Bubuksan ko na sana ang kuwarto niya nang bigla siyang lumabas mula sa guest room habang tumatawa. Anong ibigsabihin nito?! Bakit siya tumatawa?! Naka-drugs ba siya?! "IZZA PRANK HAHAHA! Iyakin ka pala e HAHAHA! Nandito lang ako oh!" May gana pa talaga siyang tawanan ako. She is definitely crazy! The h*ll! Tuwang-tuwa pa siya! "Anong ibigsabihin nito ha?! Niloko mo lang ako?!" Pakiramdam ko ay biglang natuyo ang mga luha ko dahil sa tindi ng galit na bumabalot sa sistema ko ngayon. "This is unforgivable!""Oh? Haha joke lang iyong text ko sa'yo." Pahawak-hawak pa siya sa tummy niya dahil sumakit siguro sa sobrang pagtawa niya. Isip-bata! Tawang-tawa siya samantalang hindi na siya nakakatuwa. "Come on, let me take a picture of a crying dada!" Kinuha niya ang cellphone niya mula sa bulsa ng pants niya at akmang lalapitan ako pero hindi niya na natuloy dahil... "Ikaw! Ano ba talaga ang gusto mo ha? Ang pag-trip-an ako? P'wes, back off dahil wala akong panahon na makipaglokohan sa'yo!
Ilang oras lang ang tulog ko pero ayos na rin na kahit papaano ay nakatulog ako. Alas-sais na ng umaga at sobrang antok na antok pa ako. Kumusta na kaya siya? Sisilip muna ako sa kuwarto niya.Pagsilip ko sa kuwarto niya ay wala siya roon. Bumaba ako sa first floor pero ni anino niya ay hindi ko nasilayan. Nasaan kaya siya? Magluluto at maglilinis nalang muna ako. May sari-saring gulay dito kaya pinakbet nalang ang iluluto ko. Nagsaing muna ako bago nagluto ng ulam, kumain na rin agad ako para may energy para sa mga gagawin ko pa ngayong araw. Nagwalis-walis ako pagkatapos kumain, nagligpit ng mga ililigpit, at naglinis ng mga lilinisin. Gusto ko kasi na laging malinis at maaliwalas ang bahay dahil nakagagaan kasi ng pakiramdam at para na rin mas maka-attract ng good vibes. Kasalukuyan akong nagliligpit ng mga iilang kalat sa backyard nang may narinig akong nag-uusap sa loob ng bahay. Boses niya at boses ni? Nang pumasok na ako sa loob ng bahay ay hindi ko sila nakita sa first f
"Pero huwag mo ring kalimutan na may mga bituin. Isa ako sa mga bituin mo, Gara. Lagi lang akong nandito para sa'yo. Isipin mo nalang na hindi siya kawalan dahil siya ang nawalan. Huwag kang manghinayang sa taong ikaw mismo ang sinayang. Know your worth. You are precious as gems.""Salamat ah. Pinapalakas mo ang loob ko, Ida. Bye na muna. Iiyak ko nalang ito ngayon para bukas medyo magaanna ang pakiramdam ko. Ingat ka lagi. I love you!""Welcome, Gara. Tawag ka lang anytime." "Noted. Thanks. I miss you so much. Bye." In-end ko na ang call kasabay nang pangyakap sa akin ng matinding pighati. Mukhang hindi na naman ako makakatulog nito! IDA'S POVAwang-awa ako kay Gara, ramdam ko sa bawat paghagulhol niya ang sakit na nararamdam niya kanina. How I wished I was there in the Philippines to give her a warm hug. Hindi ko alam kung tatawagan niya ba si Tary o magmumukmok nalang sa isang tabi. Ang sama ni Tary! Kung alam ko lang na nasasaktan niya si Gara ede sana pala hindi ko na sana s
Pag-uwi ko ay nakita ko si manang na nag-aabang sa akin sa main door ng bahay. "Sir, may sasabihin po ako." Parang hindi pa yata sigurado si manang kung sasabihin niya ba sa akin o hindi. "Ano ho iyon?" Medyo naninibago pa ako sa paghawak dito sa dala ko para kay Gara. Hindi niya aakalaing ito ang surprise ko para sa kaniya, sure akong masu-surprise talaga siya! "Si Gara po kasi narinig ko na umiiyak kagabi nang pumanhik ako sa second floor kagabi tapos may kinausap po siya sa cellphone na kaibigan niya po yata tapos..." Nag-aalangan pa si manang kung itutuloy niya ang pagkukuwento. Bakit pa ba siya nag-aalangan? "Tapos po? Sabihin niyo na po para malaman ko po kung paano siya tutulungan." Saka kung paano ko siya magagantihan kung sakali man. Huwag ka na hong magpaligoy-ligoy pa, manang. "Brokenhearted po yata si Gara. Narinig ko po kasi na parang niloko po yata siya ng nobyo niya." Omo! Matindi iyon ah. Kaya pala. "Ba't ngayon niyo lang po sinabi, manang? Paano nalang pala kung
GARA'S POVMedyo gumaan din ang pakiramdam ko dahil kay Cloud, dahil sa mga ginawa at sinabi niya para hindi na ako masiyadong malungkot pa. Worried lang siguro siya sa baby kaya ginagawa niya ang mga bagay-bagay. Maayos naman tulog ko kagabi kahit papaano, katabi kong natulog ang human-sized teddy bear na ibinigay niya sa akin at ang pinangalanan ko siyang Purplelia dahil nga girl siya for me tapos color purple pa. Ang totoo niyan ay hindi kasama ang mga teddy bears ko sa mga gamit ko na ibinalot ng mga maids namin kaya naman si Purplelia lang ang teddy bear ko rito sa bahay ni Cloud. Ready na ako para sa pupuntahan daw namin. Hindi ko alam kung saan iyon kaya hindi ko alam kung ano ang isusuot ko pero ready na ako ngayon at alam kong ready na rin ang kasama ko. "Bababa na ako."Nag-aantay na nga siya sa sala. He is wearing a pair of white shoes, dashing black slacks, and an adorable yellow t-shirt perfectly fit for his masculine body. Ang gwapo ng pormahan niya pero siya hindi.
