LOGINMy biological mom, Arabella Consunji, is a cold-hearted, condescending-old woman, na hanggang ngayon ay sinisisi pa rin sa akin ang pagkaalis ni Amara sa puder nila. Na para bang hindi ako ang tunay nilang anak.
“Are you seriously going to do this? I told you, hindi siya ang may pakana non! It was an accident, Celeste!” Bulalas niyang muli na para bang nais niya akong kumbinsihin.
Umiling ako at nagpatuloy sa pagpupunas ng buhok ko. “She did that to me because she wanted me gone to reclaim her throne to the Consunji family. If you’re so convinced that she did not try to kill me that night, then continue to protect her. Sana ay hindi niyo na lang ako nakita twenty years ago.”
“You’re right! I wish we had never looked for you! I don’t know what kind of family you came from before Linda threw you away, but I would never want to have a daughter like you!” she hissed, abruptly standing up and glaring sharply at me. “As long as you remain defiant, we’re freezing all your accounts—and you’ll get nothing from the Consunji fortune.”
I let out a laugh at her threat. “As if I’m scared, Mom. Close the door on your way out.”
A month later…
“Introducing the one of a kind designer behind these beautiful and unique masterpieces, and of course my fiance… Celeste Isabella Dela Vega!” Sebastian announced to everyone.
The crowd went silent for a minute after I showed myself in front of everyone, lalo na si Jaxon at ang pamilya ko na nasa harapan na gulat na gulat na nakatingin sa akin. I smirked at them before proceeding to my speech.
I was on my way to the bathroom when I saw Jaxon as if chasing me. Nang maabutan niya ako ay marahas niyang hinablot ang braso ko at tinapon ako sa wall ng hallway kaya nanlaki ang mga mata ko.
“What the fuck are you doing?!” I hissed when he tried to corner me with his big arms kaya pumalag ako.
“What’s the meaning of this, huh? Are you doing this to avenge your trampled ego at ang lalaking iyon pa ang ginagamit mo? Ganyan ka na ba kadesperada?” Nagngangalit na pahayag niya at muli akong hinawakan sa magkabilang braso.
“Nasasaktan ako, Jaxon. Bitawan mo ako,” mariin kong banta ngunit hindi niya ako pinakinggan.
Sarkastiko siyang humalakhak na parang nababaliw na. “Fiance, huh? Imposible namang binayaran mo si Mr. Razon para makipagsabwatan dahil wala ka naman nang pera, Celeste. I’m sure it was your body. Tell me, what did you do to make him your ally? Did you suck his dick? Or did you swallow his cum?”
Bago pa ako kumurap ay mabilis na nawala si Jaxon sa harapan ko at bumagsak sa sahig na duguan ang ilong at bibig.
“Son of a bitch! Do you know who you were talking to, asshole?” Sebastian’s voice thundered across the hallway after he forcefully punched Jaxon’s face.
Mariing pinunasan ni Jaxon ang dugo sa bibig niya at humalakhak.
“Yes, I know her very well because she was my fiance before you tasted her… Ikaw, kilala mo na ba kung anong klaseng babae yang pakakasalan mo? O basta mo na lang siyang ginusto just because she was so good at sucking dick? I should know. That woman is a fucking user,” he said in a mocking tone.
Mariin akong nagmura. Bago ko pa mabawi ang sarili ko at masugod siya ay tuluyan na siyang nawalan ng malay nang sipain siya ni Sebastian sa tiyan nang malakas.
And the next thing I knew—everyone gathered on that very hallway at kabi-kabila na ang mga camera sa paligid namin.
Flashback before the engagement announcement.
“Along with that two million pesos is a marriage proposal. You’ll be my wife for three months and you will have my name as your solid protection,” deklara niya na nagpataas ng kilay ko.
Nanatiling kalmado ang ekspresyon niya, na para bang nag offer lang siya sa akin ng candy at dapat na tanggapin ko iyon nang walang pag aalinlangan.
“And what makes you think that I’m going to accept your proposal?”
His eyes pierced my soul. Hindi ko mawari pero parang ibang tao ang kaharap ko ngayon sa lalaking nadatnan kong pinapaligaya ang kanyang sarili habang may tinitingnan sa cellphone niya. Was it p**n? I’m sure it was.
“I just know it. You’ll need protection now that you’ve called off the wedding to the heir of the Jimenez clan. Knowing them — especially Jaxon Jimenez — he won’t let that go easily,” he said plainly, as if he were absolutely certain.
Bigla itong tumayo at nagmartsa papalapit sa akin. He leaned forward. Ang kanyang dalawang kamay ay pumatong sa harapan ko at tiningnan ako nang mataman.
“Plus the Consunji family. They’d go so far as to strip you of your bloodline and assign it to their impostor daughter. Tell me—can you handle that on your own? They’re pros at twisting the story,” he said, as if he already knew everything about me.
