Ngunit ang hindi alam ni Kael ay, sa kabila ng lahat ng kanyang pangamba, si Loreen ay hindi na natatakot. Napagdesisyunan niya na hindi niya pababayaan si Kael. Ang pagmamahal niya kay Kael ay kayang higit ang takot at kahit anong sabihin ng kanyang ama ay ipiaglalaban niya ito.
“Loreen, hindi ko kayang hayaang maging pabigat si Kael sa pamilya natin.” Panimula ni Don Emilio dahil hindi nila namalayang bumaba na pala ito, “Alam mo kung gaano kahalaga ang ating pangalan at ang ating lugar. Kung magkakaroon tayo ng problema dahil sa relasyon niyo, hindi ko ito kayang tanggapin. Mabait si Kael pero para lng maging bodyguard mo. Ano nalang sasabihin ng tao kung malaman nilang ang unica hija ko ay nakapag-asawa ng bodyguard lang? Ang dami pa namang nirereto sa iyo ng mga Auntie mo na mayayamang business man.”
Tinitigan niya ang ama at nagsalita ng may lakas ng loob. “Hindi ko kayang iwan si Kael, Dad. Mahal ko siya. Wala akong pake sa sasabihin ng iba.”
“Loreen, hindi mo alam ang pinapasok mo.” Ang tono ni Don Emilio ay naging mas matapang. “Hindi ito laro. Kung magsasama kayo, magiging pabigat sa pamilya natin. Ano nalang ang maitutulong niya? Kung nakapangasawa ka ng kalevel natin ay matutulungan pa tayo sa negosyo.”
Subalit si Loreen ay hindi nagdalawang-isip. “Talaga Dad? Iyon ang iniisip mo? Hindi ang kasiyahan ko? Hindi ko kayang mawala siya. At hindi ko kayang mawalan ng pagkakataong magkaruon ng tunay na taong mamahalin ko.” Ang tinig niya ay puno ng tapang at hindi na niya iniiwasan ang mga mata ng kanyang ama.
Habang nagkakaroon ng tensyon, si Kael ay nagkaroon ng lakas ng loob. Naglakad siya patungo kay Don Emilio at tumingin nang deretso sa mata nito. “Don Emilio , naiintindihan ko po ang mga alalahanin niyo. Ngunit, kung ang pagmamahal ko kay Loreen ang magiging problema, handa akong pagdaanan ang lahat. Hindi ko po siya pababayaan.”
Ang mga salitang iyon ay nagpangiti kay Don Emilio . Hindi siya makapaniwala na si Kael, ang kanyang dating tahimik na bodyguard, ay may ganitong lakas ng loob. Nakatingin siya kay Kael at sa mga mata ni Loreen, at doon niya napagtanto na hindi niya kayang paghiwalayin ang mga ito. Na sa kabila ng lahat ng takot at galit na nararamdaman, may mga bagay na hindi mo kayang kontrolin.
At iyon ay pagmamahal.
Aaminin niyang nabahala siya pero kampante naman siya kay Kael. Sinabi niya lang iyon kanina para ma-test kung ipaglalaban ba nang dalawa ang kanilang pagmamahalan.
Nilingon ni Don Emilio si Loreen bago bumuntong hininga, “Talagang mahal niyo ang isa’t isa ha. Pumasa kayo sa hamon ko”
“Ha?! Anong hamon?”
“Gusto ko lang malaman kung mature ka na ba para sa isang seryosong relasyon, anak.” Sabi ni Don Emilio .
“Dad! Ano bang tingin mo sa akin? Bata?”
Ngumiti si Don Emilio . “Masaya ako para sayo, hija. Sana ay alagaan niyo ang isa’t isa. Hindi ko tinitignan ang estado mo sa buhay Kael, basta ang mahalaga ay magsipag siya para maibigay ang buhay na pareho niyong gusto.”
“Makakaasa po kayo Sir.” Sagot ni Kael na mas kalmado na ngayon at prang hindi kabang-kaba kanina.
