CHAPTER 2

Sunod-sunod na tanong niya. Wala akong maisagot kaya sinubukan ‘kong ngumiti.

“I know busy ang asawa mo sa mga business niya, pero kailangan niyo nang bumuo ng pamilya anak...”

Ganiyan din naman ang gusto ko pero ayaw ni Calvin. Ni hindi niya nga ako magawang hawakan o halikan man lang, para siyang nandidiri sakin.

“Darating din tayo jan mom, sa ngayon kasi marami pang ginagawa si Calvin and I respect that.”

Tumango ito at ngumiti.

“I understand anak, but I already booked a vacation for the both of you. Here,”

Inabot nito ang dalawang ticket.

“Hawaii? But mom–”

“No buts, sabihan mo na agad si Calvin mamaya okay? Kung maka buo man kayo sana ay kambal nalang para dalawa ang aalagaan ko.” Humagikhik pa ito.

Napangiti nalamang ako sa effort ni mommy.

“Thank you mom,” Niyakap ko siya at niyakap niya ako pabalik.

“Anything for my princess.” Mom is the best. Nakuha ko ang pagiging maintindihin at maalaga ni mommy. Sobrang swerte ko dahil mayroon akong mommy na kagaya niya. Why dad didn't see mommy's worth? Anong meron sa kabet niya na wala si mommy? Kasi kung ako ang tatanungin, mom si so perfect, looks, body and brain. Ayokong ihaintulad si Calvin kay Dad pero parang pareho sila. Iniisip ko tuloy kung magiging kagaya ba ako ni mommy in the future.

The next day ay balak ko sanang sabihin kay Calvin ang tungkol sa vacation ngunit maaga itong umalis. Naisipan ko nalamang na puntahan siya sa opisina nito. Alam ko naman na kilalang tao ang asawa ko at maraming nahuhumaling sa kaniya, kaya nga ako hulog na hulog sa asawa ko. Walang makakatalo sa pagiging perpekto niya. Kahit ako ay hindi makapaniwala na asawa ko siya, isang Billionaryo at ubod ng gwapo, matikas ang katawan at mataas. Nasalo niya lahat ang pagiging perpekto, pero ang ugali ay iba. Kung ano ang pag ka perpekto niya ay siya namang kinasama ng ugali ni Calvin.

O baka naman sa akin lang siya ganun? Napabuntong hininga nanaman ako at pinaandar ang kotse patungo sa company nito. Isa sa pinaka malaking building ang company ni Calvin sa buong mundo. Well, sa dami ba naman ng mga business niya, hindi ko nga alam kung paano pa na hahadle ni Calvin. Kaya siya siguro workaholics at wala nang time sa’kin. It doesn't matter, alam ko naman na para din naman sa future ng soon to be Victorino's babies namin ang ginagawa ng daddy nila.

Pag pasok ko ng kompanya ay may iilang bumati sa akin ngunit ang iba ay ilag, I don't know why but it seems they gossiping something. I didn't mind them at sumakay na nang elevator. May kasabay pa akong iilang impleyado.

“Nandito pala ang asawa ni Sir Calvin, nako lagot siya mamaya.”

“Anong lagot, tinotularate pa nga niya si sir, ilang beses na kaya niyang nahuli si sir Calvin.”

“Talaga? Nako ganiyan talaga kapag mayaman ang asawa, wala na silang pakialam kung kumakaliwa.”

Napa kunot noo ako sa narinig. Bakit pa sila nag bubulungan ‘kong dinig na dinig ko naman? Nilingon ko sila at agad naman silang yumuko. Kainis! Sarap hilahin ang mga buhok, buti hindi sila worth it. Sinawalang bahala ko nalang at huminga ng malalim bago tinungo ang office ni Calvin.

Papasok na sana ako nang pigilan ako ng isang babae, mukang nerd ito dahil sa glasses at weird na suot. Pang opisina ba talaga ang fashion niya? Muka siyang late fashion.

“Maam sandali lang po, bawal po kayong pumasok." Saad nito. Wait what? Tumaas ang kilay ko. Ako bawal pumasok?

“Didn't you know who I am? I'm his wife!” Galit na saad ko. Talagang pinagbabawalan pako, mukang hindi niya kilala kung sino ako.

“Mrs. Victorino?”

“The one and only.”

“S-sorry po ma'am, ibinilin po kasi na walang papapasukin.” Nanginginig na ang boses nito na wari ko’y natatakot na.

“Who said?” I asked pero hindi ito naka sagot. Inirapan ko ito at siyaka binuksan ang malaking pinto.

Pag pasok ko ay agad akong nagulantang sa nakita. No. . . this can't be happening again. There was a woman who sits in his lap and they kissing. Hinawakan pa niya ang ulo ng babae para palalimin ang halik na pinagsasaluhan nila.

Hindi ko kaya ang nakikita ko. Tumulo agad ang luha ko dahil sa sakit na nararamdaman. Why? Bakit niya ginawa to? Am I not enough? Bakit hindi nalang ako yung halikan niya?

“C-calvin?” My voice broke. Mukang narinig naman nila ang boses ko at napa hinto silang pareho. Nagulat ang babae ng makita ako kaya agad itong tumayo ng tuwid at yumuko.

