LOGINShare
Chapter 3
Last Updated:
2025-05-20 12:22:03Natawa si Eugene ngunit hindi si Allan, bakas sa mukha nito ang pag-alala. Tiim-bagang itong lumakad palayo kay Eugene.
“Mahirap na sitwasyon ito, saan ako magsisimula upang mahanap ko at mahuli na ang Psycho, alam ko kung sino ka, ngunit segurado ako tulad ka ng isang Tigre sa Gubat, nakatago sa mga puno at halaman, aatake lang kung kailangan, at maninila ng biktima kung may pag-kakataon.”
“Kawawa ang mga tao na nakakulong ngayon dahil sa mga kagagawan mo, ikaw ang dapat nasa bilangguan hindi sila. Matatapos din ang kasamaan mo Hari ng Tiro. Mahuhuli din kita diyos ng Babilonia.”
Si Fred lumipat na sila ng kanyang pamilya sa isang lugar sa Fairview. Tulad ng sinabi ng kaibigan na si Eugene, nagtinda na lamang ito ng Barbecue at Lugaw. Masaya nuon ang mga tao, Disyembre na at malapit na ang pasko. Malakas ang lugawan ni Fred, gayon din ang mga tinda niyang Barbecue.
“Mas mabuti na ang ganito, wala na ako Boss at ako na lamang ang Boss ng aking sarili.” – Sabi ni Fred sa sarili niya. “Wala na mang-aapi sa akin.”
Isang araw ay may bumili sa kanila na matandang intsik si Mr Ermard. Nagustuhan nito ang lasa ng kanilang Barbecue.
“Ang sarap ng lasa nito ahh. Ako Manager ng isang Canteen ng sikat na Call Center dito sa Fairview, gusto mo ba kuha ako sayo Barbecue araw-araw para sa Canteen ko?” -sabi ni Mr Ermard kay Fred. “Naku maraming salamat ho Boss. Sige ho tina-tanggap ko ang alok po ninyo.” –sagot ni Fred kay Mr Ermard.
At nag supply na nga ng Barbecue si Fred sa canteen ng isang sikat na Call Center sa Fairview sa QC. Smooth Sailing ang business ni Fred, Malaki ang kita, walang boss…wala nga ba?
“Bakit ganito yung isang Barbecue na nabili ko sa Canteen? Parang luma na sobrang kunat!” -Wika ng isang Call Center Manager na nakabili ng Barbecue sa Canteen nila.
“Saan ba galing itong mga barbecue na ito?”
Dumating si Mr Ermard sa Canteen na may ari ng Canteen na iyon. Kinausap ang Manager na nag-rereklamo na si Michael.
“Sige Sir, hayaan ninyo at sasabihan ko po yung kinukuhanan ko ng Barbecue.”
Gayon nga ang ginawa ni Mr Ermard kinausap niya si Fred.
“Hayaan ninyo po Sir hindi na po mauulit.” – Sabi ni Fred kay Mr Ermard. ” Aba dapat lang! Malulugi ang negosyo ko sayo niyan! Maimpluwensiya na tao sa Call Center si Michael, Manager siya roon sa Call Center na iyon.” ” Hayaan po ninyo Sir, sisiguruhin ko po na wala na magre-reklamo sa susunod.”
Minsan magdeliver si Fred sa Call Center nang Barbecue ay naroon si Michael, bumili ulit ito ng Barbecue.
“Ano ba itong barbecue ninyo ang kunat!” “Sir Michael pasensya na po palitan ko na lang.” Sabi ng isang boy crew ng canteen.
Nakatingin lamang si Fred sa dalawa, nag-oobserba at pinagmamasdan niya ang canteen. Dumating si Mr. Ermard at sinabi sa kanya ng Crew ang nangyari. Nakaalis na nuon si Fred.
“Hay naku kakausapin ko yang Fred na iyan ako napapahiya sa mga taga Call Center!”
Ganon nga ang ginawa ni Mr Ermard kinausap niya muli si Fred.