“Paano, kailan niyo ba ako bibigyan ng apo niyan? Tumatanda na ako.”
“Dad!” Sigaw ni Loreen.
“Ano?!” Natatawang sabi ng Don. “Ikaw bata ka! Isinusumbong ng mga maid na may naririnig daw sila na kung ano-ano. Akala nila ay may multo dito! Bahala na nga kayo!” Sabi ng Don bago iniwan sila.
Nagkatinginan ang dalawa at sabay na natawa dahil alam nila kung saan nanggagaling ang ingay na iyon.
Ang araw na iyon ay nagsilbing isang panibagong simula para kay Loreen at Kael. Hindi nila alam kung ano ang hinaharap para sa kanila, ngunit ang pagmamahal nila sa isa’t isa ay siyang magsisilbing pundasyon para malagpasan nila ang lahat ng pgsubok na ibibigay sa kanila.
Makalipas ang ilang buwan, dumating ang isang hindi inaasahang balita. Naramdaman ni Loreen ang ilang pagbabago sa kanyang katawan, at sa simula, hindi pa siya sigurado. Ngunit habang tumatagal, ang mga senyales ay naging mas obvious. Pumunta siya sa doktor at dumaan sa ilang tests.
Pagkatapos ng ilang araw ng paghihintay, natanggap ni Loreen ang tawag mula sa klinika. Siya ay nagdadalang-tao.
Nang malaman ni Loreen, hindi niya alam kung anong klaseng emosyon ang ipapakita. Halos hindi siya makapaniwala. Ang unang taong naisip niya ay si Kael. Nais niyang sabihin sa kanya agad, ngunit natatakot siya sa magiging reaksyon nito.
Nang makita ni Kael ang pagkabahala sa mga mata ni Loreen, nagtanong siya. “Loreen, anong nangyari?”
Bumuntong hininga si Loreen, at tumingin sa mata ni Kael na parang naramdaman niyang kailangan niyang magpakatatag para sa kanilang dalawa. “Kael… buntis ako.”
Saglit na katahimikan ang namayani sa pagitan nila. Tinitigan ni Kael si Loreen habang bahagyang nakaawang ang labi bago ito ngumiti nang sobrang lapad. “Ang saya saya ko, Loreen, nagbunga ang pagmamahalan natin dalawa.”
“Hindi ka galit? Hindi mo ko iiwan?” Tanong ni Loreen.
“Bakit ko naman gagawin iyon, mahal?”
“Baka hindi ka ready na maging Tatay.”
“Eh naimagine ko na ikaw ang kasama ko sa pagtanda habang pinapanood natin ang mga magiging apo natin na naglalaro!” Masayang sabi ni Kael.
“Wow, masyado ka namang advance! Eh dati nga ang suplado mo pa sa akin!”
“Mahal naman, dati na iyon eh. Wag mo nang ibalik.” Sabi ni Kael habang nagkakamot ng batok at bahagyang nakayuko.
Nag-asaran at nagharutan pa ang dalawa bago nag-usap sa magiging future nilang magkasama. Sa nakalipasan na buwan ay madalang nalang pumarty si Loreen at lagi nalang silang nagkukulong sa kwarto ni Kael at gumagawa ng makamundong bagay na ngayon ay nagbunga na. Masaya naman siya.
“Mahal, gusto ko ng noodles. Yung mainit.” Biglang sabi ni Loreen.
“Okay, mahal. Anong gusto mong flavor? Seafood? Beef? Ioorder kita sa restau.”
“Chocolate.”
“Ha?” Napamaang si Kael.
“Noodles pero chocolate ang nakahalo. Please, mahal?” Nagpacute pa si Loreen.
“Ang weird pero sige para sayo. Alis muna ako ha? Kailangan ko atang gawin ang best ko para mahanap yan.” Sabi nito bago hinalikan si Loreen sa labi.
Nabuksan niya na ang pinto ng biglang magsalita si Loreen.
“Kael?”
“Yes, mahal?”