Hindi kaagad ako nakasagot dahil lahat ng sinabi niya ay tama. I just went to his details online at napag alaman kong influential siyang tao—kali-kaliwa ang mga negosyo sa iba’t ibang mga bansa, ngunit iyon lamang ang natagpuan ko.
Bakit pakiramdam ko ay may mas higit pang dahilan kung bakit siya ang tinaguriang pinakamakapangyarihan sa bansa?
Sebastian Luca Razon—anong mayroon sayo?
“I’ll give you time to think. Don’t worry, I won’t say anything to the public until you decide,” he said calmly.
–
“Did you agree to his proposal?” tanong ni Selene pagkarating na pagkarating namin sa VIP room ng Wild Rover Bar.
Nanatili ang tingin ko sa shot glass na nasa mesa. “I didn’t. I don’t know. Pakiramdam ko ay may iba pa siyang nais na mangyari. Imposibleng basta-basta na lang niya akong oofferan ng kasal para lang protektahan ako. Hindi naman kami magkakilala nang lubos.”
Pumalatak si Selene bago inisang-lagok ang whiskey niya. Matapos iyon ay nagsindi siya ng black cig at agad na hinithit iyon sa harapan ko na para bang stress na stress siya. Sinamaan ko siya ng tingin dahil ayoko talaga ng amoy ng sigarilyo.
“What? This one is expensive. Hindi mabaho ang amoy,” katwiran niya.
“Still a cigarette.”
“Whatever. Why don’t you try him? Wala naman nang mawawala sayo ngayon. Your family is slowly disowning you, and that man was right. Ngayong nananahimik si Jaxon, I’m sure may pinaplano ang gagong yon sayo,” pahayag niya at bumuga muli ng usok sa harapan ko kaya naubo ako.
“Puwede bang lunukin mo na lang yan?” Reklamo ko at tinungga ang whiskey. Gumuhit iyon sa lalamunan ko. “He gave me time to think. I still need one more reason to accept his proposal.”
“Like what?” Taas-kilay niyang tanong.
I shrugged my shoulders. “We’ll see.”
"Bakit daw dalawang linggo?" Puno ng kaba ang boses ko nang tanungin ko iyon sa kaniya."Probably because of the renovation of their mansion at ang resort...""Celeste! Pumunta ka na roon at hinihintay ka ni Sir Anthony!" Dinig naming sigaw ni Nimfa kaya napangiwi ako. Si Mari ay nakangisi lang na nakatingin sa akin kaya napairap ako."Ikaw na munang bahala kay Celestine. Babalik agad ako." Bilin ko sa kaniya na tinawanan lang niya kaya tinitigan ko siya. Anong problema ng babaeng 'to?"Kung makakabalik ka agad. Balita ko ay miss na miss ka raw, e." Panunuya niya pa sa 'kin kaya minura ko na siya at umalis na.Malakas ang kalabog ng dibdib ko habang binabagtas ko ang daan patungo sa Hacienda. Wala na iyong lalaking nakita ko sa entrance gate ng Hacienda kaya dumiretso na lang ako sa likod upang doon dumaan. Nang makapasok ako sa mansion ay tanging halakhak lamang ng mga lalaki ang narinig ko. Wala akong ideya kung bakit ako pinatatawag ng lalaking ito.Ano kaya ang kailangan niya?Bag
Umangat ang tingin ko kay Sir Anthony nang marinig ko iyon mula sa kaniya. Napansin ko pa ang makahulugang tingin sa akin ni Mari bago bumaling sa lalaking tahimik pa rin sa tabi ko. Sasagot na sana ako ngunit naunahan niya ako kaya napanganga na lamang ako."Sunod kami, bro." Pakiramdam ko ay mas lalo akong nilamig nang marinig ko ang boses niya."Don't be too hard on her, bro," sabat pa ng isang lalaki bago tuluyan na kaming nilagpasan."Una na kami, Celeste. Sa bahay na lang tayo magkita." Paalam naman sa akin ni Mari.Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil hindi ko alam ang isasagot ko. Nais kong umuwi na dahil sigurado akong naghihintay na siya sa akin. Hindi ko rin alam kung makakaya ko bang harapin ang lalaking ito ngayon. Ngunit tila pinagkakaisahan ako ng lahat nang habulin ko na lang sila ng tingin hanggang sa mawala na sila sa paningin ko.Marahas akong napabuntong-hininga at tumayo na."K-kailangan ko nang umuwi—""You're not going home tonight not until you talk to me," put
"Tapos ka na? Hindi ka ba pupunta sa sapa?"Nangunot ang noo ko sa tanong ni Mari kaya tiningnan ko siya nang nagtataka. May kakaibang ngisi sa labi nito."Anong gagawin ko sa sapa? Pagabi na.""Nandon sina Sir Anthony at ang mga business partners niya. Hindi mo ba nakita kung gaano kagwapo ang mga 'yon? Lalo na 'yong isang lalaki, imported na imported!" Kinikilig na saad niya kaya npaismid na lang ako."Paano ko makikita, e magdamag akong nandito sa kitchen," bulong ko at hinanda na ang sarili sa pag-uwi.Katatapos lang naming maghanda ng dinner ng buong pamilya at ang sabi ni Nimfa ay puwede na raw kaming umuwi. Ang buong akala ko rin ay makikita ko sina Sir Anthony at ang iba pa ngunit bigo ako dahil hindi ako pinakawalan ni Nimfa. Ramdam ko na rin ang pagod ko at parang gusto ko nang mahiga agad at magpahinga."Punta tayo saglit. Nandon naman sina Trina at ang iba pa. 'Di ba ay hindi mo pa naman sila nakikita? Malay mo magustuhan ka ng isa sa mga business partners ni Sir Anthony.
