공유

Chapter 2

작가: Nanami
last update 최신 업데이트: 2025-06-27 20:03:51

Naramdaman ko na lang ang kamay niya na humahaplos sa binti ko. Nagtaasan ang balahibo ko sa naramdaman kong kiliti. Pero dahil gusto ko ang ginagawa niya, hinayaan ko lang siya.

I spread my lëgs as he continued to rub his hand on it. Pataas nang pataas. And as I expected, naramdaman ko na lang ang kamay niya sa ibabaw ng pribado ko.

"O-Ohh..." I moaned. But despite that, hinahalikan pa rin niya ako nang mapusok sa labi ko. Ngunit hindi kalaunan, bumaba sa leeg ko ang halik niya. Kaya't bagaman nakabuka ang bibig ko para makahinga nang malalim, hindi naman ako makadaing dahil baka marinig pa kami ng mga kaibigan namin. "B-Babe..."

Hindi niya ako tinugunan kundi ang patuloy niyang paghalik sa leeg ko. Nararamdaman ko na lang na itinataas na niya ang damit ko habang hinahalik-halikan niya ako hanggang sa dibdib. "D-Draken..." daing ko pero balewala lang sa kaniya.

Amoy na amoy ko ang alak na mula sa hininga niya. Alam kong lasing na lasing lang siya kaya niya 'to nagagawa. Kailangan kong pigilan ang bugso ng init namin sa isa't isa kaysa sa kung saan pa ito mapunta.

Marahan kong itinutulak-tulak ang katawan at mukha niya pero hindi siya nagpapatinag. Ang mga malalalim niyang paghalik, napunta na hanggang sa mismong mga dibdib ko. "D-Draken..." halos mamaos-maos kong sambit dahil ayokong lakasan ang boses ko. "P-Please stop. H-Hindi pwedeng mangyari 'to."

But he just ignored me. Ipinagpapatuloy lang niya ang paghalik sa 'kin hanggang sa maramdaman ko ang pagpasok ng kamay niya sa päntÿ ko. Gusto kong dumaing dahil sa biglaang kiliti at init na bumungad sa buong katawan ko. Pero para akong naging estatwa nang maramdaman ko ang pagbaba-taas ng kaniyang daliri. H-Hindi.

I cried a little bit. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang umaagos ang luha ko. I don't want this to happen. Hindi sumasang-ayon ang isip ko. Pero ang katawan ko, nag-iinit na sa kaniya.

"A-Ahmm... Hmm... Ohh..." daing ko habang nakasabunot sa buhok niya. Halos libutin na ng labi niya ang buong katawan ko habang hindi mapigil-pigil ang paglalakbay ng mga kamay niya.

"Hmm.... Babe," bulong niya sa 'kin pero hindi na ako nakaimik dahil tanging mga paghikbi na lang ang kayang ilabas ng bibig ko.

H-Hindi ko kaya 'to.

Para akong inaantok sa kiliti at sarap na nararamdaman ko. Yung paningin ko, parang umiikot. Hindi ko maintindihan. Anong nangyayari sa 'kin?

Maya-maya pa nang biglang dumilim ang paligid ko at hindi na nasaksihan pa ang mga kasunod.

NAKATULALA lang ako habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan dahil pauwi na kami ni Draken. Ihahatid muna niya ako sa 'min. Then after, uuwi na siya sa kanila.

Simula paggising kanina hanggang ngayon, iniisip ko kung totoo nga ba ang nangyari sa 'min kagabi. Hindi kaya guni-guni ko lang 'yon? O panaginip? Baka nga.

"Babe."

Iginawi ko ang tingin ko kay Draken na busy sa pagmamaneho. "Bakit, babe?" tanong ko sa kaniya.

"Gusto mo bang---"

"Babe, hanggang ngayon pa ba, pag-uusapan pa rin natin 'to?" tanong ko sa kaniya at saka ko tinungo ang tingin sa daan. "Mag-a-apat na taon na tayo. I tried so many times para mapalapit sa mommy and daddy mo pero hindi talaga nila ako tanggap."

"How will they know na willing kang pakisamahan sila kung ikaw mismo ang lumalayo?"

Hindi ako sumagot sa itinanong niya. Hindi sa wala akong masagot kundi pagod na ako sa kakasagot nang paulit-ulit sa kaniya. Ang tagal na naming dalawa. Sinubukan ko dahil mahal ko siya pero wala e.

