Chapter 3

"Pardon?"

"Nevermind," ani nito at nagpatuloy sa pagkain habang ako naman ay naiwang nakatulala at nag-iisip sa sinabi niya.

"Have we met before?" I asked.

Hindi siya sumagot kaya nainis kaagad ako sa pinapakita niyang pagtrato sa akin.

"You know, if you know someone and see them in need, you should help them. If you know you can help, do so. And please, answering a question is an etiquette demand." I said.

I found myself guilt-tripping him but that's fine kasi mukhang 'di naman siya tatablan.

Tumayo ako mula sa upuan. "I'm full. I should return to my room and get some rest after that long and exhausting wait for someone to help me," Bahagya akong ngumiti nang may panunuya. "I'll see you tomorrow then, Mr. Ugalde. Let's end the evening here."

"Hindi mo ba talaga naaalala?" He said in low-pitched serious tone.

Naaalala ang alin?

Sa tingin ko ay ito ang pangalawang pagkakataon na nagkita kami. Dati nakikita ko lang siya sa mga article at news.

Hindi ko na siya pinansin at tinalikuran na lang. Hindi niya sinagot ang tanong ko kaya I will do the same.

Humiga ako sa kama at inangat ang tingin sa kesame. Napaisip ako sa sinabi niya. I never crossed paths with him kaya paanong nagkita na kami dati?

Sydnie Ugalde was the first Ugalde I had met in person.

Inabot ko ang phone ko sa bedside table at nag-browse ng tungkol sa kaniya.

Abueme Brent Ugalde is a Filipino businessman and investor. He is the son of Abueno Carius Ugalde, the current Chief Executive Officer of UCorp. He is the grandson of Alonzo Jose Ugalde and Azcensco Eduardo Ugalde, the founders of UCorp and UPharma. Abueme is known as the "Heir of Ugalde Empire".

Born: June 7 Los Angeles, Madrid, Spain

Education: Carlos III University of Madrid, Colegio de Guerrero (CDG), More

Status: Single

Parents: Abueno Carius Ugalde, Claudia Valenci Ugalde

Nanlaki ang mata ko nang mabasa ang isang article. Ayon dito, tinagurian siyang "Heir of the Ugalde Empire" hindi lang dahil siya ang panganay na apo kun'di dahil noong tumungtong siya sa edad na 18, ay sinubukan ng mga lolo at pamilya niya na pansamantalang siya ang magpatakbo ng UCorp.

He did a great job dahil sa loob isang buwan na siya ang namamalagi bilang tuktok ng UCorp ay nakita ang pagtaas ng rate ng kompanya.

Mahusay daw siya sa komunikasyon pagdating sa mga investor, stockholders, board members at mga kasosyo ng kompanya nila.

Madami siyang napahanga sa abilidad niya pero nalinang niya raw ito dahil simula pa no'ng bata siya ay naging tambayan na niya ang opisina ng mga lolo niya.

Kung ako rin naman ang tatanungin bilang isang negosyante, humahanga rin ako sa taglay niyang abilidad.

He might be cool but he's not kind.

Mayroon nga siya noong mga magandang katangian pagdating sa profession at business pero wala naman siya no'ng katangian na hinahanap ko. He has no manners.

Natawa ako sa naisip. Imbes na maging fan niya ako ay naging hater na lang niya.

I also noticed that we came from the same college. Colegio de Guerrero. Pero bakit dalawa ang college na nandito? Did he took his masters in Madrid? At bachelor's degree naman sa CDG?

Kinaumagahan ay naligo na ako at nagbihis ng damit na ipinadala ni Austin. Nagpadala na rin ito ng mensahe na nasa parking lot daw ang kotse ko at napalitan na rin ng battery.

He won't let me pay but I insisted and told him na hindi ko siya kakaibiganin kung 'di niya tatanggapin. Buti na lang at pumayag siya.

