Chapter 32: This is going to happen.

Chapter 32: This is going to happen.

“Sit, allow us to introduce ourselves to you. Lexia.” Rage said that. I didn’t know that he was here.

Halos mapasigaw ako sa  narinig ko, all this time ay kilala niya ako? Okay lang ba siya, so ako ang nagmumukhang clown dito na kakaisip kung bakit ganun siya ka-close sa akin. Eme siya dami niyang ganap.

Hindi ko alam kung ready ba ako sa mga maririnig ko ngayon basta para bang mixed emotions ang araw na itu.

Simula nung nagising ako I keep having difficulties creating a memory or bond yun daw kasi ang sanhi ng amnesia ko, plus sobrang hirap maalala lahat ng nangyari from the past. Cause I have Retrograde amnesia, isa-isa ko silang tinitignan nagba-baka sakali na may makilala pa ako sa kanila. Pero ang nangyari lang ay unti-unti ko ng nararamdaman ang pagsakit ng ulo but I still act normal. 

“Before we do that, let’s eat first.” Singit ni Jen sa sinabi ni Rage. Mukhang nakuha naman lahat ang gustong sabihin ni Jen at ako lang ata ang hindi nakagets.

Umiiyak na rin kasi ang anak ni Ali mukhang gutom na rin.

Umorder ako ng pasta since yun agad ang una kong nakita. Kanya-kanyang order na rin ang ginawa ng iba.

Ramdam ko ang matutulis na tingin sa akin nina Rage at Kevin na para bang ngayon lang uli nila ako nakita.

“Bakit hindi mo ako tinawagan binigay ko calling card ko sayo ei.” Biglang nagsalita si Kevin at lahat kami ay napatingin sa kanya.

“Ahm. Busy ei. Tsaka ni-accept naman kita sa f******k diba.” Yun na lang ang naisagot ko. After kasi niya magchat ng. “Ni-accept din ako ni Ganda.” Ay hindi ko na pala siya nireplyan medyo nahiya ako ng maisip ko yun ngayon lang.

“Oo nga tapos hindi mo ako nireplayan.” S***a siya sinabi niya pa talaga, alam ko lahat ay nakatingin sa amin ngayon pero bakit iba na ang awra ni Rage. Sana okay pa siya.

“So, you guys are communicating pala ha.” Jen sounded teasing us. Nagkatinginan kami ni Kevin, anong communicating hindi ko nga nireplyan emzz.

“Ako nga nagbigay din ng calling card hindi man lang ako tinawagan.” Ali said. Medyo nakakaramdam na ako ng hiya ngayon, gosh bakit ngayon ko lang na realize. 

“Sorry talaga sa inyo ha, medyo naninibago pa ako rito ei.” Sagot ko, and I think they get what I meant naman.

“Huy, nagbibiro lang ako. Eto naman but sorry din ha kasi biglaan itong paganap ni Jen. Kapag may masakit sayo magsabi ka lang okay.” Ali said, aww she’s so considerate.

Nakita kong bumwelo si Jen at mukhang may sasabihin pero bigla din dumating ang mga orders namin.

Payapa na sana akong kakain ng biglang nag-abot si Rage ng milk tea. Nagulat ako dahil wala naman akong in-order na milk tea.

“It’s your favorite.” Sabi niya lang, habang hinihiwa ang beef steak niya. 

Ramdam ko rin ang titig ng mga kasama namin rito sa table dahil sa kilos niya.

Tinikman ko na lang din ang milk tea na bigay niya at ang sarap pala ng okinawa na walang pearls, purokasia ko dark chocolate ei. Hindi ko alam mas maganda pala ang taste ko noon.

Tumahimik na uli kami dahil kumakain siguro ay wala pa ring dinner ang iba at lahat ay dumiretso dito galing sa work.

Napatingin naman ako kay Ji na masayang nilalantakan ang fried chicken niya.

“Ang cute mo naman.” Sabi ko sa bata. Pero umiyak lang si Ji, gosh wala akong ginagawa pinuri lang ei.

