38galaw, kung ano ang nakasanayan na nito. Si doctora naman ay naka Blouse lamang at black Mini-Skirt at sapatos na may takong, nakapatong sa kanyang black blouse ang kanyang White Doctor’s Coat. “Kumusta ka na Fred?” –Tanong ni Doctora kay Fred. “Mabuti naman po Doctora.” –Tugon ni Fred. Nasa ganoon sitwasyon ng bigla may pumasok na lalaki. May dala itong Patalim sinugod si Doctora. “Dapat nakakulong ang tao na yan! Dahil sayo na Doctor ka dito lang siya nanatili sa Mental Hospital! Ilang buwan ako nakulong dahil sa kanya! At pinatay pa niya ang kasintahan ko sa Parke noon!” “EEEEEEEHHHH!!!” –Sigaw ni Doctora.Masa-saksak na sana si Doctora ng Kutsilyo ng humarang si Fred, nahawakan niya ang kamay ng lalaki at nag-agawan sila sa Patalim. “Mamatay ka na Fred! Hayop ka!” –Sigaw ng lalaki. Nakilala ni Fred ang lalak
34 Minsan pauwe na si Fred sa kanila galing sa simbahan, palabas na siya ng simbahan noon. May isang mata na nakatingin sa kanya sa may poste katapat ng simbahan sa Sta.Cruz Church. Hindi niya alintana ito, payapa na siya ng mga panahon na iyon. Kahit paano ang bigat sa puso niya ay nabawasan simula magtrabaho siya sa simbahan. Madilim na noon, malapit ang Simbahan sa isang Parke sa Maynila sa Rizal Park. Naisipan ni Fred na magpunta muna sa parke para magpahangin sandali, isang sakay lang naman ito mula sa simbahan ng Sta.Cruz mga 10 min. lamang ang biyahe dito. Naupo si Fred sa isang upuan sa Parke sa ilalim ng puno. Nakatingala siya sa langit, dinadama ang hangin na may dalang kapayapaan sa kanyang puso at isipan. Minamasdan niya ang mga puno at halaman, ang mga ibon na nakahapo na nuon sa mga puno, mga tao na isa-isa nang umuuwe dahil gabi na. Isang anino ang lumabas sa likod ng puno na nasa tabi ng
29 “Sa wakas nagpakita ka na din sakin muli Psycho Employee. Ngunit ang masamang balita, may isa na namang nasakripisyo na buhay at may nabiktima ka na naman. Ano pa man ang dahilan mo, nakaraan, or past experiences mo tulad ng sinasabi nung Psychologist sa TV kagabi ay wala na ko pakialam don at wala ka pa din karapatan na Pumatay at bumawi ng buhay pagkat hindi ka Diyos! At sa oras na magtagpo tayo muli seseguruhin ko mapupunta ka sa likod ng rehas o kaya ay sa ilalim ng lupa Satanas!”Pinuntahan ni Allan ang sinehan. Hindi upang imbestigahan ang nangyari, alam na niya ang kuwento sa likod ng krimen, bumili siya ng ticket at nanood ng isa sa pelikulang palabas. Maya-maya pa ay may umikot na isang lalaki may flash light at nag check sa loob ng sinehan. Madilim sa loob ng sine ngunit banaag niya ang mukha nito. “Siya na Iyon. Tiyak ko siya yon!” Iniis
Sa Opisina ni Allan, nakaupo ito sa kanyang desk, sa mesa nito ay may desk lamp katabi ang computer ni Allan, may whisky sa ibabaw ng mesa ni Allan katabi ang kanyang shot glass. Ito ang pan-tanggal niya ng stress at kung minsan nakatu-tulong ito sa kanyang pag-iisip kapag may mga kaso siya na ini-imbestigahan. “Nakakainip, nakakainip ang waiting game na ito. Kailan ka gagalaw muli Psycho Employee! Kung hindi siya gagalaw ay mahihirapan ako hanapin siya, ngunit kung hihintayin ko naman siya gumalaw segurado na may mabibiktima na naman siya.”Tinitignan ni Allan ang kamay niya may bandage ang kanyang kamay, may hiwa ang palad niya galing sa isang matalas na bagay. Maaring kutsilyo ang may gawa nuon. ” Masakit pa din ang kamay ko. Malakas ang Psycho na yon. Sa pakiwari ko isa siyang eksperto sa Martial Arts, mukhang may alam din siya sa hand to hand combat ng military. Di na ko magtataka na ganun niya kadali napapatay ang kanyang mga biktima, idagdag pa rito ang taglay ni
24 Nakita ni Allan si Fred. Bakas sa mga mata ni Allan ang gulat at pagtataka, tila hindi niya alam kung matutuwa siya pero maraming kuwestiyon sa isip niya. Minasdan lamang niya si Fred, hindi niya ito nilapitan. Umalis na si Fred at tinignan lamang ito ni Allan. Pagkatapos lumabas ni Fred ay lumabas na din si Allan. Tila hindi siya nakita ni Fred, marahil ay nagmamadali itong umuwe at baka marami pa siya dadalhan ng Barbecue. Si Allan naglalakad, nag-iisip, sa labas ng Call Center ay nakita niya na sumakay na ng motor niya si Fred at umalis. Marami pa katanungan sa isip niya at parang gusto niya na sundan si Fred ay nakaalis na ito. “Ang mga bagay na aking nakita at nasaksihan ay maaring tugma at maaring hindi dahil may isang parte na sumisira sa aking Theory at may isang parte na tumutugma din dito.” –Kausap ni Allan ang sarili niya. “Wala sa Empleyado nila ang taong hinahanap ko, ngunit, subalit…datapuwat…sapagkat…ahhh…masisiraan na ata ako ng ulo sa kasong ito, o kaso k
Natawa si Eugene ngunit hindi si Allan, bakas sa mukha nito ang pag-alala. Tiim-bagang itong lumakad palayo kay Eugene. “Mahirap na sitwasyon ito, saan ako magsisimula upang mahanap ko at mahuli na ang Psycho, alam ko kung sino ka, ngunit segurado ako tulad ka ng isang Tigre sa Gubat, nakatago sa mga puno at halaman, aatake lang kung kailangan, at maninila ng biktima kung may pag-kakataon.”“Kawawa ang mga tao na nakakulong ngayon dahil sa mga kagagawan mo, ikaw ang dapat nasa bilangguan hindi sila. Matatapos din ang kasamaan mo Hari ng Tiro. Mahuhuli din kita diyos ng Babilonia.”Si Fred lumipat na sila ng kanyang pamilya sa isang lugar sa Fairview. Tulad ng sinabi ng kaibigan na si Eugene, nagtinda na lamang ito ng Barbecue at Lugaw. Masaya nuon ang mga tao, Disyembre na at malapit na ang pasko. Malakas ang lugawan ni Fred, gayon din ang mga tinda niyang Barbecue. “Mas mabuti na ang ganito, wala na ako Boss at ako na lamang ang Boss ng aking sarili.” – Sabi ni Fred sa sari