“Bilisan mong umuwi ha? May reward ako sayo na siguradong magugustuhan mo.” Nang-aakit na sabi nito at kinagat ang labi. Bahagyang ibinababa niya rin ang strap ng suot na night gown.
“Mahal, pwede bang bukas ka nalang mag-crave? Ako nalang ang magpapainit sayo.” Sabay kindat ni Kael.
WAKAS.
Ngunit ang hindi alam ni Kael ay, sa kabila ng lahat ng kanyang pangamba, si Loreen ay hindi na natatakot. Napagdesisyunan niya na hindi niya pababayaan si Kael. Ang pagmamahal niya kay Kael ay kayang higit ang takot at kahit anong sabihin ng kanyang ama ay ipiaglalaban niya ito.“Loreen, hindi ko kayang hayaang maging pabigat si Kael sa pamilya natin.” Panimula ni Don Emilio dahil hindi nila namalayang bumaba na pala ito, “Alam mo kung gaano kahalaga ang ating pangalan at ang ating lugar. Kung magkakaroon tayo ng problema dahil sa relasyon niyo, hindi ko ito kayang tanggapin. Mabait si Kael pero para lng maging bodyguard mo. Ano nalang sasabihin ng tao kung malaman nilang ang unica hija ko ay nakapag-asawa ng bodyguard lang? Ang dami pa namang nirereto sa iyo ng mga Auntie mo na mayayamang business man.”Tinitigan niya ang ama at nagsalita ng may lakas ng loob. “Hindi ko kayang iwan si Kael, Dad. Mahal ko siya. Wala akong pake sa sasabihin ng iba.”“Loreen, hindi mo alam ang pinapa
Hanggang isang gabi, hindi na niya napigilan ang sarili.Kumatok siya sa kwarto ni Kael at hindi na naghintay ng sagot bago pumasok. Nakatayo ito sa tabi ng kama, waring nagulat sa pagdating niya.“Loreen, anong ginagawa mo dito?” tanong nito, napakunot-noo, halatang hindi handa sa pagpasok niya.“Alam kong natatakot ka. Alam kong iniisip mo kung ano ang mangyayari kapag nalaman ng lahat…” Lumunok siya at marahang hinawakan ang kamay nito. “Pero ayokong matakot, Kael. Gusto kong sumugal.”“Loreen—” nagsimulang magsalita si Kael ngunit agad niyang pinutol ito.“Sabihin mong ayaw mo,” bulong niya, halos hindi na lumalabas ang tinig. “Sabihin mong wala kang nararamdaman. Sabihin mong pagnanasa lang to.”Sa loob ng ilang segundo, tahimik lang silang nakatinginan, at doon niya nakita ang pag-aalangan sa mga mata ni Kael. Parang may tinutulak itong emosyon, pero hindi nito kayang itanggi.At sa isang iglap, naglaho ang natitirang pagpipigil.Hinila siya ni Kael papalapit, at nagtagpo ang ka
Dahan-dahan siyang muling lumapit, walang iniiwang espasyo sa pagitan nila. Manipis ang suot niyang na silk na nightgown kaya lalong nagbigay-diin sa lambot ng kanyang katawan. Alam niyang napansin iyon ni Kael nang bumaba ang tingin nito saglit sa kanyang damit bago muling iniangat sa kanyang mukha.Hindi sumagot si Kael. Tinitigan lang siya nito, ang mga mata’y puno ng init at pigil na pagnanasa. Ngunit nang maramdaman ni Loreen ang muling paghawak nito sa kanyang baywang ay napangiti siya. Kahit hindi sabihin ni Kael, alam na niyang hindi nito kayang itanggi ang nararamdaman.Bago pa niya namalayan, naramdaman niyang hinila siya nito palapit at muling naglapat ang kanilang mga labi.Nagsimula itong banayad, waring nag-aalangan kung dapat bang ituloy. Ngunit nang si Loreen na mismo ang humawak sa mukha ni Kael, pinalalim niya ang halik, at doon niya naramdaman ang unti-unting pagsuko nito. Lumalim ang kanilang paghinga, at naramdaman niya ang paghigpit ng yakap ni Kael na para bang