"Coffee?" Pag-aaya ni Austin nang makaupo ako sa upuang nasa harap niya.

Tanaw namin mula sa veranda ang mga naliligo sa dagat at naglalaro sa dalampasigan.

"Sure."

Tumawag siya ng waiter at pina-order na rin ako ng pagkain.

"How was your sleep?" tanong nito sa akin.

"It was good. Thank you pala rito sa damit, tamang tama lang sa akin," sabi ko bago sumimsim ng kape.

"The person you should be thanking is not me."

Hindi ko pinansin ang sinabi niya.

"Anyway, I love the interior design of Ricorrere hotel," wika ko.

Napaisip sa gagawin ngayong linggo.

Perhaps after seeing Ricorrere, I'll have to meet with my renovation team for this project, along with the Ugaldes. Kung maganda na ang Ricorrere bago pa ang renovation, dapat ay mas gaganda pa ito pagkatapos ng renovation.

"Your father was the one who suggested the design," sabi nito na ikinatigil ko. Napansin niya ang ang naging reaksyon ko. "Hindi mo alam?"

"Hindi." Tanging sagot ko at napatingin sa dalampasigan.

I've never heard anything about my father's work. Siguro kasi akala nila maling sambitin ang tatay ko dahil masasaktan ako. Lumaki akong walang mga magulang pero nariyan naman ang mga tito ko para alagaan ako. Lumaki rin akong hindi na nagtatanong tungkol sa mga magulang ko.

I was stunned nang makita ang mga Ugalde kasama ang project team. It was unintended at nakakahiya na dahil sa akin ay napaaga ang pagkikita-kita namin kahit hindi naman ito naka-schedule. Inilibot nila kami sa Ricorrere at sa mga villa na para lamang sa mga Ugalde.

There are team of engineers and interior designers. Akala ko ay nagkakamali lang ako pero totoo nga na si Antonius Kendric Ugalde ang magiging project manager.

"From January onwards, ititigil na namin ang pagtanggap ng bookings para simulan ang renovation," wika ni Ma'am Claudia.

Mr. Abueno is not with us dahil may appointment daw ito ngayon.

"Magkasama na naman tayo sa isang project, Architect Nica," Ngumiti si Engineer Dominic at kumindat pa ito. "Siguro pinagtatagpo talaga tayo ng tadhana kasi para talaga tayo sa isa't isa."

Natawa ako at umiling sa kaniya.

"Hindi ko alam na may gusto ka pala kay Architect Nica, Engineer. Pero pumila ka na lang sa likod, madami 'atang nakapila." Biro naman ni Austin dito.

"Ay nakapila rin po ba kayo? Sorry, nasanay kasi akong ako ang pinipilaan."

Natawa ang mga katabi namin sa table, gano'n na rin si Austin at ang iba pang Ugalde. Nawala ang ngiti ko nang dumako ang tingin ko sa isang lalaking animo'y kanina pa nakatitig sa akin. Inirolyo ko ang mata sa kaniya at bumalik ang tingin kay Engineer Dominic na patuloy akong kinukulit.

"May nobyo ka na ba, hija?" tanong ni Ma'am Claudia.

"Wala po," sagot ko at nahihiyang ngumiti.

Ano naman kaya ang problema ng lalaking 'yon? Ramdam ko pa rin ang mga mata niya sa akin.

"Hindi ba kayo no'ng Ralph Gonzales?" She asked out of nowhere.

Natahimik ang buong paligid nang sambitin nito ang pangalan ni Ralph.

"Ralph Gonzales? Iyong anak ng gobernador na tatakbong Mayor?" tanong ni Engineer Dominic.

Bahagya akong napapikit nang magsimulang mag-ingay ang paligid habang pinag-uusapan si Ralph. Kahit dito ay wala talagang kawala ang tenga ko mula sa pangalan na 'yon.

"Ex-boyfriend po," sambit ko sa gitna nang usapan. Muli silang natahimik. "Ex-boyfriend ko po si Ralph Gonzales."

