Chapter 18

Chantria

Bored na bored akong nakikinig sa adviser namin at sa mga palatuntunang dapat sundin sa klase. Halos paulit-ulit na lang ang sinasabi niya na para bang mga elementary student kami na hindi agad makaintindi.

Not to mention, itong mga sinasabi niya naman ay ang talagang inaasahang gawin naming mga estudyante niya kaya bakit kailangang ulit-ulitin? Wala na tuloy akong nagawa kung hindi ang mangalumbaba sa lamesa ko at tumitig sa kawalan.

“Makinig ka,” bulong ni Iwatani.

“I already know what she’s saying. Hindi ka ba nabo-bored? Dapat ay nagsimula na tayong magklase. Sayang ang oras.”

Napabuntonghininga na lang si Iwatani at hindi na nagsalita. Siya na lang ang nakinig para sa ‘ming dalawa kahit na alam kong narinig na niya ‘to nang paulit-ulit noon. I don’t understand the need to listen to this all the time. Halos lahat ng sumunod na subjects ay ganito ang sinasabi.

Nagawi naman ang tingin ko sa lalaking ngayon ko lang nalaman ang pangalan. Dahil nagpakilala kaming dalawang tran