Isang araw, habang nasa isang event si Loreen, hindi niya maiwasang mapansin ang tingin ng mga tao sa kanya. Nakasuot siya ng isang pulang dress na nagpapakita ng kanyang mga balikat at legs. Ramdam niyang lahat ng mata ay nasa kanya, pero isang pares lang ng mata ang hinahanap niya at iyon ang kay Kael.Nakatayo ito sa gilid, pinagmamasdan siya mula sa malayo. Hindi niya alam kung naiinis ba ito o naaaliw, pero gusto niyang alamin.Lumapit siya rito at sinabing, “Kael, ano sa tingin mo?”“Sa alin?” tanong nito, kunwaring walang pakialam.“Sa suot ko,” aniya, sabay kagat sa labi. “Okay ba?”Sandaling tinitigan siya ni Kael, pero agad din nitong ibinaling ang tingin. “Kung ayaw mong makakuha ng atensyon, sana hindi mo ‘yan suot.”Napataas ang kilay niya. “At ano naman ang pakialam mo?”“Hindi ko gusto ang tingin ng mga tao sa’yo,” malamig nitong sagot.Nagulat siya. Sa unang pagkakataon, naramdaman niya ang kakaibang tono sa boses ni Kael, parang pag-aalala? Bago pa siya makasagot, hin
Pagdating nila sa bahay, agad siyang bumaba at dumiretso sa kanyang kwarto. Ngunit kahit na gusto niyang matulog, hindi niya maiwasang isipin ang si Kael.Ugh, ano bang meron sa lalaking iyon at masyado niyang ginagambala ang isip ko! Oo pogi siya pero duh?! Sa tanang buhay niya ay napapaligiran siya ng mga magagandang lalaki at sila p ang nagkakandarapa para sa kaniya kaya hindi na ito dapat bago!Tumingin siya sa bintana at nakita niya itong naka-duty pa rin sa labas. Ito ay nakatayo sa gilid ng kanilang gate na parang isang estatwa. “Bakit kaya ang suplado nun?” bulong niya sa sarili habang nakatingin pa rin dito. Hindi niya namalayang nakangiti na siya.Humiga siya sa kama at pumikit, subalit may kakaibang excitement siyang nararamdaman.Para sa kanya, si Kael ay isang bagong challenge at gusto niyang malaman kung paano ito masusubok.Sa mga sumunod na araw, walang ginawa si Loreen kundi asarin si Kael. Sanay siyang ang mga bodyguard niya ay madaling kausapin, madaling utuin, mad
“Loreen, ilang beses ko bang kailangan sabihin sayo na ayusin ang sarili mo! Napaka-pasaway mo! Para sayo rin naman ang sinasabi ko, para sa kaligtasan mo!”Napairap si Loreen habang nakasandal sa pintuan ng kanyang silid. Pinagmamasdan niya ang ama niyang si Don Emilio na halatang iritado na naman sa kanya. Nakakunot na naman ang noo nito kaya naman litaw na litaw ang wrinkles dahil sa edad niya.Kadarating lang niya mula sa isang party kagabi at tulad ng dati, napagalitan na naman siya. Hindi na ito bago sa kanya.Ang sabi kasi ng Daddy niya ay umuwi ng maaga, eh mali yata ang pagkakarinig ni Loreen kaya umuwi siya ng umaga.“Dad, ang OA mo naman,” sagot niya sabay tapon ng bag sa kama. “Umuwi naman ako nang maayos, ‘di ba?”Huminga nang malalim si Don Emilio at tinitigan siya nang matalim. “Loreen, hindi mo naiintindihan kung gaano ka delikado ang buhay mo. Ang buhay natin. Alam mo naman tumatakbo ako para Mayor! Marami tayong kaaway at hindi kita kayang bantayan palagi.”Napataa