Pagdating nila sa bahay, agad siyang bumaba at dumiretso sa kanyang kwarto. Ngunit kahit na gusto niyang matulog, hindi niya maiwasang isipin ang si Kael.
Ugh, ano bang meron sa lalaking iyon at masyado niyang ginagambala ang isip ko! Oo pogi siya pero duh?! Sa tanang buhay niya ay napapaligiran siya ng mga magagandang lalaki at sila p ang nagkakandarapa para sa kaniya kaya hindi na ito dapat bago!
Tumingin siya sa bintana at nakita niya itong naka-duty pa rin sa labas. Ito ay nakatayo sa gilid ng kanilang gate na parang isang estatwa.
“Bakit kaya ang suplado nun?” bulong niya sa sarili habang nakatingin pa rin dito. Hindi niya namalayang nakangiti na siya.
Humiga siya sa kama at pumikit, subalit may kakaibang excitement siyang nararamdaman.
Para sa kanya, si Kael ay isang bagong challenge at gusto niyang malaman kung paano ito masusubok.
Sa mga sumunod na araw, walang ginawa si Loreen kundi asarin si Kael. Sanay siyang ang mga bodyguard niya ay madaling kausapin, madaling utuin, madaling paikutin. Pero iba si Kael. Parang may sariling mundo na hindi siya basta-basta makakapasok.
“Kael, mainit. Puwede bang ikaw na lang magdala ng bag ko?” reklamo niya habang naglalakad sila papunta sa isang boutique sa mall.
Tiningnan siya nito na walang emosyon sa mukha. “Hindi ko trabaho ‘yan, Loreen.”
Napabuntong-hininga siya. “KJ mo naman,” aniya sabay irap. Kahit kailan hindi niya nakita si Kael na ngumiti o kahit man lang sumagot nang may lambing.
Sinadya niyang pabagalin ang lakad niya, pinapabayaan ang strap ng bag niyang dumulas sa kanyang balikat. Sa isip niya, baka sakaling mapilit niya si Kael na tulungan siya.
“Ugh, Kael, please?” kunwari’y nagmamakaawa siya. Iniiba niya pa ang tono nito.
“Kung hindi mo kayang bitbitin ang bag mo, huwag mo nang dalhin.”
Napanganga si Loreen. Sa lahat ng lalaking nakilala niya, ngayon lang may humindi sa kanya nang direkta. Nagpanting ang tenga niya pero hindi siya papayag na matalo sa laro nila ni Kael.
“Hays bahala ka,” sabi niya sabay hagis ng bag sa sahig. “Huwag mo na akong sundan.”
Pero bago pa siya nakalayo, mabilis na dinampot ni Kael ang bag at inabot ito sa kanya. “Bitbitin mo,” anito na puno ng awtoridad.
Napatulala siya. Sa halip na mainis, may kung anong kilig siyang naramdaman. Bakit ganoon? Parang iba si Kael. Hindi siya basta-basta nagpapadala sa mga kapritso niya.
Kinagabihan, sa bahay nila, abala si Loreen sa harap ng salamin. Naka-nightgown siya na manipis at hapit sa kanyang katawan, sapat para ipakita ang kanyang makurbang pigura. Alam niyang maraming lalaki ang nahuhumaling sa kanya sa isang tingin lang.
Tumingin siya sa bintana at nakita niyang nakatayo si Kael sa labas tulad ng nakagawian nito. Naka-cross arms ito at parang may malalim na iniisip.
Isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa kanyang labi.
Dahan-dahan siyang lumabas ng kwarto at pumunta sa may entrance nila saka sinadyang dumaan sa harapan ni Kael. “Kael, hindi ka ba napapagod? Puwede ka namang pumasok sa loob at maupo sandali.”
Hindi siya nito nilingon. “Dito lang ako.”
Napairap siya at sinadyang lumapit. “Alam mo, hindi ka dapat masyadong seryoso. Nakakatanda ‘yan.”
Napatingin si Kael sa kanya at para sa isang segundo, nagtagpo ang kanilang mga mata. May kung anong init na dumaloy sa kanyang katawan pero agad ding ibinaling ni Kael ang tingin.
“Hindi ako nakikipagbiruan, Loreen. Ginagawa ko ang trabaho ko.”
“Tsk. Napaka-KJ mo talaga,” sabi niya pero sa loob-loob niya, gusto niyang subukin hanggang saan ang pasensya nito. Malandi siyang tumawa tsaka pabirong hinampas ang dibdib ng binata.
Parang siya pa ang nasaktan dahil sa tigas nito.
