All Chapters of Revenge on One Night Stand: Chapter 1 - Chapter 10

The guy hold my waist as I am in deep thoughts of everything. Napukaw ng kanyang mabangong hininga ang aking atensyon. I drunkenly look at him in the elevator. Napasandal ako sa malamig na pader as I hold the collar of his shirt and aggressively pull it to me. I kiss him.Inaamin ko, isang kahibangan itong ginagawa ko. I'm not really a play girl. I didn't even enter a relationship kahit na maraming nagtangkang sa akin. I am just so busy building my career to please mg parents. Lahat ng gusto nila tinupad, even my course on College, lahat dinikta nila para sa akin. Lahat ng pinapa-date nila sinunod ko. Pero parang biglang umatras ang paa ko ng malamang ipapako na nila ako sa isang lalaking kailanman hindi ko man lang nakita o nakasama. They just decide like I am such a thing that after they use, it will just given away.Mababaw ang halik ko dahil kailanman hindi ako natutu ko'ng paano nga ba ang totoong malalim na halik. I kiss Callum when we were high school but thats just a shallow k

After halos isang oras ng pagpapakalma at pagpapahupa ng pula sa pisngi dahil sa sampal ni Mom. Pumasok ako ulit sa loob, unang hinanap ng mata ko kung nasaan si Riel. Sa kanya lang nakatuon ang atensyon ko, manghihingi na sana ako ng tawad sa mga nasabi ko. I greeted her warmly."Hi" I saw how her eyes burrowed while look at me. Ngunit wala na sa kanya ang buong atensyon ko, natigilan ako sa pag-ngiti ng makita ang lalaking 'yun rito. She's conversing well with Riel when I came."What time is your duty? Off mo parin ba bukas?" I heard that man asked Riel. Feeling so useless, unti-unti akong yumuko at tinago ang pagkapahiya sa kanila. "Bukas ng gabi ang duty. I have an schedule operation that time." Ches answer. I swallowed hard and slowly walk away from them. "Why did you do that?" si Ches."What?""You didn't accept her greetings!" I rolled my eyes, kahit nakakalayo na ako. Naririnig ko parin sila. Hindi naman siya ang binati ko, duh! Ikaw naman!"Suits her. After what she did to

I ordered my food and when I was about to eat, someone sat in front of me. Natigilan ako lalaking naupo sa harap ko."What are you doing here?" Walang emosyong sambit ko sa kanya."I know what happen." Sabi niya. I rolled my eyes at him and started eating. Hindi siya pinapansin. Bakit niya ba ako sinusundan? Akala ko ba he's not a chaser type then bakit simula nung naudlot na nangyare sa amin noon ay halos palagi na kaming pinagtatagpo nitong lalalaking ito."And so?" I said without looking at him. Ginala ko ang paningin sa playground sa gilid ko at walang pakialam sa nasa harapan."Why you didn't tell Axel about that. Na binastos ka naman talaga kaya mo siya nahampas ng ganun." Mariin akong napapikit at iritableng tumingin sa kanya."May mangyayare ba kapag naipaliwanag ko ang side ko? Wala diba! Kaya bakit pa?!"Kitang-kita ko ang riin ng tingin niya. Para kaming nagpapaligsahang dalawa sa titigan, walang gustong magpatalo. I saw how bloodshot his eyes is."They now think that you'r

"Yeah. They supported me in everything kaya hindi ko makuha kung bakit nila ginagawa sayo ito." Napatitig ako sa kawalan dahil sa sinabi niya. I know what's the answer to that question, bata palang ako. Alam ko na hindi ako tunay ng anak nila Mommy at Daddy that I am a daughter of Daddy's first love who happen to die early, walang mapag-iwanan kaya sa kanila napunta. Maybe that's explain why Mom is so harsh to me...because I was a fruit of her husband's first love. "Because I am not really their biological daughter." wala sa sariling sambit ko. Kitang-kita ko ang panlalaki ng mata ni Kylie sa rebelasyon ko."You were adopted?"hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. Parang bigla niyang napagtugma-tugma ang lahat sa way ng pagtingin niya sa akin."That explains it... the way they treat you." suminghap ako at nilaro na lamang ang alak sa harap ko. I look

 Sumunod ako sa kanya, he's the one who drive my car. Hinayaan ko siya sa gusto niyang gawin. Wala ng pakialam kung saan niya ako dadalhin. Nasa dalawa lang yan, hotel or condo. Tahimik akong nakatanaw sa bintana habang napapansin ko ang halos minu-minuto niyang pagsulyap sa akin.When he successfully park my car in the basement of a known tower in BGC. Alam ko na kaagad kung saan niya ako dinala. Bago tuluyang lumabas ay sumulyap muna siya sa passenger seat ko na puno ng iba kong gamit. Bigla kong naalala na pinalayas nga pala ako."Umalis ka sainyo?" Anang niya. I rolled my eyes at him. Hindi nagsalita at tinulak na ang pintuan ng sasakyan para makalabas. Sumunod na din naman siya sa akin. Nauuna siyang maglakad papasok sa tower niya. When the elevator open, I am