CHAPTER 16

“Ow! Sandali! Gano’n kagaling ang utak mong mag-imbento? Gano’n ka kadaling manghusga?”

“Dalhin mo ako sa Manila ngayon din. Gusto kong malaman kung may nauna kang naging asawa sa bahay mo roon. Gusto kong malaman kung ano nga ba talaga ang papel ko sa’yo.”

“Penthouse lang ang naroon na bahay ko. Pahingaan kapag napapagod akong umakyat at umuwi dito sa Tagaytay. Walang tao. Walang kahit sino. Alaala lang ng nakaraan ang naroon.”

“Sinungaling!” singhal ko pero kinontrol ko ang lakas ng aking boses.

Nakita ko ang panginginig ng kamao niya. Alam kong gusto niya akong saktan pero may utak pa rin naman ako. Alam kong hindi niya ako sasaktan sa harap ng maraming tao lalo pa’t naroon lang ang mga kamag-anak niya. Isa pa, may pangalan siyang kailangan protektahan dahil partner siya sa may-ari ng Mall na ito. Hindi na niya ako maloloko. Oo, maaring bata pa lang ako. Maaring walang alam gaano sa mundo ngunit nakalimutan yata