FAZER LOGINNatakot si Nica sa akin. Tinulak niya ako palayo na may halatang takot sa mukha, na para bang isa akong masamang multo. Ang mga sinabi ko ay sapat na para magdulot sa kanya ng mga mapanirang isipin at hindi mapakaling damdamin.Matagal bago siya nakapagsalita. “Miss Canlas, nagbibiro ka ba? Bakit naman ako aatras sa kompetisyon?”Habang sinasabi niya iyon, sinadya niyang lakasan ang boses niya para maakit ang atensyon ng mga tao sa paligid. Sa isang iglap, napako sa akin ang tingin ng lahat.Parang pinalalabas niya na ginagamit ko ang kung anong ilegal na paraan para pilitin siyang umatras sa laban.Nagsimulang murahin at bwisitin ako ng mga tagahanga ni Nica, kaya’t naging magulo ang buong eksena. Tahimik na nagpanatili ng kaayusan ang host at mga guwardiya, at binigyan naman ako ni Nica ng isang mapanuyang tingin na para bang sinasabi niyang masyado pa akong bata para kalabanin siya.Ito ang pinakapaborito niyang taktika, ang galitin ang iba at gamitin ang emosyon bilang sandata lab
Lahat ng mga manonood na nakakakilala sa akin ay nagsimulang magsibulungan. Si Susan ay palaging naniniwala na mas magaling si Sofia sa akin sa lahat ng bagay.Ang totoo, halos hindi nga pumasa sa pamantayan ang anak niya. Kaya paano ko raw siya malalampasan?Kaninang-kanina lang ay nagyayabang pa siya sa harap ni Edmund, ngunit agad din siyang napahiya na para bang sinampal ng katotohanan ang lahat ng tumingin sa akin nang mababa.Ang pinakadimakapaniwala sa lahat ay si Edmund mismo. Parang ngayon lang niya ako nakita at may bakas ng hindi paniniwala sa kanyang mga mata. “Paano... paano siyang naging siya?”Malamig na sumabat si Vicento. “Bakit naman hindi, Tito Edmund? Sigurado ka bang kilala mo talaga ang sarili mong anak?”Ang mga salitang iyon ay tila isang malakas na sampal sa mukha ni Edmund.Paanong matatanggap ni Susan na mas magaling ako kaysa sa anak niya? Agad siyang sumigaw. “Imposible! Kilala ko ang kakayahan Ria sa pagpipinta! Siguradong nandaya siya. Oo, siguradong may
“Sumali ka talaga? Nakakatawa naman. Tingnan mo nga, wala man lang ang pangalan mo sa listahan.”Si Sofia ay sumali upang makilala, kaya ginamit niya ang kanyang tunay na pangalan. Ito rin ang dahilan kung bakit ginamit ni Nica ang kanyang tunay na pangalan, at hindi ang RS.Wala man lang nabanggit na Ria Canlas o Ria Victorillo sa mga kalahok, kaya natural lamang na hindi ako sineseryoso ni Sofia.Tinakpan ni Susan, ang matandang mapagkunwaring babae, ang kanyang bibig at palihim na tumawa. “Ria, alam ng tita na napaka-proud mo sa iyong sarili at gusto mong makipagkumpitensya sa aming Sofia sa lahat ng bagay. Pero kung wala kang talento sa pagpipinta, wala ring saysay na pilitin mo. Isa pa ay kasal ka na. Dapat ay mag-focus ka na lang sa pag-aalaga sa asawa at mga magiging anak mo. Bakit mo pa kailangang ipahiya ang sarili mo sa publiko at gawing katatawanan ang pamilya Victorillo?”“Para sa pamilya Victorillo, si Ria Canlas ay isang karangalan, hindi kailanman naging isang kahihiyan
Isang buong araw nang pinagpiyestahan ng publiko ang isyu, at sa halip na humupa, lalo pa itong naging mainit.Pati si Sofia ay dumating para manlait. “Ria, pumasok ka sa pamilya Victorillo dahil sa kasunduang pangkasal. Sabihin mo nga, ano bang ginawa mo at agad kang binatikos ng ganito? Nakakahiya, pareho pa tayo ng apelyido.”Si Edmund naman ay nakasimangot. “Matagal ko nang sinabi na aayusin ko ang opinyon ng publiko. Asawa ka na ngayon ni Vicento, paano ka nababatikos nang ganito? Hindi ka naman kasali sa kompetisyon, bakit ka pa nakikialam?”“Papa, naiintindihan mo ba ako? Paano mong nalaman na hindi ako sasali?” tanong ko nang makahulugan.Ang unang naging reaksyon ni Edmund ay hindi pagtitiwala, kundi panunumbat. “Marunong ka ngang magpinta, pero huwag kang lalabas para ipahiya ang sarili mo. Noon, pinahiya mo na ang pamilya Canlas, at ngayon na may asawa ka na, pinapahiya mo rin pati ang pamilya ng asawa mo.”Nakataas ang kilay ni Sofia, nakahalukipkip at puno ng pang-aasar.
Ang mga sinabi ko ay lalo pang nagpagalit kay Mama Sandy. Matapos siyang mapahiya sa akin noon, sa wakas ay nakakita siya ng pagkakataon para maipakita ni Nica ang kanyang galing.Nagkaroon ng kumpiyansa ang boses ni Mama Sandy. “Mukhang hindi ka nasisiyahan sa anak ko. Kung may pagdududa ka, bakit hindi ka sumali?”Siyempre, sa mga mata niya, kahit sinong reyna pa ng mga kaharian ay hindi maihahambing sa kanyang pinakamamahal na anak.Makahulugan akong ngumisi. “Mukhang nagkakamali ng intindi si Mrs. De Leon. Nagtataka lang ako, si Miss De Leon ba talaga si RS? Baka may hindi lang pagkakaintindihan?”Biglang tumingin sa akin si Nica, ang mga mata’y may halong pagkabigla. “Anong ibig mong sabihin?”May bahid ng takot sa kanyang mga mata. Ang lihim ni Nica ay siya lamang ang nakakaalam, at ngayon na tinanong ko iyon nang harap-harapan, tiyak na kabado siya dahil sa kanyang pagkakasala at pagsisinungaling.Mula nang ako’y muling isinilang, nawala na sa kanya ang kontrol sa lahat. Unti-u
Uminit ang aking mukha hanggang sa leeg ko at nang mapagtanto ko kung ano ang ginagawa ni Vicento ay nanigas ang na lamang ang buong katawan ko.Ang lakas niya ay mas matindi pa kaysa kay Denver at bahagyang kumirot ang leeg ko. Hindi ko napigilang kapitan nang mahigpit ang makinis na tela ng kanyang suot at mahina kong tinawag ang pangalan niya. “V-Vicento...”Sa wakas ay binitiwan niya ako at marahang dumaan ang kanyang mga daliri sa bahaging tinatakan niya, halatang nasiyahan. “Ang lambot ng balat mo. Sa susunod, baka talagang hindi na ako makapagpigil at buo kitang kakainiin.”Nag-init ang mukha ko sa hiya dahil sa sinabi niya. “V-Vicento n-naman...”“Bakit ka nahihiya? Wala pa bang gumawa nito sa’yo dati?” banayad niyang kinurot ang pisngi ko.Tiyak na ang tinutukoy niya ay si Marvin. Siyempre, wala namang nangyari kina Ria Canlas at Marvin. Noong panahon ng nag-aaral pa ako ay hanggang yakap lang ang nagawa namin ni Denver at bihira pa ang halik. Maginoo siya noon, sinasabi niya