And as what I said, hindi ako tanggap ng parents ni Draken. Kung rason ang tatanungin, hindi raw kami bagay. Wala ako sa kalingkingan ng yaman nila. Inaamin ko naman na hindi ako kasing-yaman ng pamilya ng boyfriend ko. Yes, may business kami ng family ko pero hindi pa gano'n kalawak at malago. Pero may kaya kami. At ewan ko sa mga magulang ng boyfriend ko kung anong mali sa relasyon namin.

Napapalunok na lang ako ng laway sa pagpipigil ng luha. May mga araw at oras na nakikita kong may babae sa mansion nila. Everytime na bumibisita ako, parang hangin lang ako sa pamilya nila. At mas iniintindi nila yung isang babaeng bisitang hindi ko makalimutan. Maganda, sexy, maputi, makinis ang balat at mayaman. Parang nasa kaniya na lahat. Kulang na lang, ipamukha ng mga magulang ni Draken sa 'kin na walang-wala ako sa babaeng 'yon.

"Babe."

Bigla na lang akong nagising sa diwa at napatigil sa pagre-reminisce sa mga time na 'yon.

"Babe, mahal kita. At ikaw ang gusto kong makasama habang buhay."

"Alam ko," tipid kong sagot.

"Kaya sana, pagtiisan mo pa ng---"

"Ewan ko, Draken. Ewan ko," dugtong ko pa sa isinagot ko. "Talagang ayaw ng mga magulang mo sa 'kin. Mas gusto nila yung babaeng palagi kong nakikita sa mansion niyo simula pa noon. Hindi naman ako tanga, babe. Sa kilos at istilo nila, alam ko na."

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Playing With My Boss   Book 2: Chapter 1

    While I'm unpacking my things, iniisip ko kung ano ang una kong gagawin to get closer to Richard? I mean, I heard from my close friend, Sydney, na ayaw ni Richard sa mga rich girls because only want is his money.I feel pressured, to be honest. Ang hirap naman na hindi ko ipakikilala mismo ang sarili ko sa kaniya. What if... ibahin ko na lang muna ang name ko?From Canada Samson to... ano kaya ang maganda?Nag-isip ako for almost ten minutes nang may pumasok na idea sa brain ko."Nadia. Nadia Rovales," sabi ko sa sarili ko.I will use 'Nadia' from my name 'Canada' and 'Rovales' because that's my aunt's last name sa late husband niya.After kong ayusin ang mga things ko, I started to make a fake resume dahil alam ko ang business ni Richard dito sa Philippines. I stalked his identity already noong nasa States pa lang ako. Now, what I need to do is mag-apply at maging employee niya to get closer to him.While I'm making my fake resume, narinig ko ang pagkatok ni tita Rama sa pinto ng roo

  • Playing With My Boss   Book 2 - Simula

    "OMG!"I feel so much excitement as I arrive here in Philippines. Like OMG! Nakarating ako and finally! Magagawa ko na rin ang lahat ng plans ko!Sa sobrang kilig, gusto kong tumalon-talon pero pinipigilan ko lang ang sarili ko. I know na maraming judgmental dito at baka isipin nila na babaliw ako.Na-contact ko na rin si Manong Tadeo to fetch me. Biglaan lang talaga ang uwi ko dahil unexpectedly, may new opportunity na naghihintay sa 'kin dito so I used it para makapunta lang dito sa Philippines."Ma'am Nad? Kayo po ba 'yan?" tanong ni Manong Tadeo nang lapitan niya ako."Hi, Manong Tadeo! Yes, I'm Canada. Canada Samson," I introduced myself to Manong. Mukhang hindi na niya ako natatandaan."Ikaw? You now malaki na, ah? Isasakay ko na ang mga gamit mo," sabi ni Manong bago niya ito gawin."Nasa bahay po ba si tita Rama?" tanong ko."Yes. Yes, Nad."Napapalakpak ako in so much excitement. Makikituloy muna ako kay tita Rama while making my other plans to do. Mahirap na.Sumakay na ako

  • Playing With My Boss   Chapter 136

    A day after our wedding, nagbigay ng suggestion si Draken kung saan kami magha-honeymoon. Kung ano-ano na ang bansang sinabi niya kaya nahirapan ako sa pag-iisip, pero nang mabanggit niya ang Hawaii, may biglang pumasok sa isip ko.At iyon ay magha-honeymoon na lang kami sa isla kung saan niya kami dinala ni Madrid noon.Dahil sa regalo nina Dianne at Aileen, ginamit ko 'yon para sa unang gabi namin ni Draken bilang mag-asawa. Niregaluhan ako ng thong and bra ni Aileen habang si Dianne naman ay lingerie. Si Karen, nagregalo ng pabango para daw kumapit ang amoy sa damit at balat ko. Siguradong hindi raw aalis si Draken sa 'kin kapag naamoy niya 'yon.Napaisip na lang ako na siguradong nag-usap ang mga 'yon para dito. Tsk!Nang makalabas ako ng banyo, nakita ko si Draken na nakaupo na sa ibabaw ng kama habang nakasandal sa headboard nito. Kita ko ang laki ng dibdib niya dahil naka-bathrobe siya.Agad niyang napukaw ang ayos ko at napangiti siya habang tinitignan ako mula paa hanggang ul

