Chapter 6

Naging mapayapa na ang pagtulog ko gabi-gabi nang dahil sa nangyari noong nakaraan, kung kaya'y maging sa pagkagising ko ay may napakagandang ngiti sa aking labi. Hindi ko maitago ang saya kaya naman ang lahat ng tao sa bahay ay hindi maiwasang mahawa sa akin.

Kasalukuyan kaming nagdidilig ng mga halaman ni ate Bicky sa likod bahay, samantalang nag sasampay naman si Nana ng mga nilabahan niya.

"Ano ba naman yan Aerynne ayusin mo nga yan, binabasa mo'ko e," singhal ni ate sa akin.

Naipilig ko naman ang ulo ko sa kanya ng may pagtataka. Basang-basa na ang mukha at damit niya.

"Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." Paghingi ko ng pasensya habang ibinababa ang hose na hawak ko. 

"Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." panggagaya niya sa akin habang ngumingiwi pa.

"Kanina pa kaya kita tinatawag, tingnan mo yang halaman o nalulunod na sa sobrang dami ng tubig. Kung nakakapagsalita lang yan baka umiiyak na yan at naghihingalo e." 

Reklamo niya habang hinahaplos ang halaman.

"Sorry talaga hehe. May iniisip kasi ako ate." Pagpa- paliwanag ko sa kanya.

"Ay wag ka ng magpaliwanag dahil halata naman. Nakakaloka, kanina ka pa kaya ngiti nang ngiti diyan para kang asong naulol!" Sabi niya at inambahan ako ng sampal.

"Grabe ka naman ate, asong ulol talaga? Hindi ba pwedeng masaya lang ako? Oh sige isipin mo ha, meron akong 'kayo' na nagpapagaan ng loob ko. Hindi ko na masyadong naiisip ang mga masasaklap naming alala ni Ina. Tsaka si mommy, hindi na niya ako pinagtataasan ng boses at sinasaktan." Diretsong usal ko.

Binalikan ko ang mga nangyari noong mga nakaraang araw. Walang segundong nalungkot ako dahil sa kanila. Even Mom and Dad spent time with me. Nanuod ng sine, kumain sa labas. We bought bags, dresses and sandals online. Tinuruan din nila ako ng mga basic things na ginagawa sa kompanya. 

And the happiest thing happen is... My psychiatrist released me. I'm okay now, my depression is gone and she said that it's normal to think of my biological mom and cry for missing her.

"Sana magtuloy-tuloy na talaga yan Ryn, ang saya mo kasi sa mga nakaraang araw di ka nalulungkot kahit na yung Ina mo ang pinag-uusapan natin. Noong nakaraan nga ay ikaw pa mismo ang kusang nagkwento sa amin tungkol sa kanya." 

Mas lumawak ang ngiti ko dahil sa sinabi ni ate Bicky. Oo nagawa kong ikwento sa kanila kung paanong Ina si ina. Kung paanong pinaramdam niya sa aking ang pagmamahal niya sakabila ng mga kakulangan sa amin. Kahit walang makain, kahit walang mapagkukunan ng pangangailangan, kahit kaming dalawa lang ramdam na ramdam kong mahal na mahal at buo siya dahil naroon ako. Ni minsan hindi niya pinaramdam sa aking anak ako sa pagkakasala dahil para sa kanya isa akong anghel na nag bigay liwanag sa buhay niya.

Sa edad na syete marami akong napagdaanan na hindi dapat, marami akong alam na ang normal na syete anyos ay hindi alam.

Mulat sa reyalidad, sanay sa hirap. Yan si Aerynne Ajah Celes,  na ngayon ay Fuerte na. Naiba man ang apelyedo ko nananatili parin sa puso't isip ko kung ano ang pinanggalingan ko at hindi ko ikakahiya yun.

"Hindi pa ba kayo tapos diyan Bicky? Umari kayo dine at tulungan ninyo akong mag luto."

Sabay kaming napalingon ni ate sa pinanggalingan ng boses ni Nana. Nakangiti siya habang nakahawak pa sa kaniyang bewang, marahil dahil sa pagod.

"Ay opo Nana tapos na po kami, kanina pa nga sana, e kung hindi lang talaga naulol 'tong si Aerynne. Nilunod ba naman daw ang halaman." Sumbong niya habang tumatawa.

"Nag-iisip nga kasi ako ate. Para daw akong asong ulol nana." 

"Sumbongera." 

"Ako pa! Ikaw kaya naunang mag sumbong."

Tinawanan lamang kami ni Nana at pinalapit kami sakanya. Pumasok na kami sa loob para magluto ng pananghalian namin.

"Sinabihan ka ba ng mommy mo na dito sila manananghalian Aerynne?" Tanong ni Nana habang tutok na tutok sa pagluluto.

"Hindi po Na, bakit po? Uuwi pa sila dito? Hindi ba't mahahassle lang sila pag ganoon?" 

Malayo-layo ang opisina nila dito sa bahay kaya gugugol sila ng halos kalahating oras para makarating lalo na't tanghali.

"Ay hindi naman, kaya nga nila dinala si Abner para hindi na sila magmamaneho e. Tsaka wala naman sila sa opisina, meron lang silang pinuntahan hindi malayo dito." Sagot naman niya.

Napakibit balikat nalang ako at kinulikot ang cellphone ko. Hindi ako mahilig mag social media dahil wala naman akong ibang gagawin doon tsaka ayaw kong makipag plastikan sa mga tao.

But, I feel like I need to open my f******k account. There's a message from a people I don't even know and a lot of notification saying that my friends share something and someone tags me. I didn't bother to visit those posts, pero nahagip ng mata ko ang sunod-sunod notification na naka heart. Someone reacted heart to my pictures and shared post.

J-jayron? Venrick?

I look at my friend request immediately just to see their names asking for a friend confirmation. Napakurap-kurap ako dahil sa Nabasa. Nagdadalawang isip kung i-aaccept ko ba o iignorahin. 

I was about to cancel their request when my messenger suddenly beeped. It has no profile picture, so again, I felt hesitant in opening the message pero binuksan ko din sa huli. It was him. Venrick. 

His message says, "Don't you dare ignore my friend request, Ajah."

Muli ay napakurap-kurap ako. Paano niya nalamang balak kong ignorahin ang request niya? Beconstrained, I accept their request.

Pinatay ko ang cellphone ko at hinarap si ate Bicky.

"Ate ako na magsi-set ng table." I said with a fake smile.

My God! I'm really doomed.

Walang ano-ano ay inayos ko ang lamesa at tinulungan si Nana na ilagay doon ang mga niluto niya.

While waiting for mom and dad to arrive, I open my cellphone again and visit my f******k account. There I see a new message from Venrick says, "Thanks Ajah."

"What the hell, dapat hindi ko na binuksan to." Bulong ko habang kinukurot ang braso ko,

And after awhile my messenger beeped again and a new message from him appeared.

"Why are you staring at my message?"

Biglang akong napa-igtad sa nabasa ko. H-how did he know? My God, Is there something with this app that can monitor users? 

I type a reply, "Oh, I was just shocked."

Venrick Rosh Agonzago: why?

Aerynne Fuerte: nothing.

Venrick Rosh Agonzado: okay.

Aerynne Fuerte: we'll just eat, bye. 

Venrick Rosh Agonzado set your nickname to Ajah.

Venrick Rosh Agonzado set his nickname to Ven.

Ven set the chat theme to Candy.