Share
CHAPTER 10
Kaugnay na kabanata
Remarried to CEO CHAPTER 11
Someone's POVI stop the car when I see something within the street. She was almost hit by my car and shit thank God hindi ko siya nasagasaan.Without delay, I stepped out of my car to ensure that the lady I narrowly avoided hitting was unharmed."Miss are you alright?" I approach her.She looks like miserable; she raised her head and look at me.Medyo nagulat ako nang makita ko ang mukha niya. She's drunk and she's also crying medyo nataranta ako kung anong gagawin ko.I've never seen a girl sobbing along the road, so this is out of the ordinary for me.Napansin ko rin na she's wearing some seductive dress. So, I took my coat in the car, at pinatong ko to sa balikat niya."Please get me out of here, " she said.Umiiyak lang ito, I don't know what happened to her.Medyo napapaisip ako kung may nangyari bang masama sa kaniya.Inalalayan ko agad siya at pinapasok sa kotse ko.What makes it possible for this woman to accompany a stranger?Paano nalang kung hindi ako nakakita sa kaniya.I
Remarried to CEO CHAPTER 12
Letitia’s POVNapahawak ako sa paa kong kumikirot. Minalas ka nga naman talagang paa ko pa talaga ang nadali.Pagkatapos ako buhatin ng lalaki na ‘yon, inupo niya ako sa sofa sa salas.Kukuha raw kasi siya ng pang hot compress sa paa ko. Iniisip ko pa rin kung paano ako makakalis, kaso paano ng ba?Ni wala nga akong cellphone na dala kahit pera wala. Tapos natapilok pa ako.Tanga ko talaga!Tanga ko na nga sa pag-ibig mas naging lampa pa ako. Hilig ko talagang masaktan.Napaangat ang ulo ko sa nagsalita. “Here,” aniya.Inabot niya saakin yung pang hot compress, kinuha ko agad ito sa kamay niya.“How rude,” bulong niya.“May sinasabi ka?” Tanong ko.Tumingin siya saakin at ngumiti. “Wala.”Inismidan ko ‘to at inilagay ang hot compress saakin. Nakaramdam ako ng konsensya sa inakto ko towards him.“T-thank you,” I whispered.“Oh, you know how to say thank you.” Sagot niya at pangiti-ngiti pa.“Binabawa ko na!”Napaka antipatiko talaga.Tumayo ako ng diretso at tinignan siya. "I need your
Remarried to CEO CHAPTER 13
Lumabas ako ng bahay ni Archer at nagmuni-muni. Lumabas ako ng bahay dahil napagpasyahan ko kasing libutin sa labas.Kahit papaano nakakapaglakad na ako ng maayos dahil sa tulong ni Archer.Tapos nahusgahan ko pa yung tao, natatawa ako sa sarili ko because he knows how desperate I am for someone.Wala rin naman kasi akong magawa sa loob kundi mag-isip ng kung ano ano.Gusto ko rin makita kasi kung gaano kaganda ang lugar na ito.Buti nalang kahit malamig malakas pa rin ang sinag ng araw. Kaya naman ay katamtaman lang ito sa pakiramdam.Napagdesisyon ko na rin pala na dito muna ako sa baguio.Gusto ko sanang ipapadala lahat ng cards ko para makaalis na rin ako sa rest house ni Archer.Nahihiya na ako marami na siyang naitutulong saakin. Pero naiisip ko rin na ayokong abalahin si Krisha sa trabaho niya.Hindi naman kasi maganda tignan kung magkasama kami sa iisang bahay.Hindi rin naman ako sanay na may makasamang ibang lalaki. Kaya hindi ko talaga alam ang gagawin ko.Ayoko pang umuwi
Remarried to CEO CHAPTER 14
" Are you sure that you're alright now?" Tanong muli ni Archer saakin.Kanina pa siya hindi mapakali at paulit-ulit akong tinatanong.Para siyang bulate na binudburan ng asin.Sinisilip niya ako mula sa kusina na para bang tinitignan ako kung okay na ako.Ngayon ko lang napansin na hilig niyang magluto. Hindi ko rin naman maitatanggi na masarap ang mga niluluto niya.Pagkatapos kong matapilok sa labas agad akong dinala ni Archer sa loob ng bahay at nabigyan naman agad ito ng pang unang lunas.Ilang tapilok naba ang nagagawa ko, napakalampa ko namang tao."Okay ka lang ba riyan?" Parang lumabas ang kaluluwa ko sa gulat nang bigla muling sumulpot si Archer.Humawak ako sa aking dibdib at kinalma ang sarili ko."Naka-ilang tanong kana, " sabi ko."Concern lang naman ako, wait kalang diyan matatapos na ako magluto."Bumalik kaagad ito sa kusina. Nakakapagtaka tong lalaki na 'to dahil hindi naman ako nagpapaluto sa kaniya ng pagkain. Gusto ko lang naman umupo at ipahinga yung paa kong may