"Grabe talaga ang impact ng isang del Puerto, pati politiko ay napaibig," humalakhak ang isang Engineer sa team ni Engineer Dominic.

"Bakit kayo naghiwalay?" tanong ni Ma'am Claudia na hindi ko nasagot. Halos hininga at tibok ng puso ko na lang ang naririnig ko habang nakatingin sa kanilang naghihintay ng sagot ko.

For the first time, ngayon lang talaga ako nakaramdam ng pasasalamat sa Ugalde na kinaiinisan ko dahil sa pagsabad niya.

"We're here talk about Ricorrere's renovation," pagbasag ni Abueme sa katahimikan.

Nakahinga ako nang maluwag nang mapunta ang usapan sa Ricorrere.

"Thank you," sabi ko nang maabutan ko si Abueme na naglalakad palabas sa dining hall ng Ricorrere pagkatapos ng meeting.

"Don't thank me, I did not do it for you. Unrelated and irrelevant issues shouldn't be covered in the meeting, you should know that Architect del Puerto," may diin ang bawat salita nito bago ako iniwan at umalis.

"E'di 'wag!" inis kong sabi at pumunta sa floor kung saan ako nag-stay kagabi. Kukunin ko na ang mga gamit ko dahil uuwi na ako.

Nakakainis talaga ang lalaking 'yon. Sana madapa siya! Kung ayaw niyang mapasalamatan, pwede naman niyang sabihin sa mabait na tono at paraan.

Pagpasok ko ng room ay halos manigas ako sa kung sino ang nadatnan.

It was Abueme Ugalde holding my panty with his thumb and index finger habang nakakunot ang noong nakatingin dito na tila ba iniisip kung ano iyon.

"What the hell are you doing here?!" sigaw ko at inisang hakbang ang espasyo sa pagitan naming dalawa para agawin sa kaniya ang panty ko.

Nagulat siya sa ginawa ko at kaagad ding napalitan ng seryosong ekspresyon.

"You are not wearing one, are you?" tanong nito na ikinainit ng pisngi ko.

"What are you talking about? I'm wearing one, pinadalhan ako ni Austin!" I said in denial.

I was waiting for it to dry dahil nilabhan ko para masuot ko.

He smirked.

"Is that what Austin told you?" He annoyingly laughed. "I did not buy any undergarments for you, damit lang," he said.

I almost explode nang may mapagtanto.

"The person you should be thanking is not me."

"Ikaw ang bumili?! At bakit ka nandito? Stalker ka 'no?! Gusto mong kunin ang mga damit ko para e-display sa kwarto mo at pagpantasyahang hayop ka-" Pinagsasapak ko siya.

"Hey-Hey! Calm down, woman! I'm supposed to be in this room," sabi nito na ikinatigil ko. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko para pigilan ako.

"A-ano?"

"Naka-schedule kagabi ang paglilinis ng mga staff sa mga empty room, and since your bestfriend Austin doesn't want to disappoint you, he asked me to let you stay in this room. In my room," pagpapaliwanag nito nang may diing pagsambit sa bawat salita.

"H-ha? E 'di ba sa kabilang room ka natulog?" tanong ko nang may pagtataka.

"Yes, I had to fight myself to stay awake while they clean the room next to you," he said in a serious tone and stare at me blankly.

"E bakit ba kasi hindi ka na lang doon sa villa na exclusive lang para sa inyo? At kung sana sinabi niyo na lang sa'kin para dapat ako na ang nanatiling gising!"

"Well, as your bestfriend said, you're exhausted and you need to rest. Ten people are cleaning the villa. How can I go to sleep there?" May diin ulit ang salitang bestfriend habang kunot ang kaniyang noo.

"Alright! I'm sorry for staying in your room! Babayaran ko na lang," Malakas kong binawi ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya.