“Boss pasensya na talaga, hindi ko alam kung bakit nag-rereklamo lagi yan si Sir Michael. Kasi po siya lang naman ang nag-rereklamo sa Barbecue ko ho.” Wika ni Fred. “Hindi na dapat maulit ito Fred”. – Sabi ni Mr Ermard kay Fred. ”Opo Sir.”
Lumipas ang mga araw at dumating ang kapaskuhan, masaya ang lahat, maging sa bahay nila Fred, payapa ang pasko. Ito ang tanging araw na ginagalang ng lahat, maging mga military ay tahimik sa panahon na ito. Masaya ang paligid, maraming tao ang nagsisimba, maraming tao ang nagbibigayan ng regalo. Maraming walang pasok sa araw ng pasko maliban sa Call Center,
23
wala ata pasko-pasko sa kanila. Gayon pa man ay marami pa din ang naki-kiisa at di pumapasok kapag pasko. Siyempre hindi kasama dito ang mga manager ng Call Center dahil kaylangan sila sa trabaho. Masyadong importante ang mga role nila. Kaya nga ba kung minsan tingin nila sa sarili nila ay napaka-taas? Natapos din ang pasko madaling araw na ng December 26, 2am, kadalasan uwian ng mga taga Call Center. Kung di sila pumapasok ay ganoon din ang kanilang uwian. Sa Likod ng Call Center ang paradahan ng sasakyan, sa mura ng mga sasakyan sa panahon ngayon na lahat ay nabibili na nang hulugan ay marami sa mga taga Call Center ang may kotse na. Pasakay na nuon ang isang lalaki na taga Call Center sa kanyang sasakyan para umuwe.
“Takbo!” “Aaaaahhhhh!!! Agh.”
Kinabukasan ay nadiskubre ng guwardiya ang bangkay at nag-report sa mga Pulis. Nadiskubre na ang bangkay pala ay si Sir Michael, manager ng Call Center.
“May alam ka ba na naka-away ng biktima? Wala kasi kami makita na nawawala sa gamit niya, at sa tingin namin galit ang motibo ng Suspek dahil sa Nilaslas nito ang leeg ng biktima.” Tanung ng Pulis sa Guwardiya. “Sir sa pag-kakaalam ko marami ang hindi gusto ang ugali niya dahil masyado siyang reklamador pati nga kami mga guwardiya nirereklamo niya minsan.” “Kung ganon may motibo kayo na mga guwardiya na patayin ang biktima?” sabi ng Pulis. “Sir grabe naman kayo, kami nga po nag-report sa inyo ng insidente.” “Biro lang brad”. Wika ng Pulis.
Si Allan napanuod ang balita sa TV.
“Umatake na naman ang Psycho…nagpakita ka din sa wakas. Fairview…kung ganon sa lugar na iyon, doon ko siya ma-tatagpuan.”
Kausap pa din ng Pulis ang Guwardiya.
“Ang huli kong nakita na naki-kipagtalo si Sir Michael Chief…si Mr. Ermard ang manager ng Canteen.” “Kung ganon maaring may motibo si Mr Ermard na patayin si Michael?” Sagot ng Pulis.”Sir Malabo po yun kasi Barbecue lang naman ang pinag-uusapan nila nung mga panahon na yon.”
Si Allan napanuod ang interview ng Pulis sa Guwardiya sa TV niya sa bahay.
“May clue na ako. Mag uumpisa ako kay Mr. Ermard.”
Pinuntahan ni Allan ang pinangyarihan ng insidente, nagtanong-tanong sa guwardiya, tapos ay pumasok na ito sa loob, nagtanong sa Hr, may binanggit siyang pangalan.
“Naku Sir, wala po ganyan pangalan na nagtra-trabaho po sa amin.” – Sagot ng Hr na babae. “Ganon ba Mam? Segurado po kayo wala kayong empleyado na iyon ang pangalan?” Wika ni Allan. “Wala po talaga.” – Sagot muli ng Hr.
