. He's staring directly on us kaya agad akong pumasok. "Come inside!" pagmamadali ko kay Janice nang bulungan ko siya. Sa gulat at sumunod siya sa 'kin. "Si Richard, he found us." "Huh? Baka mamaya magtanong siya?" tanong din ni Janice. "Hmm... ako na lang ang bahala if ever," sagot ko. "Manong, ihatid po muna natin si Janice then ihatid mo na po ako kay tita Rama after," sabi ko naman kay Manong Tadeo. Marahan siyang tumango paibaba bilang sagot bago kami umalis. HINDI na nakapagtimpi si tita Rama na mabwiset dahil nang pu