“Sorry, ganyan lang talaga yan kapag may bagong nakikilala.” Sabi ni Ali at pinapatahan na si Ji.

“Ganda, baka napaiyak sa kagandahan mo.” Singit ni Kevin sa diskusyon. 

Alam ko at ramdam ko na namumula ako ngayon bakit ba siya bumabanat ng ganyan. Obob ba siya? Emzz

“Oy!” Yun lang ang nasabi ko sabay yuko. 

“Yes, you are ugly.” Sabi ni Rage na para bang naiinis tignan mo ‘to hindi naman inaano, ugag ba siya.

“Ay, sobra ha.” Hampas sa kanya ni Jen. 

“Tseh.” Sabi ko sabay irap sa kanya, nakita ko naman ang paggalaw ng panga niya. Ewan ko sayo.

Ipinagpatuloy ko na lang ang pagkain dahil baka hindi ko maubos dahil kay Rage bigla-bigla tinotoyo.

—-

Tapos na lahat kumain at hinihintay na lang ang dessert na gusto ni Jen at nung bata na anak ni Ali.

“So, what now?” Kevin speaks again.

Humarap ako kay Kevin ng maayos para makinig.

Pero may biglang humila ng upuan ko at naging katabi ko na s Rage. Siya pala yung humila.

“Problema mo?” Sigaw ko sa kanya.

“Huy, may bata mamaya na kayo mag gaganyan.” Saway sa amin ni Jen

“So, let’s start introducing our names to Lexia.” Si Ali na ang sumingit.

“Ako na una.” Nagtaas ng kamay si Kevin. Napangiti ako.

“I’m Kevin Lavin, Miss Ganda and your suitors way back.” Sabi niya at tinignan ako sa mga mata ng diretso.

“Hindi kita sinagot?” Taka kong tanong sa kanya. Bakit nanghihinayang ako?

“Hindi ei.” Yan lang ang reply grabe naman.

“Choosy ka kasi.” Banat ni Ali habang halatang pinagtatawanan si Kevin.

“Because she likes high class men.” Sagot naman ni Rage kay Ali sabay tingin sa akin.

“Hmm. Hindi na ata si Kevin ang focus dito.” Sagot naman ni Jen.

“I can be high class too and at the same time expensive na ako lang ang meron.” Sagot ni Kevin. Pabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa. Like okay lang sila?

“Okay stop. Ali” halatang inawat na ni Jen.

“Well, my name is Alina Santiago, your bff sis.” 

“Hello.” Sagot ko.

“Well, kahit konti lang ang pinagsamahan natin nung first year ikaw lang ang isa sa pinaka umintindi sa akin bukod kay Kevin.” Dagdag ni Ali.

Napangiti ako kasi ibig sabihin nun mabait pala ako sa mga kaibigan ko dati.

“Sis, I’m Jennica Constantine. Actually the three of us are best friends. And I am the cause of your amnesia.” Nagulat ako sa sinabi ni Jen hindi ko alam kung totoo ba yun o hindi?

Like paano?

“Paano?” Tanong ko.

“I was drunk that night then the two of you were in my car. I'm the one who’s driving, and due to my irresponsibility the three of us got in a car accident.” Jen said. 

Bigla kong naisip ang isang liwanag habang nasa sasakyan ako pero kulang kulang pa rin ang ala-alang yun.

Napapikit ako dahil pilit kong ina-alala ang insidenteng yun.

“Oh my gosh. Is she alright?” Hindi ko na inintindi kung sino ang nagsasalita.

“I know this is going to happen.”

[A/N: 

Hello good day, first of all I am not that good about science but if you are curious about Lexia’s amnesia here’s the link so you can read it for yourself. 

https://www.healthline.com/health/retrograde-amnesia

Another thing, belated merry christmas everyone. Wishing you all a healthy mind and a peaceful heart more blessing to come for yourself and to your family. It’s cold and keeps you warm. Love you.

Yours Truly, M.Nins]