Iyon lang at pumunta naman si Allan sa Canteen. Hinahanap si Mr Ermard. Nagtanong siya sa isang Crew.
“Boss nandiyan po ba si Mr Ermard?” “Ayun po sa upuan na iyon, nakaupo sa dulong mesa kumakain ng halo-halo.” Sagot ng male crew.
Tinignan ni Allan ang tinuro ng crew, bumili siya ng Kape, at umupo lamang sa malapit na mesa. Tila nag-oobserba lamang si Allan. Nasa ganuong tagpo ng mag deliver si Fred ng Barbecue.
Latest chapter
Psycho Employee Final Chapter
38galaw, kung ano ang nakasanayan na nito. Si doctora naman ay naka Blouse lamang at black Mini-Skirt at sapatos na may takong, nakapatong sa kanyang black blouse ang kanyang White Doctor’s Coat. “Kumusta ka na Fred?” –Tanong ni Doctora kay Fred. “Mabuti naman po Doctora.” –Tugon ni Fred. Nasa ganoon sitwasyon ng bigla may pumasok na lalaki. May dala itong Patalim sinugod si Doctora. “Dapat nakakulong ang tao na yan! Dahil sayo na Doctor ka dito lang siya nanatili sa Mental Hospital! Ilang buwan ako nakulong dahil sa kanya! At pinatay pa niya ang kasintahan ko sa Parke noon!” “EEEEEEEHHHH!!!” –Sigaw ni Doctora.Masa-saksak na sana si Doctora ng Kutsilyo ng humarang si Fred, nahawakan niya ang kamay ng lalaki at nag-agawan sila sa Patalim. “Mamatay ka na Fred! Hayop ka!” –Sigaw ng lalaki. Nakilala ni Fred ang lalak
Psycho Employee Chapter 7
34 Minsan pauwe na si Fred sa kanila galing sa simbahan, palabas na siya ng simbahan noon. May isang mata na nakatingin sa kanya sa may poste katapat ng simbahan sa Sta.Cruz Church. Hindi niya alintana ito, payapa na siya ng mga panahon na iyon. Kahit paano ang bigat sa puso niya ay nabawasan simula magtrabaho siya sa simbahan. Madilim na noon, malapit ang Simbahan sa isang Parke sa Maynila sa Rizal Park. Naisipan ni Fred na magpunta muna sa parke para magpahangin sandali, isang sakay lang naman ito mula sa simbahan ng Sta.Cruz mga 10 min. lamang ang biyahe dito. Naupo si Fred sa isang upuan sa Parke sa ilalim ng puno. Nakatingala siya sa langit, dinadama ang hangin na may dalang kapayapaan sa kanyang puso at isipan. Minamasdan niya ang mga puno at halaman, ang mga ibon na nakahapo na nuon sa mga puno, mga tao na isa-isa nang umuuwe dahil gabi na. Isang anino ang lumabas sa likod ng puno na nasa tabi ng
Psycho Employee Chapter 6
29 “Sa wakas nagpakita ka na din sakin muli Psycho Employee. Ngunit ang masamang balita, may isa na namang nasakripisyo na buhay at may nabiktima ka na naman. Ano pa man ang dahilan mo, nakaraan, or past experiences mo tulad ng sinasabi nung Psychologist sa TV kagabi ay wala na ko pakialam don at wala ka pa din karapatan na Pumatay at bumawi ng buhay pagkat hindi ka Diyos! At sa oras na magtagpo tayo muli seseguruhin ko mapupunta ka sa likod ng rehas o kaya ay sa ilalim ng lupa Satanas!”Pinuntahan ni Allan ang sinehan. Hindi upang imbestigahan ang nangyari, alam na niya ang kuwento sa likod ng krimen, bumili siya ng ticket at nanood ng isa sa pelikulang palabas. Maya-maya pa ay may umikot na isang lalaki may flash light at nag check sa loob ng sinehan. Madilim sa loob ng sine ngunit banaag niya ang mukha nito. “Siya na Iyon. Tiyak ko siya yon!” Iniis