Napansin niyang parang mas lalo pang naging tensyonado si Kael base sa kung paano siya tumindig ngayon at hindi niya alam kung bakit siya natutuwa roon.
Hmmm, may effect naman pala ako sa sungit na ito.
——
Minsan, sinubukan ni Loreen kay Kael ang isa sa mga paborito niyang pang-aakit . Habang nasa pool area siya, sinadya niyang pumili ng pinaka-sexy niyang swimsuit at naglakad papunta sa gilid kung saan naroon si Kael.
“Kael,” malanding sabi niya habang iniayos ang kanyang buhok. “Gusto mo bang samahan ako rito?”
Hindi siya nito nilingon. “Nandito ako para magbantay, hindi para mag-enjoy.”
Naglakad siya papalapit dito at sinadyang tapikin ang balikat nito. “Kailangan mo rin namang mag-relax minsan, ‘di ba?”
Sa wakas, tumingin ito sa kanya, at doon niya nakita ang malamig ngunit mariing titig nito. “Loreen, ‘wag mo akong subukan.”
Sa halip na matakot, isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa kanyang labi. “Pakipot pa ang lalaking ito ha,” bulong niya, saka dahan-dahang naglakad pabalik sa pool.
Nagtampisaw siya sa pool habang sinasadyang ipakita ang malulusog nitong hinaharap. Tinitignan niya pa si Kael na iwas na iwas ang tingin sa kaniya.
Sinadya niya pa ngang basain si Kael at baka sakaling maghubad ito ng pang-itaas sa harap niya dahil basa na ito pero as usual… failed na naman si Loreen dahil lumayo lang nang kaunti si Kael pero sapat pa rin na makita siya.
Kahit anong gawin niya, tila ba may pader na hindi niya kayang gibain pagdating kay Kael.
Ngunit ang hindi alam ni Kael ay, sa kabila ng lahat ng kanyang pangamba, si Loreen ay hindi na natatakot. Napagdesisyunan niya na hindi niya pababayaan si Kael. Ang pagmamahal niya kay Kael ay kayang higit ang takot at kahit anong sabihin ng kanyang ama ay ipiaglalaban niya ito.“Loreen, hindi ko kayang hayaang maging pabigat si Kael sa pamilya natin.” Panimula ni Don Emilio dahil hindi nila namalayang bumaba na pala ito, “Alam mo kung gaano kahalaga ang ating pangalan at ang ating lugar. Kung magkakaroon tayo ng problema dahil sa relasyon niyo, hindi ko ito kayang tanggapin. Mabait si Kael pero para lng maging bodyguard mo. Ano nalang sasabihin ng tao kung malaman nilang ang unica hija ko ay nakapag-asawa ng bodyguard lang? Ang dami pa namang nirereto sa iyo ng mga Auntie mo na mayayamang business man.”Tinitigan niya ang ama at nagsalita ng may lakas ng loob. “Hindi ko kayang iwan si Kael, Dad. Mahal ko siya. Wala akong pake sa sasabihin ng iba.”“Loreen, hindi mo alam ang pinapa
Hanggang isang gabi, hindi na niya napigilan ang sarili.Kumatok siya sa kwarto ni Kael at hindi na naghintay ng sagot bago pumasok. Nakatayo ito sa tabi ng kama, waring nagulat sa pagdating niya.“Loreen, anong ginagawa mo dito?” tanong nito, napakunot-noo, halatang hindi handa sa pagpasok niya.“Alam kong natatakot ka. Alam kong iniisip mo kung ano ang mangyayari kapag nalaman ng lahat…” Lumunok siya at marahang hinawakan ang kamay nito. “Pero ayokong matakot, Kael. Gusto kong sumugal.”“Loreen—” nagsimulang magsalita si Kael ngunit agad niyang pinutol ito.“Sabihin mong ayaw mo,” bulong niya, halos hindi na lumalabas ang tinig. “Sabihin mong wala kang nararamdaman. Sabihin mong pagnanasa lang to.”Sa loob ng ilang segundo, tahimik lang silang nakatinginan, at doon niya nakita ang pag-aalangan sa mga mata ni Kael. Parang may tinutulak itong emosyon, pero hindi nito kayang itanggi.At sa isang iglap, naglaho ang natitirang pagpipigil.Hinila siya ni Kael papalapit, at nagtagpo ang ka