Tinanaw ko ang malawak na bukirin sa harapan ko. Napapikit ako nang umihip bigla nang malakas ang preskong hangin na tumangay ng iilang hibla ng buhok ko patungo sa likuran ko. Napangiti ako nang makita ko ang berdeng mga halaman lalo na ang mga bunga nito."Celeste!"Nilingon ko agad ang tumawag sa 'kin at doon ko nakita si Nimfa, ang katiwala ng asawa ni Selene na si Emerson. May dala itong bayong at sombrero habang nakangiting naglakad palapit sa 'kin."Magandang araw po. Sa palengke po ba ang punta niyo?" Tanong ko sa kaniya at sinulyapan ang bayong na hawak niya.Hinawakan ako nito sa braso at iginiya na pabalik sa kubo kung saan kami tumutuloy. Nahagip pa ng mga mata ko ang isang sasakyan na bigla na lamang huminto sa kanto patungo sa Hacienda Sarmiento. Sino kaya iyon?"Puwede ba kitang utusan? Dumating na ang mga Sarmiento kasama ang iilang kasosyo nito sa negosyo. Kailangan ng maraming tao sa Hacienda," seryoso nitong sabi sa 'kin kaya nangunot ang noo ko."Ngayon ho? Akala k
Tatlong buwan na ang lumipas.Tatlong buwan mula nang tuluyan kong ginulo ang mundo ng mga Jimenez. Tatlong buwan mula nang ako naman ang naging target ng buong sistema na matagal nang bulok. Tatlong buwan mula nang tumakbo ako—hindi dahil duwag ako, kundi dahil kailangan kong mabuhay.At ngayon, heto ako. Nakatayo sa gitna ng malawak na lupain, tanaw ang mga baka at kambing sa di kalayuan. Ang hangin dito ay iba, malinis, tahimik, at parang wala kang kasalanang kailangang ikubli.Pero sa loob ko, hindi pa rin payapa ang lahat.Hindi ko namalayang nakatingin lang pala ako sa kawalan nang marinig ko ang boses na halos hindi ko inakalang muli kong maririnig sa buhay ko.“Celeste! Kakain na tayo! Kailangan mo na ring inumin ‘yong gamot mo!” tawag ni Selene, ang dati kong best friend. “Hoy! Huwag kang tumanga diyan, malamig dito!”Napangiti ako nang mahina bago ako humarap sa kanya. Nasa may pintuan siya ng maliit na bahay, nakapatong ang isang kamay sa tiyan nito na malaki na. She was he
Pagbalik ko sa condo ay magaan ang mga hakbang ko. Na parang sa wakas ay may konting liwanag na bumukas matapos ang ilang araw na puro bagyo. Huminto ako sa tapat ng malaking salamin sa hallway, hawak ang phone habang pinapanood ang live interview ni Jaxon sa mismong ospital.Sa unang minuto pa lang, napangiti na ako. Hearing him saying sorry to me is fucking satisfying.Humihingi ng tawad si Jaxon. Inaamin lahat ng pagkukulang niya, kung paanong hindi niya ako naalagaan noon, kung paano niya ako trinaydor, kung paano siya nagsinungaling sa buong relasyon namin, at kung paano niya ako ginawang instrumento lang para lang masecure ang mana niya.For a moment, I allowed herself to feel it. Finally… some justice.Umupo ako sa sofa, pinatong ang phone sa dibdib ko. “At least he mentioned those things,” mahina kong bulong, napapailing at napapangiti. “About time.”Pero paglipas ng ilang segundo, agad na nawala ang ngisi ko dahil sa sunod na mga narinig ko.Hindi binanggit ni Jaxon ang ginaw
![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)






