Six

Alas sais na ng nilisan ko ang restaurant na 'yun. Diretso ang pagpapatakbo ko ng sasakyan patungong mansion. Alam kong puro galit ang aabutan ko ngayon sa bahay kaya hinahanda ko na ang sarili ko. Pagpatay ko palang ng makina ng kotse ay nakita ko na sa pintuan ang aking Ina, galit at pabalik balik ang lakad. Napasinghap ako kinuha ang clutch na bitbit at dahan-dahang naglakad papasok sa loob ng aming bahay.

Hindi nga ako nagkamali, pagtungtung ko palang sa harap ni Mom isang napakalakas na sampal kaagad ang sumalubong sa akin.

"How dare you! Samantha!" She shouted at me, galit na galit. Halos lumipad ang pisngi ko sa lakas ng sampal niya. I even felt a bruise on the side of my lips. Pinanatili kong nakayuko ang aking ulo at hinayaang ilabas ni Mommy ang galit niya. Naubos na ang luha ko at pagod na. 

"Nakakahiya ang ginawa mo! Napakaraming investor ang nag-back-out dahil sa pambabastos mo!" Mariin akong napapikit sa sinabi niya. Itinulak niya ako at dinuro-duro na parang hindi siya makontento hanggang sa hindi ako madurog.

"We give you shelter, we clothe you... we give you everything, your education!" Mas lalong nagdilim ang paningin ko dahil sa sinabi niya. Gustong-gusto kong magsalita. I didn't even want all of them. I'd rather be alone in this world and die than accept all this treatment from them.

"Konting utang na loob naman sana Samantha! Dala mo ang apilyedo namin, umakto ka na nabibilang sa amin. Nakakahiya!" manhid na manhid na ako sa lahat. Gusto ko nalang maglaho sa mundong ito. Ayoko na! Will there be a person out there who will love me unconditionally? Will there ever be?

Biglang may dumating na kasambahay at dala ang gamit at maleta ko. Nanginginig ang mata kong tiningnan ang aking Ina. She sighed deeply, trying to calm her raging emotion.

Huminga muna siya ng malalim "You will be dating Grayson this weekend. I want him to think that you are independent woman. Gusto kong nakabukod ka sa amin. At hindi na 'rin kaya ng mata ko kapag nakikita pa kita 'rito." tumingin siya kay Manang na may dalang gamit ko. May sinenyas siya rito at dahan-dahan namang lumapit sa akin si Manang at may inabot na susi.

"We bought you a condo near our office. Doon ka na tumira!" sabi niya at tinalikuran ako. Naiwan akong nakatayo lamang sa labas ng aming tahanan, hindi man lang nila ako hinayaang magligpit ng ibang gamit ko. Kulang na lang ay itapon nila pati mga maleta ko.

Isang malalim na paghinga na lamang ang nakaya kong pakawalan habang tinutulungan akong ilagay ni Manong guard ang gamit sa compartment ng sasakyan. When everything's done, nakita ko ang lungkot sa mukha ni Manang.

"Bumalik ka ha, Samantha." aniya. Tipid lang akong ngumiti at umalis na din sa bahay namin. Itinigil ko ang sasakyan sa Bar na palagi kong pinu-puntahan. Wearing my corporate attire, walang sali-salitang pinapasok ako ng bouncer sa loob. Dire-diretso ang lakad ko patungong bar counter. Nagtama ang mata namin ni Kylie, ang usual na bartender na palagi kong nakakausap rito.

"Uh... What happen to your..uh.." tinigil niya ang pagpupunas sa basong hawak niya at hinawakan ang pisngi kong may sugat. "face." hinawi ko ang kamay niya at umorder.

"The usual." sabi ko at tumitig sa mga alak na nasa harap ko. Matagal bago siya kumilos at noong mapansing nakatingin na ako, tsaka lamang  nag-sink-in sa kanya ang sinasabi ko. She gave me a hard liquor.

"Sinampal ka na naman ba ng Mommy mo?"natigilan ako sa pag-inom at tiningnan siya. Nagkibit balikat lang ito at mariin akong tinitigan.

"I already told you, umalis ka na sa puder ng mga yan. Konting pagkakamali mo lang, ganyan kaagad! Hindi naman dapat ganyan ang mga magulang... I didn't even experience it to my own family kaya bakit ikaw hinahayaan mo?" 

Mapait akong tumingin sa kanya at umorder ulit ng inumin. "Good for you then... you're well love by your parents." sabi ko sa mapait na tono.