Psycho Employee Chapter 5
Sa Opisina ni Allan, nakaupo ito sa kanyang desk, sa mesa nito ay may desk lamp katabi ang computer ni Allan, may whisky sa ibabaw ng mesa ni Allan katabi ang kanyang shot glass. Ito ang pan-tanggal niya ng stress at kung minsan nakatu-tulong ito sa kanyang pag-iisip kapag may mga kaso siya na ini-imbestigahan. “Nakakainip, nakakainip ang waiting game na ito. Kailan ka gagalaw muli Psycho Employee! Kung hindi siya gagalaw ay mahihirapan ako hanapin siya, ngunit kung hihintayin ko naman siya gumalaw segurado na may mabibiktima na naman siya.”Tinitignan ni Allan ang kamay niya may bandage ang kanyang kamay, may hiwa ang palad niya galing sa isang matalas na bagay. Maaring kutsilyo ang may gawa nuon. ” Masakit pa din ang kamay ko. Malakas ang Psycho na yon. Sa pakiwari ko isa siyang eksperto sa Martial Arts, mukhang may alam din siya sa hand to hand combat ng military. Di na ko magtataka na ganun niya kadali napapatay ang kanyang mga biktima, idagdag pa rito ang taglay ni
Psycho Employee Chapter 4
24 Nakita ni Allan si Fred. Bakas sa mga mata ni Allan ang gulat at pagtataka, tila hindi niya alam kung matutuwa siya pero maraming kuwestiyon sa isip niya. Minasdan lamang niya si Fred, hindi niya ito nilapitan. Umalis na si Fred at tinignan lamang ito ni Allan. Pagkatapos lumabas ni Fred ay lumabas na din si Allan. Tila hindi siya nakita ni Fred, marahil ay nagmamadali itong umuwe at baka marami pa siya dadalhan ng Barbecue. Si Allan naglalakad, nag-iisip, sa labas ng Call Center ay nakita niya na sumakay na ng motor niya si Fred at umalis. Marami pa katanungan sa isip niya at parang gusto niya na sundan si Fred ay nakaalis na ito. “Ang mga bagay na aking nakita at nasaksihan ay maaring tugma at maaring hindi dahil may isang parte na sumisira sa aking Theory at may isang parte na tumutugma din dito.” –Kausap ni Allan ang sarili niya. “Wala sa Empleyado nila ang taong hinahanap ko, ngunit, subalit…datapuwat…sapagkat…ahhh…masisiraan na ata ako ng ulo sa kasong ito, o kaso k
Psycho Employee Chapter 3
Natawa si Eugene ngunit hindi si Allan, bakas sa mukha nito ang pag-alala. Tiim-bagang itong lumakad palayo kay Eugene. “Mahirap na sitwasyon ito, saan ako magsisimula upang mahanap ko at mahuli na ang Psycho, alam ko kung sino ka, ngunit segurado ako tulad ka ng isang Tigre sa Gubat, nakatago sa mga puno at halaman, aatake lang kung kailangan, at maninila ng biktima kung may pag-kakataon.”“Kawawa ang mga tao na nakakulong ngayon dahil sa mga kagagawan mo, ikaw ang dapat nasa bilangguan hindi sila. Matatapos din ang kasamaan mo Hari ng Tiro. Mahuhuli din kita diyos ng Babilonia.”Si Fred lumipat na sila ng kanyang pamilya sa isang lugar sa Fairview. Tulad ng sinabi ng kaibigan na si Eugene, nagtinda na lamang ito ng Barbecue at Lugaw. Masaya nuon ang mga tao, Disyembre na at malapit na ang pasko. Malakas ang lugawan ni Fred, gayon din ang mga tinda niyang Barbecue. “Mas mabuti na ang ganito, wala na ako Boss at ako na lamang ang Boss ng aking sarili.” – Sabi ni Fred sa sari