  • Playing With My Boss   Chapter 135

    Sa kabila ng pagsubok na naranasan ng pamilya namin, napalitan iyon ng kagalakan sa mga puso namin matapos ang dalawang araw.Sa wakas, tuloy na tuloy na ang kasal namin ni Draken.Suot ang aking wedding gown, ngayon ay nasa tapat na ako ng pintuan ng simbahan. Naluluha ako. Nasa tabi ko si Mama na siyang maghahatid sa akin papunta sa altar."Anak, ito na," sambit ni Mama.Ilang sandali pa nang magbukas ang pinto ng simbahan, tumambad sa 'kin ang mga imbitado. Mula sa pamilya, kamag-anak, kaibigan, katrabaho at mga malalapit sa buhay namin ay nandito upang saksihan ang espesyal na araw na ito.Nang tignan ko si Draken, nagsalubong ang tingin namin sa isa't isa. Simple ang ayos niya pero napakagwapo. Hawak niya ang panyo habang nakatingin sa direksyon ko, pinupunasan niya ang luhang namumuo sa mga mata niya.Sa paglalakad namin nang dahan-dahan ni Mama patungo kay Draken, naluluha na rin ako. Pinipigilan ko pero kusa itong tumutulo. Natutuwa ang puso ko."Ikaw na ang bahala sa anak ko,

  • Playing With My Boss   Chapter 134

    Ilang segundo na ang nakakaraan ngunit walang lumalabas na bala mula sa baril na hawak ni Vanessa. Nagtataka siya kung bakit walang nangyayari.Sinubukan pa ulit ni Vanessa na pindutin ang gatilyo ng baril ngunit wala pa rin'g lumalabas."Bwiset!" sambit niya sa inis dahil walang laman ang magazine ng baril niya.Dahil dito, agad ng kinuha ni Draken ang anak naming si Madrid. Akma pang manlalaban si Vanessa ngunit agad siyang nilapitan ng mga pulis at pinosasan."Anak. M-Madrid, n-nasaktan ka ba? Anak," agad kong pangungumusta sa anak kong si Madrid. Umiiyak siya at dama ko ang bilis ng tibok ng puso niya sa nerbyos.Ngayon ko lang naramdaman ang tindi ng panghihina ko."Babe," sambit ni Draken nang mapaupo ako sa sahig. Inalalayan naman nila akong mag-ama."M-Mama.""Mathia? Draken? Madrid?"Rinig ko ang boses ni Mama na nag-aalala ngunit dumidilim na ang paningin ko. Nanghihina na ako. Hindi ko na kaya ang katawan ko.Hindi ko na alam ang nangyari nang dumilim na ang buong paligid k

  • Playing With My Boss   Chapter 133

    Nakasakay ako sa sasakyan ni Draken habang siya ay abalang nagmamaneho. Nakasunod kami sa mga police mobile para habulin ang kinaroroonan ni Vanessa."M-Maaabutan pa kaya natin sila?" buong pag-aalala kong tanong kay Draken."I'm sure na mahahabol pa natin si Vanessa. Carlos is with us. He will lead kung saan pwedeng magtungo si Vanessa now that he has a tracking device," sagot ni Draken.Magkahawak ang kamay ko habang taimtim na nananalangin na sana ay walang mangyaring masama sa anak ko. Ayokong mapahamak siya.Sobrang bilis ng pagpapatakbo ng sasakyan namin at ng police mobile. Ilang sandali pa habang nasa gitna ng kalsada, tumunog ang radyo na nakapatong sa tabi ni Draken."Nabakuran ng mga police si Ms. Vanessa Harriet. Hawak niya ang batang lalaki and at may hawak din siyang baril," sabi ng boses lalaki mula sa kabilang linya."Shit!""J-Jusko!"Halos sabay naming sambit ni Draken. Ang puso ko, bumibilis sa tindi ng kaba at takot. Hawak na ni Vanessa ang anak ko!Hindi ko na ala

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status