Kaagad ding bumalik sa pag-iinit ang pisngi ko nang maalala ang panty. Itinago ko ito sa likod ko. Damn it! Sana hindi ko nalang pinatuyo at iniwang naka-display dito sa bedside table. Nakakahiya!

"What?" tanong ko nang makitang nanatili itong nakatitig sa akin.

"Aren't you going to wear it? Aalis ka nang walang suot na panloob sa ibaba?" Matalim ang tingin nito sa akin at parang hindi makapaniwala.

"Ano sa tingin mo? Susuotin ko 'to sa harap mo?" ani ko nang naiinis. "Lumabas ka nga!"

"This is my room. Sa banyo mo suotin," aniya kaya binangga ko siya at nagmamadaling pumasok sa banyo.

"Bwesit!" I screamed in frustration.

"Hindi ka umuwi kahapon?" Bungad sa akin ni Talya nang makita akong pumasok ng bahay. "Lagot ka kay Papa, hindi ka nagpaalam."

Bago ko pa siya masagot ay nakita kong pababa ng hagdan si Tito kaya kaagad akong lumapit dito at nagmano.

"Saan ka pumunta kagabi?" Seryosong tanong ni Tito. He has a strict gaze that makes me afraid of him in all situations. Kay Tito talaga nagmana si Nathaniel, strikto.

"Pumunta po ako sa Ricorrere ng mga Ugalde para tingnan nang personal ang resort. Namatay po ang battery ng kotse ko kaya doon na nila ako pinatuloy. Nakalimutan ko pong...tawagan kayo," Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at yumuko.

"Napalitan na ba ng battery?" Umupo ito sa sofa ng living room at binuksan ang kaniyang laptop na nakapatong sa coffee table.

"Opo."

"Kumain ka na roon, nagluto ang Tita mo," saad ni Tito.

Tumango ako.

Pagkatapos kong kumain ay tumuloy ako sa aking kwarto para kunin ang mga drafting tools at simulan ang pagdedesinyo. Traditional muna before using CAD.

They can actually keep the resort facilities while it gets renovated pero they want to close the resort temporarily until the renovation's done.

Ricorrere di Ugalde will be on major renovation. Still baroque, but the layout will be changed and some things will be replaced. Hindi na sa akin bago ito, but for me somehow, this is a big renovation project na natanggap ko.

Makalipas ang isang linggo, I presented my design proposal in front of my team before finally presenting it to the Ugaldes, and their feedback was positive. Ipinakita ko ang existing situation ng Ricorrere versus the proposed design. Masaya ako dahil nagustuhan ng mga Ugalde ang proposal ko. Although, some of them suggested to change some parts in my design kaya tinanggap ko naman.

"I love the whole renovation design proposal! Detailed and all good," si Ma'am Claudia. Tumango naman ang katabi niyang si Mr. Abueno Ugalde habang binabasa ang loob ng folder.

"Thank you po," Ngiti ko.

"Kaya sa'yo ako Architect e," ani ni Engineer Dominic pero bago ko pa man siyang lingunin ay biglang sumabad si Abueme.

"In your budget proposal, is it really necessary to spend so much money?" he said as he placed his hand on his forehead expressing that he's not satisfied with my proposal. "It's like we're constructing a new building and not renovating an old one," Dagdag nito na tila ba kalokohan ang presentation ko.

Hindi ako nakasagot dahil sinusubukan kong intindihin ang ibig niyang ipahatid.

"I didn't know na ito lang pala ang kaya ng isang Architect Nica, one of the notable Architect of G&R Construction."

My smile faded as I clasped my fist behind my back. Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib. In past projects, this is the first time a client has spoken to me like that.

"You have skills, which many people find admirable, but right now? I don't see it in you. O baka nagkakamali lang ang mga tao sa field mo? I was expecting more," aniya.

Halos mabingi ako sa katahimikang namuo sa loob ng meeting hall.

"I am disappointed."