Nang tumingin ako kay Calvin ay parang wala lang sa kaniya. He looked at me with disgust and then tumaas ang kilay nito. Seriously? Ganun nalang yun? Parang okay lang sa kaniya ang nakita ko?

“Anong ginagawa mo dito?” He's voice cold.

“Bakit?” Tanong ko.

“Olivia, give us a moment.” He said sa babaeng katabi nito. Napatingin sa akin ang malanding Olivia at siyaka ito nag madaling lumabas. Walang hiya siya, mamaya siya sakin. Makikita niya ang binabangga niya!

“What the fuck, Claire?” Biglang tumaas ang boses nito kaya tumindig ang balahibo ko. Siya pa may ganang magalit? Siya na nga itong nakita ‘kong may kahalikan!

“Yeah, what the fuck Calvin! Ano uhaw na uhaw ka sa babae? Akala ko. . you're just doing your work, pero iba pala ang trinatrabaho mo!” Sigaw ko. Wala na akong pakialam kung may maka rinig sa amin mula sa labas.

“So? Why do you care.”

“I care because I am you wife! Anong bang meron sa babaeng yun na wala ako?! Tell me!” Ayaw tumigil ang mga luha ko. Walang kasing sakit ang nakita ko, parang pinupunit ang puso ko.

“She's not boring like you. She's hotter than you. She makes me satisfied. You got your answers, happy?" Sarcastic na sabi nito.

Happy? Sa tingin niya matutuwa ako? Sobrang sakit para sakin.

“Boring? Bakit kailan mo bako kinausap ng matino! Hotter? Kailan mo ba nakita ang buong pagkatao ko! Satisfied? Kailan mo bako ikinama! Yan ang totoong sagot! At pwede ba? Kung boring ako, mas boring ka!” Sigaw ko bago ako lumabas ng opisina niya. I was furious. This is lot damage than before. Akala ko hindi na nangyayari ulit to. Akala ko okay na kami, pero ako lang pala yung okay, okay ako na ganito ang ginagawa niya sakin—bwesit siya! Cheater!

Noong una tinanggap ko, pangalawang beses na nahuli ko tinanggap ko ulit pero ito? Kulang nalang mag sex sila sa harap ko. Napaka walang hiya nila!

Pag labas ko ay nakita ko pa ang malanding Olivia, agad ko siyang nilapitan at sinampal ng malakas.

“You slut! Alam mong may asawa na ang tao nilalandi mo pa! Wala kang dilikadesa!”

Hinawakan nito ang muka at nag simulang umiyak. Pinagtitingan na kami ngunit wala akong pakialam.

“Maam tama na po.” Sabi ng babaeng nerd na pumigil saking pumasok.

“Isa ka pa! Wag mukong papakialaman!" Sigaw ko sa kaniya.

Muli kong nilingon si Olivia

“Kulang pa yan!” Muli ko siyang sinampal at hinala ang buhok nito. Kinaladkad ko siya patungo sa isang desk.

Alam kong sa kaniya iyon dahil may pangalan ang desk.

“Pack your things and get out! You're fired!”

“Maam maawa po kayo sakin, may anak po akong binubuhay." Sabi nito.

Napa hinto ako sa sinabi niya. Anak?

“Hindi ka nahiya sa anak mo? Pera mula sa kalandian mo ang pinapakain mo sa kanya.”

“Ginawa ko lang po–"

“Shut up! You're fired! Gusto mong kaladkarin pa kita palabas?” I was furious, I was fucking mad. I know it's not her fault, pero ginusto niya din.

Nagmadali itong inayos ang mga gamit. Nilingon ko naman ang babaeng nerd.

“And you! You want me to fire you too?”

Umiling ito.

“Then call me whenever my husband has an affair again in his office! Kapag nalaman ko na may babae nanaman siyang kinakalantari at hindi mo pinaalam sakin, I promise you. . . . walang tatanggap na trabaho sayo.” Pananakot ko sa kaniya. Agad naman itong tumango.

Sumakay ako ng elevator pababa ng lobby. Iyak lang ako ng iyak at wala akong pakialam kung may nakakakita sakin. Hindi nila alam ang nararamdaman ko! Ang sakit ng puso ko. Kahapon lang ang anniversary namin, sana kahit kunti man lang binigyan niya ako ng respeto! Kahit hindi bilang asawa kundi bilang babae.

Sumakay ako ng kotse at pinagsusuntok ang manubela.

“AHH!! Tangina!! Tangina!!” Sigaw ko. Sobrang labo ng paningin ko dahil sa mga luha ko. Kanina pako nag pipigil ng iyak dahil sa galit ko sa kaniya at sa malanding babae niya.

Pinaandar ko ang makina at nag simulang mag drive, hindi ko makita ang daan dahil sa mga luha at malakas na ulan. Parang sumasabay sakin ang panahon. Alam siguro nilang masakit ang nararamdaman ko.

“Tangina mo Calvin! You fucking cheater!” Sigaw ko. I was frustrated, this can't be happening again. I hate this life! Bakit lagi nalang akong nasasaktan.

Hindi ko namalayan na wala na pala ako sa tamang linya ng kalsada. Nakita ko nalang ang paparating na sasakyan.

“Oh my god!” I panicked.

Mababangga ako! No! I tried to step on a break but it's too late. Maybe this is the end. Dito na siguro matatapos ang buhay ko. . . .

**** BEEEEPPPPPPPP*****