CHAPTER 7

“Ikaw nanaman? Are you stalking me Mr?” Tanong ko kaagad nang magtama ang tingin ko sa kaniya. Ang lakas ng tibok ng puso ko sa kaba. Malapit ang muka ng kupal! Hindi dapat ako maapektuhan.

Tiningnan niya lang ako ng masama at huminga ito ng malalim, parang pinapakalma nito sang sarili.

“What do you want? Can't you see we are having a private conversation here?” Galit na sabi ko sa kaniya. Nakakairita ang pagmumuka niya! Sarap sampalin!

Umismid ito at tumayo ng tuwid siyaka nagpamulsa.

“That‘s how you called it. private? You two was too loud and noisy. Tsk!” Sabi lang nito siyaka kami inirapan. Problema niya? Siyaka pakialam niya! Ang galing niya ring umakto na parang hindi niya ako nakikilala. E kung sapakin ko kaya ang panget niyang muka!

“Babe, let's just go.” Narinig ko pa ang boses ni Hailey, mukang hindi niya alam na ako ang kausap ng babe niya! Sabagay naka talikod kasi ako. Malandi! Higad! Sarap murahin! Nagiging bad influence sila sa buhay ko.

“Yeah, kung naiingayan kayo e di umalis nalang kayo! Simple as that.” Pagmamaldita ni Mariane.

“Stop bothering me Claire, I know you're up to.” Muling sabi ni Calvin na siyang pagkuyom ng palad ko.

“Excuse me lang ha, can't you hear na hindi ka naman kilala ng best friend ko? Besides baka nga ikaw pa ang stalker niya, hindi ka type ng beshy ko! Wag assuming.” Pag aasar ni Mariane. Gosh she's so good at this. Libre ko nga siya mamaya for her reward.

“Me a stalker? I'm not interested in your friend. . . I will never be interested in her.”

Para akong tinamaan sa sakit dulot ng sinabi niya. Never, sabagay tama siya. Never been, hindi niya tinry na mahalin ako. Kahit isang beses man lang.

“Whatever you say Mr!” I said siyaka ko siya inirapan.

“Tama na besh, hayaan mo yan papansin lang yan.”

“Tsk!” Huling rinig ko bago ito tuluyang umalis. Humabol pa sa kaniya si Hailey. Thanks god they gone. Aatakihin ata ako sa puso, bakit ba kasi naisip namin to ni Mariane?

Bago paman maka labas ay binigyan pa ako ng nakakamatay na tingin ni Calvin. At inirapan ko lang siya. Fuck you jerk look ang ibinigay ko sa kanya.

Sarap fuckyuhan! Tangina niya! I bet mag papakababoy nanaman sila. Pweh! Nagiging masama na yata ang ugali ko. Lord I'm sorry, sila naman ang dahilan kung bakit ako naging ganito.

(A/N: Oo na lalagyan ko na nang POV si Calvin para may thrill HAHAHA)

[ Calvin POV]

Maimtim ko siyang tiningnan, mata sa mata. Hindi ako natatakot sa isang katulad niya. He's just a noober. At bakit ba siya nandito? Ang lakas din ng loob niyang puntahan ako sa opisina ko at ibagsak ang isang brown envelope sa table ko.

“The fuck? Didn't you know what is manners? As you can see I'm busy, and besides you didn't have an appointment, so you may leave now.” I used my bored tone on him. Wala akong panahon sa mga kagaya niya.

Hindi natinag ang expression niya at kinuha ang brown envelope sa mesa ko at kinuha ang papel sa loob, inilagay niya ito sa harap ko. As if I care.

“Here, just sign this.” He demanded.

I just give him a smirk and didn't look at the paper.

“Anong karapatan mo para diktahan ako sa gagawin ko?”

“Permahan mo na yan para tapos na ang lahat ng to. Para hindi na umabot sa korte.”

“Are you threating me Mr. Alcabud? I'm not that dumb like you. My sign cost millions, so if you didn't have that much money then just leave.”

Kita ko ang pag kuyom ng kamao nito.

“Just fucking sign it! Pakawalan mo na si Claire para matapos na. Hindi mo naman siya mahal diba?”

Hindi ako sumagot bagkos ay ngumiti ako ng nakakaloko at kinuha ang papel na nasa mesa. Binasa ko at muling tumingin sa kaniya, dumilim ang muka ko. How dare him! Atat na atat na yata siyang mag hiwalay kami ni Claire dahil siya na mismo ang gumagawa ng paraan.

“Divorse paper, what an asshole you are. For what? Nakakaalala na ba si Claire dahil naisipan niyang padalhan ako ng divorce papers? Or I guess you're the one who wants me and Claire to get divorce. Hmm..”

I stared at him with my death glare and smiled. I want to kill him. Akala niya ba ma uuto niya ako? ASA pa siyang peperma ako.

“Alam ko lahat ng pananakit at pambabae mo Mr. Victorino, at hindi ako nandito para makiusap kundi balaan ka kapag hindi mo yan pinirmahan. I know you're a famous business man, and I can ruin it.”

“I’m not scared, besides sinong maniniwala sa isang katulad mo?” I laugh. Hamak na isang mababang Engineer.

“Kapag nakaka-alala na si Claire, didn't you think babalik pa siya sayo? Nasaan kaba kapag kailangan ka niya? Kakagaling niya lang sa kasidente dahil sa pambabae mo tapos mababalitaan ko nalaglag siya sa hagdan? Kung akala mo maniniwala ako sa kasinungalingan mo, pwes nag kakamali ka! Kahit mataas kapang tao wala akong pakialam! I can put you in bars Mr. Victorino.”

I stand and glared at him angerly. The fuck this man! May gusto ba siya sa asawa ko? Pwes, hindi ko hahayaan na maging masaya sila.

“So be it. But let me tell you this, I will bring my wife back and you can't stop me.”

Pinunit ko ang divorce papers at ibinalik sa kaniya.

“Leave my office or I will call the security to brag you out.” I give him a smirk.

“Hindi ako papayag na bumalik sayo si Claire, tandaan mo yan, Calvin!”

Madilim niya akong tiningnan siyaka siya lumabas ng opisina ko. Ano bang meron kay Claire at atat na atat siyang makuha siya sakin? I will fucking find out! Hindi ako papayag na sumaya sila. Fuck them!

Maalala man ako o hindi ni Claire alam ‘kong babalik at babalik din siya sakin.

Totoo ba talagang hindi niya ako naalala? So hindi niya alam na asawa niya ako? Muna noong sa ospital tapos kahapon sa resto. Kung totoo man, pwes kukunin ko ulit ang loob niya para mahulog siya ulit sa akin.

“He can't have you Claire, no one does. You're mine.”