Dahan-dahan siyang muling lumapit, walang iniiwang espasyo sa pagitan nila. Manipis ang suot niyang na silk na nightgown kaya lalong nagbigay-diin sa lambot ng kanyang katawan. Alam niyang napansin iyon ni Kael nang bumaba ang tingin nito saglit sa kanyang damit bago muling iniangat sa kanyang mukha.Hindi sumagot si Kael. Tinitigan lang siya nito, ang mga mata’y puno ng init at pigil na pagnanasa. Ngunit nang maramdaman ni Loreen ang muling paghawak nito sa kanyang baywang ay napangiti siya. Kahit hindi sabihin ni Kael, alam na niyang hindi nito kayang itanggi ang nararamdaman.Bago pa niya namalayan, naramdaman niyang hinila siya nito palapit at muling naglapat ang kanilang mga labi.Nagsimula itong banayad, waring nag-aalangan kung dapat bang ituloy. Ngunit nang si Loreen na mismo ang humawak sa mukha ni Kael, pinalalim niya ang halik, at doon niya naramdaman ang unti-unting pagsuko nito. Lumalim ang kanilang paghinga, at naramdaman niya ang paghigpit ng yakap ni Kael na para bang
Isang araw, habang nasa isang event si Loreen, hindi niya maiwasang mapansin ang tingin ng mga tao sa kanya. Nakasuot siya ng isang pulang dress na nagpapakita ng kanyang mga balikat at legs. Ramdam niyang lahat ng mata ay nasa kanya, pero isang pares lang ng mata ang hinahanap niya at iyon ang kay Kael.Nakatayo ito sa gilid, pinagmamasdan siya mula sa malayo. Hindi niya alam kung naiinis ba ito o naaaliw, pero gusto niyang alamin.Lumapit siya rito at sinabing, “Kael, ano sa tingin mo?”“Sa alin?” tanong nito, kunwaring walang pakialam.“Sa suot ko,” aniya, sabay kagat sa labi. “Okay ba?”Sandaling tinitigan siya ni Kael, pero agad din nitong ibinaling ang tingin. “Kung ayaw mong makakuha ng atensyon, sana hindi mo ‘yan suot.”Napataas ang kilay niya. “At ano naman ang pakialam mo?”“Hindi ko gusto ang tingin ng mga tao sa’yo,” malamig nitong sagot.Nagulat siya. Sa unang pagkakataon, naramdaman niya ang kakaibang tono sa boses ni Kael, parang pag-aalala? Bago pa siya makasagot, hin
Pagdating nila sa bahay, agad siyang bumaba at dumiretso sa kanyang kwarto. Ngunit kahit na gusto niyang matulog, hindi niya maiwasang isipin ang si Kael.Ugh, ano bang meron sa lalaking iyon at masyado niyang ginagambala ang isip ko! Oo pogi siya pero duh?! Sa tanang buhay niya ay napapaligiran siya ng mga magagandang lalaki at sila p ang nagkakandarapa para sa kaniya kaya hindi na ito dapat bago!Tumingin siya sa bintana at nakita niya itong naka-duty pa rin sa labas. Ito ay nakatayo sa gilid ng kanilang gate na parang isang estatwa. “Bakit kaya ang suplado nun?” bulong niya sa sarili habang nakatingin pa rin dito. Hindi niya namalayang nakangiti na siya.Humiga siya sa kama at pumikit, subalit may kakaibang excitement siyang nararamdaman.Para sa kanya, si Kael ay isang bagong challenge at gusto niyang malaman kung paano ito masusubok.Sa mga sumunod na araw, walang ginawa si Loreen kundi asarin si Kael. Sanay siyang ang mga bodyguard niya ay madaling kausapin, madaling utuin, mad
“Loreen, ilang beses ko bang kailangan sabihin sayo na ayusin ang sarili mo! Napaka-pasaway mo! Para sayo rin naman ang sinasabi ko, para sa kaligtasan mo!”Napairap si Loreen habang nakasandal sa pintuan ng kanyang silid. Pinagmamasdan niya ang ama niyang si Don Emilio na halatang iritado na naman sa kanya. Nakakunot na naman ang noo nito kaya naman litaw na litaw ang wrinkles dahil sa edad niya.Kadarating lang niya mula sa isang party kagabi at tulad ng dati, napagalitan na naman siya. Hindi na ito bago sa kanya.Ang sabi kasi ng Daddy niya ay umuwi ng maaga, eh mali yata ang pagkakarinig ni Loreen kaya umuwi siya ng umaga.“Dad, ang OA mo naman,” sagot niya sabay tapon ng bag sa kama. “Umuwi naman ako nang maayos, ‘di ba?”Huminga nang malalim si Don Emilio at tinitigan siya nang matalim. “Loreen, hindi mo naiintindihan kung gaano ka delikado ang buhay mo. Ang buhay natin. Alam mo naman tumatakbo ako para Mayor! Marami tayong kaaway at hindi kita kayang bantayan palagi.”Napataa