Remarried to CEO CHAPTER 15
Malamig na hangin ang dumapo sa mukha ko ng lumabas kami ni Archer sa kotse niya.Mas malamig pa pala pag bumaba ka sa bayan, sapat lang naman ang suot-suot kong jacket hindi giniginaw ang aking katawan.Pumunta kami sa botique para bumili ng mga damit. Wala na akong nagawa sa pangungulit ng lalaking 'to.Ayon kay Archer ito lang ang nag-iisang boutique sa lugar na 'to. Kaya kapansin-pansin na kakaunti lang ang tao rito.Pumasok kami ni Archer sa boutique habang ako nasa likod niya nakasunod lang. "Aray!" Ininda ko ang sakit ng tumama ang mukha ko sa likuran niya.Paano ba naman kasi tumigil siya bigla sa paglalakad.Hinimas ko ang aking noo dahil ramdam ko ang sakit na bumakas dito."Bakit ka kasi nasa likuran ko at kailan kapa naging buntot?" Tanong niya."Hindi ko naman kasi alam ang gagawin ko.""Malamang titingin ka ng mga damit mo, hindi ko naman alam anong size mo. Unless gusto mo ipasukat sa'kin 'yan" Ngumiti ngiti pa ito ng nakakaloko.Hahampasin ko na sana siya pero nahawak
Remarried to CEO CHAPTER 16
Letitia’s POVIt’s been 2 days ng nakituloy ako rito sa bahay ni Archer.Sobra akong nag enjoy kahit dalawang araw palang.Siguro naging maganda ang environment ko. Nawala ang lungkot at problema ko kahit papaano.Pero hindi naman habang buhay dito lang ako. Kailangan ko rin umuwi at harapin ang problemang dapat ayusin.Kaya habang nandito gusto ko muna i-refresh ang utak ko. Maging malaya muna saglit at maging masaya kahit papaano.Sobra talaga akong nagpapasalamat sa lalaking 'to.Kahit hindi niya ako ganoon kakilala tinulungan niya pa rin ako sobrang laki ng utang na loob ko sa kaniya.Hindi ko makakalimutan 'yon kahit hindi ko pa siya nakikilalang maiigi sobrang gaan na ng loob ko sa kaniya kahit na minsan gusto ko na siyang ibaon sa lupa ng buhay.Hahahaha.Sa lahat ng pinakita niya saakin sa dalawang araw.Despite how simple it would be to trust him; I choose not to.Maybe not now."Letitia do you wanna pick some strawberries?” He asked."Saan ba?" Tanong ko."In my farm?" Medyo
Remarried to CEO CHAPTER 17
"I love you don't leave me." Tuluyan ng bumagsak ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan. Tinignan niya lang ako ng malamig mas malamig pa sa yelo ang kanyang titig. Hinawakan ko ang kamay niya at inilapat ko ito sa pisngi ko. "Please! 'wag mo ako iwanan." Puno ng pagmamakaawa ang lahat ng sinasabi ko. Ang tanging nararamdaman ko lang ay ang pagkirot ng aking puso. Tinanggal nito ang kamay niya at paunti-unting naglakad papalayo saakin. Habang siya ay naglalakad palayo saakin nanghina nalang ang aking tuhod ng makita ko ang huwak sa kanyang braso. It was Camille. Ang babaeng mahal niya. Pilit ko silang hinabol ngunit hindi ko sila maabutan. Para akong nadikit sa kinatatayuan ko na kahit anong takbo ko hindi ko sila maabutan. Patuloy pa rin ang pagbagsak ng luha ko habang pinagmamasdan silang papalayo saakin. "Please… 'wag mo akong iwanan." Nagmulat ang mga mata ko at tanging nasa kisame lang ang aking pagtitig. Hinawakan ko ang gilid ng aking mata dahil sa naramdaman k
Remarried to CEO CHAPTER 18
Letitia's POV "Kung bumili kaya ako dito ng bahay sa baguio?" Tanong ko kay Archer na abalang nagdidilig ng mga halaman. Tumingin siya saakin. "Why? Gusto mong mapalapit saakin no?" Tanong niya na may kasamang ngisi sa labi. Tumaas ang aking kilay."Kapal talaga ng mukha mo no?" Noong nagpaulan si Lord ng kakapalan, nasalo niya lahat siguro. "Bahay bakasyunan lang para pag wala akong ginagawa diba." Mariin kong saad. Magandang ideya rin naman 'yon. Wala pa naman akong pagmamay-ari tulad ng vacation house. Hindi tulad ni Bryson na maraming vacation house. Ang sinasama niya lang naman doon si Camille. " That's an excellent choice. I can suggest a few of the nearby vacation homes," sabi niya. "Babalik na rin kasi ako sa manila, may mga aayusin lang ako." I spoke. "Oh." Tanging sagot ni Archer saakin. Huh? Bigla nalang siya tumahimik sa buong pagdidilig at pag-aayos naming ng halaman. Pagkatapos ko diligan ang mga gulay at prutas naglakad ako papunta sa gripo para kumuha uli
Pinakabagong kabanata