When the music started playing, I knew it. Pero bakit 10,000 Hours ni Justin Bieber? Bakit iyong kantang iyon? Alam niya bang favorite song ko iyon? For sure hindi. Hindi ko naman nabanggit sa kaniya. Naghiyawan ang ibang babae nang nagsimula na siyang kumanta. "Yohooooo! That's Cloud Mendes!""Be mine, Cloud! Mahal kitaaaaaaaaaaaa!""Ako nalang, Cloud!""I love you, Clouddddddddddddddddddd!""Galing kumanta! Wohooooooo!""Kakiliggggggggggggg!"Parang mga high school students kung makatili ang ibang babae.Doon na siya sa part na nagtatanong ng do you think of me."I do not think of you. I should not," mahina kong sambit. Hindi ko nalang pinansin ang mga babaeng humihiyaw dahil si Cloud lang ang gusto kong pakinggan. Ka-boses niya si Justin Bieber for real pero kapag kumakanta lang at iyon siguro ang reason kung bakit song ni Justin ang kinanta niya ngayon. He will gonna love me as a friend. Hanggang doon lang. Huwag na tayong mag-assume pa. Nakakasama ko lang naman siya dahil
"Hindi ko po maipapangakong makakaya kong magpanggap hanggang sa dulo pero susubukan ko pa rin po para sa inyo at para sa kaniya." Hindi na naman ako sure sa mga sinasabi ko. "Salamat, hija. Alam din naming darating din ang panahon na malalaman ni Cloud ang tungkol sa sikreto mo at itong pinag-usapan natin pero sigurado naman kami ng mommy niya na maiintindihan din ni Cloud kung bakit mo ginagawa ang mga bagay. Sa ngayon ikaw na muna ang bahala sa anak namin ah. Huwag mong hahayaang lokohin siya ulit ni Yvo," sambit ni Daddy Nico. "Opo, susubukan ko po." Tumingin ako nang deretso kay Mommy Mona. "Mommy Mona, salamat po dahil hindi niyo ako isinumbong kay Cloud nang una palang." "Walang anuman." Ngumiti siya sa akin. Feeling ko never siyang nagalit sa akin. "Hindi kita isinumbong dahil alam kong mabuti at matino kang babae. Oo, nagkamali ka pero lahat naman tayo ay nagkakamali. Basta dapat lesson learned na ah. Hindi dapat ginagawang biro ang lahat. Tandaan mo iyan.""Opo. Lesson le
Busog na busog ako ngayon dahil sa mga pagkaing ipinakain sa akin ni Gara. Sana lang ay hindi sumakit ang tiyan ko dahil sa sobrang kabusugan HAHAHA! Ang sarap pala ng siomai tapos isasawsaw mo sa toyo na may kalamansi. Grabeng sarap talaga! Tapos puwede pang fried or steamed siomai. As in wow talaga! Wow na wow talaga! Para tuloy akong ignorante nito! Ang sarap din ng kikiam. Ang sarap din kasi ng sauce na ginawa ni Gara na may halong sesame seeds, gusto ko ngang higupin iyong sauce ng kikiam! Nagprito rin siya ng hotdog tapos tinuhog niya sa barbeque stick. Para tuloy siyang tindera ng turo-turo o tusok-tusok ba iyon? Ihaw-ihaw yata. Ah, basta ang mahalaga ay nabusog talaga ako. Hindi pala mahihirapan ang lalaking mamahalin niya dahil kahit siomai at kikiam lang ay okay na sa kaniya, ma-appreciate niya na iyon. That man will be so lucky to have her. Sana oils. Napulot ko lang sa social media iyang sana oils. "Pa-connect sa WiFi mo ah." Bakit kaya nakangiti na naman siya? Pero